Gisteren is mijn zoontje, zoals gebruikelijk, naar het KDV geweest. Toen ik hem ophaalde niks bijzonders, alleen dat hij maar heel weinig had geslapen en dat hij voor het eerst in de hoek was gezet. Verder was hij gewoon gezellig geweest enzo. Kind was kapot, dus thuis na het eten lekker snel naar bed en prima geslapen. Douchen maar even overgeslagen. Nu vanavond wel weer met 'm gedoucht en ineens zien we een ENORME bijtplek op zijn rug! Echt helemaal blauw en je ziet precies alle tandjes staan! Ik vind het zo zielig! Het is al de tweede keer dat dit is gebeurd, alleen vorige keer was het veel minder erg. Toen was het alleen een heel klein beetje blauw en zag je er met wat ogenknijpen wel een gebitje in, maar ik had het zien gebeuren, dus ik wist hoe het kwam Ik ben ervan overtuigd dat het weer hetzelfde rotjong is geweest als vorige keer, want dat kreng loopt de hele dag andere kindjes te bijten, slaan en duwen, maar weet nu niet zo goed wat ik ermee moet. Natuurlijk ga ik het morgen wel aankaarten bij de leidster, maar diep in mijn hart zou ik het liefst zien dat dat nare kind uit de groep gezet wordt. Kun je als ouder (als het echt de spuigaten uitloopt, dus nu nog niet natuurlijk) bij een KDV een klacht over een ander kindje neerleggen? Ik wil namelijk pertinent niet dat mijn kind naar een andere groep gaat. Hij is nu net op de leeftijd dat hij echt gehecht is aan de andere kindjes en zijn vaste leidsters. Het klinkt misschien allemaal niet zo erg, maar het zit me echt niet lekker, zeker omdat ik al heel vaak heb gezien hoe vals dat specifieke kind is. Het is echt heel erg en het zat me al dwars toen hij alleen nog maar de andere kindjes terroriseerde, maar nu mijn eigen kind ook nog eens slachtoffer wordt, heb ik er eigenlijk wel een beetje genoeg van...
o jee, dat zijn altijd zulke lastige dingen. Ja, je kan die klacht neerleggen. Er zal als het goed is ook serieus naar gekeken worden. Alleen, is het haast niet mogelijk om dat kind van de groep te verwijderen ofzo. Het is zoiets lastigs, wij hebben er ook een tijdje 1 gehad, ik liep er letterlijk achteraan de hele dag, maar 1 seconde en het is gebeurd. De ouders van het gebeten kindje hebben uiteindelijk besloten hun kindje naar een andere groep te doen. Op de bijtplek trouwens even arniflor doen, dat is er goed voor. Maar zeker even aangeven.
Och klein kereltje! Wat sneu! Ik vind echt dat je een klacht neer kunt leggen. Ze zullen echt niet zomaar een kind van een groep af kunnen halen, maar ik vind wel echt dat ze goed met de ouders in gesprek moeten gaan en desnoods wel het kindje of overplaatsen of toch van het KDV af laten gaan. HEt kan niet zo zijn dat 1 kind echt de sfeer verziekt. Sommige kinderen zijn echt heel vals idd. Sterkte!
Aah wat vervelend. Soms gebeuren die dingen, maar als er een kindje is dat blijft bijten en bijzonder gedrag blijft vertonen, dan moeten de leidsters hier wel naar kijken. Is er iets aan de hand met het kindje, met de thuissituatie, waarom doet hij dit, past en hoort hij wel op een gewoon kdv, enz. Ik denk namelijk niet dat een kindje snel bewust heel vals is. Ik zou eerst met de leidsters gaan praten en kijken wat er mogelijk is. Werkt het niet, dan het weer aangeven en een klacht indienen kan dan ook zeker. Maar het is je dus niet verteld van de bijtplek? Hebben ze zelf dus ook niet gezien? Succes!
