Hoi meiden, ik wil graag iets aan jullie voorleggen. In januari van dit jaar zijn wij de trotse ouders geworden van een mooi meisje. Onze uk doet het super goed en we willen graag eind dit jaar terug starten voor een tweede kindje. In het verleden hebben we wat pech gehad maar telkens snel zwanger geworden na een herstelperiode. Dus hopelijk gebeurt dit nu ook weer. Maar ik word met iets anders geconfronteerd waardoor ik toch ook weer bezorgd ben. Ik werk nu ongeveer zes jaar voor mijn werkgever, gestart vanaf het moment dat ik afgestudeerd was. Ik heb heel wat mooie kansen gekregen waarvoor ik hen erg dankbaar ben. Maar de laatste twee jaar is het bedrijf in zwaar vaarwater terecht gekomen. Er zijn al ontslagen gevallen en iedereen heeft uren moeten inleveren. Dit maakt me erg bang. Daarom ben ik al tijdens de zwangerschapsrust beginnen uitkijken naar nieuw werk. En momenteel, hoewel ik terug gestart ben, kijk ik nog steeds uit (enkel naar die dingen die me echt liggen) en ga ik soms op gesprek. Ik wil niet op een zinkend schip blijven zitten en straks geen loon meer krijgen. Ondertussen heb ik iets erg leuks gevonden... Maar daar zou ik dan in augustus/september starten, na mijn opzegtermijn. Nu ben ik wel aan het twijfelen geslagen.... Zet ik door met deze nieuwe job en start ik in het najaar ook stilaan met het vervullen van onze kinderwens of zet ik deze laatste on hold... Ik ben zo bang dat ze me dit kwalijk zullen nemen. Hoewel, ze kennen mijn leeftijd en hebben zelfs gevraagd of ik nog kinderen wil. Daarover ben ik wel eerlijk geweest. Ik vind het zo moeilijk... Vooral omdat ik nu wel een job heb maar ben bang dat dit niet goed afloopt. Wat denken jullie?
Persoonlijk zou ik voor die nieuwe job gaan. Zeker als het een erg leuke baan is. Ik zou wel nog even wachten met opnieuw zwanger worden, natuurlijk hoeft het niet zo te zijn dat je dec. begint en direct een positieve test in handen hebt en je direct een goede zwangerschap hebt, maar ik zou wel eerst een half jaar afwachten hoe de nieuwe baan bevalt, en ook een beetje laten zien wat je kunt voordat je moet vertellen dat er een tweede aankomt. Daarbij is het vaak erg intensief om bij een ander bedrijf te beginnen, collega's te leren kennen, de routines, etc. Daar heb je dan ook even tijd en rust voor, ipv dat je ook nog met een zwangerschap bezig bent. Maar je moet doen wat voor jou en jou partner goed voelt. Als jullie liever niet willen wachten, dan moet je misschien blijven bij wat je hebt, en na de volgende zwangerschap voor een nieuwe baan gaan. En het risico voor lief nemen dat je misschien bij je huidige werkgever eruit moet omdat het economisch niet zo goed gaat.
Als je vanwege een reorganisatie ontslagen wordt heb je recht op een uitkering toch? Door bij je huidige bedrijf te blijven heb je in het positiefste geval je huidige baan, en in het ergste ggeval een uitkering. Bij de nieuwe baan heb je in het positiefste geval een leuke nieuwe werkplek en in het ergste geval wordt je contract niet verlengd (ze kunnen je niet ontslaan vanwege zwangerschap) en krijg je een uitkering. Ik zou toch gaan voor de nieuwe baan en de volgende zwangerschap een paar maanden uitstellen tot je je onmisbaar hebt gemaakt :-D Door de hormonen die in je lijf zitten van je vorige zwangerschap is de wens voor een tweede kindje misschien ook intenser. Als je over een paar maanden nog steeds het gevoel hebt dat je meteen voor een tweede zwangerschap wilt gaan kun je dat altijd doen natuurlijk.
