Hoi meiden, Ik ben nieuw hier en wil heel graag jullie mening ergens over hebben. Mijn man en ik zijn aan het proberen zwanger te worden van ons eerste kindje. We zijn al vanaf oktober bezig, maar het wil helaas nog niet lukken. Nu werkt mijn man voor de politie en heb ik nogal moeite met zijn diensten. Hij heeft een 12 weken rooster (met vaak wijzigingen op het laatste moment) wat bestaat uit voornamelijk nacht- en avonddiensten. Ik werk zelf fulltime tijdens reguliere kantoortijden. Lichamelijk ben ik niet heel sterk. Ik heb namelijk prikkelbaar darmsyndroom (pds). Hierdoor kan ik soms heel veel pijn hebben en ben ik sneller moe dan anderen. Ik ben momenteel wel aan het proberen om meer te gaan sporten om zo minder moe te worden. Nu heb ik het heel erg zwaar met het werk van mijn man. Om het weekend werkt hij en doordeweeks is hij vaak aan het werk op tijden dat ik vrij ben. Met wellicht een kindje in het vooruitzicht vind ik dit allemaal nog moeilijker. Zo wordt oppas volgens mij best een uitdaging (ook omdat de mogelijkheid op overwerken er altijd is en dat weet hij pas vlak voordat hij eigelijk klaar zou zijn) en gaat hij (als het kindje straks op school zit) ons kindje veel minder zien. Ook ben ik bang dat hij mooie momenten gaat missen en dat we bijna geen tijd meer hebben voor elkaar. Daarnaast kan ik niet de gehele zorg op mij nemen van ons kindje vanwege mijn ziekte. Op zijn werk zijn er uiteraard meer collega's die kinderen hebben. Maar hun vrouwen werken bijna allemaal parttime of niet. Dus als de mannen dan doordeweeks vrij zijn hebben zij een hele dag samen. Deze luxe hebben mijn man en ik niet. Zijn hier vrouwen die hier ervaringen mee hebben? Zie ik het allemaal te somber in of wordt het straks misschien wel heel moeilijk/zwaar. Alvast heel erg bedankt voor jullie reacties!
Hier is het andersom: ik werk onregelmatig en mijn man niet. En ik moet zeggen dat ik het juist erg ideaal vind en er eigenlijk alleen maar voordelen in zie. Zo hebben wij vrij weinig oppas nodig (ben nu zwanger maar hebben al een zoontje van bijna 3) want als ik werk is mijn man thuis en andersom. Toch hebben we nog genoeg momenten dat we als gezin bij elkaar zijn want ik werk om het weekend, dus het andere weekend zijn we samen. Verder hebben wij dag- avond en nachtdiensten dus het is echt niet zo dat ik iedere avond, als mijn man thuis komt weg ben. Soms is het wel eens vervelend met feestdagen oid maar daar wen je eigenlijk ook wel weer aan. Het zal voor mij dus absoluut geen reden zijn om niet aan kinderen te beginnen, hoewel ik niet kan inschatten hoe je er lichamelijk aan toe bent ☺️ Het hebben van kinderen kan lichamelijk zwaar zijn, maar moet zeggen dat ik dat erg mee vind vallen (zelfs nu met mijn dikke buik en soms dwarsliggende peuterpuber, hihi)
Is er geen mogelijkheid dat jij ook part time gaat werken na je zws of moet je zelf full time blijven werken? Hier werkt mijn man vaak 6/7 dagen in de week (eigen zaak) en is vaak laat thuis, de zorg voor ons zoontje komt dus ook grotendeels op mij terecht. Dit wist ik van te voren en heb ik dus zelf voor gekozen... Ik ben de eerste maanden na mijn zws heel erg ziek geweest (2.5 week ziekenhuis, 6 maanden pijn) en in die 6 maanden heb ik ook bijna alles zelf moeten doen... het is zwaar, soms te... Maar het is mama power/oerkracht! Voor je kindje doe je alles Hopelijk valt het allemaal mee... Maar denk er goed over na, hou er rekening mee dat je er vaak alleen voor zult staan dan kan het alleen maar meevallen.
