Dat een festival niet als een willekeurig dagje bioscoop is, is jouw kijk erop. Er zijn ook mensen die vaak naar festivals gaan en dit wel als een willekeurig uitje ervaren. In deze situatie is het voor mijn vriendin geen once in a lifetime ervaring zoals jij het omschrijft .
Je verwachtingen zijn echt te hoog. Een kaartje voor een Festival koop je al heel lang van tevoren. Als ik al enige tijd van tevoren een ticket voor iets heb gekocht dan ga ik dat niet annuleren omdat ik dan naar de verjaardag van een familielid zou moeten.
Dat mag toch ook, wellicht zijn de festivals voor haar wel heel belangrijk. Ook al is een festival nog steeds iets wat je echt al enige tijd van tevoren plant. Mijn dochter heeft al tickets voor het Amsterdams Verbond 5 mei 2026 gekocht, moet je nagaan. Mijn man en ik kregen wat later kinderen dan de mensen in onze vriendengroep en daarbij zaten ook 2 goede vriendinnen maar ik heb toch echt nooit de behoefte gehad om dingen met hun kinderen te ondernemen en de kinderverjaardagen vond ik een ware nachtmerrie. Als ik kon dan ging ik altijd wel even maar ik had er zeker niks voor afgezegd.
Er blijven wel wat mensen over. Ik denk dat 1/3 wegvalt zo ongeveer. Andere datum lukt niet in de agenda. Wij vieren de verjaardag van onze oudste altijd op 2 dagen, zodat we niet de hele dag aan het rennen zijn. En er meer aandacht is voor/van de jarige. Maar nu bij de jongste doen we het alleen zaterdag en gaan we mooi zondag iets leuks doen.
Maar zelfs dan… ze is jouw vriendin, niet de tante van je kinderen? Spreek eens met haar af om samen (met z’n tweetjes dus, als vriendinnen) iets te doen, maar dring haar niet een tante-schap op waar ze duidelijk niet op zit te wachten.
Ik vind het al heel wat dat ze normaal altijd op de verjaardagen komt. Ik zou het als vriendin dan ook niet zo waarderen als mij zou worden verweten dat ik geen interesse in de kinderen heb en er moeilijk wordt gedaan omdat ik een keer een verjaardag niet kan.
Haha, ik bezoek sinds mensenheugenis elk jaar een bepaaldelijk festival en geen verjaardag die mij kan verleiden om MIJN feestje (zoals ik dat festival beschouw) te gaan skippen. Vriendinnen die zouden verwachten dat ik dit wel ga skippen die snappen mijn behoeftes niet. En hoeveel ik ook van mijn vriendinnen en hun kinderen hou: no f. way dat ik thuis ga blijven om vervolgens een middagje op kinderverjaardag te kunnen gaan.
Ik sluit me bij alle anderen aan, je hebt inderdaad hele onrealistische verwachtingen. Vooral deze uitspraak begrijp ik echt niet “ik merk dat het mij stoort dat zij zelf niet informeert wat de verjaardagsplannen zijn en nu dus niet komt.” Hoezo moet zij vragen wat de verjaardagsplannen van jouw kinderen zijn? Dat is toch echt aan jou om dat te communiceren, niet aan een ander. Jij bent degene die een feestje geeft, niet zij.
Ik vind dit echt een toffe reactie Ik zou het gewoon eens met haar bespreken, of ze het prettig vindt om tante genoemd te worden en welke verwachtingen je van haar mag hebben.
Ik vind het uitspreken van verwachtingen wel heel ‘zwaar’ en zou dat niet doen. Voelt voor mij alsof ze op het matje wordt geroepen;’Ik zag jou als tante voor mijn kinderen, maar die verwachtingen maak je niet waar, dus wat ga je mij nu wel bieden?’ Zo heftig hoeft het toch allemaal niet in een vriendschap? Ik zou alle verwachtingen loslaten en dus gewoon eens fijn met z’n tweetjes, als vriendinnen, afspreken en er een gezellige dag van maken.
Ja dat kan ook. Ik stelde het me meer voor als: ik zag jou als de tante van mijn kinderen en ze noemen je ook zo, maar vind je dat eigenlijk wel fijn? En dan samen wat gezelligs doen inderdaad
Ik ook en geef haar groot gelijk. Ik heb zelf drie kinderen maar altijd in mijn hoofd dat anderen mijn kinderen echt niet leuk hoeven vinden. Of überhaupt kinderen. Sterker nog ik vind zelf ook heel veel kinderen niet leuk. Dus nee ik vind niet dat je iets van haar mag of kan verwachten.
ja hahaha ! Mijn zoon wil nooit een kadootje voor zn verjaardag en daarom zet ik dan maar geld op z’n spaarrekening… ik bedoel maar