Hoi dames, Ik zou graag van jullie willen weten wie er in een flat is opgegroeid en of jullie het gevoel hebben gehad iets gemist te hebben. (tuin e.d.) Wij wonen in een flat. Wel een redelijk groot appartement eigenlijk meer, met twee slaapkamers. Wij hebben twee kinderen van 5 en 2. We hadden eigenlijk al lang verwacht weg te zijn, maar mede door de nieuwe europese regelgeving zit het er voorlopig niet in dat we gaan verhuizen naar een eengezinswoning. Een flinke tegenvaller. Maar we moeten het er toch mee doen, en nu vraag ik me af of je het als kind als vervelend kunt ervaren om in een flat te wonen. Zo hebben we dus geen tuin maar een redelijk groot balkon, en de meiden kunnen geen eigen kamertje krijgen. Ze delen een slaapkamer. Alvast bedankt!
Ja weet je iemand kan je nu wel gaan vertellen wat ie heeft gemist of niet, maar wat draagt dat bij? Aan je eventuele schuldgevoel? Niet doen, het is nu eenmaal zo je maakt er het beste van, ik moet er persoonlijk niet aan denken maar dat is puur vanuit mezelf gedacht (ik moet echt een tuin hebben zeg maar, meer voor mn gevoel dat dat het wat met redelijkheid te maken heeft) Natuurlijk is het leuk als je meiden een eigen slaapkamer hebben, dat vind ik zelf toch wel ideaal maar wat niet is is niet en daar maak je het beste van toch? Schaden zal het echt niet hoor, duizenden kinderen groeien zo op
Mee eens. Kinderen hebben geen geld of ruimte nodig.. maar liefde. Mijn kind en ik moeten ook een slaapkamer delen.. maar goed.. hij weet niet beter.. En dan vinden ze het misschien wel extra leuk als ze in de toekomst een eigen kamertje krijgen. Kan mij niet voorstellen dat het nu een gemis is.. echt niet.
Hey Vlinderbloem, Ik ken je volgens mij van het andere forum, ik ben het modje Y met de * erachter Zoals je je misschien wel herinnert heb ik ook weleens een topic geopend over het wonen op een flat. Voor ons is kopen niet mogelijk, ik werk 9 uur, ML ft. Gewoon in de sociale huur huren onmogelijk, want we verdienen daarvoor weer teveel. Uiteindelijk ben ik gaan reageren op huizen in de vrije sector van de woningbouw. Daarvoor wordt dan bijv. geeist dat je tussen de 33.000 en 50.000 verdiend, ligt aan de huur van de woning. We waren 3e op een woning in een dorp naast L eiden en daarna eerste. We hebben het geaccepteerd en we wonen nu in een huis met 5 (!) slaapkamers, grote tuin en zelfs eigen prakeerplaats voor de deur. Ik ben nog steeds verbaasd dat het gelukt is want geloof me, ik had de hoop ook opgegeven. We zijn begonnen op een mini studio met Robin, toen naar de vrije sector 3 kamer app. toen sociale sector 4 kamer app. en nu vrije sector woningbouw (dus geen heel debiele prijzen, maar wel meer dan sociaal huren...). Is zoiets voor jullie niet mogelijk, bied jullie woningbouw dat niet aan? xxx
dat ben ik niet met je eens je moet ze wel wat kunnen bieden, de kindjes van TS hebben een hoofd boven hun dak, te eten e.d. dus hebben niets te klagen maar geld is toch wel een factor die belangrijk is bij het beslissen of je een kindje (erbij) wilt maar goed dat is een ander onderwerp, maar zeker niet onbelangrijk, liefde staat natuurlijk wel bovenaan..
natuurlijk moet je een kindje onderdak en eten aanbieden, anders moet je nog niet aan kinderen denken. maar je hoeft indd geen groot huis te hebben... maar het is niet verstandig om aan kinderen te beginnen als je grote schulden hebt of het niet kan betalen..... maar het heeft niks met ruimte te maken... in ieder geval, niet als ze echt nog klein zijn.. het wordt wat anders als ze gaan puberen he haha
Lijkt mij dat ze niets tekort komen hoor. Liefde is het allerbelangrijkste. En dan ga je er toch gewoon vaak op uit naar het bos/duinen/parkje/zwembad oid?
