Haha, wij hebben ook al heel wat flessen hoor. Difrax, Breastflow en de Tommee Tippee. En de ziekenhuisspenen natuurlijk. Het blijft gewoon zoeken. Wij hebben ook aan een extra vriezer gedacht, maar naast het feit dat we er geen ruimte voor hebben, we wonen in een appartement, vraag ik me af wanneer ze al die melk in vredesnaam zou moeten opdrinken. Ik heb ook gekeken destijds naar de moedermelkbank, maar er zaten zoveel haken en ogen aan dat ik ervan afgezien heb. Respect voor jou dat je dat met jullie heftige verhaal doet! Ik kon het gewoon niet opbrengen. Woon jij ook in Amsterdam? Suus
Jeetje, dus je bent alweer aan het werk. Ik moet ook over een maandje, ik kan het me gewoon nog niet voorstellen gezien hoe ik me nu voel. (Gesloopt!) Ik vries de melk in diepvrieszakjes van de Lidl in. Gaat perfect. En wat een ongelooflijk lief en mooi scheetje is jouw dochter! Suus
Hi Suus, Ben inmiddels weer gestart met studie en aanstaande vrijdag weer aan het werk. Tsja, studie was 1 dag per week en nu komt daar dan 2e dag bij. Start wel rustig aan hoor; deze weken in okt. dan 2 dagen, in nov. dec. 3 dagen en vanaf januari weer vier dagen. Kleine gaat eind van deze maand wennen op KDV en in Nov. daar naartoe. Benieuwd of ze daar ook voldoende weerstand voor heeft. Ze krijgt geen RS virus prikken, omdat ze >32 weken is geboren. Gelukkig is het naast een prachtig, lief en makkelijk meiske ook een sterke dame! Neemt niet weg dat ik mezelf het liefste tussen haar en alle bacterien in zou gooien hoor! Maar bedenk me maar dat ik dat doe door moedermelk te geven... Dat maakt dat kolven ook nog een beetje de moeite waard! Moet zeggen dat ik ook een geweldige man heb! Heeft mij gedurende de 7.5 weken bedrust volledig "verzorgd" en ook nu doet hij zeker de helft van de zorg voor ons meiske!! Ben nu weer helemaal opgeladen, want hij doet de nachten in het weekend! Als ik stop met kolven kan zij gewoon alle melk alsnog krijgen toch?! Hahaha lang kolvend voeden?! Wil stiekum niet dat ze KV moet gaan krijgen... Inmiddels wel een heel systeem met alle melk er het eerst in ging, er als eerste weer uit gaat enzo. Dus ze krijgt maar 1 of 2 x per dag "verse melk"voor de antistoffen. Diepvrieszakjes kan ik ook nog een keertje proberen! Zijn dat speciale van de LIDL?! Een deel van onze melk ligt trouwens ook bij vrienden in de vriezer... Woon in Utrecht trouwens, maar werk in Amsterdam (bij de VU). Ik had eerst nog veel meer melk; door borstontstekingen kolfde ik om de drie uur (had toen een productie van ongeveer 1500 ml), dus toen ook veel voorraad opgebouwd. Toen ook contact gelegd met de VU in die tijd. Kleine moeite om 1 x per dag voor hun te kolven. Doe het wel alleen als het mij uitkomt hoor! Jouw kleine moet ook nog een beetje "ouder" worden, De verzorging wordt natuurlijk steeds duidelijker en voorspelbaarder, dus komt goed tegen de tijd dat je weer aan het werk moet hoor! Ik vind het ook wel lekker om wel weer deel uit te maken van het "normale" leven! Na al die weken... Ben ook zo overal "uit" gerukt door die gebroken vliezen... Heb trouwens helemaal geen moeite (denk ik) met KDV; er hebben al zoveel professionals mijn kleine verzorgd denk ik dan maar... Heb bijna meer moeite met mijn (schoon)ouders..., er heeft hier ook nog niemand opgepast (moet er ook niet aan denken). Wel benieuwd of meer mamma's dat hier hebben?! Ik ben heeeel goed in onsamenhangende verhalen geloof ik...! grtz.
