Eens. Plus de juf en IB'er zien een groepsbelang. Oudrs zien vooral het belang van hun kind. Daar botst het wel eens.
Ik snap niet dat wordt gezegd dag oude vriendjes zo vergeten zijn. Mijn kinderen bleven allebei vasthouden aan de kleutervriendschappen na splitsing. En ik weet niet of er op andere scholen wel op word gelet maar op de oude school van mijn jongste werd er bij splitsen niet naar vriendschappen gekeken. Zo werd mijn jongste dochter met het nieuwe schooljaar gescheiden van haar vriendengroepje, die overigens toevallig wel alle 4 bij elkaar bleven. Voor mijn dochter was dat echt onbegrijpelijk. Ze gaf toen meteen aan dat ze dan liever naar een andere school ging omdat het enige wat school leuk maakte was dat ze bij haar beste vriendin in de klas zat (dat ene meisje was voor haar echt het belangrijkst). In december voelde ze dat nog steeds zo en was haar verdriet van buitengesloten te zijn nog steeds niet weg en ze is na de kerstvakantie dan ook daadwerkelijk naar een andere school gegaan.
Hier had dochter in de instroomgroep een hele goede vriendin. Ze hebben een half jaar bij elkaar in de klas gezeten en na de zomervakantie gingen ze naar verschillende klassen. Inmiddels 1.5 jaar verder zijn het nog steeds hele goede vriendinnen en spreken nog steeds vaak af.
En precies dát is voor mij de reden dat je als ouder dat gesprek aan mag/moet gaan als je denkt dat het niet in het belang van jouw kind is. Dat betekent absoluut niet dat je dat op een vervelende, aanvallende manier moet doen en ook niet dat alles moet gaan zoals je kind of jij zelf wil, maar ik vind het wel een taak van een ouder om juist het belang van je eigen kind voor ogen te houden en dat belang ook uit te dragen naar de buitenwereld.
Naja... Ik zal dan wel zo'n bitchmom zijn. Als ik zou merken dat mijn dochter alleen maar bij 1 vriendinnetje blijft hangen fan juich ik het eigenlijk toe dat ze dan uit elkaar gehaald worden. Nou heb ik een heel extravert kind die met iedereen speelt maar had ze op mij geleken had ik echt gestuurd op uit elkaar halen omdat ik haar geen jeugd als die van mij wens. Dan zou ik graag willen dat ze leert uit haar schulp te komen en met meer kindjes contact moet maken But that's me..
Dat is mooi omschreven. Ik ben ook absoluut niet een moeder die voor alles op school staat of de juf ergens op aan spreekt. Sterker nog, ik heb in die 6 jaar dat ik op de school rond loop nog nooit een discussie gehad met een leerkracht. Maar ze kunnen soms iets over het hoofd zien in zo'n groep en dan is het juist heel verstandig om het gesprek aan te gaan.
Ik merk juist dat mijn dochter vanuit de veiligheid van de vriendschap met haar beste vriendin uit haar schulp durft te kruipen en met meer kindjes contact durft te maken.
Hier idem. Zoontje heeft 5 maanden in zijn schulp gezeten. Toen kwam zijn vriendje in de klas en dat was het moment dat hij open bloeide. Hier zijn na de zomervakantie alle klassen door elkaar gegooid en tijdens een gesprek zei de juf tegen mij dat ze er opzettelijk voor heeft gekozen die 2 bij elkaar te houden. Dat manneke trekt hem ook mee om met andere kindjes te spelen. Sommige kinderen zijn gewoon heel introvert. En hij heeft kenmerken van ass.
Wauw wat een reacties wat fijn! Ik heb mijn zoontje natuurlijk uitgelegd dat ze buiten school ook samen kunnen spelen. En het is ook heus niet zo dat ik mijn zin wil hebben ofzo. Ik vind alleen de oplossing enuitleg voor nu niet duidelijk en ik vind dat er niet heel veel naar de kinderen wordt gekeken. Of tenminste dat wordt niet uitgelegd. Het duo (mijn zoontje en zijn vriendje) is niet het stel dat de problemen veroorzaakt volgens de juf. Vorig jaar al niet en nu ook niet. Zij spelen goed samen. Dat is wel een ander jongetje waar mijn zoontje tegenop kijkt en ook probeert na te doen enzo. Dat dat groepje uit elkaar wordt gehaald snappen wij dus echt wel. De juffen zien ze elke dag en als iets niet gaat gaat het niet. Maar waarom moet mijn zoontje dan als enige achterblijven, dat vind ik wel sneu. Tuurlijk worden nieuwe vriendjes gemaakt maar hij zit met deze andere overgebleven jongens al sinds groep 1 samen en die klik met de overgebleven groep 2 jongetjes is er gewoon niet (Het zijn er totaal 4 jongens wat meisjes e. Heel veel groep 1 kindjes). Het is ook niet iets tijdelijks ze zitten nog 7 jaar daar op school in de klas. Ik vind dat ze heus wel iets naar vriendjes mogen kijken bij zulke beslissingen. De oorspronkelijke reden van het elkaar trekken is een te grote instroom van groep 1. Er kon een klas bij en de keuze is ook gevallen om dan dit gedoe met de groepsdynamiek op proberen te lossen.
