uhm ja, maar dat verhaal wil je denk ik niet horen. Laat ik beginnen met te zeggen dat mijn meisjes (tweeling ja) het 4 maanden na de bevalling enorm goed doen en er - buiten hun gewicht - bijna niets wijst op prematuriteit (geen achterstand, geen gezondheidsklachten, geen rariteiten). Mijn verhaal: opgenomen met 30 weken 6 dagen (dinsdagavond) met scheur in vliezen. Wel gelijk afgevoerd naar een academisch ziekenhuis, longrijping en weeenremmers gekregen. Woensdag en donderdag was alles rustig maar dat werd geweten aan de medicijnen... Vrijdag en zaterdag liep het vruchtwaterverlies nog verder terug, kleur ging van lichtroze naar helder en nul komma nul weeen of harde buiken. Zondagnacht om 4.30 uur verpleging gebeld vanwege winderigheid maar geen ontlasting (en dus serieus geen pijnklachten). Om 04.40 uur op de verloskamer bleek ik volledige ontsluiting te hebben. Vervolgens hebben ze 5 minuten lopen gillen dat ik vooral niet mocht persen want geen kinderarts, geen gyn, geen couveuses, helemaal niks aanwezig. Om 04.50 uur was mijn eerste dochter er, 10 minuten rust gehad (lees: de hele medische molen kon alsnog even klaargezet worden) en om 05.10 uur was mijn 2e dochter er.... Dametjes zijn dus geboren bij 31 weken en 4 dagen, hebben "maar" 6 weken in het ziekenhuis gelegen en zoals gezegd: nu merk je er al vrijwel niks meer van (de knapperts ). Ik hoop dat je nog heeeeeeeeeeeeel lang moet blijven liggen, maar mocht je onverhoopt toch bevallen, dan zijn er dus ook positieve verhalen
Hey meid, geloof mij.. Neem je rust idd nu, straks kan het niet meer.. Haha.. Zucht ( ben bekaf.. ) Ik heb trouwens in een agenda precies per dag opgeschreven wat de gyn zei, resultaten behandelingen, welke medicijnen ik kreeg enz.. Puur om het later weer terug te kunnen lezen! De ene dag zul je Je je meer kunnen berusten in je lot dan de andere, ook daar moet je je bij neerleggen.. Veel keus heb je inderdaad niet.. Wat stom van die insuline zeg.. Hoe krijgen ze dat in vredesnaam voor elkaar? Dikke knuf!
Mijammi: Super dat jullie meiden het zo goed doen, na zo vroeg geboren te zijn, zonder vervelende bijkomstigheden. Hoe uitte het verlies van vruchtwater zich bij jou? Was het meteen een plas? Meteen een zwembadje? Of druppelsgewijs? Had jij al weeen omdat je direct aan de weeenremmers moest? Daar lig ik dus niet aan, ik heb ook geen weeen.. Je vruchtwaterverlies hield op, dus je verloor niets meer zeg maar? Ik heb dus op de wc dat plonsje verloren. En in het ziekenhuis nog een flinke scheut toen ze gingen testen of het vruchtwater was. Daarna eigenlijk amper iets meer. Af en toe voel ik wat waterigs lopen maar ik weet niet of het afscheiding of vruchtwater is.. Heb nu het gevoel dat ik hier voor jan met de korte achternaam lig........... Ga nu twijfelen of het wel vruchtwater is...omdat het nu amper of eingelijk niet meer aanwezig is.
Ja idioot he van die insuline.. Pff heb het vandaag druk ..al 2 ctgs, internist, gyn en zo de diabetesverpleegkundige. Ben moe zou willen slapen. Maar dan ben ik bang dat wanneer ik net slaap, ze binnenkomen.
Hee Ukoldaatje, Ook ik heb regelmatig je updates gevolgd. Wat een shock om nu waars. tot aan de bevalling te moeten blijven! Laat je niet gek maken door wat ze zeggen over de kilo's... pff het belangrijkst is nu echt je kindje zolang mogelijk in de buik te houden, zorgen maken om de kilo's kan later wel weer Dusse, heb je ff stress en lacht dat eten naar je... smakelijk Veel sterkte en succes! Duim dat ie nog even blijft zitten!!
Ik had al een plan opgesteld iid om na de bevalling te gaan lijnen enzo..in elk geval goed te gaan bewegen en minder eten.. Ben bijna in staat te zeggen dat ze zich er niet mee hoeven te bemoeien hahaaha..
