Ellende met slapen en eten

Afgelopen vrijdag plaatste ik hier dit bericht maar dat is nu dus verloren gegaan door het overzetten van het forum. Dus hierbij nogmaals:

Hallo Allemaal,

Noelle is nu 29 weken oud, maar volgens mij zit ze op dit moment al 2 weken in de 26-weken sprong. Ik heb al vaker berichten geplaatst over het feit dat ze altijd al zo slecht slaapt, maar momenteel is het echt weer kommer en kwel. Overdag doet ze nog wel wat hazenslaapjes, maar 's avonds gaat het echt helemaal waardeloos en we mogen blij zijn als we haar rond middernacht eindelijk in slaap hebben.

Maar wat nu ook echt een probleem is, is dat ze nauwelijks iets uit haar flessen drinkt. Met een beetje geluk gaat de helft van de fles erin, maar soms weigert ze echt helemaal. Iets anders dan melk wil ze al helemaal niet drinken en ze krijgt, vanwege haar koemelkallergie ook nog maar een paar weken wat bijvoeding, dus echt veel ander voedsel krijgt ze ook nog niet. Gelukkig gaat het fruit en de groente er nog wel redelijk in, zodat ze daaruit nog wat extra vocht krijgt. Vandaag heeft ze echter tot nu toe nog maar een kleine 300 ml melk in totaal op.

Ik weet soms echt niet meer wat voor kunstgrepen ik uit moet halen. Ik heb zonet maar eens een tuitbeker geprobeerd om er wat melk in te krijgen, maar dan gaat natuurlijk ook de helft er bijlangs. Al met al ben ik de hele dag met haar bezig om er wat te drinken in te krijgen en om haar te laten slapen. Weer in bed, weer uit bed, want het slapen lukt geregeld niet, omdat ze dan weer constant ligt te brullen. Dus maar weer mee naar beneden en het later maar eens weer proberen of dan eerst maar weer eens proberen of ze wat wil drinken.

Ik word echt horendol van haar en ben echt hondsmoe. Ik vind haar echt extreem lastig. Hebben meer kindjes in deze sprong zo'n toestand van het drinken gemaakt? En hebben meer moeders hier een lastige slaper, die dan haast helemaal niet meer slaapt? Ik heb af en toe het gevoel, dat deze meid nooit gemakkelijk zal worden. Ik zie het soms helemaal niet meer zitten. Tot overmaat van ramp gaat mijn man volgende week ook nog naar Frankrijk om de Alpe d'Huez te fietsen, dus dan sta ik er 5 dagen helemaal alleen voor. Ik geloof dat ik dan echt rijp ben voor een psychiatrische inrichting, want ze maakt me helemaal gek. Ik moest het even kwijt.

 

Bedankt voor je reactie Mootjen. Bij ons is het inderdaad ook zo, dat Noelle alleen maar hazenslaapjes van 3 kwartier doet. Dat gaat dus overdag zo en 's avonds dus vaak ook, als we haar uberhaupt 's avonds meteen al in slaap krijgen. Hieronder kopieer ik even, wat ik vanavond ook in een ander bericht van Beastie schreef, die het had over haar dochter van 10/11 maanden die nu in een sprong zat en ook 's avonds helemaal niet sliep.

Ik heb geen tip voor je beastie en hoop van harte voor je dat het snel over gaat. Wij zijn hier al meer dan 6 maanden wanhopig wat dat betreft, want Noelle heeft vanaf het begin af aan nog nauwelijks een avond geslapen en we krijgen het ook niet voor elkaar om haar 's avonds te laten slapen. Wanneer we haar laten huilen, raakt ze namelijk helemaal overstuur. Als ze niet meteen rustig blijft bij het naar bed brengen, kunnen we het vergeten, dat ze gaat slapen.

Tot nu toe heeft ze misschien al met al 14 avonden van haar leventje wel gewoon 's avonds in bed gelegen, maar meestal slaapt ze 's avonds dus niet. We blijven haar toch iedere avond gewoon om een uur of 7/8 naar bed brengen en soms lukt het dat ze dan wel gaat slapen, maar bijna altijd is ze dan na 3 kwartier weer wakker en daarna is het brullen en halen we haar dus maar weer uit bed en proberen we haar steeds na een tijdje weer naar bed te brengen.

