Ik vind het volgende gedichtje heel toepasselijk voor het geboortekaartje van mijn dochter: Er zullen handen zijn die je dragen en armen waar je veilig bent en mensen die je zonder vragen zeggen dat je welkom bent Ik ben alleen niet zo kapot van het gebruik van 'er' en 'en' aan het begin van de zinnen. Iemand een suggestie om het gedicht te herschrijven zodat het net wat minder 'wollig' wordt maar de strekking wel hetzelfde blijft?
Onze handen zullen je dragen en zorgen dat je veilig bent mensen die je zonder vragen zeggen dat je welkom bent
Er zullen handen zijn die je dragen armen waar je veilig bent mensen die je zonder vragen zeggen dat je welkom bent Volgens mij kun je 'en' gerust 2x weglaten om een goedlopend gedichtje over te houden! Ik schrijf'm gelijk even over trouwens. Heel erg mooi!!!
Bedankt voor jullie reacties! Ik vind dit gedicht zo toepasselijk omdat ik er tijdens deze zwangerschap alleen voor ben komen te staan. Zie het gedichtje ook een beetje als 'bedankje' aan al die mensen die me zo helpen en bijstaan...