ik weet niet of het hier hoort te staan. Zo niet dan sorry! Maar ik ben op zoek naar een gedichtje. De kleine man van een vriendin is alweer 3 jaar geleden overleden na een jaar bij hun te mogen zijn. Ik wil ze graag laten merken dat ik er voor ze ben, ook al ben ik vandaag niet bij hun. Nou zocht ik nog een mooi gedicht. Maar kan niet echt wat passends vinden. Misschien dat iemand van jullie mij kan helpen aan een gedicht of link voor een site?
Wat vreselijk en wat lief dat je zo om ze denkt. Ik heb het volgende gedicht gebruikt toen de dochter van onze vrienden overleed 15 dagen na haar geboorte. Misschien moet je hem wat aanpassen. Een vlinder vliegt vluchtig over het gras, zij is wat verdrietig, omdat zij ooit een mensje was. zij is bedroefd en haar hartje doet pijn, zij heeft maar 1 wens, en dat is bij haar papa, mama en zusje zijn. Zij vliegt naar een huis, ver van het veld, daar wonen haar papa, mama en zusje, is haar verteld. Zij kijkt door het raam, ineens wordt zij blij. Niet meer opgesloten in haar eigen verdriet, maar eindelijk vrij. Zij keek door een raam en zag wat zij wilde weten. Haar papa, mama en zusje hielden nog van haar, ze zouden haar nooit vergeten. Dan vliegt het vlindertje terug over het gras. Trots en sterk, omdat zij ooit een mensje was.
Wouw wat een mooi gedicht!! Ze hebben hun kindje na 1 jaar plots moeten laten gaan. Maar ik denk dat ik hier misschien wel wat mee kan doen. Mochten andere nog tips hebben dan hoor ik het graag!
Ik had daar al even gekeken want daar kijk ik meestal wel voor gedichten maar kon niet echt wat passends vinden helaas...Het is meer allemaal voor ongeboren kind of doodgeboren kindje en dit prachtige kindje heeft een jaar geleefd en is plots uit het leven gerukt
ik heb het zelfde gedicht gebruikt een jaar geleden die vrienden vertelde ons later er heel veel aan gehad te hebben
Het Uwe en het mijne 'k Hield vastomsloten in mijn hand een schone edelsteen zo zuiver en zo schitterend vond ik er nimmer een. Het was mijn eigendom, mijn schat, geschenk van God, de Heer geen ander die 't bewaken zou zo liefdevol en teer. Doch zie daar vroeg op zek're dag de Meester mijn juweel Ik smeekte Hem: "Ach, Vader nee! dat niet, dat is te veel!" Toen sprak de Meester zacht tot mij: "Ik doe 't uit liefde, kind, opdat gij eenmaal in mijn kroon het schoner wedervindt." "Ach Meester, 't is mijn grootste schat, mijn wond're diamant; ik zal er trouw voor zorgen Heer, met liefdevolle Hand." "Dat weet Ik", sprak des Vaders stem, "maar als men rooft uw steen? Geen dief heeft ooit de drempel van Mijn woning overschreën. En waar uw dierbaar kleinood is daar zal uw hart ook zijn, uw schat is u slechts voorgegaan en straalt in zonneschijn". God sprak mij trof een diepe blik vol deernis, mild en zacht toen heeft Hij stil mijn kostb're schat in veiligheid gebracht. In 't vale, bleke morgenlicht, stond ik, verblind van smart en drukte toen de lege doos zacht-schreiend aan mijn hart. Toch sprak ik: "Meester ik vertrouw op Uw onfeilbaar Woord: ik weet dat nu mijn liefst bezit ons beiden toebehoort".
Wauw, ik zit gewoon te huilen hier.. Deze is écht ontzettend mooi, had ik ook nog nooit ergens gezien!