De meeste avonden gaat ze na het naar bed brengen echter helemaal niet slapen en blijven we de hele avond met haar bezig. Vanaf het naar bed brengen of na die eerste 3 kwartier dat ze wel slaapt, blijft het een heel gedoe de hele avond. Steeds maar weer uit bed en dan na een tijdje maar weer proberen of ze rustig blijft en de slaap meteen zal vatten, want als dat niet gebeurt, kun je het weer vergeten.

Vaak hebben we haar pas na 10 uur eindelijk in slaap en meestal slaapt ze de nacht dan wel goed, met af en toe eens wakker worden, waarna we haar haar speen weer moeten geven. Al met al zeer vermoeiend en wij hebben dus eigenlijk nooit meer een avond voor onszelf.

Ik heb reuma en vanwege het gebruik van medicatie daarvoor heeft het jaren geduurd voordat we voor een tweede kindje konden gaan. Mijn oudste is nu bijna 9 jaar en omdat het de laatste jaren goed met mij ging en ik qua leeftijd al richting de 40 jaar ging, besloten we om toch nog te proberen om een tweede kindje te krijgen, maar nu denk ik soms wel eens; "Waar ben ik aan begonnen?", want het valt echt zo zwaar tegen met een kindje dat enorm slecht slaapt overdag en 's avonds en dat enorm veel aandacht vraagt. Ik ben echt zo verschrikkelijk moe en kom hier in huis ook helemaal nergens aan toe.

Gelukkig heb ik een hele lieve man, die meteen bijna alles van me overneemt als hij thuis komt en helpt mijn dochter Anouk uit zichzelf ook al met heel veel dingen mee en zeurt ze daarover eigenlijk nooit, maar anders zou ik het niet aan kunnen op dit moment, want ik word soms horendol van Noelle. Maar goed, ik kan m'n kop d'r nog bij houden en kan natuurlijk voor ogen houden, dat zij er ook niets aan kan doen.

Ze is nu eenmaal zoals ze is en haar slaap- en waak-ritme is ook verstoord geraakt door problemen in haar nekje en een koemelkallergie, hetgeen we beiden pas na 3/4 maanden ontdekten en waardoor ze veel huilde. Door behandeling bij een osteopaat en andere voeding gaat het nu verder wel goed met haar en gelukkig is ze verder natuurlijk ook wel een lekkere en lieve meid, maar de problemen met het slapen blijven en dat is echt zeer vermoeiend en in een sprong is ze dan nog eens extra lastig.

Maar goed, we zullen de tropenjaren wel eerst door moeten.
Sorry voor mijn geklaag in jouw topic. Ik heb er wel een heel verhaal van gemaakt, zie ik.
Maar ik moest het even kwijt.

Maar jij had het er over Mootjen, dat je dochter nu ineens 'per ongeluk' langer gaat slapen. Hoe oud is Jill nu dan? Ik hoop zo, dat Noelle, na deze sprong, ook eindelijk eens wat beter gaat slapen, want ik vind het zo zwaar, dat je nauwelijks eens tijd voor jezelf hebt en eigenlijk ook nooit eens af kunt maken waar je mee bezig bent in het huishouden. Doordat ze namelijk altijd zo kort slaapt, is ze eigenlijk nooit goed uitgerust en is ze ook telkens, na 2 uur wakker zijn, al weer toe aan een slaapje overdag. Afhankelijk van hoe snel ze weer wakker is na een slaapje, varieren de slaapjes overdag dus ook steeds qua tijd. Er komt daardoor ook totaal geen regelmaat.

 

Op de buik laten slapen, vind ik altijd zo'n eng idee, want ik ben altijd bang, dat ze dan met haar gezicht in het matras komt en stikt ofzo. Om die reden hebben wij haar juist de laatste maanden in een Safe T Sleep slaapwikkel laten slapen. Dan ligt ze met een band om haar buik vast, zodat ze niet kan draaien of het hele bed door kan wurmen en onder de dekens blijft liggen.

