afgelopen maandag zouden mijn vriends moeder en oma hier komen en zouden we gaan shoppen voor de bruiloft van een nichtje, die in juni gaat trouwen. Ik was net uit bed en bezig mijn zoontje aan te kleden toen de telefoon ging, mn vriend zn moeder belde. ze zei; 'ga maar even zitten, ik moet iets vertellen.' nou ik schrok heel erg want de laatste keer dat iemand dit zei bleek dat mijn moeders partner was overleden. dus ik zette me al schrap, zegt ze; '(mijn vriends) zusje heeft een dochter, ze is zaterdag bevallen!' nou ik viel bijna van mn stoel. ik dacht altijd dat ze lesbisch was, het is echt zo'n mannelijk type, groot breed en absoluut niet vrouwelijk. ze werkt ook als uitsmijter en in de beveiliging en ik ken haar nu bijna 5 jaar maar heb haar nog NOOIT over mannen en jongens gehoord, ze heeft in die 5 jaar nooit een relatie gehad of wat dan ook. niemand wist dat ze zwanger was (ze is 23) en ik heb haar de week ervoor nog gezien en er was niks aan haar te zien dat ze zwanger was. ik ben als een gek naar mn vriend zn moeder toegereden (eerst zoontje bij zn tante afgezet) en met haar en oma naar het ziekenhuis gegaan. mn vriends zusje was zaterdag al bevallen maar heeft maandag pas haar moeder gebeld, 5 minuten voor haar moeder mij belde. (dit vind ik echt heel raar, ze had zaterdag haar moeder toch gewoon moeten bellen? nu heeft ze die bevalling helemaal alleen gedaan) ze heeft haar hele zwangerschap (waar ze dus niets vanaf wist) gewoon gerookt, gesport en hard gewerkt maar het kindje is godzijdank gezond. in het ziekenhuis vertelde ze dat de vader een jongen is die nu voor zn werk in australie zit en ze kan hem niet bereiken. we mochten haar en haar baby maandag mee naar huis nemen en zijn naar mn vriend zn moeder terug gegaan waar ze nu nog steeds is. iedereen is als een gek dingen in gaan slaan en gelukkig had ik nog een paar vuilniszakken vol met babykleertjes liggen van toen mn zoon geboren was. we wisten het geslacht niet dus allemaal vrij neutrale kleertjes. ook hadden we nog een reiswiegje en autostoeltje en andere mensen hebben ook nog van alles qua kleertjes en benodigdheden langsgebracht deze week. mijn vriend is hardstikke 'kwaad'. nou ja kwaad, weet het juiste woord niet maar hij zegt steeds; 'ben ik dan de enige die denkt dat dit niet goed gaat komen? dat kind heeft nu al geen toekomst etc.' ik snap ook wel een beetje waar hij vandaan komt, maar ik heb meer zoiets van; 'we kunnen haar alleen maar steunen en proberen het positief in te zien en hopen dat het allemaal goed komt.' zijn zusje is namelijk een beetje vreemd. ze liegt altijd over alles, dingen waar je helemaal niet over hoeft te liegen en ze komt nooit afspraken na, maakt valse beloftes etc. mijn vriend zn oom zei het laatst wel mooi; 'alles wat je zegt moet je met een korreltje zout nemen.' ze is er gewoon niet klaar voor om die verantwoordelijkheid van een kindje op zich te nemen, woont in een studioappartementje met een woon-slaapgedeelte van ik schat 15m2 en een klein keukentje. ik heb het idee dat ze er vanuit gaat dat haar moeder haar veel zal helpen, maar die werkt 4 dagen overdag, 1 dag vrij en dan 4 dagen 's nachts en maakt dagen van 12 uur. ook hebben we het idee dat dat verhaal van die jongen in australie niet waar is want het is allemaal wel weer heel erg toevallig. ik weet, er zijn veel ergere gevallen waarbij moeders er alleen voor stonden en het ook allemaal maar mooi even geflikt hebben, maar toch. ik heb er een hard hoofd in. ook het feit dat ze gewoon echt niet wist dat ze zwanger was, er moet toch wel IETS zijn dat je merkt? misschien wist ze het wel maar heeft ze het voor zichzelf zo lopen ontkennen dat ze dacht dat het niet echt waar was. ze zei bijv. maandag: 'ik was net zo dik als ik nu ben.' nou toen liet ze haar buik zien en dat was echt wel een zwangerschapsbuikje, wel een heel kleintje, echt zo'n beginnend buikje, maar toch wel anders dan een platte buik of dikke buik door vet. het is net of er een naar luchtje aan haar verhaal hangt, mijn vriend zei het ook al, maar we kunnen het niet plaatsen. ze zal toch zelf haar beslissingen moeten maken en het enige wat wij kunnen doen is haar steunen waar mogelijk. maar ze moet wel realiseren dat het echt voorgoed is, een kind. ze komt ook gewoon niet van een goede achtergrond, haar moeder is een schat, begrijp me niet vekeerd, maar heeft mijn vriend en haar nou niet bepaald 'opgevoed'. mijn zoontje vind het daar geweldig, maar het enige wat hij altijd doet daar, is tv kijken en ongezond eten. mijn vriend zei ook toen we samen gingen wonen, 'ah eindelijk gezond eten, ik eet mn hele leven al magnetronmaaltijden.' nou en zo kan ik nog wel even doorgaan. zo leeft zijn zus dus nu ook nog en ze weet ook gewoon NIETS van kinderen. nou ja sorry voor het lange verhaal, moest het even van me afschrijven! het meisje (nog geen naam, in engeland heb je langer dan een maand om je kind aan te geven) is trouwens wel een beauty met een bos zwart haar en was met 36+6 weken geboren.