ik weet natuurlijk niet hoe dat jongetje verder is. maar op hem nou voor rotjong uit te maken vind ik erg ver gaan. en ook dat hij van de groep moet. ik vind het echt heel sneu voor je zoontje, en je doet er goed aan om met die ouders in gesprek te gaan. dan weet je misschien beter hoe en wat. mijn zoontje zat voor nog geen half jaar geleden in een bijtfase, hij beet werkelijk iedereen gewoon zomaar.... om niets... thuis deed hij niet..... ik zag het dus nooit..... en ik vond het verschrikkelijk dat ik steeds te horen kreeg dat hij die dag weer een kind of 3 of gebeten..... maar hij was nog geen 2.... aan het eind van de dag kan ik niet zeggen : jij hebt die kindjes gebeten, dat is niet lief van jou. ouders kwamen klagen over mij dat ik mijn opvoeding niet goed doe, dat ik mijn zoon niet leer dat hij niet mag bijten.... maar als hij het niet doet waar ik bij ben.... HOE moet ik hem dat dan leren, thuis weet hij namelijk dondersgoed dat het niet mag, ik vind dat als het alleen daar gebeurd... het een probleem voor hun is.... HUN zullen dan mijn zoon moeten leren dat het ook bij hun niet gediend is te bijten. de leidsters zagen ook waarom hij beet.... en dit was omdat hij niet kon praten, wanneer hij blij was boos, verdrietig of pijn had... hij kon zich niet duidelijk maken, en uit frustratie,emotie of enthousiasme ging hij bijten. ken je de uitdrukking je bent zo lief ...ik kan je wel opeten... zo dacht mijn zoontje soms ook... als hij iemand zo leuk vond... kreeg hij letterlijk het idee van ik kan je wel opeten : en ging bijten. het is natuurlijk geen excuus, absoluut niet, een kindje mag nooit een ander kindje bijten schoppen of slaan, maar elk kind.... ja echt werkelijk elk kind doorgaat die fase, of het nu maanden of maar 1 week duurt.... ik denk niet dat je het dit kindje meteen kwalijk moet nemen, misschien zou je met die ouders kunnen praten of hij het thuis ook doet, of de leidsters vragen hoe hun er mee omgaan. wat voor "straf" krijgt het jongetje, wat is het gedrag van jongetje... lijkt hij het echt uit jaloezie te doen, of is het frustratie en bedoelt hij het niet verkeerd. Als het een ventje van bijv 4 is en hij doet het echt al maanden, en alleen jou zoontje is steeds de klos... ja dan moet er gewoon echt dringend wat aan gebeuren. Begrijp me niet verkeerd, ik vind het echt heel erg voor je zoontje, en ik wil niet opkomen ofzo voor het bijtertje, maar ik heb zelf een bijtertje gehad ( hij doet het nu gelukkig echt nooit meer ) en het heeft mij als moeder zijnde echt pijn gedaan dat andere kindjes bang waren voor mijn zoontje, wel ging ik .... wanneer ze mij vertelden : hij heeft die en die gebeten... zelf naar die ouders toe, ik zei hun hoe het mij speet en dat ik bezig was met het kdv om een plan op te stellen om het bijten zo snel mogelijk af te leren, maar steeds opnieuw vragen of ze mijn zoon die kans opnieuw willen geven. niet hun kinderen bij mijn zoon weg te houden. gelukkig begrepen velen dat het iets is wat kinderen nu eenmaal doen.en hebben ze zelf ook die fase gehad. ook heb ik hun verteld ( in overleg met het kdv) dat het misschien verstandig is dat de moeder van het gebeten kindje niet meteen boos word, (wat natuurlijk wel logische is als je kindje gebeten word) maar om mijn zoontje te helpen .... dat ze niet boos worden, dat het kdv niet boos word, maar dat de moeder van het gebeten kindje (wanneer ze dit ziet natuurlijk !! ) naar mijn zoon gaat, de gebeten plek laat zien, en zeggen : Naam, dit is niet leuk, bijten doet echt heel erg zeer, zie je wat er gebeurd ?? dat heeft ook erg veel indruk op hem gemaakt : echt zo van : goh... het is zijn niet alleen de leidsters die dit niet leuk vinden mij. maarja ik dwaal helemaal af, mijn verhaal lijkt er nu op alsof jij het bijtertje hebt haha
Phoe, wat erg! Ik zou me ook kapot schrikken. En inderdaad goed overleggen met de leidsters. Wat doen ze nu al aan de situatie? En gaat er verbetering in komen? Het is ook lastig naar het andere kind toe. Je weet niet wat de oorzaak is. Er zijn kinderen zoals bij Mejojo die uit zichzelf zo'n gedrag vertonen, maar er zijn ook kinderen (vooral jongens) waar de ouders het 'stoer' vinden als die 'van zich afbijt'. Ik ken zulke ouders, en word soms misselijk van de opschepperij over hoe de zoon op kdv weer in de hoek moest omdat die gevochten heeft. Maar het kan misschien ook zijn dat de leidsters het niet gezien hebben bij jouw zoontje, omdat het op de rug zat. omdat ze het niet zelf verteld hebben. Ik zou het bespreken, en eerlijk over je zorgen praten. Succes!
