Ja dit. Ik heb geen idee wat zijn code is. En dat hoef ik ook niet te weten. Hij weet de mijne ook niet, terwijl die al 100jaar hetzelfde is, en we deze ook als pincode hebben gehad.
Wij gebruiken elkaars telefoon in heel specifieke situaties: - Alleen op mijn telefoon staat de app van het kdv (man is te lui om eigen account te regelen). - Ik rij geen auto, man rijdt altijd, tijdens lange ritten bedien ik spotify vanaf zijn telefoon en lees ik soms appjes voor en zorg ik dat de kinderen toegang krijgen tot zijn hotspot. - Man had een altijd een zakelijk abonnement met heel veel data, in een tijd dat dat nog niet vanzelfsprekend was. Dus als we ergens waren zonder wifi, op vakantie ofzo, dan ging ook alles via zijn telefoon. Tegenwoordig is dat minder een dingetje. - Soms als ik een belangrijk telefoontje verwacht, maar ik wil ook gaan hardlopen, leg ik mn telefoon bij mn man zo dat hij op kan nemen.
Hier hetzelfde. Waarom zou hij mijn appjes moeten lezen? Er is ook nog zoiets als privacy. Mijn vriendinnen zouden dat ook niet prettig vinden denk ik. Ik ook niet, als ik weet dat de man/vriend van een vriendin gewoon appjes leest als ze binnen komen. Ik wil iets kwijt aan haar, niet aan hem. Zie ook niet in waarom we in elkaars mail of bankrekening zouden moeten kijken? Voor sommigen lijkt het alsof je als je een stel bent, niks meer voor jezelf mag houden. En dat betekent niet dat ik iets te verbergen heb. Hij kan gewoon in mn telefoon, en die laat ik ook gewoon onbeheerd liggen als ik even in een andere ruimte ben.
Als het zo uitkomt gebruiken we elkaars telefoon wel eens. Om iets op te zoeken of een foto te maken ofzo. Laten elkaar soms een appje lezen. Maar verder niet. Neem zijn telefoon ook niet op. Ze bellen hem, niet mij. Zou wel overal bij kunnen als ik dat zou willen. Maar daar heb ik geen behoefte aan. Is andersom net zo. Zijn werktelefoon kom ik niet aan.
Vind ik ook vrij bijzonder hier altijd. Maar ik krijg al de kriebels van dat ‘alles samen’. In míj́n relatie welteverstaan. Ik hou van C, zou m’n leven voor hem geven en voor de kindjes ook trouwens maar ik ben ook nog een individu met eigen dingen. Maar daarover moet je je bij sommige mensen (niet persé hier) soms verdedigen en dat vind ik de omgekeerde wereld. Want ik heb genoeg meegemaakt en gezien waardoor het erg fijn is om ook nog een stukje voor jezelf te hebben en houden. En dat zijn geen geheimen maar een stuk van mijzelf. Niets bijzonders aan maar voor mij heel waardevol. Net zo waardevol als de gesprekken die ik hier voer of in What’s App gesprekken met vriendinnen. Waarom zou C die moeten lezen. Is iets tussen ons en het vertrouwen dat mijn vriendinnen in mij hebben en andersom.
Heb je helemaal gelijk in. En eerlijk? Mijn ex mocht op het laatst ook niet in mijn telefoon kijken en waarom niet? Omdat daar gesprekken met C in stonden Als iemand zo op z’n telefoon zit en de ander daar absoluut niet in mag kijken dan gaan bij mij alarmbellen rinkelen. Omdat ik het herken. Dus helemaal eens met je punt. C en ik hebben het vertrouwen waarom het ‘niet mag’ (want het mag wel want er staat toch niks bijzonders in maar zien de noodzaak niet). Is een onuitgesproken iets bij ons.
