Ja leuk is anders. Maar ik prijs me gelukkig hoor, had veel erger kunnen aflopen. Heel veel beterschap, hopelijk kun je snel wat meer gaan belasten.
Ik ben inmiddels al 5 maanden na mijn blessure en ik loop nog steeds niet helemaal normaal, maar er blijft gelukkig verbetering in zitten. Als je er midden in zit lijkt het ongelofelijk langzaam te gaan, maar nu ik wat verder bent en ik kijk terug, dan is er echt wel continu verbetering geweest. Vooral de eerste weken als je nog veel afhankelijk bent van anderen, die zijn zwaar.
ja dat klopt, die afhankelijkheid. De eerste weken kon ik absoluut niet zelfstandig douchen. Maar mijn vriend had t opeens natuurlijk mega druk met ft werken, kids, huishouden, koken, wassen etc en dan ook nog alles voor mij doen. Ik leefde op 1x in de 4 dagen douchen, blgh. Nu lukt het zelf beter (hij hoeft alleen maar thuis te zijn voor het geval het misgaat) en dat is zo’n verademing. Vandaag heb ik grotendeels met 1 kruk binnen gelopen (met walker uiteraard). Nu wel gesloopt en ben benieuwd hoe de voet morgen voelt maar voor nu voldaan op de bank!
Zo een plastic krukje onder de douche is ideaal, ik had die geleend van iemand toen. Zo een speciale zak van kruidvat om het gips en ik kon zelf douchen. Ook zittend afdrogen en de krukken meteen om de hoek al klaarzetten voor daarna. Als je mag belasten en met 1 kruk kan lopen dan wordt traplopen ook ineens weer beter te doen.
mij heb idd een krukje onder de douche. Maar de badkamerspiegels wordt best glad als het nat is dus het is een beetje spannend. Maar inmiddels lukt dat dus goed!
Als je gaat douchen een washandje om de poot van de kruk doen dan heb je meer grip op gladden tegels.
oh ja das misschien slimmer dan mijn oplossing: een handdoek in de douchecabine neerleggen (die natuurlijk zeiknat wordt )
Vervelend! Veel beterschap. Ik heb 3 jaar geleden door een ongeluk mijn voet gebroken. ( Voet wortel beenderen ) hiervan waren er 4 gebroken. Operatie moeten ondergaan. Waarvan 2 platen , 2 schroeven en 2 pinnen in m'n voet. En 2 pinnen buiten m'n voet. De pinnen die buiten te zien waren , waren naar een maand verwijderd. Het geen in m'n voet duurde geloof ik 3 maanden. Ik heb in totaal bijna 6 maanden in het gips gezeten. Samen in het zelfde jaar waar ik m'n dochter verloren ben. Dus zeker een diep dal gehad dat jaar. Kon eindelijk weer aan het werk, en kreeg toen m'n ongeluk. Destijds dachten ze dat ik last had van littekenweefsel bij m'n voet. Waardoor ik niet goed afwikkelde en constant pijn had. Maar blijf dat de fysio m'n weefsel kapot heeft gemasseerd i.v.m de pinnen in m'n voet. Hopelijk jij een beter herstel! Sterkte en beterschap.
Wat een heftig jaar moet dat zijn geweest voor je hier geen operatie dus ook geen pinnen die iets stuk kunnen maken. Wel merk ik helaas toenemende pijn vlak voor tenen (soort blauwe plekken gevoel) en aan zijkant voet (aanhechting met breuk). Ik hoop dus niet dat ik iets stuk heb gemaakt met al mijn geoefen…
Nou vandaag weer voor controle in het ziekenhuis geweest. Hij vind dat de voet er uit zag zoals het passend is bij het letsel. Ik heb nog extreme pijn bovenop voet en enkel. Orthopeed geeft aan dat het komt omdat ik te weinig loop (terwijl ik toch behoorlijk veel rondstrompel). Banden en kapsels zijn allemaal kapot dus kan wel even duren gaf hij aan. Ik moet van hem door de pijn heen lopen zodat de doorbloeding weer goed op gang komt. ondertussen Google ik me natuurlijk suf. 8 weken verder en ik loopt nog als een bejaarde met 1 of 2 krukken en heel veel pijn. Door dat googlen kom je de meest erge verhalen tegen (bijv botoedeem) waarbij je je afvraagt of het ooit weer beter wordt. Liep best ok het ziekenhuis uit maar inmiddels is de moed toch weer aardig in de schoenen gezonken. Bah
Ik zou gewoon vertrouwen op wat de arts zegt ipv google! Hij ziet aan de lopende band breuken en de genezing er van. Google is niet je vriend als het om medische dingen gaat... Ik heb mijn blessure opgelopen in oktober vorig jaar en ik ben nog steeds aan het revalideren bij de fysiotherapeut en ik loop nog steeds niet helemaal zoals daarvoor. Inmiddels beperkt het me gelukkig niet meer echt in het dagelijkse leven. Mijn sport mag helaas pas weer in het najaar, dat is nog wel een beperking. Maar ik ken de frustratie dat het allemaal langer duurt dan waar je op hoopt ook zeker.
Haha ja Google is alleen horror. Maar toch die je het (ik dan) want zo op zoek naar ervaringen. Tijd teveel denk ik in t hoekje van de bank haha. Vanmiddag is het gelukt om met walker zonder krukken te lopen. Wel als een soort waggelende eend en na 10 minuten veel pijn, maar weer een stapje verder. En voor het eerst de kids op hun eigen slaapkamer een verhaaltje voorgelezen (2 trappen) ipv beneden op de bank, woehoeee!
Oei... Mijn breuk is wellicht anders... Maar ik word hier niet vrolijk van. Ik heb er nu bijna zes weken gips op zitten. Van enkel tot mijn lies. Ik ben zo benieuwd hoe lang het duurt voordat ik kan lopen. De chirurg heeft mij nog NIKS gezegd en op Google vind ik eigenlijk alleen informatie over een breuk in de enkel of voet en dat heb ik niet. Ben zo zenuwachtig hoe ik mijn been ga aantreffen en wat ik dalijk wel of niet kan. Hier overigens al die tijd helemaal niet gedoucht . Ik ga elke week naar de kapper die mijn haar kosteloos wast in het kader van "je moet elkaar helpen". En verder elke ochtend wassen met een washand. Bleh. Kan niet wachten om dalijk uuuuren in bed te liggen en lekker de schrobben.
ooohhh ellende, i feel you sista! Hoewel tot lies heb ik niet gehad… mijn grootste fout is geweest dat ik mijn hoofd had bedacht: 4 weken gips en dan ben ik er weer. Na die 4 weken dikke teleurstelling. En tranen. Dus toen was het: ok 2r arts geeft aan nog 4 weken voor het normaal is. Eigenlijk zei hij: zeker nog 4 weken maar dat woordje zeker heb ik een soort van niet gehoord. Maar nu weer 4 weken verder ben ik er dus echt niet. Weeeeer teleurstelling. Als ik mij van te voren op 4 maanden bijv had ingesteld was mijn mind set wat anders geweest. sterkte want t is niet leuk
Heftig hoor. Mijn doel was 1 mei weer te gaan starten met werken. Kan en mag nu niet ivm verantwoordelijkheden. Maar ik twijfel of 1 juni überhaupt wel realistisch is... Heel veel sterkte, keer op keer zo'n tegenslag is helemaal verschrikkelijk.