Lieve Ukoldaatje, wat is dat schrikken! Ik duim voor je! Die kleine heeft het gelukkig goed bij je, dus laat hem maar bij mama in de buik zitten. En denk bij je zoontje veel aan de foto met de lach op zijn gezicht, dat doet jou ook goed. Sterkte!
Wauw meid. Das ff heftig om te lezen van jou!!! Ik hoop dat je je tijd wat om kunt krijgen en dat je kleine beeb nog een aantal weekjes mag blijven zitten! Is idd wel erg voor je zoontje wat thuis zit, ik zou t er ook heel moeilijk mee hebben maar voor je het weet is je gezinnetje weer compleet met een beebje erbij... X
Hihi ik vanmorgen gesmst dat hij wel elke dag een schone romper aanmoet na het badderen, dat hij nu geen romper aan hoeft onder zijn pyjama (ligt ook in zomerslaapzakje), dat hij geen dikke trui aan hoeft nu met deze temp.....enz enz... Ow haha of hij niet vergeet de tandjes te poetsen, gel in de haartjes te doen, gezichtje te wassen als hij iets gegeten heeft. Ik leg m savonds ook altijd nog even goed in zijn ledikantje. Hij heeft 2 knuffels waar hij mee slaapt, die haal ik bij zijn gezicht weg (hij duikt er in zeg maar in zijn slaap), dat heb ik allemaal maar doorgegeven. Dat hij m melk geeft bij zijn brood, beleg afwisselt want als hij mag kiezen is het of hagelsslag of vruchtenhagel. Ik laat m dan gewoon kiezen uit ander beleg. Jaaaa erg he....dat inhouden, ik doe oook zo mijn best maar t lukt niet..haha gisteren al een mopper terug gehad toen ik me niet kon inhouden. Oh daar ben ik zo bang voor, dat hij straks niet meer door mij getroost wil worden, moet er niet aan denken. Hij moet over drie weken voor het eerst naar de psz, dat wilde ik zelf met hem gaan doen. Ik moet er nog maar niet over nadenken, want ik draai door dan. Toen ik gisteren werd opgenomen kon ik alleen maar aan mijn zoontje denken dat het gewoon niet snapt allemaal. Toen was ik echt boos en dacht ik kan gewoon naar huis hoor. Vanmorgenvroeg toen dat kontje zo omhoog kwam en ik hem zo kan vastpakken, dacht ik opeens, maar dit is ook mijn zoontje, en die heeft me nu harder nodig op het moment dan zijn grote broer. Toen pas dacht ik, sjees, ik moet alles op alles zetten dat die kleine gezond ter wereld komt. Laat papa maar aanmodderen, laat m dan maar in rare combinaties rondlopen, of een opgedroogde snottebel hebben...das goed te overkomen.. Mijn moeder vertelde dat toen zij in het ziekenhuis lag met mijn broer toen ze net bevallen was, mijn pa mij in een blauw geruit jurkje had gedaan, met een geel truitje eronder en een oranje majo toevallig heeft hij van die outfit toen een foto gemaakt. Haha hij vond dat ik er tiptop uitzag.. Ik moet voor onze zoon nog een verslag schrijven voor China weer. Dat moet elk jaar en heel uitgebreid, wel een pagina of 6. Incluis fotos ed. Daar heb ik nu wel alle rust en tijd voor. Het moet in juli naar china toe, kan ik mooi nu doen. En we moeten definitief wel even uitvogelen welke doopnamen we hem willen geven, roepnaam hebben we al. Geboortekaartjes maar es gaan uitzoeken en teksten zoeken. Dat is ook wel een klusje wat ik vanuit hier kan doen. Papa moet nu wel aan de bak thuis. De kinderkamer afwerken, planken ophangen, plintjes terug erop zetten. Nog een berg baby uitzet shoppen. Ik stel dat telkens uit...maar het gaat gewoon binnen nu en eeen week of 8 wel gebeuren, een kindje erbij in huis...ik besef dat gewoon nog niet.
Ja psies. En ik zal zeggen dat hij alleen maar leuke fotos moet doorsturen, anders zit ik hier mezelf helemaal op te vreten.
jeetje meid! Wat heftig! Ja, met 31 weken waren wij ook nog niet voorbereid, zelfs nu nog niet helemaal Je man zal het heus wel redden, misschien wat vrienden inschakelen? Sterkte!