bleghh zo ken ik er ook een stel... alleen dan van schoppen slaan en scheldwoorden gebruik als ik wil je kop kapot... kind was 3,5 die het zei...... vind het niet normaal dat er ouders zijn die zoiets stoer vinden dat een kindje zo doet. ik vond het heel erg dat mijn zoontje zo deed, en ik ben blij dat die periode maar een half jaar geduurd heeft..... wat was ik er soms misselijk van.....WEER naar de ouders toe om excuus te maken... maarja... had niet gehoeven natuurlijk maar ik wou hun toch laten weten dat hij het thuis niet doet....en als ik er iets aan zou kunnen doen ik het absoluut zou doen. en dat de leidsters een plan van aanpak hebben dus dat er iig aan gewerkt word. nee ik wil dat mijn zoontje kan spelen met zijn "vriendjes en vriendinnetjes "
Het is inderdaad vervelend, mijn dochtertje is ook wel eens met een afdruk van een rij tanden in haar wang thuis gekomen. Mijn man en mijn zus zijn vroeger ook bijtertjes geweest. Ik kan je garanderen dat ze allebei geen opvoeding kregen waarbij ze het stoer vonden ofzo dat ze van zich afbeten. Bij mijn zus ging het na een paar maanden over en bij mijn man ging het over toen een ander kind hem op een gegeven moment hard terugbeet, daar was hij zo van geschrokken dat hij het nooit meer deed. Ze vonden het zelf ook vervelend, vaak is het niet zo makkelijk op te lossen. Ik kan me wel voorstellen hoor dat je er mee zit, hopelijk stopt dat gedrag snel. Weet ook niet hoe oud dat andere kind is, 1,5 of 3,5 jaar vind ik ook nog wel een verschil.
Bedankt voor jullie reacties! @ mejojo: het is niet meer 'gewoon een fase', hoor, helaas. Ik ken genoeg kindjes die die fase ook hebben gehad en ik weet dus ook wel dat het erbij kan horen. Ik ben dan ook geen moeder die gelijk boven op de kast zit omdat een ander kindje een keer wat bij mijn kind doet. Ik weet dat mijn zoon al vaker is gemept, gebeten en geduwd, maar dat hoort er gewoon bij in zo'n groep. Dat vind ik ook niet zo'n punt, want ik weet dat de leidsters het goed oppakken. Het feit is gewoon dat ik dit kind al vanaf dag 1 dat we op dat KDV kwamen heb zien bijten, slaan en schoppen naar andere kindjes. Ook naar de baby'tjes, dus! En ja, misschien is het frustratie ofzo, maar na meer dan een jaar moet zo'n 'fase' toch echt wel een keer over zijn, toch..? In mijn ogen is en blijft zo'n jochie dan echt een rotjong, al weet ik dat hij het vast niet voor de lol doet. Maar goed, ik denk dan wel snel aan de opvoeding, want toevallig ving ik laatst een gesprek op tussen moeder en leidster waarin ze het erover hadden (stonden gewoon in de groep, hoor, ik heb niet afgeluisterd ofzo), maar daaruit bleek dat hij zich thuis precies zo gedraagt! Tja, ik weet ook niet zo goed wat ik daarvan moet vinden, maar het doet me wel zeer dat mijn kind er het slachtoffer van wordt. @ all: blij te lezen dat jullie er ook van geschrokken zouden zijn. Was ff bang dat ik toch in de 'overbezorgd-categorie' zat Ik ga het vanmiddag even rustig bespreken, maar ze zullen er ws (nog) niet veel tegen kunnen beginnen, zeker omdat het blijkbaar niet is gezien - want dat is volgens mij het grootste probleem.... Zoner bewijs geen 'veroordeling', en om nou tandafdrukken te gaan vergelijken........ Hahaha!
ik heb ook een bijtertje gehad en dat heeft echt aardig wat maanden geduurd. wat we ook probeerden en hoe het lukte ons niet om hem het af te leren. godzijdank was het voornamelijk zijn broer. en heeft hij maar 2x echt op de creche een kind gebeten. ik weet dus hoe het is om als ouder machteloos te staan. niets kwam door tot hem door. dus ik kan me voorstellen dat zo'n moeder dat tegen de leidster zegt van thuis doet hij ook zo. niet elk kind loopt in het gareel. en dat ligt echt niet altijd aan de opvoeding hoe graag een ander dat ook wil aannemen omdat dat de makkelijkste reden is. bij onze zoon is het pas na goed 9 maanden weggegaan. en dat heeft ons echt kop zorgen gegeven. bij onze zoon was het ook grotendeels frustratie omdat hij niet duidelijk kon maken wat hij wilden. dus als ik hoor over een bijtertje heb ik vaak juist medelijden met de ouders omdat die vaak ook met de handen in het haar zitten. neemt niet weg dat bijten niet getolereerd moet worden hoor. continue moet er een consequentie aan zitten.