Ah ja, je loopt echt precies een maandje voor met alles geloof ik. Jouw vliezen braken ergens in april dus, of in mei? Ja, bizar is dat hè, je wordt zo ineens weggesleurd uit je eigen leven, en daar lig je dan, al die weken op je rug, je probeert de keren dat je moet plassen te beperken, je spoelt angstvallig met water bij elk toiletbezoek, je vreest voortdurend de plas vruchtwater die je zal aantreffen en je kunt eigenlijk helemaal niets. Niets anders dan op je rug liggen en heel hard hopen dat het allemaal niet voor niets is! Pfff zwaar hoor, en wat een geluk hebben we gehad, ongelooflijk. Wat een enorme hoeveelheid melk had jij zeg! Ik vond die liter al best veel, hahaha. Fijn dat je het werk zo rustig kunt opbouwen. Ik hink zelf heel erg op twee benen. Aan de ene kant wil ik dolgraag eindelijk weer eens deelnemen aan het 'normale leven', aan de andere kant voel ik me enorm gesloopt door alles wat er gebeurd is de laatste maanden. Ik heb soms een erg kort lontje, vooral naar m'n geliefde toe. Onder andere daaraan merk ik dat ik nog niet goed in m'n vel zit. Mijn schat heeft ook al zo goed voor me gezorgd die tijd in al die weken die ik in het ziekenhuis lag. Hij kookte elke dag voor ons en kwam soms wel twee keer per dag bij me. Zonder hem had ik het niet gered. En ook nu doet hij minstens de helft. Een keer een nwcht doorslapen lijkt me heerlijk, ik zal het eens aan hem voorstellen, hahaha. Wij staan ook voor kdv ingeschreven, maar het wordt ons dus afgeraden vanwege RS. We gaan daarom allebei tijdelijk naar 3 dagen per week en dan 1 dag moeder/schoonmoeder. Daar zie ik ool erg tegen op, hoor. Maar ik weet ff niet hoe we het anders moeten regelen. Fijn om ervaringen uit te wisselen met iemand die in dezelfde bizarre situatie heeft gezeten! Apart trouwens dat de VU je al zo snelmin de thuismonitoring heeft gedaan terwijl dat andere Amsterdamse ac. zknhs iedereen met PPROM tot 30 weken in het ziekenhuis houdt! Suus
Hi, ja inderdaad! Heel herkenbaar van toiletgang en dan vruchtwater verliezen... Ik was soms even helemaal in paniek (terwijl ik best een heel rustig en nuchter persoon ben) als ik opeens veel vruchtwater verloor... Dan helemaal overstuur ervan, huilen, terwijl je weet dat je er niets aan kunt doen, maar je gevoel zegt dat het zooo verkeerd is om vruchtwater te verliezen! Mijn vliezen braken idd eind april! Ik ben niet in A-dam opgenomen geweest, maar hier in Utrecht. Daar mocht ik omdat ik in de buurt woonde en soort van depressief werd in het ziekenhuis, naar de thuismonitoring. Dat is wel mijn geluk geweest, want ik vond het echt heel erg in het ziekenhuis. Ik lag er voor mijn gevoel ook "voor niks". Die verpleegkundigen deden alleen maar 1 of 2 x per dag een CTG! Goede zorg hoor daar niet van, maar verder gebeurde er de hele dag niets... Zo zwaar! Had daar wel internet, maar kon niet mailen/ werken oid, ook erg frustrerend. Had thuis ook wel volledige bedrust (alleen op voor douche en toilet). en klein koelkastje boven voor ontbijt en lunch. Eigenlijk goed voor elkaar dus! Was heerlijk thuis. KDV mag hier dus gewoon. En ze krijgt geen RS prikken (worden niet vergoed en zijn 1000 euro per maand). Onder de 32 weken wordt dat wel vergoed. Trouwens nog niet helemaal klaar met het medische circus... Nu weer verborgen reflux... Weer 2 medicijnen erbij! Hopen dat dat snel weer beter gaat. Zo zielig voor mijn meiske... Wij zijn er wel een beetje klaar mee inmiddels... Pfff; houdt t dan nooit op met die tegenslagen?! Vandaag weer een vriendin; of ik niet vergat te genieten, want deze tijd duurde maar zo kort... Tsja. En dan even later een gillend kind op de schouder die zo'n pijn heeft omdat ze n boertje moet laten... Ja hoor heerlijk genieten! Maar ik geniet wel als ze lacht, praat, in badje gaat of heerlijk slaapt hoor. Maar wordt zo langzamerhand wel een beetje moe van dat "moeten genieten"! Ervaar jij dat ook zo?! Die bezorgdheid en alle problemen daaromheen maakt het soms erg lastig om te kunnen genieten vind ik... We hebben inderdaad super veel mazzel gehad. Dat bedenk ik me ook maar al te vaak! GRTZ!
