(16 jaar oud en gaat een opleiding aan de mbo volgen voor dierenarts assistente) Dochter moet dagelijks 3 uur reizen om bij haar nieuwe school te komen. Vandaag is ze vertrokken voor een 2 daagse introduktie kamp met klasgenoten,ruim 35 km met voledige bepakking op de fiets. Ben echt zo trots op haar,maar loslaten doet pijn Gisteren schreef ik dit op haar hyves Voor Michelle Ik weet nog hoe teer, klein en warm jij op mijn borst werd neergelegd De liefde die ik voelde vanaf dat moment het is of het de dag van gisteren was De zachte geluidjes die je maakte verwarmde me van top tot teen Toen beloofde ik je zonder woorden er altijd voor je te zijn Mijn eigen belangen uit te stellen tot jij op eigen benen kon staan In jou onvoorwaardelijk te geloven welke weg je ook in zal slaan Nu ben je zover dat de middelbare school een gesloten hoofdstuk wordt Een stapje dichter naar volwassenheid en God... wat ben ik trots Op de jonge vrouw die je nu bent die al weloverwogen haar keuzes maakt Ook al gaat het met vallen en opstaan zich door alles heen slaat Het loslaten is nu begonnen dat doet best een beetje pijn Maar de goede band die we hebben maakt het wat makkelijker, dat is fijn Als je maar zorgt dat je gelukkig bent en bereikt wat je zelf voor ogen hebt Want alleen jij bent diegene die kan zorgen dat je droom werkelijkheid word En ik zal er altijd voor je zijn of het nu goed gaat of slecht Dan zal ik naar je luisteren en gewoon van je houden zoals altijd Love you mama xxx Pfff kleine kids worden ook groot!!