Hahaha, k zou ook gerust mn mond open trekken leuke combi van hormonen en karakter Ach waarom zouden ze je nog meer aan het piekeren/stressen zetten in een situatie als waar je nu in zit?! Je kunt niet aan de kilo's veranderen, je kunt geen rondjes door het ziekenhuis gaan lopen... je kunt ook niet ineens ongezond weinig gaan eten (waar is dat goed voor?!)... Dus die rondjes ren je straks wel achter je prachtige zoontje aan en daarna weer snel om de beeb te voeden, dat komt wel goed met die beweging - laat je niet gek maken Fijn dat CTG goed was, hoevaak krijg je zo'n longrijping spuit?
Ik was al met verlof (ivm tweelingzwangerschap) en had die dag last van een natte plekje in mijn onderbroek. Dacht nog dat ik eerder naar de wc moest (jajaja sommige dingen wil je niet weten). Uiteindelijk was ik 's middags net naar de wc geweest en zat alweer op de bank toen ik bedacht dat ik zin in een koppie thee had. Voelde ik wat lopen (niet veel maar zo'n ik ben net te laat met plassen gevoel) en toen kon datgene wat ik misschien stiekem ergens als wist echt niet meer negeren. Heb voor de zekerheid kraamverband ingedaan en die was na een uurtje een beetje lichtroze gekleurd... Echt druppels dus. In het ziekenhuis hebben ze me wel aan ctg gelegd maar had op zijn hoogst wat harde buiken maarrrrrr aangezien ze het dopje in de buurt van een van de beebjes hadden geplaatst (en dat niet het rustige kind was...) twijfelden ze. De weeenremmers heb ik puur uit voorzorg gekregen om te voorkomen dat de meisjes binnen de 48 uur (die dus noodzakelijk is om de longrijpingsmedicijnen optimaal te laten werken) geboren zouden worden. Het vruchtwaterverlies was bij opname echt vrijwel nihil. Alleen 's ochtends als ik na een nachtje slapen (of in ieder geval liggen) voor het eerst opstond verloor ik een paar druppels. Ze kunnen het heel makkelijk testen hoor. Ik zou het gewoon vragen want ook ik riep dat het afscheiding was en de verpleging riep vruchtwater. We hebben het op vrijdag de hele dag getest en ik had - op de eerste stap van de dag na - dus gelijk . Dat gevoel van Jan met de korte achternaam had ik ook. Ik lag met nog 2 dames met hetzelfde probleem in het ziekenhuis. Zij hadden nog wel vruchtwaterverlies en harde buiken c.q. weeen. Niemand (inclusief verplegend personeel en het artsenteam) en vooral ik niet had verwacht dat ik de eerste zou zijn die zou bevallen. Ben wel erg blij dat ik nog in het ziekenhuis lag. Was die thuis gebeurd, dan hadden mijn meisjes waarschijnlijk ofwel het niets eens gered ofwel met ernstige complicaties te maken gekregen. Nogmaals: bij twijfel gewoon vragen of ze het met die wattenstaafjes willen testen. Al is het maar voor je eigen gevoel!
Hahaha ja zo is het!! En ga bv geven, schijn je ook meer kc mee te verbranden..moet goed komen...pak een abbootje op de sportschool....rondjes met de jongens wandelen...gaat m helemaal worden hoor.. Die krijg je er 2, en die moeten dan allebei 24 uur in werken. Bij mij zijn ze gelukkig ingewerkt nu. Krijg savonds trombose spuiten..nou zei net nog, die had ik vanaf week 20 al wel mogen krijgen, sinds die tijd kan ik amper wat doen en zat voornamelijk op een stoel/bank hahaha.. Nu lig ik wel meer natuurlijk he..kom mijn bedje amper uit..
Achteraf denk ik dat ik al langer wat vruchtwater verlies. Echt helder vocht dun als water. Mijn onderbroek vaak nat, maar niet ruikend. OMdat er dan later wel weer wat dikkere afscheiding zit heb ik daar nooit bij stil gestaan. Ze hebben me getest hier met dat wattenstaafje en het was vruchtwater. Alleen omdat ik sindsdien het idee heb dat het over is, of in elk geval niet erger dan wat ik voorheen ervaarde, heb ik echt het idee ik lig een bed bezet te houden wat voor andere mensen ms veel belangrijker is. Moet wel zeggen, de afdeling is leeg hahahah..een vrouw met babytje, en er is er eentje aan het bevallen. Hiernaast ligt een oude vrouw die geopereerd is, dit is tevens de gyn afdeling. Hihi ik herken echt veel in je verhaal over dat vruchtwater. Je kan het dus ook in hele mini beetjes verliezen. Had jij ook gewoon nog genoeg in je baarmoeder?
