Hoi, Ik zit momenteel in m'n 20e zwangerschapsweek en moet nu al verplicht rust rust en nog een rust nemen van de verloskundige. Dit ivm vele harde en soms ook pijnlijke buiken. Nu heb ik een kindje van bijna 16 maanden en ben ik fulltime mama. M'n man werkt fulltime in wisseldiensten en de enige die heel af en toe bijspringt om mij te laten rusten is mijn moeder. Vaker dan zij al bijspringt kan zij niet helpen ivm haar eigen gezondheid. Verder geen contact met overige (schoon)familie en amper vrienden meer over sinds de eerste zwangerschap. Dus totaal geen vangnet. Ook geen goede buren oid. Ook gaat m'n zoontje niet naar de opvang omdat we dat anders volledig uit eigen zak moeten betalen, maar dat is niet haalbaar voor ons. Nu vraag ik me af, zijn er meerdere moeders die al snel verplicht moesten rusten met een kleine in huis? Hoe hebben jullie dit aangepakt?? Ik krijg bijvoorbeeld al pijnlijke harde buiken en steken bij het optillen van mn kindje. M'n kindje is erg druk omdat hij niet al z'n energie kwijt kan, ik loop namelijk ook met bekkeninstabiliteit en kan niet even 123 met hem de hort op. Zowel mijn fysio als mijn verloskundige zeggen dat ik nog meer moet rusten dan ik al doe omdat mijn lichaam protesteert tegen de zwangerschap.. Ik probeer mijn dagen nu al op de bank door te brengen en dan de nodige optillen / verschonen / eten maken en geven etc. Verder lig ik de rest van de dag en maak ik af en toe een klein beetje schoon (zodat er geen etensresten van de kleine op de grond ligt) en kook ik af en toe (en dan meteen voor 2 dagen). Verder 1/2 x per week boodschappen met mijn man en dat is het wel zo een beetje.... Maar nog rustiger aan???? Hoe??? Ben opzoek naar tips hoe ik dit het beste kan aanpakken omdat rusten als fulltime mama van een kindje dat nog alle aandacht en hulp nodig heeft, op het moment niet echt haalbaar is en het leven toch ook doorgaat. De vloer kan bijvoorbeeld geen 5uur lang smerig blijven met etensresten totdat m'n man thuis komt aangezien m'n kindje al loopt. Eten moet toch gehaald worden uit de supermarkt etc etc..... Groetjes, WaZa
Moeilijk he, is bijna niet te doen. Hetzelfde hier, alleen gaat mijn zoon wel naar de psz een paar dagen in de week. Nu in de laatste weken heeft mijn partner tijdelijl een paar uurtjes ouderschapsverlof opgenomen, en komt hij elke dag vroeg thuis. Dan kan ik even rusten.
Ik moest met 20 weken plat liggen gelukkig had ik nog geen kleine rond lopen want geen idee hoe ik dat had moeten doen. Ik kon ook letterlijk niks meer. Huishouden en boodschappen doen kon ik niet. Heb je mensen die je kunnen ondersteunen? Famillie die jou kunnen helpen? Extra oppassen of helpen in de huishouding? Heel vervelend en heel veel sterkte.
