Het bevallingsverhaal : 13 februari 2006 Hier volgt het bevallingsverhaal van Nynke, het was een zware en moeilijke bevalling voor ons allemaal en sommige dingen weet ik zelf ook niet meer helemaal, ik heb het verloskundig verslag erbij gepakt om zo de grote lijnen op te schrijven. 8 februari om 12 uur s'middags werd ik wakker met wat lichte krampen in de rug, ik dacht niet meteen aan rugweeen en ging naar het toilet. Op het toilet kwam ik erachter dat ik wat vruchtwater verloren was en ik belde de verloskundige, die die middag langs zou komen. Toen de verloskundige langskwam, twijfelde ze of het vruchtwater was, omdat ik verder niks meer verloor, waarschijnlijk, dacht ze, was het een klein scheurtje in de vliezen. Ik moest het in de gaten houden en terugbellen als ik meer zou verliezen, ik ben geen vruchtwater meer verloren, maar de rugweeen bleven wel komen en werden pijnlijker. Om 180 uur kwamen de rugweeen om de 5 min. en om 210 kwamen ze om de 4 a 5 min. De verloskundige heeft mij onderzocht en vertelde dat ik al 3 a 4 cm ontsluiting had op dat moment. Ze zou om 22:30 weer terug komen en dan zouden we ook naar het ziekenhuis gaan om te gaan bevallen. Maar om 220 hield ik het niet meer van de pijn in mijn rug en zijn we al naar het ziekenhuis vertrokken, waar de verloskundige ons ook al opwachten. Om 230 had ik nog steeds 4 cm ontsluiting en om 23:55 zijn uiteindelijk de vliezen gebroken, toen de vliezen braken zat ik meteen op de 5 cm ontsluiting. Om 1:25 werd ik weer door de verloskundige onderzocht en toen zat ik nog steeds op de 5 cm ontsluiting en de vermoeidheid sloeg aardig toe, ik kon nog maar met moeite de weeen opvangen en had veel pijn. Om 4:15 zat er nog een klein randje dat de verloskundige wegmasseerde en kon het persen beginnen. Om 4:50 kwam de verloskundige erachter dat Nynke in een kruinligging lag en het randje dat weggemasseerd was kwam steeds weer terug, de verloskundige heeft toen overlegd met de gyneacoloog en die heeft de bevalling toen overgenomen. Ik werd toen aan de weeenopwekkers gelegd om dat laatste randje weg te krijgen. Dit was ontzettend zwaar, ik kreeg achter elkaar weeen en later ook persweeen die ik weg moest puffen 2 uur lang. Toen het randje uiteindelijk nihil was, mocht ik mee gaan persen. Alleen ik was uitgeput en de persweeen waren ook weg, toen is besloten dat Nynke met de vacuumpomp gehaald moest worden, die werd ingebracht en een verpleegkundige drukte hard op mijn buik om Nynke naar buiten te krijgen terwijl dat de gynaecoloog aan de vacuumpomp stond te trekken. Dit deed ongelooflijk veel pijn, maar ik dacht maar aan één ding; Nynke moest eruit. Uiteindelijk kwam ze ook nog met beide schoudertjes tegelijk eruit en ben ik ingeknipt. En toen was eindelijk Nynke daar, om 8:12 uur, na een bevalling van 20 uur, ze woog 3770 gram en was 50 cm en ik ongelooflijk blij dat ik Nynke eindelijk in mijn armen kon houden.
Ai wat een heftige bevalling best wel! Ik ben blij dat het met Jou en Nynke goed gaat! Geniet maar lekker van haar! Groetjes
Dat klinkt wel heftig zeg. Gelukkig is alles nu goed. Ik hoop dat je wel een hele fijne kraamtijd hebt. Geniet maar lekker van jullie dochter.
Jeetje meid, wat een zware bevalling, fijn dat alles goed gaat met beiden. Geniet van elkaar en voor t hele gezin ontzettend veel geluk!!! Liefs Angela.
Sjonge Tamara, dat viel niet mee voor je!! Wat een zware bevalling, dat gun je niemand. Ik hoop dat je nu weer een beetje bij bent gekomen en dat je wel kunt genieten van je kraamtijd (en natuurlijk van Nynke, maar dat zal geen probleem zijn denk ik). Heel veel sterkte gewenst en fijn voor je dat alles achter de rug is. Liefs Sas
Jeetje dat is een zware bevalling geweest . ik hoop dat je een beetje bent bijgekomen en dat je nu lekker aan het genieten bent van je prachtige dochter . yvonne