Uksoldaatje wat slordig zeg van die insuline. Is er inmiddels al iemand langs geweest voor nieuwe insuline? Heb je dan ook geen moeite gehad om je suikerspiegel onder controle te krijgen/houden? Fijn dat verder alles onder de omstandigheden goed gaat.
Ja ik heb inmiddels de goede pen. Ik spoot dus al een poosje novomix en k moest dus novorapid hebben..... De diabetesverpleegkundige is de pen komen brengem. Ik kreeg hem soms idd niet naar beneden dat klopt. Niet dat iemand daar ooit naar gevraagd heeft. Maar dan controleerde ik weer na een eetmoment en dacht dus dat het van het eten was, en spoot ik opnieuw bij...erg he????
Erg van die insuline ook... !! Stel dat er daardoor iets gebeurd was... Hopelijk nu alleen nog maar een success story, hetzij vanaf een ziekenhuisbed
Hahahahaha, ook dat herken ik (al langer verliezen). Ik heb bij de 20 weken echo gevraagd of het kon dat ik vruchtwater verloor. Het antwoord was nee (zonder te controleren) want er zit genoeg in je baarmoeder.... Dat zegt dus blijkbaar ook geen r**. Achteraf ben ik wel erg blij dat ik het toen niet geweten heb, was ik misschien van pure stress al bevallen (en dus waren de meisjes toen nog lang niet bij de levensvatbare grens). Maar het zegt dus niks dat je voldoende hebt (wel een bijkomend voordeel als je dan toch genoeg hebt, kun je "makkelijker" wat verliezen). Je houdt dus niet onnodig een bed bezet! Je ligt er daadwerkelijk met een reden (ondanks dat je veeeeeeeeeeeeeeeeeel liever ben je mannetjes zou willen zijn). Enne om even op je gewicht terug te komen: elk nadeel heb zijn voordeel. Als je vroeg bevalt heb niet veel tijd meer om extra aan te komen en de kilo's die je aangekomen bent, vliegen er in die eerste weken echt wel af Dan toch maar liever iets zwaarder niet?!?!?
Inderdaad niet zo mooi. Mijn vriend heeft diabetes type 1 en spuit overdag novorapid. Voor de nacht heeft hij Lantus (ook een langzaamwerkende variant). Gelukkig heb je nu de goede insuline, dat zal behoorlijk gaan schelen! En logisch dat je zelf dan maar bij spoot, als je niet weet dat je de verkeerde variant hebt snap je ook niet waarom je bloedsuikers hoog blijven.
Ik heb ook rond die termijn meerdere malen aangegeven dat ik veel dunne waterige afscheiding verloor..maar ja vaak was het ook weer dikker en plakkerig, en als zij dan zeggen dat het normaal is. Had wel veel nachtmerries en angsten rond die tijd dat mijn vliezen zouden breken, heb dat hier zelfs meerdere malen geschreven dat dat mijn grote angst was..op die termijn dan he.. En ik had overdag telkens nat ondergoed, alsof er plasjes in zaten. Rook ook niet. Verschoonde mezelf meerdere malen per dag omdat ik toch in ziektewet zit, en schimmeltjes wilde voorkomen, verwisselde ik mijn ondergoed gewoon. Toen ik zadag hier kwam had ik even een inlegkruisje in en keken ze..oohhh das afscheiding.. Willen ze met dat stokje naar binnen gaan, om te kijken of het vruchtwater is, komt er zo een plonsje uitzetten, ik werd er gewoon nat van. Maar...dat is sindsdien dus niet meer voorgekomen...voel je je zo lullig dat je hier ligt te niksen omdat er niets aan de hand is. Haha ga me bijna schuldig voelen dat ik nergens last van heb en toch hier in een bed lig.
Nou ik vroeg me ook af of dat niet schadelijk is geweest voor de baby zelf? Daar kon ze me geen antwoord op geven, maar ze ging meteen mijn apotheek bellen om navraag te doen hoe het zo mis heeft kunnen lopen. Zelf geen enkel verstand van, dus ik ben die novomix gewoon gaan gebruiken.
Ja zat ik hoog voor het eten, dan spoot ik insuline, zat ik na het eten nog altijd hoog, spoot ik bij........