Meid, ik snap PRECIES wat je bedoelt! Ik hoor dat ook de hele tijd, die JE MOET GENIETEN-terreur. Reuze lief bedoeld, maar met zo'n krankzinnige zwangerschap, een spannende couveusetijd en dan ook nog allerlei extra ellende die met prematuriteit niets te maken heeft (jullie met het hartje, wij met de maagoperatie) én na thuiskomst een moeilijk drinkend, zich verslikkend, slecht boerend, de hele nacht door kreunend en veel huilend kind... dat is gewoon hartstikke zwaar! Wij zijn zo zielsgelukkig met onze kleine, dat ze er tóch is, ondanks de slechte prognose, en dat ze zich zo kranig heeft geweerd in de eerste maanden van haar leven... het is een wonder. Maar genieten, daar moet je ontspanning voor vinden, en die is er inderdaad vaak ook gewoon niet. Maar Soef, dat gaat komen hoor. Alleen niet op commando. Mensen die zeggen dat je genieten MOET, die hebben geen benul van hoe zwaar dit hele traject is geweest en nog steeds is. Het is niet dat we niet op een roze wolk zitten omdat we ondankbaar zijn, nee, het is gewoon geen roze wolk! Zo. Ik heb dus inderdaad wél 5 weken in het ziekenhuis gelegen. Ik baalde onwijs, en het was zooooo zwaar, maar weet je, toen ik net in de thuismonitoring zat begonnen de weeën opeens. Toeval of niet, maar dat had ik om me heen in het ziekenhuis ook al een paar keer zien gebeuren. Alsof je bevalt zodra je je nest ruikt, haha. Ik heb er dus geen spijt van dat ik in het ziekenhuis gebleven ben, ook al was het superzwaar. Die paar dagen thuis vond ik trouwens ook niet makkelijk hoor, want ook daar kon ik m'n kont natuurlijk niet keren. Je neemt gewoon totaal geen deel aan het leven. Je wordt uit je normale bestaan gerukt, en je bent ineens een broedmachine. Met alle liefde, daar niet van, maar het is wél zo. Pfff, als ik eraan terugdenk, al die weken van onzekerheid en niet weten of je je kindje levend mag vasthouden na de bevalling, steeds bang zijn voor een infectie, steeds je hart vasthouden na de zoveelste plas vruchtwater. Het was echt verschrikkelijk. Maar ja, dankbaar ben ik zeker, net als jij. Echt fijn om een lotgenoot te spreken! Liefs, Suus
Ja " je MOET GENIETEN" terreur inderdaad ... Genieten en 4 uur kolven, schoonspoelen, steriliseren, wassen, strijken, medicijnen geven, flesjes van een uur, iedere drie uur, andere spenen uitproberen, andere flessen uitproberen, je geen zorgen maken, observeren, spelen, uitkijken voor bacterien, proberen nog een beetje te laten drinken - want te weinig intake, troosten, hopen dat ze lekker kan slapen oh ja en genieten!! Gelukkig hebben we supermannen die ook veel doen!!! Je zegt het helemaal goed! Het is zo een herkenbaar verhaal inderdaad. Al denk ik dat dit voor de meeste prematuur mamma's wel zo is. Misschien zelfs wel voor "gewone" zwangere/ bevallen dames trouwens. Ik denk dat die roze wolk voor velen ver te zoeken is... Op de een of andere manier is dat zo'n norm denk ik; dat is zoals het "hoort"?? Geen roze wolk, hard werken, soms ontzettend genieten en gelukkig. Maar ook enorm dankbaar! Hier net zo, maar inderdaad geen commando svp! Op zich heb ik er niet heel veel "last" van gehad dat ik uit het normale leven gehaald werd. Ik heb me ook onbewust voor heel veel dingen afgesloten. Kon me ook totaal niet meer op andere dingen concentreren. Ja, ik vond dat ook heeel erg spannend met name wat er na de bevalling ging gebeuren! Wel/ geen keizersnee etc. etc. Ik was ook zo bang dat ik haar niet vast mocht houden... na de bevalling. Ik mocht haar gelukkig wel even vasthouden (natuurlijke stuitbevalling die overigens heel gezellig en goed ging, dat dan weer wel) na de bevalling! Wat heerlijk was dat! Maar die onzekerheid daarvoor en of ze aan mij zou kunnen hechten, de angst dat haar longen inderdaad onvoldoende gerijpt zouden zijn... etc. etc....Pffff Heftig inderdaad he?! Ja heel dankbaar!!! Gestart met motilium en zantac idd. Nutriton kunnen ze ook weer maag - darm klachten van krijgen heb ik begrepen... Dit lijkt nu wel al iets te doen, alleen moet ze nog erg (!) wennen aan die pepermuntsmaak van die zantac haha, die tuft ze er zo weer uit ... Idd fijn om 'lotgenoot' te spreken! GRTZ!
