Ik denk dat een beetje van beide goed is. Je hart volgen hoeft niet te betekenen dat je maar doet waar je zin in hebt zonder er over na te denken. Maar vind ook wel dat mensen soms net ff te impulsief zijn. Bijvoorbeeld diegene die geld uitgeven als water en een paar jaar later met schulden zitten. Of aan een kindje beginnen omdat dat zo leuk is terwijl ze geen mogelijkheid hebben om er goed voor te zorgen... Ik vind je gevoel volgen iets heel moois, ik doe dit ook wel wel, vooral in de opvoeding. Maar je hebt je verstand ook niet voor niets gekregen
Misschien is het voor sommigen mensen ook een uitvlucht. Zitten in een dip in hun relatie en zijn even toe aan iets anders.. ze volgen hun hart of libido wat je t ook wil noemen. Om achteraf spijt te krijgen en hun gezin tr missen. Ja dan vokg je je libido ipv je hart.. maar goed dat moet iedereen lekker zelf weten. wat betreft reizen of baan vind ik dat sommigen wel wat meer naar hun hart mogen luisteren. Hoor veel mensen klagen maar stapprn ondernemen ho maar. Dat vind ik idd irritant!
Ik begrijp je helemaal! Het ligt natuurlijk erg aan de situatie. Soms is het beter je hart te volgen, soms is het beter je verstand te volgen. Wat ik dus irritant en heel erg vind zijn de mensen die naar hun hart/gevoel luisteren terwijl iedereen ziet dat het niet verstandig is. En dan doel ik met name op de mensen die aan kinderen beginnen terwijl ze diep in de schulden zitten of e.e.a. nog niet goed hebben geregeld. Ik ken een koppeltje. hij werkeloos (WW loopt bijna af) en kan maar geen werk vinden. Zij werkt parttime. Hebben een hoop schulden en overal betalingsregelingen lopen. Klagen steen en been dat ze niets te besteden hebben. (wel regelmatig op facebook berichtjes dat ze bij de mcdonalds zitten of naar de stad zijn geweest. Sinds sinterklaas in het land is vrijwel iedere dag een foto van een schoen met een ceadeau erin...). Willen nu aan een 2de gaan beginnen want dat willen ze zo graag..... Bedelen wel bij jan en alleman of ze wat boodschappen willen doen en vraagt op de weggeef sites constant om kleding voor de dochter want ze hebben niets om uit te geven.
Ik ben ook van het volg je hart. Maar ook van het accepteer de consequenties van je daden. Dus volg je hart en weet wat de consequenties (kunnen) zijn!
Wij woonde met 3 weken samen, binnen een half jaar waren we het er over eens dat we samen verder wilde en zijn we verloofd en gestopt met anticonceptie. Helaas ging dat laatste bij ons niet vanzelf en uiteindelijk is onze dochter geboren toen we elkaar 3 jaar kende. Na 2 jaar een huis gekocht en toen ik hoogzwanger was getrouwd omdat dat toch al in de planning stond en ik heel graag dezelfde achternaam als mn kind wilde hebben. En inmiddels voordat onze dochter een jaar oud is ben ik alweer zwanger. Ik denk dat wij wel heel erg dingen beslissen op gevoel. Maar alles gaat wel goed, we redden het en we zijn gelukkig met z'n alle. Ik merk wel dat ik steeds meer op verstand ga beslissen sinds onze dochter geboren is, maar ik blijf gevoel toch ook wel heel belangrijk vinden.
Als ik jouw voorbeelden lees (behalve het trouwen na 6 maanden... als je zeker bent, geloof ik er wel in) ben ik het met je eens. Aan de andere kant zou ik niet elke beslissing op basis van verstand kunnen nemen. Voor ik in een huis wil wonen of in een relatie wil blijven moet ik me goed voelen in dat huis of in die relatie. Je moet natuurlijk altijd meenemen hoe iets voor je voelt. Daarnaast loopt het leven soms zoals het loopt. Met je plannen en je verstand kom je daar niet onder uit.
Ik ben het wel eens met TS, maar het is de kunst om een balans tussen de 2 te vinden Ik heb een hele sterke intuitie waar ik echt 100 procent op kan vertrouwen en die heeft er ook voor gezorgd dat een heftige beslissing heel goed heeft uitgepakt, puur omdat het voor mij "zo voelde" Maar ik zou bij elke grote beslissing toch wel naar beide kanten kijken. Wat zegt je verstand en wat zegt je gevoel? Soms werkt de één beter dan de andere
Het ligt eraan of het grote of kleine beslissingen zijn. Wat umm noemde, ik vind niet dat dat veel hiermee te maken heeft, zit vooral om je karakter om ofwel alles te plannen of op de bonnefooi iets te doen maar belangrijke beslissingen zoals kinderen krijgen, trouwen e.d. maken inderdaad veel mensen meer met hun gevoel. Ik was zelf ook heel snel getrouwd en het gaat tot nu toe goed dus het wil niet altijd wat zeggen natuurlijk. Ook als je snel trouwt, kan je er goed over na hebben gedacht (en andersom als je al 10 jaar een relatie hebt kan je er niet goed over na hebben gedacht om te gaan trouwen). Mijn ouders kenden elkaar meer dan 10 jaar voordat ze trouwden en gingen uiteindelijk toch na 20 jaar scheiden.
Ik vind ook dat je vooral je hart moet volgen. Maaaaaar niet bij alles. Trouwen wat je noemde, ach daar heb je alleen jullie zelf mee als je dat te ondoordacht doet. Maar aan kinderen beginnen... Daar heb ik wel moeite mee. Soms moeten er verstandelijke keuzes gemaakt worden. Maar met vele andere dingen vind ik ook: volg je gevoel!
Ik zie juist veel mensen om mij heen die helemaal niet in contact staan met hun hart, maar vooral bang zijn om deze te volgen. Terwijl ik denk dat je veel meer in je kracht staat en veel beter in staat bent verstandige beslissingen te nemen als ze in de basis goed voelen. Zoals ik onlangs mijn baan heb opgezegd zonder iets anders te hebben. Veel commentaar op gekregen, terwijl ik me nog geen moment zorgen maak. Ook veel reacties dat ze me moedig vonden omdat ze het zelf niet durven. Maar niemand begint toch aan kinderen omdat dat verstandig is? Is toch een allesoverheersende voortplantingsdrang?