Maar ik denk dat je nu een beetje te ver doordenkt. Tenminste, in mijn situatie: het is echt niet dat wij hier een wekelijks uurtje hebben om even elkaar appjes door te lezen, alsjeblieft niet, zeg. Maar als het - om wat voor reden dan ook - nodig is dat we van elkaars telefoon een appje of mailtje moeten sturen, dan doen we dat gewoon. Dan is het dus niet: “nee je mag niet in mijn Whatsapp komen”. Maar verder ben ik het absoluut niet eens met dat het zou “moeten” als je een stel bent. Doe wat voor jezelf - en je partner - prettig is. Bij ons is dat alles op de grote financiële hoop hebben en (vrijwel) alles met elkaar delen. Dat werkt voor ons. Voor een ander stel misschien niet, prima toch
Ik denk altijd te ver door Dat is soms wel mijn makke en dat is super handig in mijn werk maar privé staat het misschien (hier) een beetje gek voor anderen. En nee ik zeg ook niet tegen C dat hij niet in m’n What’s App mag komen maar we doen zulke dingen gewoon niet. Waarschijnlijk net als velen hier
Het krijgt wel een iets andere wending zo. Volgens mij leest niemand bewust de appjes van zijn partner. Ts gaf aan dat wanneer zij even de zaklampfunctie nodig heeft, haar partner de telefoon zelf vast blijft houden. De telefoon dus koste wat kost niet afgeven, dat is wel een ander geval dan er bewust voor gaan zitten om iemands appjes te gaan lezen. Wat betreft het andere onderwerp: geldzaken. Een gezamelijke of gescheiden rekeningen is 1 kant, dat is een keuze die je maakt. Echter gaat het in sommige opmerkingen verder: partner hoeft niet te weten waar ik mijn geld aan uitgeef en krijgt er geen inzicht in. Dat vind ik wel weer iets anders dan: we hebben een eigen rekening met eigen "zakgeld". Als er gevraagd wordt waar geef je dan geld aan uit? "Niks bijzonders, maar partner mag het gewoon niet weten". Dat klinkt toch wel wat gek als je een vaste relatie hebt en de meeste van ons ook al jaren met kinderen. Want waarom is dat prive en wat zou de reactie van je partner zijn als die wel inzicht had, en als dat geen noemenswaardige reactie zou zijn, waarom houdt men het dan angstvallig verborgen.
Even de zaklamp of iets dergelijks gebruiken doen we ook hoor, maar ik las een reactie ook dat iemand de appjes beantwoord als er 1 binnen komt. Dat vind ik echt totaal niet nodig. Of dat ie in mn mail zou kunnen. Zie niet in waarom, ook al staat er niks geks in. En dat geld. Mijn partner weet ook echt niet waar ik al mn geld aan uitgeef. Zolang ik onze gezamenlijke kosten maar betaal. Maar als hij ernaar zou vragen, zou ik wel antwoord geven. Maar zou het gek vinden als hij ernaar zou vragen. Snap je m nog Ik zou niet zeggen: partner mag het niet weten. Maar als iemand dat wel zo wil doen, niks mis mee. TO schrijft dat ie al 10 jaar zo doet met zn telefoon. Als hij nou nu ineens zo zou gaan doen, zou ik het gek vinden. Maar schijnbaar doet ie het altijd al zo. Dus dan zou ik daar niet achterdochtig van worden.
Ik snap je. Maar jij zegt dus: hij zou antwoord krijgen. Nou prima dan. Dan heb je dus blijkbaar niks te verbergen. Maar ik heb hier meermaals gelezen: dat krijgt partner niet te zien en niet te weten. Dat vind ik persoonlijk wel verborgen houden.
Onze telefoons leggen overal en nergens en gebruiken hem ook van elkaar maar lezen geen mails en appjes van elkaar. Soms laten we ze wel aan elkaar lezen. We hebben geen geheimen voor elkaar maar wel een privé
Tussen geheimzinnig doen en controleren zit gelukkig en grote grijze zone en dat lijkt mij de zone waar de meeste zich in bevinden.
telefoons slingeren hier willekeurig door het huis. Ik neem zijn telefoon niet op. En man mijn telefoon ook niet. Maar appjes ofzo kan ik gewoon lezen. En ik kan overal bij. Weet ook zijn wachtwoorden. En zijn pincode. Geen geheimen hoor. Andersom ook. Hij kan gewoon in mijn telefoon. Emails lezen. Berichtjes. We hebben niets voor elkaar te verbergen.
Eens maar als ik zou vragen aan mijn vriend of ik zijn telefoon even mag lenen voor de zaklamp o.i.d. en hij zegt dan nee of gaat dat dan zelf doen dan zou ik dat wel vreemd vinden. Maar goed dat kan ook anders zijn als het altijd al zo is geweest ...