Haha inderdaad, met zo'n schema blijft er geen tijd over. Kolven én de fles geven omdat live BV niet lukt kost echt vreselijk veel meer tijd. Maar hé, het is niet anders. Dat je je voortdurend zorgen maakt is wat mij betreft wel echt een erfenis van zo'n rare, spannende zwangerschap en een nog spannender couveusetijd. Voor mij voelt het heel reëel dat het elk moment toch nog 'mis' kan gaan. En met die flessen zie je ook precies wat erin gaat, dat heb je met live BV natuurlijk niet. Dat vind ik ook best een nadeel. Je bent veel meer medisch bezig dan met je gevoel. Of zo. Ik denk dat je gelijk hebt, die roze wolk bestaat voor bijna niemand. Het is echt wel een beetje 'terreur'. Suus
Mijn bevalling was vrij naar. Ik werd flink geremd maar kreeg desondanks in de eerste nacht een urendurende weeënstorm, zonder onderbreking. De weeën zakten weg 's ochtends en begonnen einde ochtend opnieuw. Weer een uren durende weeënstorm, ik dacht dat ik gek werd. Ze wilden niet voelen hoeveel ontsluiting ik had ivm infectiegevaar. Pas toen ik persweeën had gingen ze voelen. Toen bleek ik al volledige ontsluiting te hebben. 20 minuten later was ze er. Ze heeft nog geen minuut op m'n buik gelegen en ik was te ver heen om naar haar te kijken. Meteen naar de NICU waar het aanvankelijk heel slecht ging. Ze kreeg nauwelijks lucht. En mijn placenta kwammniet dus ik moest naar de OK. Toen ging zij ineens zo slecht dat ik met bed en al de NICU opgereden ben om afscheid te kunnen nemen. Toen ik onder narcose ging wist ik niet of zemnog zou leven als ik weer wakker zou worden. Gelukkig was ze er dus nog, maar de eerste dagen heb ik me niet aan haar durven hechten. De bevalling had 31 uur geduurd, ik vond het al met al heel traumatisch. Haha lekker is dat he, dat ze alles eruitwerken. Ik stop snel de speen erin na druppeltjes, dat helpt wel. Heb net een nieuwe voor haar, de opvolger van de paarse Soothie. Daar was ze ook wel echt aan toe. Volgens onze KA kunnen kinderen niet allergisch zijn voor johannesbroodpitmeel? Onze kleine heeft dat spul en die medicatie ook allemaal gehad voor ze geopereere werd. Daarna is het gestaakt. Ik ben benieuwd of de z en m goed werkt bij jullie. Misschien ga ik er dan ook wel weer om vragen. Suus
Hoi dames! Ik zie dat het helemaal goed gaat met jullie kolven en productie op peil houden, maar als je advies nodig hebt, trek maar aan de bel. Ik heb 5 mnd full time gekolfd voor mijn dochtertje omdat die ivm schisis niet aan de borst kon drinken, en heb redelijk wat truukjes ontwikkeld in die tijd om met de kolf ook de produktie weer op te bouwen hoor!