Meid een echte touw kan ik er niet aan vast knopen haha. Maar zo te zien ben je tante geworden en vertrouw je de moeder niet met de baby qua opvoeden. ' De wonderen zijn de wereld nog niet uit dus geef het een kans. Ook in een mannelijk type kan een moeder schuilen hoop dat het hier ook gaat gebeuren. Succes verder.
Dat is best schrikken idd. Ik vraag mij alleen af hoe ze zo precies kunnen zeggen dat ze met 36+6 weken bevallen is; ze wist toch niet dat ze zwanger was en had toch geen symptomen?
kan me voorstellen dat je schrikt! het enige dat je kan doen is de situatie in de gaten houden samen met je familie, gaat het fout of dreigt het fout te gaan dan praten.
in het ziekenhuis zeiden ze tegen haar dat de baby met 36+6 weken geboren was, dus daar zullen ze het we weten... ja sorry dat het verhaal een beetje warrig is, maar zo is de hele situatie hier nu dus ook, warrig waar het op neer komt; we zijn inderdaad oom en tante geworden, wat natuurlijk super is. maar iedereen doet net alsof het de normaalste zaak is en dat is het natuurlijk niet. gelukkig wordt ze begeleid door social services (weet ff niet hoe dat in nederland heet, volgensmij staat het gelijk aan maatschappelijk werk en kinderbescherming) dus dat is wel fijn, dat ze haar een beetje begeleiden en in de gaten houden. we zullen zien wat de toekomst gaat brengen... en over dat mannelijke, tuurlijk kan je als je wat mannelijker bent ook net zo goed een kind opvoeden, ik bedoelde het meer dat ze de laatste persoon in de familie was van wie iemand maar ook verwachtte dat ze zwanger zou zijn...
Hey meid! Wat een verhaal gaat er achter schuil zeg! Kan me zo goed voorstellen dat je er een hard hoofd in hebt. Dit is natuurlijk niet niks. Het is inderdaad een beetje vaag allemaal. Ben je niet bang de ze straks een groot beroep op jou gaat doen omdat je thuis bent? Of dat je schoonmoeder jou aangaat bieden als oppas? Liefs
ik vind het ook een warrig verhaal en ik snap eerlijk gezegd niet dat jullie meteen overal mee gaan bemoeien en dingen gaan inzamelen. was het niet haar taak zich voor te bereiden op de baby. het kan wel zijn dat jullie het allemaal niet verwacht hadden, maar dat maakt het toch nog niet acceptabel dat jullie nu maar alles voor haar gaan beslissen. heeft ze zelf geen stem meer? misschien heb ik het hele verhaal niet begrepen goed hoor, maar ik vind de titel behoorlijk overtrokken en jullie reactie eigenlijk ook. ze heeft niks gezegd, dat is vreemd en lullig voor jullie.vooral voor schoonmoeder. maar het kindje is toch verder gezond dus waarom de wereld op de kop? goed er moet een weg gevonden worden, maar dat is in eerste instantie toch niet jullie taak?zij is moeder geworden en moet haar verantwoordelijkheid nemen. pas als blijkt dat ze dat niet goed doet is er reden tot actie.geef iemand het voordeel van de twijfel.
dat ze een beroep op mij gaat doen valt wel mee denk ik, ze woomt vrij ver hier vandaan en heeft geen vervoer of rijbewijs dus het hangt van mij af of ik langs kan komen en kan dus gewoon nee zeggen als ik daar geen zin in heb. ik wil heus wel af en toe even oppassen, maar inderdaad niet om het minste of geringste. wij vragen zelf gemiddeld 1x per maand of oma of tante op wil passen op onze zoon dus ik vind dat voor mezelf om op haar kind te passen ook meer dan genoeg ze moet het toch zelf doen, ZIJ is de moeder.... we zullen zien hoe het gaat....
