Mijn moeder pastte vorige week op onze dochter en mijn man was thuis. Tegen mij zegt ze niet zoveel, ik kan de laatste tijd sowieso weinig van haar hebben (voorgeschiedenis) waardoor ik nu ook geen behoefte heb om leuk moeder-dochter dingetjes te doen. Nu vroeg ze aan mijn man: "wel gelijk bellen hè, als de weeën zijn begonnen!" Waarop mijn man een beetje zo van "ja, ja" antwoordde. Maar eerlijk gezegd wil ik dit helemaal niet! Dan staat ze al voor de deur zodra de bevalling afgelopen is en ik wil eerst tijd met mijn dochter, man en onze pasgeborene. Haar dit gewoon vertellen is geen optie, dat zou óf knallende ruzie worden óf ik zou de komende tijd weer genegeerd worden omdat mevrouw zich benadeeld voelde. Ben ik nu zo gek dat ik hier helemaal geen zin in heb en wij haar wel bellen als de bevalling klaar is en ik weer opgeknapt (echt wel dezelfde dag)? Ik wil gewoon liever niet dat zij al met haar snufferd vooraan staat tijdens mijn weeën... Of zijn dit hormonen die nu bij me opspelen?
Niet doen als je je er niet fijn bij voelt! Ik doe het ook echt niet, wellicht dat we onze dochter weg moeten brengen en dan weten ze het wel, maar de bevalling is iets van ons en daar heeft niemand iets van te willen.
Toen ik zwanger was van ons zoontje wilden mijn ouders en schoonouders het zelf niet weten wanneer de bevalling zou gaan beginnen. Zouden ze zich teveel zorgen gaan maken. Maar ook als ze het wel hadden willen weten, had ik het niet gedaan. Eerst genieten van ons eigen gezinnetje. Nu ligt het iets anders, mijn zoontje gaat namelijk naar mijn ouders tijdens de bevalling. Dus zullen ze het wel weten. Helemaal je eigen keus, vindt niet dat je moeder daar iets over te zeggen heeft.
nee ik bel helemaal niemand. ja degene waar fynn naar toe gaat. verder helemaal niemand. als het weet zolang duurt als bij fynn zou er 30 gebeld zijn hoe het is en dat wil ik dus niet.
je bent niet gek, als jij je daar niet fijn bij voelt gewoon niet doen! Jij moet je toch fijn voelen in zo'n situatie. Ik vind het ook heel anders als bij mij, je verteld ook dat jullie een voorgeschiedenis hebben en je nu ookal wat spanning voelt tussen jullie. Dus ik begrijp het volkomen! iK ZELF zou het fijn vinden als mn moeder er is en die zou ik ook gelijk bellen maar ik heb altijd al zo'n fijne goede band met haar gehad....we doen ook zoveel samen. Dus ja.
Je moet doen waar je je zelf goed bij voelt en als dat is om je moeder niet in te lichten moet je dat niet doen. Jullie bevalling, niet de hare!
Gewoon doen waar jij je lekker bij voelt! Als jij liever niemand behalve je hubbie en je verloskundige erbij wilt hebben is dat prima toch Dat zal ze best moeten kunnen begrijpen Ik ben mijn ouders wel, maar ook omdat zij ons naar het ziekenhuis gaan brengen Nu heb ik ook een goede band met mijn ouders daar niet van.. Verder bel ik nog even niemand, pas als de uk geboren is
Je moet doen waar je je goed bij voelt. Ik wil niemand bellen. Ze horen het wel als de baby er is en dan is er genoeg tijd om naar het ziekenhuis te komen. Ik denk dat mijn moeder er ook echt niet op staat te springen als ik haar van te voren al bel. Wie weet duurt het dan 48 uur. Schiet niks op...
Ik moet er niet aan denken dat ik lig te bevallen en mijn ouders en schoonouders staan buiten de deur heen en weer te ijsberen. Ik zou er alleen maar meer gespannen van worden. Komt dat kind er nooit uit Wij hebben het ze gewoon verteld wat wij wilden en gelukkig hadden alle ouders hier het volste begrip voor. In jou geval zou ik het ook niet zeggen en gewoon bellen als de kleine er is en jij je een beetje hebt op kunnen frissen.
Nee, wij bellen ook niemand. Wanneer de baby er is. Worden de ouders gebeld. Of dat gelijk gebeurt of na een uurtje, weten we nog niet. alleen zij mogen trouwens dan wel komen. ik ga in het ziekenhuis bevallen. Wanneer ik op de kraamafdeling lig en gesetteld ben, dan mag de rest van de familie komen.
Nee hoor, ze wachten maar mooi tot na de bevalling. De enige die gebeld gaat worden is de vriendin die op m'n andere kinderen gaat passen.
