Hallo forummers, Ik heb lang na gedacht over het wel of niet plaatsen van mijn verhaal, maar ik merk dat ik de laatste tijd toch wel op zoek ben naar mensen die eventueel hetzelfde hebben mee gemaakt of gedeeltelijk hebben mee gemaakt. Op 11 januari van dit jaar stapte ik om 6 uur uit mijn bed om mij klaar te maken voor mijn werk. Mijn moeder kwam 6.30 bij ons om op de kinderen te passen. Ik ben toen richting mijn werk vertrokken. Op 12 januari werd ik wakker op de IC. Dit is hoe ik het beleefd heb aangezien ik vanaf het moment dat ik vertrok tot de volgende dag rond de middag niks meer weet. Blijkbaar ben ik met mijn auto links in de berm geraakt op een weg waar je 60 mag. Daarna heb ik een stuurcorrectie gemaakt en is de auto in een slip gekomen waardoor 180 graden gedraaid en vervolgens aan de andere kant van de weg tegen een boom aan geknald. Een paar centimeter achter de bestuurdersstoel daar zat de boom en de auto is er letterlijk om heen gevouwen. Wat er gebeurd is blijft tot op de dag van vandaag een raadsel. Waarschijnlijk geschrokken van een haas of een ander beest (dat is wel gebruikelijk op die weg) Door de klap was mijn lichaam naar de bijrijdersstoel gedrukt, terwijl ik dus ook nog in mijn riem hing. Hulpverleners zijn anderhalf uur bezig geweest mij uit de auto te krijgen. Ze hebben aan de bijrijderskant de hele zijkant van de auto er uit geknipt om mij in ieder geval medische zorg te kunnen geven. De brandweer heeft vervolgens de auto eerst bij de boom weg moeten slepen omdat ze bij de bestuurderskant het dashboard op moesten krikken, aangezien mijn benen er anders niet uit konden. In de auto kreeg ik direct een nekkraag om en bleek dat ik een klaplong had. In het ziekenhuis bleek het letsel zo ernstig te zijn dat ik naar Groningen ben overgebracht. Mijn bovenste nekwervel was gebroken (de C-0) rechts 3 ribben gebroken links alle ribben gebroken waarvan de helft dubbel 2 klaplongen bekkenringfractuur (breuk in het heiligbeen en 2 breuken in het schaambeen. De artsen kwamen als snel tot de conclusie dat ik onwijs veel mazzel had gehad. Als de nekbreuk ook maar iets was verschoven had ik niet meer geleefd. Mijn bekken was instabiel, maar wonder boven wonder had ik nergens bloedingen. Ik zat zwaar aan de morfine en ik had overal slangen. Ik had een sonde in de neus voor de voeding en kreeg 3 liter zuurstof omdat ik door de klaplongen en de gebroken ribben absoluut niet kon ademen. Wat een hel en wat een pijn. Echter heb ik mijn familie wel 5 keer moeten vragen wat er was gebeurd. Ik geloofde het gewoon niet. Ik heb 2 weken in Groningen gelegen en daarna nog 3 weken in een ziekenhuis vlak bij huis. In eerste instantie moest ik intern revalideren, maar omdat ik nog jong ben en 2 jonge kinderen thuis heb, een enorm vangnet met veel hulp, mocht ik vanuit huis revalideren. Dit hield in 2 a 3 x in de week naar de revalidatie voor fysio, ergo en maatschappelijk werk. Ik mocht eerst mijn rechterbeen niet belasten vanwege de bekkenbreuk. Na een tijdje mocht ik mijn been voor 50% belasten en toen de breuk volledig hersteld was, mocht ik op geleide van de pijn afbouwen met de krukken. Ik heb 6 weken een nekkraag om gehad, maar nadat de breuk goed hersteld was mocht ik die gelukkig af. Zuurstof is in het ziekenhuis afgebouwd en ook mijn longen herstelden goed. Inmiddels loop ik dus zonder krukken, al heb ik voor de langere stukken of als ik kort de stad in moet o.i.d. nog 1 kruk bij me omdat ik anders te veel forceer en pijn krijg. Ik krijg nu nog 2 x in de week fysio en eind juni moet ik over naar de 1e lijn fysio. We kunnen wel zeggen dat ik strontmazzel hebt gehad en dat mijn herstel voorspoedig verloopt. Echter merk ik dat ik behoefte heb in contact met mensen die iets soortgelijks mee gemaakt hebben. Ik zit volledig thuis aangezien ik mijn eigen huishouden nog niet eens volledig zelf kan doen. Ik kan sinds 3 weken mijn eigen kinderen weer naar school brengen al kost me dat nog veel energie. Mijn moeder is hier bijna elke dag om vooral het zware huishouden te doen. Zonder haar was ik nergens. Ik merk alleen de laatste dagen weer veel pijn/stijfheid in mijn nek en ik heb nog steeds pijn in mijn bekken (rechterlies voornamelijk) Ik kan niet heel veel info er over vinden, maar ik vraag me af of dit blijvend is of dat het echt weer over gaat. Mijn artsen en de fysio zeggen dat het afwachten is omdat geen enkel persoon hetzelfde is, dat snap ik, maar toch heb ik behoefte naar ervaringsverhalen. Sorry het is een lang verhaal, maar ja het is dan ook een complex ongeluk.