In uitzonderlijke situaties kan de gemeente bijspringen in de kosten van de kinderopvang. In principe heb jij nu een medisch probleem waardoor je niet de zorg voor je peuter op je kunt nemen en waarbij je zelf al geprobeerd hebt om dit in je sociaal vangnet op te lossen. Op die gronden kun je proberen van het wijkteam hulp te krijgen met de opvang van je zoontje. Verder zou ik proberen de grote boodschappen eens per week te laten bezorgen als je man thuis is. Dan hoef je die niet te tillen. Sterkte
Boodschappen niet meer doen! Dat kan je man ook of je last ze thuis bezorgen. De stukjes die je kunt lopen gebruiken om bijvoorbeeld naar een binnenspeeltuin of zwembad te gaan. Bij het zwembad heb je zelf minder last als het goed is. En een goede bst heeft een peuter gedeelte. Jij op een rand rusten en die kleine uitrazen. En dan lekker mee slapen. Nog groter koken, zodat je ook een voorraad in de vriezer kan gooien. Dan hoef je alleen maar op te warmen. Absoluut niet stofzuigen! Dat was het eerste dat ik niet meer mocht met mijn bekkenklachten. Soort van slab waarbij de etensresten ook gevangen worden, zodat je niet hoeft te stofzuigen. Hier tegen het eind een matras in de woonkamer gelegd bij nr 2. Dochter kon daar op spelen, maar als ze samen wilde spelen dan kon ik daar liggend op spelen om mijn rug te ontzien. En toch proberen om door de week wat meer ondersteuning te vinden. Misschien kan je een oppas zoeken die na school kan komen. Als er een zeg 15jarige na schooltijd jou van half 4 tot 6 kan komen helpen 2x in de week. Dan kan jij rusten, heb je ondersteuning bij het eten (tijdens de late dienst van je man bijvoorbeeld) en kan je ze 2,50/3,00 per uur betalen. Goedkoper dan professionele opvang en toch wat extra rust. Dat is wat ik op dit moment kan bedenken. Sterkte en zorg dat je het echt rustiger aan gaat doen, want je hoort vaak zat dat als dat niet goed genoeg gaat dat er een ziekenhuis bezoek aan volgt en dan ben je helemaal vergeten van huis. En je vangnet wat uitbreiden is misschien ook niet onhandig. Hier ook niet de grootste vriendenkring, tenmiste niet op een niveau dat ik ze om hulp zou vragen met de kids (sommige zeker wel hoor). Maar wel een fijne familieband die elkaar erg ondersteunt.
Bedankt voor de reacties!.. Boodschappen gaan we inderdaad vanaf deze week laten bezorgen.. Helaas moet je dan wel voor minimaal 70 bestellen, maar dat is dan niet anders. Misschien kunnen we dan meteen voor 1,5 week bestellen of met een grote pak luiers komen we wel weer een eind verder qua prijs.. Naar een zwembad oid gaat niet lukken, want als ik m'n kleine moet klaarmaken, erheen moet gaan met ov, daar weer omkleden etcetc dan ben ik al kapot... Maar lief dat je meedenkt!! Huishoudelijk hulp hebben we toegewezen gekregen "met spoed".. Maar dat is inmiddels 1.5 week geleden en ze kunnen me nog niet vertellen hoe of wat.... M'n zoontje heeft ook een sociaal medische indicatie gekregen voor een kinderdagverblijf, maar ook dat is nog allemaal rollende en we weten niet zeker of dat iets is wat wij willen... Want met deze indicatie moet hij naar een speciaal kinderdagverblijf en hier zitten bijvoorbeeld kindjes met woede problemen, autisme ed.. Dit alles is niet van toepassing op m'n zoontje maar hij moet gewoon een plek hebben om z'n energie kwijt te kunnen, als hij lekker kan spelen is het een geweldig leuk vrolijk mannetje en heb ik er echt geen kind aan.... Ik krijg vanaf volgende week een verpleegbed via de thuiszorg winkel, ik heb daar een verwijzing voor gekregen via de verloskundige.. Maar goed, heb alsnog de zorg voor m'n zoontje dus in hoeverre ik daarop kan liggen en rusten is nog maar af te wachten.. Verder heb ik vandaag met heel veel moed in mijn schoenen een heel klein groepje mensen, waarvan ik dacht dat ze onze noodkreet zouden horen, een bericht gestuurd met dat wij hulp nodig