Mijn waardes zijn echt heel slecht... En daarom wil hij volgende week inleiden. Neem morgen mijn boekje mee naar die andere gyn om hem de waardes te laten zien. Denk dta het niet goed is voor een baby dat ik standaard sowieso drie keer spuit en dan vaak nog 2 a 3 bij omdat het niet goed is.. Dat zei de gyn gisteren ook. Ga de mening van de andere arts vragen. Deze arts zei paar weken terug tijdens opname dat week 38 een goede week is om te leiden, als je suikers niet op orde zijn. ALs ik maandag wordt ingeleid, zit ik op 38 weken. Is mijn gyn ook tevreden. Ik gerust. Want meiden, dat ik zoveel pijn heb, en niets kan, oke, maar de angst om de kleine alsnog te verliezen maakt me gewoon gek. Laat het even afhangen wat de arts morgen zegt van mijn waardes. Als het dan alsnog medisch wordt, dan ga ik maandag ingeleid worden. Ga gewoon die vragen stellen. Als het puur voor mezelf is, denk ik dat ik het niet wil... Maar mijn waardes zijn zo niet stabiel en dat is gevaarlijk voor de baby na de bevalling, dan moet de baby er gewoon op tijd uitkomen. Ben benieuwd wat er morgen gezegd wordt. Als het medisch wordt, ga ik voor inleiding. En ik wil tot aan de bevalling, of dat nou een inleiding is of een natuurlijke bevalling, of ks...dan wil ik wel 3 maal per week een ctg om me door de psygische laatste loodjes heen te loodsen. Hihihi Babyhope: ik denk ook dat het wel werkt. Gisteren was mijn man via het OV naar het ziekenhuis gegaan. Ik moest nog naar het zhuis, maar kan al weken geen auto rijden vd pijn. En de auto stond bij de bushalte, dat is, als je normaal fit bent, denk ik 5 min lopen.. Ik ben stug (omdat ze zeiden dat beweging weeen kan opwekken) gaan waggelen naar de auto. Heb er dik 30 min over gedaan en dacht dat ik op de straat neer zou vallen. Heb aan lantaarnpalen en stenen tuinhekjes gehangen en gezeten. Bijna overgevend van de pijn. En savonds kreeg ik dus echt pijnlijke harde buiken met steken down under. En een ongigevoel. Het was echt niet slim. Dacht ook zelfs flauw te vallen vd pijn, maar......wel die harde buiken met pijn. Toen moest ik nog autorijden, totaal niet te doen na die wandeling. Heb eerst zitten uitpuffen. Mezelf bij elkaar geraapt, en door de polder naar het ziekenhuis gereden. Je mag daar maar 50 of 60 en je kan van af ons dorp helemaal door de polder naar het ziekenhuis. Daar aangekomen was ik gewoon helemaal op. Van de pijn en de angst voor wat komen zou hihihihi.. Denk dat ik vandaag met Jin de straat nog es op en af wandel. Als er dan iets is, ben ik en zo thuis en kan overal wel aanbellen........ Heb van het weekend liters tonic op en weer ananas. Zat nog te denken aan wonderolie Ik ben niet bang voor inleiding of een bevalling, maar wel bang voor complicaties, zou fijn zijn als mijn baarmoeder dan zelf zegt dat de baby er uit moet. Moontje: Hahahah nou vandaag zal er niets gebeuren hoor, voel niets vooralsnog. Je hebt ook heerlijk weer voor een dagje Efteling.. Veel plezier!! Voor welke groep sta je? Welke leeftijd? Voel me wel wat relaxter nou ik voor mezelf die keuze gemaakt hebt. Ik hobbel gewoon door, kan nooit langer meer dan een dikke week of hooguit 2 weken duren met de suiker, en als het medisch wordt, dan ga ik voor inleiding.
