Woensdag krijgt de hond van een vriendin van me een spuitje. Het ging in snel tempo erg slecht met de hond. Ze was alles voor mijn vriendin. Ik ga dinsdag heen om afscneid te nemen en om mijn vriendin te steunen. Nu wil ik haar een mooi kaartje geven met een gedichtje erin, maar heb zo weinig inspiratie. Is er iemand die een mooi gedichtje weet over afscheid nemen? (van een hond?)
In de schemering van de maan, aan het einde van mijn leven. Verhef ik mijn bestaan, tot verlicht gevoel van zweven. In de schemering van de maan, huil dan niet om mijn leven. Op de wolken kan ik nu gaan staan, naar de sterren kan ik mij begeven ---------------------------------------------- " Als ik eens broos en zwak zal zijn en niet meer slapen kan van pijn, doe dan wat nodig is. Want och die laatste dag verliest men toch. Ik weet dat het je droef zal maken dwing toch jezelf niet te verzaken: Dan, meer dan enig andre dag blijkt wat je liefde echt vermag. Wij hadden 't jarenlang zo goed; dat geeft ons ook die laatste moed. Jij wilt toch ook niet dat ik lijd? Laat mij toch gaan te rechter tijd en breng mij waar men hulp mij biedt. Eén bede slechts: verlaat mij niet! Houd mij zacht pratend tegen j'aan totdat mijn ogen breken gaan. Je weet, al is het later pas, dat dit heus voor mijn bestwil was. Al gaf mijn staart zijn laatste groet, ik lijd niet meer en dat is goed. Treur niet omdat het lot bewerkt dat jij, juist jij, mijn tijd beperkt. Wij waren toch elkaar zo na! Laat dat je troost zijn als ik ga. " ------------------------------------------------------ I stood by your bed last night, I came to have a peep. I could see that you were crying. You found it hard to sleep. I whined to you softly as you brushed away a tear, "It's me, I haven't left you, I'm well, I'm fine, I'm here." I was close to you at breakfast, I watched you pour the tea, You were thinking of the many times your hands reached down to me. I was with you at the shops today. Your arms were getting sore. I longed to take your parcels, I wish I could do more. I was with you at my grave today, You tend it with such care. I want to re-assure you, that I'm not lying there. I walked with you towards the house, as you fumbled for your key. I gently put my paw on you, I smiled and said "It's me." You looked so very tired, and sank into a chair. I tried so hard to let you know, that I was standing there. It's possible for me to be so near you everyday. To say to you with certainty, "I never went away." You sat there very quietly, then smiled, I think you knew... in the stillness of that evening, I was very close to you. The day is over... I smile and watch you yawning and say "Good-night, I'll see you in the morning." And when the time is right for you to cross the brief divide, I'll rush across to greet you and we'll stand, side by side. I have so many things to show you, there is so much for you to see. Be patient, live your journey out... then come home to be with me. -------------------------------------------------------- Vooral het laatste is héél mooi vind ik!
die laatste is idd erg mooi maar niet echt geschikt voor een hond. Die eerste vind ik erg mooi Dank je
nog iemand een tip? kan ik vergelijken. Heb een heel mooi kaartje gevonden met een tekst voorop. Vind het wel mooi als ik ook een gedichtje binnenin heb
Een fokker die ik ken heeft dit gedichtje voor een hond van haar op de site staan: God saw you getting tired, and a cure was not to be. So He put His arms around you, and whisperd:"Come to Me" With tearful eyes I watched you, and saw you slip away. Although I loved you dearly, I couldn't make you stay. A golden heart stopped beating, hard - working paws at rest. God broke my heart to prove me, He only takes the best
Ja, klopt, van origine is dit ook een gedichtje voor mensen met hard working hands, maar ach, zij had een jachthond waar ze veel mee werkte en liep, dus voor in dat geval ging dat van die paws wel op .
straks.......... als ik straks oud ben,ziek en zwak. en pijn verjaagt de slaap als onrust neemt van mij bezit, doe dan wat onvermijdelijk is, en laat me gaan de laatste goede daad Beslis voor mij en wees niet laf past eigenliefde bij de vriendschap die ik je gaf? of uitstel tot het beter past, bij een verloren strijd? ik ben niet bang tijdensdie laatste gang jij loopt niet weg jij kijkt me aan je noemt me bij de liefste naam en houdt me stevig vast vandaag voor het laatst groet ik je met mijn hondenstaart.............. Wat jij liet doen deed je voor mij. Je hebt me nog meer pijn bespaard, voor zinloos lijden mij bewaard. Een zwaar besluit ? -nee huil nu niet- een wijs besluit dat werd gegrond op een uniek verbond Jij bent mijn baas en ik jouw hond.. Dit gedichtje kreeg mijn moeder mee toen ze hun hond in lieten slapen. Ik vind het erg toepasselijk, maar krijg er elke keer weer tranen in mijn ogen van
Ik zit dit met tranen in mijn ogen te lezen nu. Wij hebben vorig jaar onze hond moeten laten inslapen en dat was inderdaad een hele moeilijke keuze maar het werd uit liefde gedaan. Ik kreeg toen dit gedicht Het dagelijkse rondje, heel gewoon Snuffelen bij elke boom. Plasje hier en poepje daar Maar jij was nog lang niet klaar Nog even spelen met de bal, die jij snel weer halen zal. Heel gewoon... Als ik verdriet had was jij daar, kriebelde ik door je haar Als ik bang was was jij sterk Beschermde mij, dat was je werk Heel gewoon..... Wat heel gewoon was kon niet meer Iedere stap die deed jou zeer Jij keek mij vol vermoeidheid aan en ik wist ik moet je laten gaan Die middag zaten wij naast elkaar mijn hand op je pootje, dat laatste gebaar Je staart ging nog even heen en weer Rust nu maar, je kan niet meer. Langzaam gaan je ogen dicht Nu van alle pijn verlicht Nog een keer aai ik door je haar Dag mooie hond, ga nu maar. Geschreven door mijn nichtje van 12, dit staat in een lijstje bij de foto van onze hond
@Lovetrust: Jeetje ik vind het echt een prachtig gedicht voor een meisje van 12 jaar! Mijn complimenten!
@Esmaralda... dat gedicht heb ik ook gebruikt nadat wij onze hond moesten laten inslapen... nog steeds een tranentrekker... @Lovetrust... jeetje wat mooi geschreven door een meisje van 12!?
ja, ik vond het ook super! En inderdaad nog maar 12. Maar ze schrijft heel veel verhalen en gedichten, is ze enorm goed in
@bereke ging oa over de zin i watched you pour the tea. zag ik een hond niet doen. Maar had aangepast kunnen worden idd. Heb er een persoonlijke tekst in geschreven. Heel erg bedankt voor de input
Ellen het gedichtje gaat over een overleden hond die zijn baasje in het oog houdt. Het is dus het baasje dat de thee ingiet terwijl de (geest van de) hond toekijkt .