Zelf wel direct de petitie getekend. Ben een groot voorstander van de geboortezorg zoals ie er nu is in NL. Zou top zijn als je standaard nog meer tijd zou krijgen met je verloskundige vind ik voor een goed zwangerschaps- en geboorteproces. Ben helemaal niet op de hoogte van de ins en outs maar als mijn verloskundigen deze petitie op hun insta zetten met wat info, teken ik.
Maar het communicatieprobleem komt niet door de thuisbevallingen. Het te late overdracht probleem komt door het gebrekkige communiceren, maar daar zijn beide partijen debet aan. Ziekenhuis bevallingen zijn ook een groot probleem als er slechte communicatie is. En ook dat is in Nederland een heel groot probleem. Pas sinds een jaar of 10-15 is het verplicht om in Nederland een gynaecoloog (dus geen arts-assistent, maar een volledig opgeleide gynaecoloog), een kinderarts en een anesthesist in het ziekenhuis aanwezig te hebben 24/7. Genoeg ziekenhuizen waar dat niet het geval was en waar een van de drie weigerde om te komen omdat ze het wel mee vonden vallen. Of dat men vanuit het ziekenhuis niet durfde te bellen omdat die ene gynaecoloog altijd zo lomp doet aan de telefoon. Dan ben je veiliger bij een thuisbevalling waarbij een ervaren verloskundige op haar strepen staat bij problemen, dan bij een meer onervaren arts-assistent. En daar ligt dus het probleem in Nederland en die overdracht is in het ziekenhuis absoluut niet standaard beter. En ook dat wordt met deze financiering niet opgelost.
Op zich komt het door de professionalisering van de geboortezorg in Nederland. Omdat er altijd een kinderarts, gynaecoloog en anesthesioloog in huis moet zijn (en ook nog verdere eisen omtrent IC capaciteit en dergelijke) is het voor veel kleinere locaties niet mogelijk om deze zorg te leveren. Dat zullen we ook gaan zien bij ander soort zorg zoals oncologie en kinderchirurgie. Om te voldoen aan kwaliteitseisen zal niet alle zorg op elke plek beschikbaar zijn.
Ik denk dat er juist een nieuwe probleem gecreëerd wordt. Net zoals mijn eerste bevalling; Ik kon gewoon niet terecht, er was geen plek. Als dan álle moeders naar het ziekenhuis/geboortekliniek zouden moeten....
Dat was ook mijn gedachte. Voor degenen die al een verleden hebben van snelle bevallingen is het wel zo fijn als het thuis plaats kan vinden. En mocht het onverwachts snel gaan is het ook heel prettig als er iemand naar je toe kan komen.
Zo ben ik ook geboren, gewoon in Nederland. Geboortes in de auto vinden overal ter wereld wel plaats lijkt mij, niet alleen in landen waar ziekenhuisbevalling de standaard is. Ik heb hier iig nog maar over één zo'n geval gehoord.
Hier in Amsterdam is echt geen plek voor alleen maar ziekenhuisbevallingen. Zijn hier (denk ik) relatief veel vrouwen die thuis willen bevallen. En degenen die in het ziekenhuis moeten/willen bevallen moeten vaak uitwijken naar andere steden. Mijn verloskundige zag aan dat ze echt veel in Haarlem zit tegenwoordig.
Ik zeg daarom dat 'onder andere' de thuisbevalling moet weg. Ik vind namelijk ook dat zwangeren gevolgd moeten worden in het ziekenhuis/geboortecentrum/hoejehetnoemenwil. Wat hebben de regels van 15 jaar geleden te maken met de problemen die we nu hebben? De regels zijn toen aangepast dus nu zijn er wel altijd een gyn, een kinderarts en anethesist aanwezig. Dat lijkt me een goede zaak? Er moet natuurlijk altijd oog zijn voor verbeteringen rondom de geboortezorg. Bijvoorbeeld minder snel ingrijpen dmv knippen enz. Maar dat gaan imo allemaal samen met het (zoveel mogelijk) samenvoegen van 1e en 2e lijn zorg. Het ziekenhuis kent dan de persoon, de persoon kent het ziekenhuis. Er is meer vertrouwen in elkaar wat restulteert in betere zorg. Eén van de problemen die veel vrouwen nu hebben met het ziekenhuis is dat het afstandelijk is, ze kennen je niet, je bent een nummertje. Dat kan je veranderen door het ziekenhuis ook de basiszorg te laten verlenen waardoor beide partijen elkaar kennen. Het systeem in FR is ook geen vaststaand iets, er zijn altijd verbeteringen nodig. Maar het probleem van 1e en 2e lijn zorg is daar niet omdat alles dus onder 1 organisatie valt. Imo is dat dus een goede oplossing voor het probleem dat NL heeft.