Wat ik dus niet begrijp is dat ze hier allemaal wat anders zeggen: - verpleegkundige op mijn vraag hoelang ik ws moet blijven: Nou in elk geval tot week 36 a 37 als je dan nog niet bevallen bent mag je ms naar huis met stenge regels. - Gyneacoloog: als de kleine lekker lang nog blijft zitten, ben jij ook nog lekker lang hier.. - kl. verloskundig: nou ms een week observatie en als alles goed blijft dat je naar huis mag omdat er hier in het ziekenhuis meer bacterieen zijn dan thuis. Dus ik weet het beleid niet meer. Ik hou de gyn maar aan, die zei dat ik mag blijven tot na de bevalling. Hoe is jullie ervaring? Mochten (of kennen jullie) mensen die naar huis mochten met een scheur in de vliezen?
Die klusjes redt ie wel had ie ook alleen gedaan als ik thuis was. Maaaaaaaar daarbij fulltime werken en dan de zorg van ons zoontje erbij plus alle dieren die we hebben.......hou mijn hart vast, maar kan ie alvast oefenen, in de kraamweek zal ik ook niet zo heel fit zijn denk ik
Ga er inderdaad maar vanuit dat hetgene wat door de gyn gezegd wordt juist is. Die anderen hebben waarschijnlijk wel andere ervaringen meegemaakt eerder waardoor ze denken: 'ach over een paar weekjes mag u naar huis als het dan goed gaat' Maar de gyn is nu je behandelend arts en beslist over wel/niet met ontslag gaan.
Ukoldaatje, wat ontzettend schrikken moet dat zijn geweest en kan me voorstellen dat je het heel erg moeilijk vindt om in het zkh te moeten blijven terwijl je oudste zoontje thuis is. Maar het is inderdaad zoals je zelf al zegt, dat kleine mannetje in je buik heeft je op dit moment het hardst nodig. Ik hoop voor jullie dat jullie kindje nog een heel aantal weekjes blijft zitten waar hij zit. Wel vervelend trouwens van die verschillende verhalen van de gyn, vk en verpleging, lijkt me ook erg frustrerend om niet te weten waar je aan toe bent.
Denk ik ook idd. Hij is heel voorzichtig altijd en steng in zijn beleid. Meerdere mensen die ik ken hebben hem als gyn en als hij iets zegt dan is dat ook gewoon zo..... Mijn buurvrouw heeft met 3 kids alledrie langdurig in het zhuis gelegen bij hem. Als ze vroeg of ze naar huis mocht, was zijn antwoord; u weet waarom u hier ligt...dus u blijft gezellig liggen..
Haha ik me zorgen maken over mijn zoontje, bel ik hem net op, kan hij het alleen maar over opa en oma hebben dat hij daar heen wil Hij mist me echt
Wat een dikke vette pech zeg, jeetje mina, ik vind het echt mega rot voor je! Ik hoop voor jullie dat de kleine mooi nog even blijft zitten en doorgroeien, jij vecht je er vast wel doorheen . En die twee mannen thuis die redden het ook wel! Heel veel sterkte!!
Kalli jij hebt ook al meer dan genoeg te verstouwen gekregen zeg! Pffff.. Ja de heren redden zich wel, en het is nu allemaal geregeld en rond. Hoop dat ik nu ook mijn rust kan pakken nu. Want dat was wel hetgene wat me het meeste bezig houdt.
O wat erg voor je! Ik zie jouw naam regelmatig voorbij komen op het forum en voor zover ik me kan herinneren heb je al het 1 en ander meegemaakt.. Ik ga voor je duimen dat beebje nog even lekker blijft zitten en alles goed komt!
Ja we hebben het niet kado gekregen allemaal... Maar ben er wel kalm en rustig onder. Geen paniek of stress ofzo. Voel me veilig hier in het zhuis. Als er iets is, zijn ze er zo bij. Voel me nu goed. Hoop dat de kleine voorlopig blijft zitten.
jeetje, zie het nu pas, dat dit ook weer bij jullie moet gebeuren!! heb maar vertrouwen in je gyn en pas op jezelf en dat grote wonder!