Wowww, ik heb in 1 stuk door gelezen zonder adem te halen. Vond het heftig om te lezen. Ik dacht in mezelf godzijdank leef je nog. Ik wil je heeeeel veeel sterkte wensen en hoop dat je weer volledig hersteld.
ik heb geen verhaal met ervaring. Maar wil je zeker heel veel sterkte wensen. En je hebt echt een engeltje op je schouders gehad. Die wou dat jij nog heerlijk kan genieten van je kinderen!!
Dat besef ik me maar al te zeer dat ik onwijs blij mag zijn dat ik dit overleefd heb. Ik heb denk ik wel duizenden engeltjes op mijn schouder gehad.
Wow....ik was er even stil van...wat heb jij geluk gehad en wat ben je weer "snel" mobiel.... Ik heb zelf geen ongeluk gehad maar mijn broer wel toen hij nog erg jong was met zijn brommer.Hij kreeg geen voorrang van een bestelbus,dus hij minderde vaart,busje ook en beiden dachten tegelijk dat ze door konden rijden.Mijn broer heeft 3.5 week aan de opium gelegen ,zijn heup en bekken waren gebroken/verbrijzeld,bovenbeen en knie gebroken en een ruggewervel verschoven....omdat hij zo jong was konden ze geen kunstheup plaatsen ,dat komt helaas ooit nog. Hij heeft bijna een jaar in een rolstoel gezeten en nog heel lang met krukken gelopen. Hij is blijvend minder valide,de artsen hadden niet verwacht dat hij "normaal" kon lopen. Nu,na 20 jaar,heeft hij nog steeds regelmatig pijn,vooral als het koud is.Ook schiet zijn heup regelmatig uit de kom,vandaar dat hij over een tijd waarschijnlijk een kunstheup moet. Zoals ik je verhaal lees heb je echt geluk gehad maar wil je stiekem te snel alles weer (zonder hulp) aan kunnen....het ongeluk was in januari,we zitten nu in juni,nog geen half jaar verder en zie wat je alweer kan!Je lichaam heeft echt tijd nodig om te herstellen,het heeft een hele grote klap gehad!De pijn die je nu hebt komt misschien wel van te veel doen? Heel veel sterkte en geniet extra van je gezin.
Dat ik te snel te veel wil doen dat klopt. Dat is zeker mijn valkuil. Dat erkend mijn fysio ook, maar wat ik me gewoon af vraag is of deze pijn ooit volledig over zal gaan. Ik ben werkzaam in de bejaardenzorg en de artsen hebben mij ook gezegd dat ik moet rekenen op ongeveer een jaar voor volledig herstel. Volledig herstel is dus mogelijk echter weten ze met een bekken nooit of je daar restverschijnselen van over houd. Geld ook voor de nek trouwens Ik ben vergeten te vertellen dat mijn linker heup helemaal doof aanvoelde lange tijd. Ik had daar dan ook een flinke bloeduitstorting zitten. Inmiddels is het nog maar een klein valk wat doof aanvoelt, maar ik kan niet op die zij liggen, want dan begint het dus hevig te branden. Arts noem dat zenuwpijn wat wel minder kan worden, maar misschien niet over zal gaan... Hij wimpelde het eigenlijk af zo van dat is niet belangrijk verder.