Wij wonen ook in een appartement hoor. Hebben 3 slaapkamers, de grote slaapkamer zal gedeeld moeten worden. Wel verwachten we binnen een paar jaar hier weg te zijn. Hier achter zit een leuk grasveld waar we binnen een halve minuut zitten. Fijne school zit op 3 min lopen afstand, meer zou ik niet willen.
Ik heb jaren in een flat gewoond, vanaf mijn 9e tot mijn 21e. Weet ook niet beter dan dat ik tot mijn 19e een kamer heb gedeeld met mijn zus en later ook met mijn broertje en zelfs nog anderen die bij ons in huis woonden. Ik heb niks gemist, sterker nog: Toen we naar een eengezinswoning verhuisden ben ik bijna nooit in de tuin geweest. En nu woon ik weer op een flat, ons kleintje zal bij ons op de kamer komen te liggen tot we een ander huis hebben.
ik heb van me 10-e tot me 23 ste in een flat gewoond ( moeder woont er nog) nou ik vond het niks erg hoor Het belangrijkste is er iets te doen als ze dalijk groter worden Is het een kindvriendelijke omgeving Mijn starters flatje was midden in het winkelgebied geen speeltuin geen school niks Dus als we zouden moeten verhuizen naar een andere flat waar dat wel zo was had ik dat ook gedaan Het huis is niet het belangrijkste maar wel de buiten omgeving Dus kunnen ze veilig naar school of buiten spelen. Zo niet zou ik wel voor een andere flat kijken waar dat wel kan
Bedankt voor de reacties tot nu toe. Misschien is het inderdaad wel dat ik me gewoon schuldig voel en probeer die met positieve verhalen weg te redeneren, en misschien is dat schuldgevoel wel helemaal niet nodig. Tuurlijk weet ik wel dat je een tuin niet NODIG hebt, maar het is wel even slikken dat we nu gaan toegeven aan onszelf dat een tuin er gewoon echt niet inzit voorlopig. Valse hoop was ook hoop, zeg maar. Belle1981 ik kan me dat topic niet zo herinneren maar ik ga zeker even teruglezen. Helaas zijn er hier maar zo weinig vrije sector woningen en zijn degenen die er wel zijn voor ons niet te betalen. En een hypotheek zit er ook niet in helaas.
Ik woon ook in een flat met maar 1 slaapkamer (wel een grote gelukkig) En heb een zoontje van bijna twee. En wij hadden ook al verwacht dat we hier weg zouden zijn. Maar inderdaad vanwege de nieuwe regeling (verdienen teveel) krijgen we via de woningbouw geen recht op een andere woning. En wij hebben nog voor een jaar een bkr registratie staan dus kopen zit er ook niet in. Ik moet zeggen ik heb me erbij neer gelegt. Ik ga zodra het mooi weer is met de kleine naar buiten naar het park. Wij zijn zelfs voor een tweede bezig. heb nu de instelling het komt allemaal goed. Mijn man word 35 dus heel erg lang wachten willen we niet op een tweede.
Nou wij hebben wel een tuin en mijn kleine die nog geen 1,5 is en net loopt wil nu al naar de speeltuin Haha zit je dan met je tuin die je steeds moet bijhouden hahah. De schommel wipklip en glijbaan zijn veeeeeeele malen leuker dan de spullen die ze elke dag al ziet
ach vroeger zaten gezinnen met 4 op een slaapkamer wij zijn gewoon verpest met onze 1 kamer per kind visie
Compleet mee eens! Mijn moeder begon ook al te mekkeren dat we hier echt niet konden blijven wonen omdat er nu een kamer gedeeld moest gaan worden. Ik heb het enorm naar mn zin in mn huisje, complex is net helemaal opgeknapt. Psz en school waar kinderen van ver naartoe komen zit hier om de hoek. We betalen ons niet scheel, waarom zouden we moeten gaan?