Wij hebben bij Jayden wel gebeld, m'n ouders wisten het al eerder omdat we daar waren toen m'n weeën doorzette. Later toen ik naar het ziekenhuis ging wisten ze het ook omdat we de hond daar gebracht hebben. (die kon toen slecht alleen blijven ivm onze andere hond die toen loops was) Deze keer zullen m'n ouders ook op de hoogte zijn omdat onze zoon daar dan heen gaat. Nu is het sowieso al anders omdat ze hier 4 deuren verder wonen en we een enorm goede band hebben. De bevalling ga ik weer alleen doen met m'n hubbie, dit is vorige keer ook enorm goed gegaan. Manlief zal ook vast zijn ouders op de hoogte willen brengen, heb ik geen problemen mee, maar ze weten dat ze het niet moeten wagen om tussendoor telkens te bellen. Ze horen het vanzelf. Na de bevalling bellen we wel gelijk op, maar komen mijn ouders eerst onze kleine man brengen en willen we even met z'n 4tjes zijn. Daarna kan iedereen er even bij, maar snel weer weg. En mocht het op een keizersnee uitdraaien, hebben manlief en ik afgesproken dat hij alleen bij de kleine blijft tot ik terug ben. Moet er niet aan denken dat schoonloeder eerder met kindlief gaat kroelen dan ik. Dat doet ze gerust, ze heeft daarin geen respect tegenover m'n man of mij en is ook een heks geweest op het kraambed van m'n zoon. Dat laten we dus niet nog een keer gebeuren. Lekker doen waar jij je eigen goed bij voelt! Het is jouw bevalling!
Wij bellen ook niemand, alleen de oppas voor ons zoontje en degene die de hond uit gaat laten. Wij bellen wel als de bevalling achter de rug is.
Nee, wij bellen niemand als de bevalling begint. Ja, alleen mijn moeder omdat de kleine daar naartoe gaat tijdens de bevalling. Als de baby geboren is, dan brengt mijn moeder Isa naar ons thuis (of ziekenhuis) en gaat alleen Isa mee om naar de baby te kijken. Ik wil graag dat zij de 1e is die de baby gaat zien, daarna zal mijn moeder naar boven komen.
Wij hebben het door omstandigheden wel verteld toen het bezig was, maar vanaf het begin van de weeën/breken van de vliezen tot aan de feitelijke bevalling duurde 63 uur Toen hebben we na zo'n 40 uur toch maar even laten weten waarom we de telefoon niet opnamen enz. Wel fijn, want we konden ook gelijk vertellen dat het de volgende dag zou gaan gebeuren. Ik vond het zelf erg fijn om de eerste 'golf' kraamvisite in het zkh te hebben, zo'n 4 uur na de geboorte. Daar voelden wij ons wel ok bij, omdat we daardoor een paar dagen helemaal niemand over de vloer kregen. Dat was erg prettig! Maar als alles 'normaal' was verlopen, had ik misschien pas een paar uur na de bevalling gebeld
Bij Thirza hebben we dat wel gedaan en toen duurde de bevalling in totaal 27 uur en begonnen m'n ouders zich wel een beetje zorgen te maken... ZE hebben niet gebeld, hadden zoiets van: als ze het daar aan toe hebben, bellen ze heus wel. Maar denk dat ik een volgende keer gewoon wacht tot na de bevalling. Ze moeten hier een paar uur rijden voor ze er zijn, dus wij hebben sowieso wel alle tijd nog even, voordat de eerste visite op de stoep staat, (mocht het ons weer gegeven worden). Maar vind het niet gek dus, en als je moeder zich er wel door beledigd voelt, lijkt me dat haar probleem. 't Is niet alsof je de rest van de wereld wel belt, toch?
wij gaan ook niemand bellen, tenzij onze dochter oppas nodig heeft op dat moment. (hopelijk ga ik 's avonds bevallen haha) de enige die gebeld word is mijn zus! zij komt waarschijnlijk bij mijn bevalling (als we er dan nog zo over denken haha)
Nee hoor, vind het geen gekke keuze. Het hangt maar net van je eigen voorkeur af en daarnaast speelt ook nog mee hoe de band met je moeder is. Ik zelf zal het mijn moeder wel laten weten wanneer het echt gaat doorzetten, maar ja....wij hebben waarschijnlijk een heel andere voorgeschiedenis (wat je zelf schreef).
Ik had ook gedacht dat ik niemand zou bellen om te zeggen dat ik weeën had. Maar toen het zover was, vond ik het wel fijn om mijn moeder en zus te bellen. Mijn vriend heeft het zijn ouders verteld. Maar zij zouden het ook geen moment in hun hoofd halen om gelijk langs te komen. Ze hebben dus rustig afgewacht (of niet rustig, geen idee van gehad) tot we ze belden na de geboorte. Beide kinderen zijn 's nachts geboren. De oma's hebben we ook 's nachts (ergens in het eerste uur) gebeld, mijn zus heb ik tot 's morgens laten wachten; zij was de eerste keer zelf ook hoogzwanger dus die gunde ik wel een goede nachtrust Overigens kwamen ze pas later op de dag, toen wij hadden aangegeven dat we dat oké vonden. Vind ik wel zo normaal, om dat aan de kersverse ouders over te laten.