Ook ik lees mee ondanks dat ik (gelukkig) geen ervaring hier mee heb en je dus geen advies kan geven. Wat een enorm lange weg heb je afgelegd zeg, ook al ben je er nog niet. Ik wil je heel veel sterkte wensen en veel succes met revalideren.
Het kan heel goed dat je nek altijd een zwak punt blijft,ik heb zelf jaren geleden een whiplash opgelopen maar zodra ik teveel stress/spanning heb voel ik dat in mijn nek....mijn broer is na 20 jaar niet pijnvrij,er is een kans dat je pijn blijft houden bij bv koud/vochtig weer.Niemand kan je vertellen hoe dat bij jou gaat helaas. Laat je iig niet afwimpelen door een arts,jij voelt die pijn,hij niet.Als de pijn voor jou te heftig is of te lang duurt gewoon terug gaan ,net zolang tot hij je serieus neemt. Je hebt wel een zware baan dus neem zeker je tijd om te herstellen,werk je fulltime of parttime?
Wat heftig joh! Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar wil je heel veel sterkte wensen! Misschien kun je via het ziekenhuis of de fysio ook met mensen in contact komen? Misschien niet iemand die in diezelfde ernst ervaring heeft, maar soms is het al fijn om contact te hebben met iemand in hetzelfde traject. Ik hoop dat je inderdaad contact zal krijgen met iemand, dat is denk ik heel goed voor de verwerking hiervan, want het is echt niet niks he... Veel sterkte!
Hé Sunny, heftig verhaal meid. In de meimama2011-appgroep vertelde één van de dames wat je is overkomen, althans dat je een zwaar ongeluk had gehad. Dat het zo heftig was, wisten we niet. Je moet op beide schouders een engeltje hebben gehad, als ik je verhaal zo hoor. Ik heb geen ervaring met n zwaar ongeval, maar mijn partner heeft vier jaar terug n hartinfarct gehad (stent, 2 dagen IC, meerdere opnames + externe revalidatie) Ook bij hem viel het revalideren tegen omdat hij thuis het huishouden moet runnen, samen met de zorg voor onze twee meiden. Vlak écht niet uit wat je lichaam te verstouwen heeft gekregen, maar ook wat het nu allemaal moet doen om jou weer richting die 100% herstel te brengen. En vlak ook het mentale deel niet uit, ik hoop dat je echt adequate hulp hebt, maatschappelijk werk, psycholoog oid. Sterkte!
Meid, wat een verhaal! En wat een schok voor jou en je naasten. Ik heb ook geen ervaring, maar wil je in ieder geval veel sterkte, geluk en een voorspoedig herstel toewensen!
Jeetje Sunny heftig verhaal. Had het op de app gelezen. Tnx hopmarjanneke. Qua ervaring komt mijn ongeluk niet eens dicht bij het jouwe. Ook niet qua verwondingen. Maar ik heb in 2001 een motor ongeluk gehad. Ik kreeg geen voorrang. Ik had een gedeeltelijk verbrijzeld bovenbeen en 4 tenen gebroken. 3 jaar niet kunnen lopen. Zenuwen blijvend beschadigd. 1 misvormde teen aan overgehouden. Van mij mag dus ook niemand verder aan die tenen komen. Als mensen er maar naar wijzen doet het al pijn, bij wijze van. Nu nog heb ik af en toe pijn aan het been terwijl het compleet geheeld is. Wens jou iig nog veel beterschap en succes met het herstel. Ervaringen verder wil ik best met je delen.
Je hebt inderdaad geluk gehad! Ik heb zelf geen ervaring, maar mijn man wel. Hij heeft een zwaar auto ongeluk gehad 8 jaar geleden en daarbij onder andere ook zijn nek gebroken (C6-C7). Hij functioneert weer, maar zijn nek en knie blijven gevoelige en pijnlijke plekken. Ik denk niet dat die pijn ooit volledig weg zal gaan. Het zal minderen en je leert er mee leven, maar volledig zoals van ouds zie ik bij ons niet gebeuren. Ik hoop voor jou dat dit wel gebeurt natuurlijk, maar zoiets is niet te voorspellen jammer genoeg.