lieverd, medische inleiding word ook met 37 weken gedaan hoor. Ik zou gewoon luisteren wat ze te zeggen hebben morgen want als ze zeggen donderdag of vrijdag hebben ze daar ook een reden voor. Ken ik ook iemand in mijn omgeving die heel erg schommelde met suikers en die zijn ze met 37 weken beginnen in te leiden. Alles zat nog potdicht maar beebje moest wel komen. Niet te veel erop doen wat je eigen gyn zegt. Als je je baby eenmaal hebt kan die vent jou geen ruk meer schelen toch? Zo ik ben heerlijk uitgeslapen. Gisteren tegen mijn mannetje dat ik even naar bed wou ben om 7 uur naar bed gegaan en hij moest me om half 9 roepen. Ben er nu pas uit. *schaam schaam schaam* Nou ja zal het wel nodig hebben gehad denk ik. Na zoveel nachten gebroken door de pijn van de nierstenen was ik gewoon helemaal op.
Ik zou verder rustig aan doen. Als wandelen pijn doet, gewoon ff niet doen. Over een poosje wandelt het alweer stuk makkelijker en met een kinderwagen over straat is ook veel prettiger. Ook zou ik proberen om zoveel mogelijk te rusten (ja nog meer stilzitten). Ook die gekke dingen zoals wonderolie zou ik niet proberen. normaal neem je die ook niet en straks raak je aan de diaree van die zooi en is toiletgang helemaal een drama.
Ja dat snap ik, dat nekt je, die niersteenaanvallen! Pfff...Das een aanslag voor je lichaam. Alleen maar goed dat je nu even bijgeslapen hebt hoor!! Goed opjezelf passen!! Das waar, als ze zeggen dat hij eruit moet voor de waardes, dan mag dat ook deze week nog. Ga zo de diabetesverpleegkundige bellen, en weer alles doornemen. En voor de laatste keer naalden ed bestellen. Ben er bijna doorheen.. Kan nergens precies vinden wat de risicos zijn met schommelende waardes. Ik meen opgevangen te hebben dat de baby na de bevalling een flinke suikerdip kan krijgen en het de eerste dagen heel moeilijk kan hebben om zelf zijn suiker te regelen. Dan moet hij op de kinderafdeling blijven. Ga morgen mijn boekje laten zien, met de vraag of hij dat wil beoordelen.
Haha heb ik het helemaal voor mezelf op een rij, mailt mijn man net dat hij echt voor inleiding maandag wil gaan... Niet alleen ik ben er doorheen, hij ms nog graadje erger door alles wat op zijn schouders komt. Hopen dat de arts morgen ook mijn waardes zo beoordeeld dat het maandag op die gronde kan worden ingeleid.
Maar meid waarom ga je nou wandelen dan? De beeb komt vanzelf wel, al die middeltjes helpen echt niet, of alleen wanneer de beeb toch al van plan was om te komen. Je kunt beter uitrusten hoor. (de dag voor de bevalling had ik enorme migraine aanval, nou dat heb ik geweten zeg wat was ik moe!) Vervelend voor je man dat ie er zo door heen zit. Wordt straks nog erger hoor Hoe is het met Jin?
Oh daar zit je ook niet op te wachten, migraine voor je gaat bevallen.. Vandaag is de eerste dag dat papa geen zorgverlof heeft, dus het gaat voor ons de eerste lange dag worden..Tot nu toe is hij hartstikke zoet aan het spelen. Hoop op een mooi weertje, dat we in de tuin kunnen gaan zitten. Als hij zijn zandbak in kan en een emmer water krijgt is hij zo een paar uren zoet.
Hier is het al hartstikke mooi weer. Dus misschien bij jou straks ook? Ik ga zo ook de schuifpui maar eens even opengooien. @ annethamar Meen je dat echt dat het straks nog erger word? Ben juist van mening dat het makkelijker word. Mama krijgt haar eigen lichaam weer terug en kan weer veel meer. Tuurlijk de eerste dagen heb je wat meer hulp nodig(ligt ook nog aan je bevalling) maar daar is de kraamzorg ook voor. Toen ik bevallen was van de eerste kon ik gelijk de wereld weer aan hoor. Met de tweede duurde het iets langer maar toch nog steeds minder vermoeiend dan het einde van de zwangerschap.