Binnenkort willen we echter toch eens proberen om haar gewoon los in een slaapzak te laten slapen, zodat ze misschien beter gaat slapen als ze zelf een andere houding kan zoeken. Maar dan wordt het slapen voor haar ook weer anders natuurlijk, dus daar ga ik deze week maar niet mee beginnen, nu mijn man vanaf woensdag tot en met zondag weg gaat en ik er helemaal alleen voor sta.

Want ik moet nog zien, hoe dat zal gaan met Noelle, want als je haar normaal op haar rug legt, draait ze meteen naar haar buik en ze richt zich ook heel hoog op, dus volgens mij ligt ze dan voortdurend te ravotten in haar bed. Ze hangt namelijk nu ook steeds al aan de spijlen van de box en van haar bed, als ze daar los in ligt. We hebben de bodem van haar box en haar bed dus de afgelopen week ook al naar beneden gezet, omdat het ons niet meer vertrouwd leek. Straks hangt ze er ineens overheen en horen we een doffe klap.

Maar heb jij dan ook een speciaal matrasje Amanda, als je Milan op de buik laat slapen? Want er zijn toch, geloof ik, speciale matrasjes die je boven op het gewone matras kunt leggen, zodat ze kunnen blijven ademen als ze wel met hun gezicht in het matras komen te liggen?

Is er iemand die mij aan kan raden, wat je dan het beste kunt kopen?

 

@Mootjen,

Wat het drinken betreft krijgen we er momenteel toch wel weer redelijk wat in bij Noelle omdat we haar afleiden met een speeltje dat we voor haar ogen boven de fles houden. Daar is ze dan ondertussen wat mee bezig met haar handjes en ongemerkt drinkt ze dan toch wel ongeveer haar fles leeg. Dus daar hebben we weer een foefje voor gevonden, dat op dit moment goed werkt.

Verder blijft het met het slapen nog steeds hetzelfde, maar dat probleem bestaat dus eigenlijk haar hele leventje al en het verschilt per dag. Al met al doet ze toch nog wel redelijk wat slaapjes en sinds 2 dagen slaapt ze soms ook ineens weer wat langer. Dus wie weet, wordt het toch ineens wat beter nu ze overdag ook wat actiever bezig is. Nadat ze 1,5 tot 2 uur wakker is geweest doe ik haar bij de eerste tekenen van moeheid meteen naar bed en wanneer het dan niet meteen lukt, haal ik haar er weer uit en proberen we het een half uurtje later nog een keer.

Wij gaan trouwens inderdaad maar eens kijken naar zo'n opdekmatrasje (volgens mij is dat iets van aerosleep ofzo toch), want als we willen proberen om Noelle niet meer in de slaapwikkel vast te leggen, kan ze natuurlijk op allerlei manier in bed komen te liggen en dan vind ik dat wel zo'n veilig idee voor als ze wel op haar gezicht terecht komt.

Zijn er trouwens vanaf het begin ook lichamelijke problemen bij Jill geweest, waardoor ze slecht slaapt? Heeft ze niet ook problemen met haar nekje ofzo? Omdat je ook vertelde, dat ze het vreselijk vind om op haar buik te liggen. Noelle had dus haar nekje vast zitten en bleek een koemelkallergie te hebben, waardoor ze veel huilde en daardoor slecht sliep. Daardoor is haar slaapritme in de eerste maanden al verstoord geraakt en dat patroon houdt ze nu dus nog steeds. Maar ik heb ook het idee, dat ze een soort van allertheid heeft en zich niet over durft te geven aan de slaap, doordat ze met de keizersnede is geboren.

Soms denk ik wel eens dat ze misschien op het moment, dat ze uit mijn buik werd geplukt nog lekker lag te slapen en heel erg is geschrokken dat ze zomaar uit mijn warme buik werd getrokken. De eerste dagen in het ziekenhuis wilde ze namelijk ook helemaal niet in dat bedje daar slapen, maar heeft ze constant, als een klein aapje, tegen mij aan op mijn borst gelegen. Alleen dan voelde ze zich veilig en viel ze in slaap.