@blub: ze wist zelf ook niet dat ze zwanger was en we hebben het niet uit bemoeizucht gedaan, maar puur om haar te helpen. wat hadden we dan moeten doen, moeten zeggen; zoek het maar uit en pak maar een taxi naar je eigen huis waar niemand is om je te helpen en ondersteunen en waar geen babyspullen zijn en flesjes en melk en een magnetron? dat kan toch niet? kind kon niet lopen van de pijn van de hechtingen en kraamhulp kennen ze niet. plus dat ze helemaal in shock was en geraumatiseerd van het feit dat ze het ziekehuis in ging met een fikse buikpijn en haar verteld werd dat ze zwanger was en ieder moment kon bevallen. dus ik hoop inderdaad dat je het verhaal verkeerd hebt begrepen..
Pff heftig zeg! Dat is echt even schrikken! Ik hoop voor de baby dat alles goed zal komen. Denk dat jullie vrij weinig voor haar kunenn, haar alleen helpen indien ze dat nodig heeft. En verder is zij de mama en zal ze toch echt zelf voor de baby moeten gaan zorgen. Hoe gaat ze zelf met het hele gebeuren om? heeft ze wel een beetje moeder gevoelens?
Nou, ik vind het wel een duidelijk verhaal hoor. Inderdaad erg vreemd, moeilijk te geloven dat ze het niet wist, maar je hoort wel vaker dat vrouwen bevallen zonder dat ze weten dat ze zwanger zijn. Kan mij er niets bij voorstellen, maar je weet het natuurlijk niet. Hopelijk zal zij vanaf nu voor het kindje zijn en goed voor haar zorgen. En blub: een beetje overtrokken reactie, vindt je niet meid? Het is haar familie, logisch dat ze haar helpen met kleertjes etc aangezien dat meisje helemaal niets voor haar kind geregeld heeft en zo te lezen niet verantwoordelijk genoeg is om het allemaal zelf op te lossen. En zo ja, dan is het nog steeds alleen maar lief van haar familie dat ze haar niet links laten liggen. Heeft in mijn ogen weinig met bemoeizucht te maken.
nou ja, ze doet net zo met haar dochter als met mijn zoontje dus meer als tante. maar dat kan natuurlijk even duren als je op zo'n rare manier moeder bent geworden. kans op een pnd is ook veel groter in haar situatie. we kunnen en willen (als in er mee bemoeien) verder ook niets doen, ze moet het zelf uitzoeken en als ze hulp nodig heeft en er om vraagt dan zijn we er natuurlijk waar mogelijk voor haar maar ze moet het toch echt zelf doen inderdaad!
dan heb ik het inderdaad niet goed begrepen, mijn excuses. ze wist dus zelf ook nog van niks. dat maakt het geheel wel anders ja.dan heb je ook niks in huis natuurlijk. nou, hopelijk went ze snel aan de nieuwe situatie en kan ze er een beetje mee uit de voeten.
Ik sluit me hier helemaal bij aan! Wat heftig zeg om zo ineens een nichtje te krijgen! Ik hoop dat je schoonzusje er goed mee om kan gaan!
@blub, geeft niet, ik dacht al, ze heeft het vast verkeerd gelezen anders ben je wel een hele harde tante
De zus van een goede vriendin van mij beviel inees, zonder te weten dat ze zwanger was. Ik heb haar vlak voor de bevalling nog gezien en zag echt niets. Met de pil kun je gewoon ongi worden als je zwanger bent, en dan merk je het dus niet. Maar wat heftig zeg, hopelijk komt het goed en zijn de zorgen voor niets!
Dit is idd wel heel heftig. Ik zelf kwam er ook pas na een tijdje achter dat ik zwanger was bij de eerste ik was toen 15 weken en bleef ook ongesteld. Ik had wel een gegeven moment zowat, hier klopt iets niet en ben toen ook gaan testen, maar ik zelf d8 toen een week of 4 a 5 dus schrok ook toen. Vind het dan ook heel raar dat ze het niet geweten heeft, je voelt tog wat bewegen.. Ik denkd at ze het niet heeft durven te vertellen ofzo. Ik vind het heel lief dat jullie haar zo goed helpen, en dat jullie van al gehaald hebben voor hoor. Hoop dat ook dat de moeder wel echte moeder gevoels voor de kleine heeft, en als niet dat ze die wel krijgt, Als ze er denk ik dag en nacht voor moet zorgen zullen die denk ik ook wel komen. Petje af voor jou en je schoonouders dat jullie het zo goed hebben opgevangen.
ik snap je verhaal heel goed hoor. Kan mij voorstellen dat het een schok is, mijn wereld zou ook op zn kop staan als ik er ineens een neefje of nichtje bijkreeg terwijl er naar mijn weten niemand zwanger was. Lief dat jullie haar meteen helpen, fijn dat het kindje gezond is en ik hoop dat ze snel de draad oppakken.