Dank je Juul. Ik kolf sinds een paar dagen 1 x minder per dag, en krijg alleen maar meer melk, haha. Nu 1100 cc of zo. Dat had ik eerder moeten weten! Maar mocht het minder worden, wat zijn je trucjes? Suus
Hi, Wat een heftig bevallingsverhaal Suus. Jeetje wat een toestanden... De bevalling op zich, maar zeker ook daarna... Wat lijkt me dat vreselijk moeilijk; dat ze zo snel weg moest naar de nicu en dat jij voor ok moest, maar eerst naar de nicu omdat het niet goed met haar ging... Dat kan ik me bijna niet voorstellen hoe vreselijk! Snap dan ook helemaal dat je in het begin bang was om je aan haar te hechten! Heb ik denk ik onbewust ook een beetje gehad... Na de ok ben ik wel weer even bij haar geweest, maar daar weet ik niet veel meer van. De tijd voor mijn bevalling was wel vrij heftig, want ik heb 4 nachten rugweeen gehad... Maar dat konden ze niet zien op CTG en ik had toen nog geen ontsluiting... (bij mij keken ze wel heel voorzichtig). Dus toen regelmatig van en naar ziekenhuis geweest voor controle. Vreemd dat ze ook nog niet wilden kijken toen je al die weeen storm had... Het lag toen toch wel voor de hand dat ze geboren zou gaan worden?! Ik weet ook wel dat ik heel veel geluk gehad heb dat ze even bij mij mocht liggen. Daar ben ik ook zoooo blij mee. Ook een mooie foto van ons samen is toen gemaakt. kijk ik nog vaak even naar. Ze hadden van tevoren gezegd dat dat w.s. niet zou kunnen. Toen ze couv. klaar was is ze ook nog even bij mij geweest voordat ze naar de nicu ging. Maar mijn kleine was natuurlijk ook veel "rijper"/ ouder, dat scheelt toch veel. Ik ben daarna ook voor placenta verwijdering gegaan... Dat was nog het meest erge eigenlijk, dat ze dat een half uur proberen te verwijderen, voordat je naar de OK mag... Jee wat deed dat een pijn. Op de een of andere manier heb ik ook altijd heel veel vertrouwen in mijn kleine gehad... En ze deed het vanaf het begin ook erg goed. Dat scheelt denk ik ook wel. Verder heb ik ook geen andere ervaringen qua zwangerschappen enzo. Maar Suus, dit is wel heeel erg veel hoor om zo mee te moeten maken. Het is fijn als je je verhaal hier kwijt kunt, maar schroom niet om ook andere (professionele) hulp te zoeken als je daar behoefte aan hebt. Ik vind je verhaal al met al heel erg heftig en ik lees het nu alleen maar vanaf de zijlijn. Ook voor je man moet dat heel erg geweest zijn. Ik vertelde net aan m'n man en hij was ook helemaal geschokt door je verhaal na de bevalling. Dat heeft hij ook heftig gevonden, dat hij er helemaal alleen voorstond ineens in het klaarmaken en naar de NICU toe gaan van onze kleine. Ik denk trouwens niet dat ze allergisch is voor jbpm, maar ben wel bang voor nog meer krampjes. Vandaag weer gestart met ijzer naast de Z en M, en daardoor rommelt het al heel erg, dus eerst maar even dit. Donderdag overleg over hoe het gaat met de KA. En Juul, mocht die productie nog teruglopen (tot nu toe nog niet hoor), dan weten we je te vinden! Andere kolf tips zijn trouwens altijd welkom!! Als alles weer loopt, wil ik haar toch weer proberen om iets vaker aan te leggen. Dat leek me zo gezellig van borstvoeding, zo lekker samen en lekker makkelijk! Maar goed, eerst maar even wat meer controle met wat ze drinkt met alleen kolven en flesjes. Lekker medisch inderdaad. En hopelijk straks wat meer gezelligheid. Loopt de voeding bij jou nog steeds niet optimaal Suus?! Ga weer ff kolven, GRTZ!
