Hartverscheurend dit.. Wat heeft jullie zoontje lang gevochten in jou om bij jullie te mogen zijn, maar helaas was het een oneerlijke strijd en heeft hij na zo lang toch op moeten geven. Gecondoleerd en heel erg veel sterkte. Echt verschrikkelijk oneerlijk..
Wat verschrikkelijk dit! Ik heb er geen woorden voor! Heel veel sterkte gewenst. Voor nu en voor de tijd die nog komen gaat.... Gecondoleerd!
Gecondoleerd met dit verlies. Jullie hebben gevochten als leeuwen maar het heeft helaas niet zo mogen zijn, Ik wens je desondanks een " mooie" bevalling waar je later goed op terug kunt kijken. En je werk dat is nu net belangrijk . Neem de tijd en ga werken wanneer jij er aan toe bent
Gecondoleerd met het verlies van jullie mannetje, zo oneerlijk! Heel veel sterkte de komende tijd. Wat betreft werk: Maak je hier maar geen druk om, wat jullie momenteel overkomt is vreselijk. Een werkgever zal hier ook wat respect voor moeten opbrengen. xxx
Oh meis wat ontzettend verdrietig! Ik wil jullie heel veel sterkte wensen. Gecondoleerd met dit enorme verlies. * knuffel*
Verschrikkelijk. Zo geknokt zowel jij als jouw zoontje maar helaas... Gecondoleerd en heel veel sterkte de komende tijd.
Zo gestreden, heel veel sterkte dit weekend en maandag. Hopelijk mogen jullie 'mooi' afscheid nemen. Wat een heftige tijd....
Vreselijk. Ik heb er geen woorden voor Ik wens jou en je gezin heel veel kracht om dit intense, oneerlijke verdriet te verwerken... KNUFFEL!
Wat een hartverscheurend nieuws... Jullie hebben er alles aan gedaan. Ik weet zeker dat jullie ventje geleefd en gegaan is in de wetenschap dat er ontzettend van hem gehouden werd. Er bestaan geen woorden voor zon verlies, maar hopelijk vinden jullie steun en troost bij elkaar... Weet dat er veel mensen met jullie meeleven. Heel veel sterkte toegewenst! Liefs
Het is fijn om jullie lieve woorden te lezen ♡ Ik zal jullie berichten de komende tijd vaker na gaan lezen, het is een fijne steun ♡ Gisteravond rond 20:00 uur heb ik de eerste medicatie moeten innemen ter voorbereiding op de bevalling. Ik heb dit met veel tegenzin gedaan. Het einde komt dan echt in zicht... Maandag zou ik de rest van de medicatie krijgen om de bevalling op gang te brengen. Er is 3% kans dat de bevalling door alleen het eerste medicijn op gang zou komen, en ik hoorde wederom weer bij dat kleine aantal personen. Wat dit betreft was dat wel fijn, al had ik me er niet echt op ingesteld. De weeën begonnen een aantal uren later, maar zakte daarna weer een beetje af waardoor ik nog even half heb kunnen slapen. Rond 02:45 hebben we besloten om naar het zh te gaan en zijn we gaan bellen en klaar maken. Rond 03:30 kwamen we aan in het zh. Rond 04:00 werd ik onderzocht en zat ik al op volledige ontsluiting. Persdrang had ik niet, en ik moest nog wachten tot de kleine man verder naar beneden zou zakken. Op een gegeven moment kwamen zijn beentjes al naar buiten. Op zijn hoofdje hebben de arts en ik flink ons best gedaan maar die wilde niet komen en zij wilde niet aan hem gaan trekken. De baarmoedermond sloot deels weer en het was weer wachten op goede weeën voor meer ontsluiting. Uiteindelijk is hij om 05:03 uur geboren. De arts heeft eerst verteld hoe hij eruit zag, en heeft hem daarna bij ons neergelegd. Bedekt, zodat we in ons eigen tempo kennis konden gaan maken met ons mannetje. Hij zag erg rood omdat hij al even overleden was, en er was helaas een opening in zijn buikje gekomen. Maar wat een mooi mannetje ♡ Alles erop en eraan. Schattige handjes en voetjes met piepkleine nageltjes. Klein neusje, klein mondje. Ik heb hem niet gewassen, en ook de kleertjes hebben we niet aan kunnen trekken. Hij plakte erg en was erg slap. En met de opening in z'n buik wilde ik hem ook niet te veel bewegen. Ik heb hem wel een mutsje op gedaan en ik had al een mooie doek om hem in te wikkelen. Stichting stil is gekomen om foto's te maken. Ik heb zelf ook nog wat foto's gemaakt en kan niet ophouden met naar hem te kijken ♡ Hij gaat wel hard achteruit, dinsdagochtend laten we hem daarom al cremeren. Nog eventjes om van hem te kunnen genieten... Ik weet even niet wat nog meer te zeggen... Ik heb vanaf gisteravond in een soort roes gezeten en voelde me aardig verdoofd. Vanmiddag ben ik nog gaan slapen en dan is wakker worden echt vreselijk... Je beseft je alles ineens weer en je voelt zo'n leegte... Voor nu helpt het wel om veel met hem bezig te zijn. Ik ga zijn geboortekaartje nog aanpassen en wat bestellen, we gaan thuis nog wat afdrukjes maken en ik ben druk op zoek naar een mooie ashanger want we krijgen het as de volgende dag al mee en ik wil hem graag zo snel mogelijk bij me dragen. Ontzettend trots ben ik op mijn kleine mannetje ♡