Ik werk zelf onregelmatig wel parttime. Ik vind het vrij rottig dat geef ik toe. Gelukkig hoef ik geen nachtdiensten meer te draaien na overleg met mijn werkgever. Vooral het eerste jaar vond ik erg zwaar. Mede totdat we een "huilebaby" hadden maar dat bleek na een jaar door allergie te komen. Huishouden kwam ik niet aan toe en als me zoon uiteindelijk sliep ( maar even) wou ik ook eens slapen. Weekende bestonden dus uit bijslapen en huishouden en nam mijn vriend onze zoon. Andere weekend werkte ik. Familie en vrienden kunnen alleen/vaak in weekenden afspreken dus dat is op zeer laag pitje komen te staan. Want in onze vrije weekend deden we ook nog sportwedstrijden. Ik geef toe, vind het niet ideaal. Maar zijn nu gestopt met sporten zodat we weer een beetje onze sociale leven kunnen oppakken en uiteraad word het per jaar wat makkelijker met een kindje. Op mijn werk mag ik 1 vaste/vrije dag aangeven . Ik werk 1 vast vast en onze zoon gaat dan naar chrech. Ivm mijn parttime en weekend diensten ( dan is mijn vriend thuis) heb ik maar 1 a 2 x per twee weken oppas nodig. Eb dit vangen mijn schoonouders / ouders op. Als ons zoontje 4 word zal ik ander werk willen zoeken ivm school. Starten allebei namelijk vroeg in de ochtend. Het was erg wennen en zoeken. En het is zwaar. Maar het wendt echt wel . En per jaar word het makelijk
Hier ook een man die onregelmatig werkt en ik werk standawrd 30 uur per week en daarnaast heb ik dan nog nacht-oproepdiensten en weekenddiensten. Mijn man werkt net als die van jou bij de politie. Bij de politie kan je voor 1 dqg modaliteit aanvragen. Betekend dus dat hij 1 dag in de week (die hij zelf uitkiest, wel altijd dezelfde dag dan natuurlijk) , dat hij die dag altijd vrij is. Als hij daarnaast ook nog zijn papadagen opneemt is hij het eerstkomende jaar sowieso al 2 dagen vrij (papadag + modaliteit) En ik weet niet of jullie situatie het toe laat, maar dan zou ik ook eens kijken of je zelf niet een dag minder zou kunnen werken. Lijkt mij toch zeker wel fijn om een dag doordeweeks vrij te zijn. Ik heb het geluk dat ik 30 uur in 3 dagen kan werken. Betekent dus dat ik doordeweeks al 2 dagen vrij ben en dat is extra fijn als manlief dan ook vrij is. Ik vind het ideaal dat manlief onregelmatig werkt. En we hebben wel eens weken dat we niet een keer samen eten en dat hij weg gaat als ik thuis kom, maarja dat gebeurd ook niet super vaak
mijn man werkt ook onregelmatig maar ik werk wel parttime (24 uur). De kleine zal naar een gastouder gaan omdat deze veel flexibeler is dan een kdv. We kunnen tot op de dag ervoor de kleine afmelden bijvoorbeeld. Hij zal op mijn werkdagen naar de opvang gaan en de andere dagen zorg ik voor de kleine. wat je zegt over pds is natuurlijk wel lastig maar misschien zou je met de opvang (gastouder) ook een van je vrije dagen kunnen inplannen, of een extra paar uurtjes na je werk? zodat je kan rusten voor je de kleine ophaalt als dit nodig mocht zijn? als je man heel veel werkt zal hij echt wel momenten missen maar jij ook als je fulltime werkt. Ik werk op een kdv en zelfs parttime mama's en papa's missen soms net de eerste stapjes omdat deze op het kdv plaats vinden, daar kan je weinig aan doen helaas en ja, als je man veel werkt dan ziet je kleine hem dalijk op school misschien soms weinig maar ook dat hoort er voor veel mensen bij. mijn vader is internationaal chauffeur en ik zag hem alleen in het weekend en vakanties. Hij zal ook veel hebben gemist maar weegt dat op tegen de mooie momenten die je wel meemaakt? ik denk het niet. De ene minuut dat je je kleintje vasthoud weegt op tegen het niet zien van de eerste stap of draai. eerlijk is eerlijk: met onregelmatige diensten zal het passen en meten zijn maar daar is toch altijd wel uit te komen? ik zou het niet te somber inzien in ieder geval