En die veiligheid lijkt ze nog steeds heel erg nodig te hebben. Ze slaapt dus heel licht en wordt van elk geluidje wakker, alsof ze altijd op haar hoede is, dat er iets kan gebeuren. Als ze dus ook wakker wordt, wanneer ze niet uitgeslapen is, ligt ze ook altijd meteen te huilen of eigenlijk te krijsen. Ze wordt dan ook alleen maar weer rustig als we haar oppakken. Alleen wanneer ze nog iets in slaap is en dan huilt, lukt het om haar rustig te krijgen door haar speen terug te geven, zachtjes te praten en haar hoofdje te aaien.

Wat dat betreft vermoed ik dat naast dat haar slaapritme verstoord is geraakt door lichamelijke problemen, ze ook nog last heeft van een soort geboortetrauma, waardoor ze zich heel onveilig voelt op deze wereld. Ik geloof dat ik hierover nog maar eens een ander topic ga openen om te kijken of meer moeders zoiets bij hun kind ervaren doordat er iets traumatisch bij de geboorte gebeurde. Ik kan me namelijk zo voorstellen dat het een hele rare gewaarwording is als je ineens uit je moeders buik wordt geplukt, terwijl je dat niet verwacht.

 

Vanavond wil Noelle dus zoals gewoonlijk weer niet gaan slapen. En omdat ze dan weer gaat huilen, pakken we haar dus maar weer op, nemen haar weer mee naar beneden en proberen haar later weer opnieuw naar bed te brengen. De laatste tijd was dit de enige oplossing want ook als we haar iedere 5 minuten gaan troosten, raakt ze op den duur steeds meer overstuur.

Ze krijgt nu echter wel een leeftijd (7 maanden oud) dat ze donders goed door krijgt, dat we haar weer uit bed halen als ze gaat liggen huilen en dat patroon moet dus toch eens doorbroken worden, want ze begint het nu steeds langer vol te houden om steeds weer te gaan huilen als we haar terug leggen in bed.

Laten huilen is dus echt geen optie, want ik had vorige week het boek van Ria Blom eens gehaald en was van plan om met die aanpak te gaan beginnen. Maar dan moet je je kind dus rustig een half uur laten huilen en wanneer het dan adempauzes inlast tijdens het huilen dan lijkt het de goede kant op te gaan. Dus ik heb Noelle toch maar eens laten huilen in bed zonder tussendoor te troosten en na een kwartier huilen, met korte adempauzes, leek het erop, dat ze zichzelf ook wel weer zou kalmeren. En ik hoopte natuurlijk dat ze het snel zou opgeven en in slaap zou vallen.

Na de adempauzes raakte Noelle echter opnieuw weer steeds meer overstuur en toen ik na, in totaal 25 minuten krijsen, even naar boven liep om het boek van Ria Blom op te halen, hoorde ik Noelle ineens kokhalzen. Toen ik haar kamer instormde, lag ze dus te snakken naar adem in een plas van de flesvoeding met fruithap die ze had uitgekotst, en ze kwam pas weer op adem toen ik haar snel uit haar bed viste en rechtop hield.

Dus Ria Blom kan de boom in, want het laten huilen van een baby is dus echt niet de methode. Noelle raakt dan al vrij snel compleet overstuur. Het stond me al vreselijk tegen om haar te laten huilen zonder tussendoor te troosten, maar de laatste tijd ging het weer zo waardeloos met het slapen en wanneer je het niet meer weet, ga je vanalles proberen om maar te kijken of dat dan misschien werkt. Maar ik ben er nu wel achter dat het laten huilen zonder te troosten iets is, wat ik absoluut niet wil.

Het liefst zou ik dus een methode hanteren, waarbij ik Noelle helemaal niet laat huilen, maar waarbij ze dus wel aanleert om zelf te gaan slapen in haar eigen bedje. Zijn er mensen die ervaring hebben met zo'n methode? En wat dus ook succesvol was bij een kind dat al wat ouder is. En welk boek zou ik daar dan het beste voor kunnen aanschaffen? Ik hoop dat iemand me hierbij kan helpen.