Shana: stuur dan maar een beetje zon deze kant op Ik had ook gehoopt dat het wat makkelijker gaat worden. Niet perse in de kraamweek hoor Had een hoopje dat ik mijn lijf weer terug heb, geen of in elk geval een stuk minder pijn, en kan ik weer mee doen in het huishouden enz. Denk dat het dan voor ons allemaal wat makkelijker zal worden. Dat ik Jin weer fatsoenlijk op kan rapen als tie weer es in aanraking komt met de grond (omdat hij rennen opeens het einde vindt).. Denk dat het wel vermoeiend is, een baby bij een peuter. Maar nu slaap ik ook al maanden niet meer. Doe het met een paar uurtjes, 3 a 4 per nacht. Dus dat ritme heb ik ook al En smorgens altijd bij tijds op. Dankzij JIn. Ik zit al in een soortje van ritme.
* stuurt de zon naar iedereen die nu nog geen zon heeft,zolang ie ook maar hier in drenthe blijft hangen*
Nou ja, ik heb een rotbevalling gehad kon de eerste maand bijna niks. (Veel bloed verloren, alles gescheurd wat je maar kon scheuren, daarna infecties, toch met spoed naar de OK, op het randje van een transfusie, later toch maar met spoed de bloedtransfusie omdat ik wegraakte, bloeddruk was bijna weg.) Man heeft de eerste 3 weken ALLES met de baby gedaan, ik kon alleen maar liggen. Dus Man was het hier behoorlijk zat na de bevalling haha. (De bevalling opzich was relaxed, twaalf uur weeen, 17 minuten persen. Eitje! De nasleep was minder...) Ik doelde meer op heeeeel veel opstaan scnachts, kwaaltjes die niet gelijk over zijn, lekker druk zijn met zo'n kleine hummel. En een beetje als grapje hoor, wordt alleen maar mooier.
Jeeeeeeeeeetje zeg...wat eng.....zulke dingen vind ik dus het engste van een bevalling hoor....die comlicaties..zie niet op tegen weeen op of persen..maar zo bang voor ernstige complicaties..brrr..... Snap dat je dan even wat langer erover doet voordat je weer op de been bent pffff..
oei das niet niks. Maar daarom zei ik er ook bij dat het een beetje ligt aan hoe je bevalling is gegaan.
Ja als je een 'normale' bevalling hebt gehad zal je eerder op de been zijn als wat jij hebt gehad zeg..pffff...
Ja pcies ja, ik ging even van het ergste uit Maarreh Uk, weet je, ik ging snachts altijd even spieken bij mn man terwijl die haar de fles gaf, dat tevreden babytje maakte alles weer goed. Ik doe het zo nog tien keer. (naja das een beetje overdreven maar goed) De weeen enz vond ik persoonlijk helemaal niet erg, wel pijnlijk maar te handelen. Na 7 weken kon ik weer echt lekker op de bank zitten haha. Het rare is dat vergeet je allemaal een beetje. T is dat we geen ruimte hebben anders waren we nu al voor de 2e gegaan haha.
Hihi ik snap wel denk ik wat je bedoelt..hihihi... Zou je niet bang zijn bij een volgende bevalling op herhaling op die complicaties? Tegen weeen zie ik ook niet op eigenlijk. En het eruit persen ook niet, maar wel tegen dingen zoals jij ze mee gemaakt heb. Ik heb een vriendin die heeft op het randje gelegen. Wat er precies gebeurt is weet ik niet, maar haar hart hield er door een grote bloediing in de baarmoeder mee op...ze werd dus gereanimeerd. Meisje heeft een week in coma gelegen...alles eruit gehaald... Die heeft echt moeten vechten voor haar leven. Ze zijn nu ook bezig met adoptie, omdat zij nu geen baarmoeder meer heeft... pff..zulke verhalen moet je vlak voor je bevalling niet horen of lezen