hebben. We vragen nooit om hulp en nu weten we weer precies waarom. We hebben werkelijk waar geen enkele reactie erop gekregen, geen positieve en geen negatieve.. Ook heb ik in het bericht uitgelegd dat ik echt extra rust met hebben omdat de harde buiken kunnen omzetten in weeën en als dat gebeurt dan dreigen wij ons kindje te verliezen die op het moment nog niet eens levensvatbaar is.. Ik heb m'n hart en ziel blootgelegd in het bericht en heb bijna gesmeekt om hulp...... Ik heb 8uur lang gewacht en heb geen reactie gekregen dus jullie kunnen wel begrijpen dat ik vandaag heel erg veel heb gehuild.. Nu weten we weer waarom we nooit om hulp vragen.. Het valt me allemaal zwaar.. Ook heb ik te horen gekregen van de verloskundige dat ik verschijnselen vertoon van extreme vermoeidheid en doordat ik zo moe ben kan ik ook gewoon niet slapen. Ben veel te verdrietig, chaotisch en gestresst in m'n hoofd en heb hierdoor vanacht letterlijk geen uur kunnen slapen, en dit de rest van de dag ook niet in kunnen halen.. Ik ben lichamelijk gewoon helemaal op momenteel en sta echt op het puntje van instorten. En doordat ik er lichamelijk zo doorheen zit is het echt heeeeeeeeeeeeeel lastig om positief te blijven en kan ik dus ook echt totaal niet genieten van m'n zwangerschap.. Ik ben momenteel zo op dat ik alleen maar kan huilen.. En natuurlijk volgt daar dan de hoofdpijn, buikpijn, steken, harde buiken en de hele reutemeteut.... X
Waar woon je? Misschien is er iemand op het forum die vlak bij woont en je af en toe een paar uurtjes kan helpen.
Als slecht slapen ook een probleem is zou ik overwegen toch soms een slaaptablet te gebruiken. Heb verder inmiddels weinig klachten na vele weken van bloedingen (daardoor stress, slapeloosheid, problemen in stemming). Maar zo nu en dan 8 u slapen op een pilletje heeft mij veel goed gedaan. Wellicht ook eens bespreken met verloskundige. Bij mij vond de gynacoloog t geen enkel probleem mits na 12 wkn zwangerschap. Sterkte
je kan via https://www.home-start.nl/pages/Home-start/Home vrijwilligers aanvragen om te helpen bij je zoontje.
Hey! Ik heb precies hetzelfde als jij. Rust rust rust.. ook 2e zwangerschap en begon ook in de 20e week. Wel een zoontje maar hij leeft niet meer dus daar kan ik je verder geen tips over geven. Ik mag gelukkig nu wel wat licht huishoudelijke taken doen maar heb echt heel veel harde buiken en als ik ook maar iets teveel doe meteen bloedverlies. Zo vervelend. Heel veel succes en sterkte! Het is echt lastig om je zo rustig te houden. Maar het is voor een goed doel
Wat vervelend. Kan je man ook geen zorgverlof opvragen zodat hij een paar uur in de week eerder thuis is? Verder denk ik meteen aan een robotstofzuiger die de kruimels kan opzuigen zodat je dat niet zelf hoeft te doen. Je hebt verder al heel erg je best gedaan met alle aanvragen via de gemeente. Praat ook nog eens goed met je man want op het moment dat jij je rust niet kunt pakken gaan ze als het gevaarlijk gaat worden voor je zwangerschap (vroegtijdige weeen) over op opname en dan ben je helemaal niet meer thuis. Ik wil je absoluut niet bang maken maar hou het alsjeblieft in je achterhoofd. Er moet een oplossing komen. Heel veel sterkte!
In België kan je kraamzorg in sommige gevallen ook vóór de bevalling vragen. Kan dat in Nederland niet? Of hebben jullie niet zoiets als Familiehulp, dus thuiszorg via de mutualiteit? Anders inderdaad toch een kdv regelen, of een thuisoppas. Kost wel wat, maar je moet toch echt kunnen rusten. Bovendien lijkt dit me ook niet zo prettig voor je oudste. Lijkt me erg vervelend. Ik had ook een zware tweede zwangerschap, maar gelukkig was mijn dochter al vier jaar. Echt geen idee hoe ik dat had moeten klaarspelen met een kleiner kindje en zonder hulp. Eerlijk gezegd is dat ook een belangrijke reden geweest om te wachten met die tweede tot mijn dochter al wat ouder was.