Ik ben van af me 5 tot mijn 13 op gegroeit in een flat en heb er geen na delen van onder vonden de gallarij was onze speelplek en toen we ouder werden achter de flat. Maar ik spreek dan wel over heel veel jaren geleden eind jaren zeventig en begin jaren tachtig het was toen echt heel anders. Meer moeders die thuis waren. En veel kinderen in de flat. Toen was het juist modern haha. rolschaatsen op de gallarij voetballen met de lift spelen van 14 hoog naar beneden lopen via de brandtrap dat soort geintjes. Was een leuke tijd. Daar bij mijn moeder nam ons mee naar buiten in de winter om op de slootjes te schaatsen en zomers lekker in de weilanden te wandelen die er toen nog waren nu zijn het woonwijken haha. Nu zelf heb ik pas de keuze gemaakt om ook weer op een flat te gaan wonen omdat ik ruimte te kort kwam in mijn oude huis. Maar daar zat wel een tuin bij. Maar moet zeggen ik mis die tuin voor geen meter. Ben geen tuin mens. Daar bij hier is veel groen en speel plek voor de kinderen buiten. Persoonlijk zeg ik dus het maakt niet veel uit.
wij wonen nu in een 64m² flat.. dochter heeft dr eige kamer gewoon (2slaapkamer app) we hebben 2 balkons, vooralsnog speelt ze hier niet op omdat het niet goed onderhouden is! Maandag krijgen we de sleutel van ons nieuwbouw app. van 84m² met een groot balkon en een speeltuin onder ons balkon. ook weer met 2 slaapkamers en n mega grote woonkamer(lees 12 meter lang!!!) ik vind niet dat ik me dochter te kort doe omdat we geen tuin hebben. we hebben in t nieuwe huis dalijk n groot balkon en n speeltuin onder t balkon waar ze lekker kan spelen dalijk als ze ouder is! plus dat ze dr eige kamer heeft (die groot is). nee je doet jekind er niet tekort mee hoor om geen tuin te hebben ..
ja vroeger maar vroeger is niet perse beter right Ik had er niet aan moeten denken om een kamer te delen, ik was zoiezo te vaak ziek ervoor, had goede nachtrust nodig en hoestte dan hele nachten dus had ook ondragelijk geweest voor mijn zus haha Als de kinderen het zelf graag willen heb ik er geen moeite mee maar in eerste instantie hebben ze hun eigen kamer zodat ze een eigen plekje hebben in ons huis.. dat vind ik persoonlijk wel belangrijk maar dat is persoonlijk, het ene kindje vind het makkelijker dan de ander en niet elke omstandigheid laat het toe dus vandaar dat je er niet zomaar van uit kan gaan..
Hihi, wat grappig dat je dat juist tegen mij zegt, ik ben een zeer groot voorstander van samen slapen. Wij slapen vaak samen met de kinderen en de kinderen slapen dus zelf ook samen. Als we zouden verhuizen zouden ze ook bij elkaar mogen slapen als ze dat willen, of bij ons.
Ik heb 20 jaar in een flat gewoond (en toen ging ik uit huis en zelf in een flat wonen ) en ik heb echt nooit wat gemist. Ik heb een prima jeugd gehad en echt geen moment bedacht dat ik misschien wel gelukkiger zou zijn in een eengezinswoning. Inmiddels woon ik nu wel in een eengezinswoning maar ik zou zo weer in een flat gaan wonen hoor, geen probleem. Over een kamer delen weet ik niks want ik heb geen broers of zussen, maar ook dat is maar net wat je gewend bent.