Nadat we te horen kregen dat ik zwanger was van een leeg vruchtzakje waren we erg teleurgesteld.. ik heb er wat meer moeite mee dan mijn vriend, na een afspraak met de gynaecoloog hebben we besloten het op een natuurlijke manier te late komen. na de 2e week was alleen was het vruchtzakje kleiner geworden en begon ik af en toe te bloeden, na de 3e week begon alles heviger te worden en op 15-02-2015 ben ik alles op een natuurlijke manier kwijt geraakt 17-02-2015 bij de gynaecoloog geweest om het na te kijken of alles 'schoon' was en dat was dus zo. ik voel me zo raar dit omdat ik zo extreem last had van de sympthomen en nu is het allemaal weg, het geeft me een vreemd gevoel en weet hier niet zo mee om te gaan. wie herkent dit en hoe ga jij ermee om?
Hallo TigerAngel, Wat verdrietig dat je dit moet doormaken. Was dit jullie eerste zwangerschap? Hoe er mee om te gaan is voor iedere persoon weer verschillend. Ik heb twee miskramen gehad, de eerste heb ik opgewekt met cytotec en de tweede is op een natuurlijk manier gegaan. Beide heb ik weer anders verwerkt, waren ook andere termijnen. Doe wat voor jou goed voelt en blijft ook hier posten! Er zijn helaas heel veel vrouwen die dit door moeten maken. Veel sterkte!
Ik herken het wel, toen bij mij de symptomen net weg waren wist ik totaal niet wat ik met mijn gevoel aan moest. Ik voelde me zo leeg.. Niet meer zwanger, maar ook geen kindje. Hoe ik er mee om ging? Ik liet mijn emoties maar gewoon de vrije loop.. En die waren elke uur anders, maar het heeft me uiteindelijk wel geholpen. Voor mij is het nu nog steeds af en toe heel moeilijk te bolwerken in mijn hoofd. De ene dag gaat het goed, de andere dag besef ik dat we nu ongeveer het geslacht zouden weten, dat ik al een buikje zou hebben.. En de realiteit, dat het allemaal heel anders is gelopen, slaat dan heel hard in. Maar ook dat gevoel laat ik maar toe, dat werkt het beste om daarna weer verder te kunnen.