Ja, heftig verhaal, dat is het zeker. Maar ja, ons hele kinderwensverhaal was al zo heftig met al die miskramen, op de een of andere manier staan we al veel langer in het standje overleven. We hebben daar in het verleden ook al hulp bij gehad en ik zal inderdaad niet schromen die weer in te roepen als het nodig is. Maar echt, ik ben zooo superblij dat we haar hebben, dat is de ultieme therapie . Jemig, vier nachten rugweeën, wat is heftig. Ik had al dagen bloedingen, en ben in de dagen ervoor ook op en neer naar het ziekenhuis geweest voor CTG's en echo's, terwijl ik dus net thuis was. Jee, dus jij ook placentaverwijdering. Bij mij hebben ze er niet aan lopen trekken gelukkig. Ik had al eens Asherman gehad (verklevingen na een curettage) dus ze waren super-supervoorzichtig. Maar dat zal voor jou ook aardig heftig zijn geweest dan. En inderdaad pijnlijk. Ik was eerlijk gezegd blij dat ze me plat spoten voor de OK. Ik was nog nooit onder narcose geweest, ook bij de curettages niet omdat ik dat niet wilde, maar nu kon het me allemaal geen donder meer schelen. Ik wilde gewoon even helemaal niets meer voelen en vond het jammer dat ik wakker werd. Eerlijk waar. Ben die avond ook niet meer bij haar geweest, omdat ik het niet aankon. Ik dacht, straks ga ik kijken en is ze er morgen niet meer. Die gedachte trok ik niet. Ik was fysiek ook onwijs verzwakt, ik kon niet eens meer naar de wc. Enfin, dat is verleden tijd. Mijn man schiet ook vol als hij het heeft over de uren na haar geboorte. Hij heeft er veel meer van meegekregen dan ik, net als jouw man waarschijnlijk. Ze was zo bont en blauw, en in de NICU natuurlijk aan de beademing en allerlei slangen en zo, dat vergeet je niet snel meer. En dat het dan nu eigenlijk zo goed gaat met onze meisjes, dat is toch echt een wonder al met al. Ik ga van de week even een nieuw tepelhoedje kopen, zag dat je die ook hebt van Nuby. Toch nog maar eens weer proberen. Die van Medela vind ik waardeloos, ze blijven niet zitten. Wat voor heb jij? De voeding loopt op zich wel beter nu, door die Breastflow omdat ze minder spuugt en beter boert. Maar ik geef niet de hele voeding ermee, omdat het te vermoeiend is. Dus het eerste stuk met Breastflow, dan een flinke boer, en dan de rest met een ziekenhuisspeentje. Gaat perfect. Hoop eigenlijk ook dat ze de borst beter kan door de oefenen met die Breastflow. Zou zooo fijn zijn als live BV toch nog gaat lukken hè! Ik ga ook kolven nu, sta op springen . Trusten! Suus
Ja, zo´n klein dotje is inderdaad de ultieme therapie!! ! Die placenta verwijdering moet bijna altijd op de ok heb ik begrepen. Dit omdat de baarmoedermond snel weer dicht gaat, omdat het niet op de a terme datum bevalling is. Ik kan me voorstellen in jouw geval dat je even niets wilde na de operatie. Jij ging er natuurlijk ook heel anders in. Ik heb na de ok nog de hele nacht naar de webcam en de foto van m´n meissie liggen kijken.... Zooooo´n mooi dotje! Het is zeker een wonder die kleintjes van ons! Mijn man vond het inderdaad ook erg heftig. Met name omdat hij vond dat ze gevoelsmatig eigenlijk bij mij moest zijn. We hadden ook echt alles samen gedaan daarvoor en hij had de hele tijd voor ons gezorgd en om mij dan alleen naar de OK te laten gaan en die hele kritieke tijd alleen bij ons meiske te zijn heeft hij erg heftig gevonden inderdaad. Nu is hij zoooo weg van ons meiske, hij is helemaal verliefd op haar, wil haar wel òpeten zoooo lief etc. Zooo schattig. Ik heb die van Medela inderdaad... bij mij bleven ze ook nooit goed zitten!! Totdat een lactatiekundige zei dat je ze even nat moet maken.... ... Zeker 6 weken na de bevalling!! Hoe verzinnen ze het om je dat niet eerder te vertellen? Daarna las ik ook de gebruiksaanwijzing en je moet dus ook je vinger op het puntje leggen en dan indrukken en dan (nat dus) aanbrengen... Lees anders de gebruiksaanwijzing, want ik geloof niet dat ik het hier goed uit kan leggen...! Daarna bleef ie stukken beter zitten.... De breastflow was hier ook te vermoeiend... als je nog niet genoeg hebt van flessen- spenen uitproberen kan je ook de Dr. Brown proberen. Die bevalt ons nu heel erg goed. Hier wel met speen 2, omdat het haar anders te lang duurt en ze teveel moeite moet doen... Het is wat met die flessen en spenen en uitproberen! Daar hebben we trouwens ook later geen begeleiding bij gekregen... jullie wel?? Is toch gek eigenlijk dat iedereen dat maar een beetje zelf moet uitproberen? Waarom is daar geen deskundige in? Zo´n gedoe voordat je iets hebt wat prettig is! Zo nu echt ff weer wat doen. m´n meissie heeft 70 ML op dus kan zo rustig slapen! GRTZ.