Logisch gevolg is natuurlijk dat deze plekken dan worden uitgebreid. Het slaat natuurlijk nergens op om thuisbevallingen te schrappen maar het aantal plekken in ziekenhuizen niet uit te breiden. Als beide lijnen samenvoegen dan moet de nieuwe zorg die dan ontstaat gevormd worden. Meer plekken, meer personeel, enz.
Ja dat heb ik ook weleens gehoord/filmpjes op social media gezien. En zal vast vaker voor gaan komen mochten er geen thuisbevallingen meer mogelijk zijn. Het is dan toch veel fijner (en veiliger!) Als je thuis kan bevallen met een verloskundige erbij ipv "gedwongen" wordt alleen met je partner in de auto te stappen en dan maar hopen dat je het haalt met je turbo bevalling.
Door onderzoek toen naar de hoge baby en moeder sterfte zijn de regels veranderd. Er is daarna meer onderzoek gedaan en communicatie blijft het issue. Maar nog steeds ook communicatie in het ziekenhuis. Juist niet alleen tussen eerste en tweede lijn, maar juist ook binnen de tweede lijn. Wat dat betreft ben ik het wel met je eens dat het goed zou zijn om vrouwen vanaf 30 weken meer klinisch te volgen. In Nederland is een groei echo nog niet standaard, dat is een gemis. Als juist in die periode betere controle is, dan is die thuisbevalling geen probleem.
Ik kwam dit artikel nog tegen op nos.nl: https://nos.nl/artikel/2424928-verloskundigen-tegen-plan-kuipers-we-verliezen-onze-autonomie Gaf mij wel meer inzicht in de achtergrond van het hele gebeuren rondom de geboortezorg.
Was dit hetzelfde concept als de kraamhotels die voorheen redelijk populair waren? Toen ik van zoon beviel waren daar erg veel van, nu hoor ik er nooit meer wat over dus dat hele concept zal niet echt geslaagd zijn om welke reden dan ook, al vermoed ik een financiële reden.
uiteindelijk zal die optie nooit kunnen verdwijnen denk ik. Al is het alleen al omdat er soms geen tijd meer is om naar het ziekenhuis te gaan en vrouwen die echt perse thuis willen bevallen zullen pas zo laat aan de bel trekken als de bevalling zich aandient dat die tijd er dan dus niet meer is en ze “gewenst gedwongen” thuis zullen bevallen.
ik weet dat bij de bevalling van dochter de anesthesist niet in het ziekenhuis aanwezig was die nacht van de bevalling. Hij had wel dienst maar mocht deze thuis afwachten tot hij gebeld werd en moest dus op worden geroepen omdat er op dat moment geen andere anesthesist aanwezig was. En echt aanwezig dus niet alleen niet beschikbaar!