Wauw ik zit in ongeveer in hetzelfde schuitje.. Momenteel werk ik ook zo'n 6 jaar bij mijn werkgever en ik ben toe aan een nieuwe uitdaging. Hiervoor ben ik bezig met een deeltijd opleiding die ik in oktober af zal ronden. Nu heb ik een kans op een nieuwe baan, die bij mijn opleiding past, maar waar ik nog geen ervaring in heb. Bij de nieuwe baan zal ik waarschijnlijk een jaarcontract krijgen. Eigenlijk waren er plannen om in september proberen weer zwanger te worden, maar ik ben dan bang dat het jaarcontract dan niet verlengd gaat worden en dat ik dus na mijn zwangerschapsverlof opzoek moet naar een nieuwe baan. Terwijl als ik bij mijn huidige werkgever blijf, deze mogelijkheid minder risico's met zich mee brengt, ik heb immers een vast contract daar. De nieuwe baan brengt een hoop onzekerheid met zich mee en ik weet niet of ik dit aandurf. Daarnaast heb ik uiteraard een maand proeftijd en durf ik niet goed mijn vaste contract zomaar op te zeggen voor die onzekerheid. O had ik al verteld dat ik niet perse weg moet bij mijn huidige werkgever, maar dat ik nu met tegenzin naar het werk ga en dit is geen bevlieging van een paar weken, hier loop ik al een aantal jaar mee. De nieuwe baan bied naast de onzekerheid over het contract wel uitzicht op betere dagen en tijden en meer ervaring in een ander vakgebied. Daarom vind ik het ook zo'n moeilijke beslissing, het is een kans om eindelijk de stap verder te maken, maar weer durf ik niet... Iemand tips?
Dit vind ik toch wel iets om mee op te passen. Een werkgever mag je niet ontslaan omdat je zwanger bent, maar als ze van je af willen omdat ze het niet handig vinden dat je zwanger bent, is het wel gewoon legaal (en heel gemakkelijk voor werkgevers) om je alsnog met een andere reden te laten gaan. Ik spreek uit ervaring, dit is mij al twee keer overkomen. In jouw geval snap ik je twijfel heel goed. In je huidige baan heb je niet alle zekerheid omdat t niet heel goed gaat met het bedrijf, maar in je nieuwe baan heb je ook eigenlijk geen zekerheid want je kent het daar nog niet. Maar denk wel dat als je voor de nieuwe baan zou gaan, je de wens voor een tweede beter iets langer kan uitstellen.
Ik heb een vergelijkbare situatie gehad. Ik had het niet meer naar mijn zin en was al rustig aan het kijken naar wat anders ondanks dat we probeerden zwanger te worden. Ik had net wat leuks lopen toen ik een positieve test in handen had, enkele dagen voor mijn gesprek. Ik heb niks gezegd tijdens het eerste gesprek maar voordat we de onderhandelingen ingingen over salaris heb ik het wel gezegd maar ze reageerden super positief. Ik ben begonnen toen ik ruim 20 weken was.
Ik zou gewoon voor de leuke nieuwe baan gaan. En ook het zwanger worden er niet door laten beïnvloeden. Misschien duurt het deze keer wel wat langer, misschien ben je meteen zwanger.. Dat weet je toch niet en kan je ook niet plannen. Je geeft aan pas eind dit jaar te willen proberen om zwanger te raken. Dus tegen de tijd dat je met verlof zou gaan werk je er al bijna een jaar. Je weet toch niet hoe dingen lopen.
Ik heb tzelfde meegemaakt. Was doodongelukkig op mijn werk. We waren al bezig voor een kleine. Daarom twijfelde ik of ik wel een nieuwe baan moest zoeken. Aantal scenario's voorbij laten komen. Had namelijk een vast contract en zou bij een nieuwe baan naar een jaarcontract gaan. Erg onzeker natuurlijk als ik zwanger zou raken. Achteraf ben ik zo blij dat ik mijn hart heb gevolgd en voor de nieuwe baan ben gegaan. Zit er helemaal op mijn plek. En zoals de meesten al zeggen je weet nooit hoe het loopt. Wij zitten nu al lange tijd in medisch traject en zijn dus niet zo snel zwanger geraakt als gehoopt. Moet er niet aan denken dat ik vanwege de kinderwens was blijven zitten want dan had ik er nu nog gezeten, doodongelukkig. Ik heb dus mijn hart gevolgd en ben voor een nieuwe baan gegaan. Persoonlijk zou ik de kinderwens ook niet uitstellen. Bovendien zijn werkgevers vaak begripvoller dan je denkt. Ik heb t na mijn proeftijd verteld dat we bezig waren en hij was vol begrip. Weet je t loopt zoals t moet lopen. T komt altijd weer goed.