Ja klopt, altijd op de OK. Maar normaal moet ie vanzelf komen, wel apart dat dat bij jou ook niet gebeurde. Of zou dat bij vroeggeboortes horen? Jeetje, wat een goeie tip van die tepelhoedjes. Ik ga 'm meteen eens afstoffen en opnieuw proberen. Bizar dat ze dat in het ziekenhuis niet hebben gezegd. Want daar heb ik hem gekregen. Hahaha, je wilt niet weten hoeveel flessen ook wij hier al hebben staan, maar bedankt voor de tip. En nee, wij worden hier ook totaal niet in begeleid. Sowieso, de begeleiding van papa en mama duurt zolang ze in het ziekenhuis liggen, en langer ook niet, kennelijk. Je valt zowel in praktische als emotionele zin behoorlijk in een gat na thuiskomst, vind ik. Suus
Dat zeiden ze inderdaad dat bij vroeggeboortes die baarmoedermond heel snel weer dichtgaat en daarom dat op de OK moet gebeuren... Ja vond dat ook raar van het ziekenhuis.... dat geklooi met die tepelhoedjes!! Later er nog een paar bijgekocht en die hadden een goede gebruiksaanwijzing toen zag ik dat pas van dat indrukken e.d. Logopedie weet dus wel het eea van spenen/ flessen e.d. en wij mochten haar altijd bellen. Maar ben met je eens dat dat anders is als langsgaan en kunnen laten zien wat er aan de hand is. Denk dat ze bij ons toch ook wel meer met een integrale poli zouden kunnen doen Dat je in 1 x logo, vpk, fysio, lactatiekundige, arts en evt. andere disciplines kan zien. Nu is t altijd maar weer behelpen alleen de arts, vind ik ook. Die kan wel verwijzen, maar dan hebben ze onderling weer geen contact en weten ze niet wat er speelt.... Ga ff m'n meissie wat te drinken geven. GRTZ.
Qua flessen en spenen kun je ook, als ze echt niet genoeg kunnen drinken, een Haberman proberen van Medela. Die heeft L. gebruikt bij haar schisis. Daar hoeft een kindje namelijk niet bij te zuigen, door in het reservoir te knijpen komt er ook melk uit dus kan de ouder/voeder de melk geven als het kindje niet kan zuigen (door bv teveel vermoeidheid). Het nadeel hiervan is dat het een extreem makkelijke speen is (ook als ze er zelf aan zuigen en dus niet geholpen worden) en dat ze dan misschien helemaal moeilijk aan de borst gaan omdat ze een beetje 'luie' drinkers worden. En de spenen zelf zijn hardstikke duur en moeten bij de thuiszorg gekocht worden. Maar met die speen krijg je echt elk kindje aan het drinken, dus als het niet meer wil is dat altijd ee laatste noodoplossing roep ik maar En hoeft ook niet op die dure Medela flesjes, past gewoon op een Hema flesje.
Dank je Juul, maar ons meisje verslikt zich juist heel erg bij te makkelijke spenen. Dus het is een lastige combinatie van te gulzig drinken én snel vermoeid raken. Suus