Hier in een paar ziekenhuizen in de omgeving zijn die er ook niet standaard hoor, die moeten gebeld worden… Ben toen naar een ander zkh gegaan omdat ik wel de mogelijkheid wil hebben en niet ga zitten wachten tot diegene z’n bed uit is gerold en na een kop koffie maar ff naar het ziekenhuis komt, als ze het al nodig vinden om te komen
Maar dan wordt het juist onveilig. Omdat vrouwen die persé thuis willen bevallen dan bewust te laat de verloskundige bellen en zij er dus niet van tevoren is om eventuele risico's in te schatten. En omdat voor een geplande thuisbevalling allerlei dingen worden voorbereid: kraampakket spullen binnen handbereik, kraamzorg als assistentie aanwezig, verloskundige instrumenten/medicatie/zuurstof binnen handbereik. Bij onverwacht supersnelle bevallingen heb je dat niet (altijd) en dat is meestal niet erg, want over het algemeen is een snelle bevalling er ook een zonder grote problemen. Maar het is veiliger om alles wél in orde te hebben. En tot slot; als de thuisbevalling verdwijnt uit de bevalcultuur worden verloskundigen daar ook niet meer op getraind en zijn ze niet meer zo goed voorbereid op handelen in de thuissituatie. En dat is echt iets anders dan dezelfde handelingen uitvoeren in een ziekenhuis. Je hebt bijvoorbeeld jaarlijks een reanimatie- en acute situatie training. Dan oefen je wat te doen bij dingen als een fluxus, schouderdystocie, eclamptisch insult, onverwachte stuitbevalling, uitgezakte navelstreng, reanimatie moeder of kind. Meestal is zo'n training met allemaal verloskundigen gewoon bij een van hen thuis. Soms doen we een training in het ziekenhuis, samen met arts-assistenten en gynaecologen (in opleiding). Dan zie je enorm de verschillen. Verloskundigen zijn erop getraind om alles zelf te doen en eventueel aan de kraamzorg te delegeren om een ambulance te bellen of spullen aan te geven. (Indien geen kraamzorg dan vraag je dat aan de partner, ik heb daarvoor een grote geplastificeerde kaart in mijn tas waar met koeienletters op staat welk nummer te bellen en wat te zeggen, omdat niet iedereen nog helder na kan denken op zo'n moment.) In een ziekenhuissetting ben je altijd met véél meer mensen en heeft iedereen een eigen taak: één bedient de zuurstof, één doet hartmassage, één houdt de tijd bij, één communiceert met andere afdelingen (bijv kinderarts of OK), een geeft spullen aan. Dat vereist een heel andere training, want het is ook moeilijk om het overzicht te houden en op zo'n manier te delegeren dat niemand elkaar in de weg loopt. Maar het is dus een wezenlijk andere vaardigheid dan acute situaties thuis. Er kwam ook eens een gynaecoloog in opleiding meedoen met een verloskundige training thuis. Die was verbaasd over de praktische handigheidjes die verloskundigen weten. Dat bijvoorbeeld een strijkplank in de slaapkamer een handige manier is om je spullen binnen handbereik uit te stallen (als je dus van tevoren de tijd hebt). En dat een snijplank op het bed zorgt voor een stevige ondergrond die je soms nodig hebt met een schouderdystocie of kinderreanimatie. En dus zo'n geplastificeerde kaart met noodnummers en wat te zeggen aan de telefoon (ambulance moet wel weten waar ze heen moeten bijvoorbeeld). Kortom, nu is het veilig omdat er voorbereiding en expertise is. Als die verdwijnt is thuis bevallen niet meer veilig. En dan gebeurt het inderdaad nog wel, net als in het buitenland, maar das geen wenselijke situatie.
Oh dit beeld is echt zo onterecht….. Mijn moeder is anesthesist, een die bij haar vorige werkgever thuis kon blijven tijdens oproepdiensten omdat ze op enkele minuten van het ziekenhuis woonde. Toen ik nog thuiswoonde heb ik vaak genoeg meegemaakt dat ze gebeld werd ‘s nachts (ook als ze zelf geen dienst had, maar gebeld werd als noodoplossing omdat het dienstteam bezig was!). Een kopje koffie drinken was er niet bij hoor Dat was in moordend tempo in kleding schieten (wat met die reden al klaar lag) en racen maar. Bij foetale nood (of andere, niet-zwangerschapsgerelateerde noodsituaties) is mijn moeder meer dan eens gerust in pyjama en op sloffen naar het ziekenhuis geracet. We grappen er soms nog om dat het een wonder is dat ze er nooit bekeuringen aan heeft overgehouden. Tegenwoordig heeft ze een andere werkgever en slaapt ze in het ziekenhuis tijdens de nachtdiensten, maar ook dan gaat alles uiteraard zo snel mogelijk.
Helemaal mee eens! En ter aanvulling: als specialisten te ver van het ziekenhuis vandaan wonen dan blijven ze dus tijdens diensten in het ziekenhuis slapen.