Precies dit dus. Hij gaat niet naar een nieuwe klas. Zijn vriendjes worden weggehaald. De juffen vinden het veel. Vorig jaar vond 1 juf dat ook de andere (duobanen) had er totaal geen problemen mee. Die zei juist, "tuurlijk zijn er wat drukke jongetjes maar ik geef ze meer uitdaging en het gaat beter." Dit he ik begin van het jaar ook al eens aangedragen bij het 10 minuten gesprek. Zouden ze naar kijken maar vandeweek begreep ik dat ze dit nog niet doen.
Hij hangt niet aan 1vriendje. Hij heeft een heel groepje waarvan 1 dus zijn beste vriendje is. Hij is heel sociaal verder dat zegt de juf ook. Maar nu blijft hij als enige over en dat vind ik sneu. Hij is nog steeds heel verdrietig. Ik hoop echt dat dat minder gaat worden. Morgen gaat ie met zijn vriendje spelen.
Nou dat precies. Ik heb alle vertrouwen gehad in de school. De juffen zien het meest. Ik ben helemaal niet iemand die naar de juf stapt of discussie aan gaat. Maar nu blijkt andere moeders wel en dan denk ik " hadden we maar eerder hierover gesproken met de juffen". Een juf denkt toch in groepsbelang en ik aan mijn kind. En ik denk dat de juf minstens mag weten dat hij zo verdrietig is en het niet begrijpt. Ik hoop echt dat ik het mis heb en hij straks weer met plezier naar school gaat. En ik wil ook de juf niet afvallen dat doe ik ook niet naar mijn zoontje toe. Maar ik vind het zelf een onbegrijpelijke keus en wilde daarom graag het gesprek aangaan met de juf. En als ik dan hoor waarom keuzes gemaakt zijn e. Dat de juf bepaalde dingen niet eens wist. Tja stelt mij niet zo gerust. Want nieuwe vriendjes worden niet altijd even snel gemaakt. Soms klikken jongetjes samen gewoon niet. En tot nu toe is dat met de overgebleven jongetjes niet het geval. Zij moeten toch ook wel zien dat deze jongetjes nooit samen spelen.
Maar dit had mijn zoontje dus ook met dat vriendje waar hij uiteindelijk van gescheiden is. Het was Timo voor en na en hij gaf aan nooit met iemand anders te spelen. De juffen bevestigden dit ook. Maar zodra ze gescheiden waren ging hij opeens wel met andere kinderen spelen, heel apart. Ondertussen bleef hij nog maandenlang beweren dat Timo zijn beste vriend was, maar in de praktijk gingen ze toch allebei steeds meer met andere klasgenootjes spelen. Ik snap de zorgen absoluut, want ik had precies hetzelfde en het ene kind is natuurlijk gevoeliger dan het andere, maar ik denk echt wel dat ze zo jong zich toch relatief makkelijk aanpassen.
Meestal komt het inderdaad echt wel goed. De 2 beste vriendinnen van mijn oudste gingen na groep 4 naar een andere school. Ze heeft ongeveer een jaartje geen vaste vriendinnen gehad (maar kon het met de meeste meisjes wel aardig vinden) en haast niet afgesproken maar sinds een tijdje weer een beste vriendin (hoe grappig, ze zitten al vanaf de eerste dag groep 1 bij elkaar in de klas en hebben elkaar nu opeens gevonden )
Je moet ook zeker het gesprek aan gaan en voor het belang van je kind opkomen. Maar je moet er niet vanuit gaan dat de school daarop iets gaat veranderen in het beleid. Ze kunnen gewoon geen rekening houden met alle individuele belangen. Als het mogelijk en wenselijk is, natuurlijk zal de school dan alles doen in het belang van jouw kind. Neemt niet weg dat het voor zoontje van TS natuurlijk erg sneu is. Als moeder snap ik dat en ik hoop niet dat één van mijn kinderen in die situatie zou komen. Mijn dochter zit in groep 2 en die zou het ook verschrikkelijk vinden als ze gescheiden zou worden van haar vriendinnetje(s).