Welk gedichtje zouden jullie kiezen voor op het geboortekaartje, mijn vriend en ik komen er niet helemaal uit ! Ik vind het een en mijn vriend vind het ander. Vandaar dat ik maar eens hier kijk of er wat antwoorden komen ! Gewoon een mening over de gedichtjes is ook welkom, netzoals waarom wel of niet ! En ja eigenlijk zijn beide keuzes 2 gedichtjes maar ze blijven zo bij elkaar zegmaar ! Dus is het eigenlijk welk combi-gedicht zouden jullie kiezen ! Alvast heel erg bedankt! Liefs, Hanneke! Hierbij dus de gedichtjes -> Je bent gedragen om verlost te worden gekomen om te gaan. Jij bent geen bezit wij hebben jou niet jij heb ons om je te leiden. Je moet ons niet worden je mag jezelf worden waar heen je wijst: je eigen wonder. Een wonder in het leven, gebeurd niet elke dag. Een zoon/dochter is ons gegeven, als je dat geen wonder noemen mag! OF Gerommel in de buik, van het kindje zo klein. Duwtjes en schopjes, iedere beweging voelt zo fijn. De buik die groeit, en word steeds ronder. Een leven dat ontstaat, is het grootste wonder! Vaak hebben we aan je gedacht, vol spanning jou verwacht. Ons verwonderd maar ook stil gestaan, bij de gedachte of alles goed zou gaan. Nu ben je er, een wonder, uniek en voor ons heel bijzonder!
Ik heb niet gekozen, maar wil wel even wat zeggen: - ik vind het 1e gedichtje wat kerkelijk/gelovig overkomen - het 2e gedichtje is wat meer standaard. Ik vind daarvan het laatste gedeelte mooier dan het 1e. Succes met kiezen!
Hoi Hanneke, Ik zou voor het 'roze' gedichtje gaan. Zoals Anne ook zei, het blauwe gedichtje vind ik ook iets te gelovig, en daardoor wat te stijf en te 'statig'. Niet het goede woord, maar kan geen beter woord bedenken, hoop dat je een beetje begrijpt wat ik bedoel... Het roze gedichtje vind ik lief & leuk!
Ik begrijp jullie helemaal meiden! Ik heb dat zelf ook een beetje met het 'blauwe' gedichtje ! Hmm nu verraad ik wel dat de roze dus van mij is en de blauwe van Leander. Maar misschien dat als Leander jullie reacties leest hij misschien 'mijn' stukje mooier vind ! En anders zullen we toch wat anders moeten gaan zoeken, als we er samen niet uitkomen! Alvast super bedankt voor jullie reacties in ieder geval !
ik ga ook voor het roze gedichtje. op de 1 of andere manier doet het blauwe gedichtje mij niet vrolijk aan. weet niet wat het is.
Hoi Bolbuikje, Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook voor het roze gedichtje zou gaan. Vind het zelf erg mooi! Ik vind het blauwe gedichtje iets wat zweverig, wat erin staat is wel mooi maar beetje zwaar inderdaad. Succes met kiezen.
heb je teksten effe gemixt... beetje van jou, beetje van je vriend/man weet niet of je het iets vind, maar zo is er van jullie beiden iets.. (en vond t sowieso leuk om te doen 8) ) ik vond ze beide wel leuk, maar idd in de blauwe stond t op een manier dat t beetje 'bijzonder' tot zn recht kwam Gerommel in de buik, van het kindje zo klein. Duwtjes en schopjes, iedere beweging voelt zo fijn. De buik die groeit, en word steeds ronder. Een leven dat ontstaat, is het grootste wonder! wij hebben ons verwonderd maar ook stil gestaan, bij de gedachte of alles goed zou gaan. Je bent gedragen om verlost te worden gekomen om te gaan. Een wonder in het leven, gebeurd niet elke dag. Een zoon/dochter is ons gegeven, als je dat geen wonder noemen mag! lieve kleine uk, jij moet niet 'ons' worden jij mag jezelf worden..
Ik denk dat ik weet wat Shenoby bedoelt want dat heb ik ook... Bij de eerste 3 regels van het blauwe gedichtje is het net of het kindje je ontvallen is... Snap je wat ik bedoel? Ik zou dus ook voor het rose gaan....
ja wish inderdaad wou het niet zeggen maar het komt inderdaad op mij over alsof het kindje ontvallen is.gedragen om verlost te worden en zo. komt gewoon erg vreemd op mij over
Kijk bedoelen we hetzelfde.... En dat vind ik gewoon niet leuk om dan te gebruiken.. Wat somber... En ik vind dan ook dat het gedichtje niet een geheel is... Je wordt een beetje heen en weer geslingerd tussen blij en verdrietig vind ik...
Het roze gedichtje! De blauwe vindt ik te zwaar en enigzins een negatieve inslag hebben (in de trent van te vroeg geboren en niet meer bij jullie...) Net als Wish en Shenoby!
Ik lees in het blauwe gedichtje ook dat het om een overleden kindje gaat. Vooral door het 'gekomen om te gaan'. De mengeling vind ik ook niet echt mooi. Ik zou voor roze gaan in dit geval. Succes met jullie keuze!
Ik vind de eerste regels niet geweldig. Je bent gekomen om te gaan doet mij aan de dood denken en niet aan een mooi nieuw leven.
Iedereen heel erg bedankt voor jullie reactie! En ik snap helemaal wat jullie bedoelen met dat eerste stukje. Het lijkt idd alsof het kindje is overleden, maar je moet het op langere termijn bekijken zegmaar iedereen komt natuurlijk hier voor zijn ding, en iedereen die hier komt zal ook weer gaan als het zijn/haar tijd is. Dus dat is eigenlijk niet echt voor nu, maar (te hopen) pas voor over een hele tijd! Maar ik snap dus wel wat jullie bedoelen omdat ik het eerst ook zo las ! Maar ondanks dat eigenlijk iedereen voor het roze gedichtje kiest, blijf ik het heel moeilijk vinden omdat er iemand is wiens mening ik erg veel waarde aan hecht. En die vind dus dat blauwe gedichtje echt prachtig. Maar ergens denk ik toch dat het niet de blauwe gaat worden. Tenminste niet in de vorm zoals hij nu geschreven is. Girl21, Bedankt voor het combineren. Je hebt me wel op een idee gebracht om zelf eens te gaan kijken wat ik kan combineren om toch een mooi gedichtje te krijgen! Liefs, Hanneke!
Ik vind de combi die iemand hier had gemaakt wel wat hebben. Vind het eerste te depri en het tweede iets te standaard.
Ik zou zeker voor de roze gaan. De blauwe is veel te kunstzinnig om op een geboortekaartje te staan. De roze is veel vrolijker en schattiger die past daar veel beter bij.
Meiden echt super bedankt! Maar we zijn er gister samen uitgekomen en het gaat toch het blauwe gedichtje worden ! Maar wel met 4 aanpassingen ! Wij zijn er zo helemaal gelukkig mee ! Het gaat worden -> Je bent gedragen om verlost te worden gekomen om te leven. Jij bent geen bezit wij hebben jou niet jij heb ons om je te leiden. Je moet ons niet worden je mag jezelf zijn waar heen je wijst je eigen weg je eigen wonder. Liefs, Hanneke!