Ja alle 2 geen enkel probleem mee. Ik lees vaak vb de appjes van man voor (hij heeft zware dyslexie en als het er veel zijn ineens gaat het zo rapper) en typ ook vaak de antwoorden, bij mails hetzelfde, maakt niet uit naar wie. Of snel iets opzoeken op de ander zn gsm, gps gebruiken, enz Het enige wat man echt niet mocht zien in die van mij waren de foto's van mijn trouwkleed toen ik het ben gaan kiezen
Maar toch vraagt TS zich af waarom hij er zo geheimzinnig mee is. En zodra het woord ‘geheim’ naar voren komt dan begin ik me dingen af te vragen. Het zit haar misschien niet helemaal lekker? Maar goed, daar kan TS zelf het beste antwoord op geven denk ik. @Lotion: is het een algemene vraag of maak je je zorgen ergens over?
Ik heb er eigenlijk nooit zo over nagedacht. En vraag me na het lezen van je post af of je vraag voortkomt uit wantrouwen richting hem? Niet dat je dat hoeft te beantwoorden aan mij, maar meer een (weder)vraag waar je misschien over na kunt denken. Om antwoord te geven op je vraag: Zijn telefoon: - is hij aan het douchen en iemand (familie of werk(contact)) belt, neem ik vaak op. - z’n telefoon ligt 2x per week op tafel als hij naar voetbal is. Komt er dan een berichtje binnen, kijk ik soms wel, soms niet. Net of ik in de buurt van z’n telefoon ben of niet. Ik ga er niet speciaal voor opstaan iig. als ik op de bank zit en zijn tel ligt op de eettafel. Als ik wel heb gekeken en ik kan al aan de heading zien dat het een belangrijk bericht is, geef ik dat aan m door zodra ie thuis komt. Hij weet dus ook dat ik regelmatig weleens een blik op z’n telefoon werp. Echter gaat het niet verder dan de heading lezen, dus hele WhatsApps lees ik nooit. - Ik heb pas sinds enkele maanden zelf een abonnement, maar voor die tijd kwam het dus weleens voor dat ik belde met zijn telefoon of wat op ging zoeken op internet. Wel vroeg ik dat gewoon. Vind ik wel zo netjes. Mijn telefoon: - Heb ik vaak wel op zak. Grotendeels uit automatisme, in die zin dat omdat ik thuisblijfmoeder ben en overdag alleen met de kinderen ben, ik hem altijd bij me wil hebben voor als er iets gebeurt. En zo steek ik hem automatisch in de avond, wanneer m’n partner er meestal is, ook gewoon in m’n broekzak. En deels omdat ik het ook gewoon leuk vind om huis-tuin-en-keuken-foto’s van de kids te maken als ze bijv. lekker spelen op hun kamer. Dus de ene keer zit m’n man beneden en ben ik boven met m’n telefoon op zak en de andere keer ligt m’n telefoon beneden. - Ik vind t prima als hij mijn tel op zou nemen als ik niet in de buurt ben. En dat gebeurt ook wel. - Appjes lezen heb ik 99% geen moeite mee als ie dat zou willen. Alleen m’n vriendinnengroep van hier van ZP zou ik minder tof vinden. Omdat ik daar ook weleens dingen over m’n relatie bespreek als ik er met m’n man zelf niet uit kom. Moet wel zeggen dat ik wel even een wenkbrauw op zou trekken als hij ineens zou vragen of ie mn appjes mag lezen. Maar zou t zeker toe staan. Inhakend op jouw stukje: Telefoon met scherm naar beneden deed ik zelf ook een poos toen ik een burn-out had. Kreeg anders teveel prikkels binnen en teveel stress. Telefoon uit tijdens het opladen is beter voor de telefoon. Een batterij gaat langer mee als je hem eerst helemaal leeg laat lopen voordat je m weer oplaad. Dat ie dit en de andere punten doet, hóeft dus niets te betekenen. Maar als je onderbuikgevoel zegt van wel, zou ik het gewoon eens bespreekbaar met m maken en kijken hoe makkelijk ie dan z’n telefoon af staat. Edit: ik heb wel een code op de mijne. Dat is tegen diefstal. M’n man weet de code. Hij heeft geloof ik dezelfde code op de zijne.