Mijn man werkt ook onregelmatig, maar dan wel een vast rooster voor het hele jaar. Ik werk 3 dagen per week, 2 dagen gaan de kids naar de oovang en 1 dag of papa of oma, maar net wie er vrij is dan. Is er de mogelijkheid dat jij parttime gaat werken? Bij de meeste dagverblijven is er de mogelijkheid om flexibele uren af te nemen. Dan kan je man flexibel papa dagen hebben. Ik neem aan dat als hij een weekend werkt dat hij dan wel een vrije dag doordeweeks ervoor terug krijgt? Dan heeft hij een dag samen met de kleine terwijl jij werkt. Dat is juist fijn voor de band. Ik heb zelf een auto immuunziekte waardoor ik eigenlijk altijd moe ben. Snel moe, intens moe, concentreren is lastig en mijn stemmingen wisselen ook nogal eens. Ik heb gemerkt dat ik door de kinderen juist fitter ben geworden, het moeder instinct is sterker dan de ziekte 😉 Soms ben ik te moe voor een dagje strand of bos, maar vaak gaan we dan wel en voel ik me fitter daarna. De kinderen slapen dan beter en sneller waardoor ik ook weer kan uitrusten 😊 Ik kan natuurlijk niet in je portemonnee of lichaam kijken maar ik zou mijn kinderwens er niet voor laten schieten. Daar is altijd wel een mouw aan te passen denk ik.
Wat een reacties meteen al! Echt super dank jullie wel allemaal. Hierbij een reactie op enkele vragen: Mijn man heeft toevallig drie weken geleden modaliteit aangevraagd op de vrijdagen die ik vrij ben (ik werk 5 om 4 dagen). Helaas is dit gisteren afgewezen. Ze vonden het geen goede reden en eigelijk te veel gedoe om dit aan te passen in zijn rooster. Wat betreft zijn werkgever ben ik er ook wel een beetje klaar mee. Alles is altijd te veel moeite. Ik heb best vaak een middag thuis gezeten (vrij genomen zodat we wat tijd samen konden doorbrengen) en dat hij niet weg kon. De eerste keren gaat dat allemaal nog wel, maar hoe vaker dit gebeurt hoe vervelender het voelt. Zelf minder werken wordt wat moeilijk. Ik wil uiteindelijk wel naar 32 uur toe, maar ik ben hoofdverdiener. Heb een goede baan met veel verantwoordelijkheid en wil ook graag nog groeien . Wel hebben we het er over gehad dat mijn man misschien minder kan gaan werken als we een kindje hebben. Maar dat moet eerst financieel nog worden uitgezocht. We hebben net een huis gekocht en de komende jaren moet daar nog flink wat geld in gestoken worden ivm verbouwing. Onze hypotheek is gelukkig wel aan de lage kant. Dus in de toekomst moeten we het makkelijk kunnen redden met minder inkomen.
Mijn man is ma-vr. van huis en alleen het weekend thuis (werkt veel in het buitenland) Soms mazzel als hij een weekje in NL moet werken. Dit alles is pas sinds een half jaar. Maar als we een 4e kindje willen, vraag ik mij überhaupt af.... Hoe die er ooit moet komen.... Moet echt mazzel hebben en mijn eisprong hopelijk in het weekend...
Ik werk zelf onregelmatig en mijn man regelmatig. Ik blijf straks(ben zwanger van de 1e) minimaal 34 uur werken en mijn man 40. Dit is prima te combineren doordat ik de avonden en weekenden die ik werk geen oppas hoef te regelen want dan is mijn man thuis. Op de dagen dat ik overdag werk regel ik wel oppas maar ook dit moet te doen zijn. Probeer er niet al te zwaar aan te tillen.. tenslotte weet je niet hoe het straks is en zal gaan en het is zonde om je nu al druk te maken over datgene wat je toch nog niet weet .. succes!