bedankt voor alle reacties en sterktewensen. Ja het is niet niks en inderdaad heeft het tijd nodig. Daar ben ik me wel van bewust, al gaat het mij niet snel genoeg natuurlijk. Ik ben inderdaad bang dat ik toch restverschijnselen ga overhouden, maar daar kan ik eigenlijk nu nog niet over oordelen aangezien het inderdaad ''nog maar'' 5 maanden geleden. Even een andere vraag. Ik heb via de verzekering een vergoeding gekregen voor alle gemaakte kosten t.g.v. mijn letsel. Denk aan ziekenhuis kosten, reiskosten, mantelzorg e.d. Nu is die verzekeringsman bij mij thuis geweest en hij vertelde dat zodra de boel afgesloten wordt (zodra ik uitbehandeld ben) wordt er ook nog smartengeld uitbetaald. Dit doen ze op basis van vergelijkbare zaken en wat de rechter voor bedrag bij die zaak heeft vastgesteld. Ik lees alleen ook overal dat die ''schadevergoeding'' verhaald wordt op de dader, maar mijn ongeluk was eenzijdig er was niemand anders bij betrokken. Is hier iemand die weet hoe dit werkt?
Ohh wat heftig zeg! Op de nacht dat ik 18 werd, zat ik met mijn vriend(nu man) bij vrienden achterin de auto.. We hadden wat gedronken alleen de bestuurder niet... We zijn toen door een bocht gevlogen met 140 waar de adviessnelheid 40 is. Ik weet er verder niks vanaf.. We hebben helemaal rondgetold tegen een boom aan, tegen die gevaarlijke bocht borden aan, over de kop gerold en in een tuin beland.. ik werd wakker toen iemand me uit de auto kwam halen en ik wou naar huis lopen.. toen lag ik opeens in de ambulance.. achteraf snapte niemand dat we allemaal buiten de auto stonden, want die auto was gewoon onherkenbaar! De 2 voorin hadden helemaal niks op wat wondjes na bij de bestuurder.. Ik had mn kaak gebroken aan een kant en gescheurd aan de andere kant (ik kon nog geen sigaret meer in mn mond doen), mn tand was door mn lip waar ik nu een dik bultje op heb, een gat boven de wenkbrauw en mn ribben waren gebroken.. Mn man had zn rug gebroken.. Echt ik kon maanden niet eten en mn man die is getekend voor zn leven met zn rug..hij heeft veel revalidatie gehad en 2 jaar thuis gezeten daarmee.. het werk wat ie deed kan niet meer.. Wij kregen iig smartengeld van de verzekering van de bestuurder.. bij mij was dat zo geregeld, bij mn man heeft het 2 jaar geduurd! Dus verder geen idee hoe dat bij jou gaat werken... Dit gun je echt niemand he zo vreselijk bah Ik wil je he veel sterkte wensen!!
Wat een heftig verhaal! Ik wil je onwijs veel sterkte wensen met je verdere herstel. Voor wat betreft je vraag over smartengeld... Heb je een schadeverzekering inzittenden? Dan wordt er namelijk niet gekeken naar schuld en kan dus ook de veroorzaker zelf smartengeld uitgekeerd krijgen. Bij andere verzekeringsmodules denk ik niet dat je recht zou hebben op smartengeld, omdat jij in dit geval waarschijnlijk als veroorzaker wordt gezien.
Jeetje wat 'fijn' om je verhaal te lezen. Wat heb jij een geluk gehad! Heel veel sterkte met hrt herstel.
Jeetje meid..wat heftig! Gelukkig ben je er nog!! mijn zus heeft een aantal jaar geleden een ongeluk gehad. Ze is van 4 hoog naar beneden gevallen. Ze had daardoor al haar ribben gebroken en bekken op meerdere plaatsen. Ze is volledig hersteld en heeft geen pijn meer. Het heeft wel zn tijd nodig gehad. Ze blijft wel wat stijf. Als ze een tijdje gezeten hebt en op moet staan gaat dat niet gelijk makkelijk. Sterkte met je herstel meid!
Dit staat er in mijn polis: Dekking wettelijke aansprakelijkheid materiele schade tot 2.500.000 euro lichamelijk letsel tot 5.600.000 euro per ongeval schade inzittenden tot 1.000.000 euro Dus dan zal dat smartengeld wel uit die laatste module gehaald worden denk ik...
Daar hoef je je inderdaad geen zorgen over te maken, dat wordt inderdaad vanuit die laatste module betaald. Heel veel sterkte met je herstel en probeer je niet te druk te maken om de toekomst. Richt je op het hier en nu.