Pffff, volgens mij heb ik nog steeds last van mijn hormonen Over 2 maanden word ons ventje 1 jaar oud en ik vind het best moeilijk. De tijd vliegt voorbij.. Ik vind ook dat ik veel te weinig foto's en filmpjes van hem maak, terwijl m'n zus mij voor gek verklaart omdat ik er echt veel heb. Soms is het zwaar, maar als je 's ochtends wakker gemaakt word met een glimlach dan vergeet je die slapeloze nachten. Welke mama's hebben het er ook maar moeilijk mee dat hun kindje groot word? Of ben ik de enige.
Ja, vreselijk! Het gaat allemaal zo snel. Al verheug ik me wel op zn verjaardag. Ik heb 't allemaal al gepland . Nog steeds vaak slapeloze nachten, maar dat lieve leuke snoetje die 's morgen zó blij is maakt alles goed.
Hier nog zo'n het gaat veeeel te snel mama.. Maar z'n 1e verjaardag is hier ook wel iets waar we naar uitkijken.. Zucht, waar is die ini mini baby gebleven..
Hier is 16oktober de grote dag! Vind het ook super snel gaan maar geniet van elke seconde!! Gelukkig geen gebroken nachten dus dat scheelt. Kan me echt niet meer voorstellen dat hij zo'n kleine baby is geweest. Van maat 50 en 2950 gram naar maat 80 en 9800gram in een jaar. Moet ik afscheid nemen van mijn kleine baby maar verwelkom ik met open armen mijn fantastische dreumes!!!!
Ben ook al bezig met z'n eerste verjaardag, pffff....onze eerste momenten samen herinner ik me als de dag van gister, hier ook nog hormonen want als ik daaraan denk schiet ik weer vol ...maar is alweer ruim 9 maanden geleden! Geen slapeloze nachten, geen huilbaby, geen moeilijke sprongetjes...maar mocht ik een ochtendhumeur hebben dan is die ook zo verdwenen zodra ik z'n slaapkamerdeur open doen...misschien wel het mooiste moment van de dag. M'n man zei woensdag bij het zien van een baby van 6 weken op tv van jeetje die is klein, eeh liefje...Stijn was ook zo klein...oja. Om antwoord te geven op je vraag: je bent niet de enige
pfff hier nog zoeen... mijn oudste dochter word gewoon alweer 3!! het lijkt wel gister dat we haar mee naar huis mochten nemen 'zucht'... en de jongste is alweer zowat 9 maanden.. de tijd gaat inderdaad zoooooooooo snel!
Ja haar nog zo'n mama hoor! Mijn meisje wordt ruim een maand 1 jaar.. Het gaat zo snel.. Van klein babytje van 1696 gram naar een vrolijke kletsende dreumes van 6,5 kilo die overal aan wil staan en alles wil ontdekken. Maar gelukkig nog steeds een knuffelmeisje op zijn tijd. geniet enorm van alles en hoe ze zich ontwikkeld, maar vind het ook wel erg snel gaan. En dan die eerste verjaardag... Wil alles weer perfect hebben, haha. En wie nodig je uit, wil het ook niet te groots doen. Een deze dagen de uitnodiging met foto erop versturen. Wordt een mooie en bijzondere dag!
Oef, herkenbaar hoor! Kan al janken als ik eraan denk.... Zeker omdat dit onze laatste is, dus van elke fase neem ik voorgoed afscheid. Ik mis dat kleine, zachte lijfje tegen me aan in de draagdoek (dit wilde ze niet meer vanaf 4maanden). Maar aan de andere kant: ze begint met lopen nu en "snapt" opmerkingen en spelletjes en dat vind ik ook weer helemaal geweldig.
Hier nog zo'n mama. Aan de ene kant vind ik het super om alle ontwikkelingen bij mn dochter te zien, maar aan de andere kant mis ik dat hele kleine ook. En inderdaad net zoals Suuszwanger hierboven schrijft dat lieve kleine babylijfje in de draagdoek,dat ga ik ook vreselijk missen. Ik doe haar nu nog af en toe wel eens even in de draagdoek, omdat ik het zo mis. DL vindt het prachtig en gezellig, maar omdat ze aan de zware kant is trek ik het niet meer zo lang. Ik denk ook dat ik super emotioneel ga zijn op haar verjaardag.
Ik had het ook hoor, toen Mara één werd. Nu gaat ze alweer richting de twee! Op haar verjaardag, in haar mooie feestjurk (verjaardag en kerst tegelijk), na het zingen voor haar op haar geboortetijdstip (18:30), moest ik even een momentje met haar alleen zijn. Even lekker knuffelen met stromende tranen over mijn wangen. Zo onwijs trots was ik toen op haar! Van een lief, klein baby'tje naar een onwijs lief meisje. En nu ben ik iedere dag trotser en trotser op haar, wat ze allemaal kan en hoe ze doet. Ze maakt me zo gelukkig!
Je bent niet de enige! Hier is het volgende week vrijdag al zo ver.. En hoewel ik erg uit kijk naar het feestje zelf, vind ik het wel moeilijk dat het jaar zó snel is gegaan en ze geen "baby" meer is. (Ze ziet er natuurlijk nog wel uit als een grote baby ) Maar aan de andere kant vind ik het ook een mijlpaal! 1 jaar, het klinkt heel erg hard, maar er zijn kinderen op de wereld die dat niet hebben mogen halen. Dus we mogen trots zijn op onze kindjes!