Ik werk parttime met redelijk regelmatige uren...mijn vriend werkt voltijds van 8 tot 4, maar kan op elk moment opgebeld worden om te gaan werken (werkt bij het spoor, dus moet dag en nacht paraat staan) . Daarnaast is hij ook bij de brandweer in zijn vrije tijd, dus als er iets is, moet hij vertrekken. Soms zie ik hem ook weinig en heb ik schrik dat als hij alleen moest zijn met ons kleintje en hij moet weg, dat er dan niemand is om op te vangen. Aangezien ik halftijds werk, is dat wat makkelijker, mijn ouders staan ook klaar om die dagen voor opvang te zorgen als het zover is, maar soms maak ik me ook wel zorgen. Anderzijds willen we het allebei heel graag en zijn we bereid om aanpassingen te doen in onze dagindeling... Ik heb de kans om voltijds te starten op mijn huidige job, maar van mijn vriend moet dit niet. Hij heeft liever dat ik halftijds huismoeder blijf als er een kleintje is. Daarnaast zou dat extra loon dan ook vooral aan opvang besteed worden als we beiden voltijds zouden werken. Misschien eens de afweging maken of jullie veranderingen kunnen aanbrengen in jullie job? Misschien kan je man ook om andere uren vragen... indien hij daarvoor open staat natuurlijk! Of jij slechts halftijds werken?
Hier heeft vriendlief ook onregelmatige werkuren. Nuja, niet altijd. Hij werkt bij defensie en is soms weken weg. Toen we zwanger probeerden te raken, kwam het altijd net zo uit dat ik m'n eisprong had, terwijl hij weg van huis was. Niet moeilijk dat het 14 maand heeft geduurd dus.
Wij zijn ook bezig voor ons eerste kindje. Mijn vriend doet het zelfde beroep als de jouwe. Alleen wij werken beide onregelmatig. Ik heb bedacht dat hij vast 1 dag in de week vrij is, woensdag bijvoorbeeld. Dan zou ik voor donderdag mn schoonouders vragen en voor vrijdag mijn moeder. Ik ga dan minder werken en wil dan vast op maandag en dinsdag vrij. Dan moeten we alleen nog kijken naar de weekenden, maar die zijn niet regelmatig dus dat moeten we dan t.z.t. is bekijken per rooster. Als ik vroeg heb en hij laat, dan zouden we voor 2 uurtjes tussendoor oppas nodig hebben. Ik zou het een beetje op zijn beloop laten. Hij zal straks wel een goede reden hebben (met een kleine) om een dag vrij te krijgen. Komt vast goed 😊
Hoi Mimy, wat leuk om te horen dat jouw vriend dezelfde baan heeft als mijn man. Daarnaast zie ik dat jullie in november zijn begonnen met proberen. Wij ook! Ik ben inderdaad met mijn man gaan praten en als er een kindje komt dat gaan we minder werken. Alleen hoop ik dat dit financieel ook haalbaar blijkt. Sowieso zal ik meer blijven werken dan mijn man. Dus ik bijvoorbeeld 32 uur en mijn man 24/28 uur. Dank jullie wel voor alle reacties. Heb er echt heel veel aan gehad. Ga het nu even los laten en eerst proberen om zwanger te worden. Want dat gaat helaas (nog) niet vanzelf .
Mijn man en ik werken beide onregelmatig.. Ik in de zorg dus om het weekend werken. Mijn man begint in de nacht van zondag op maandag met een nachtdienst en werkt daarna een ochtend dienst en is elke dag zo rond 2u half 3 pas thuis.. Hij is dus alleen de nacht van vrijdag op zaterdag en zaterdag op zondag bij me. . Ook ik heb pds maar het heeft ons nooit tegen gehouden om een kindje te mogen krijgen, het red zich wel weer maar nu ik in het derde trimester zit vind ik het wel zwaar hoor maar kijk ontzettend uit naar de komst van onze kleine
Hier is het nog ongelukkiger: Mijn vriend is militair, doordeweeks van huis. Zelf een baan in het ziekenhuis van 32 uur. Onregelmatig dus. Altijd erg lastig te 'plannen' met de eisprong. Soms slaap ik stiekem een nachtje op de kazerne! 😅
Haha hilarisch. Hier werken wij beiden onregelmatig. 2x binnen no time zwanger dus dat zegt niks. Daarnaast kunnen wij de opvang juist heel goed rond krijgen door de onregelmatige diensten.
Hey sophie. Dat klinkt positief!! Grappig dat we zelfs tegelijkertijd zijn begonnen. Hier wil het ook nog niet echt vlotten helaas. Afwachten maar en goed ons best doen. Het loslaten is lastig.. maar onze tijd komt vast.