Gedrag dochter

Discussie in 'Peuter en kleuter' gestart door aicirtap, 3 aug 2022.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Chechi

    Chechi Niet meer actief

    De vraag die vooral bij mij op komt na je verhaal;

    Hoe gaat het met jou? Je dochter heeft een heftige tijd achter de rug, maar jij ook. En je doet het allemaal alleen. Volgens mij is je dochter een hele doodnormale temperamentvolle peuter, maar lijkt het alsof het vooral veel op roept bij jou.

    Voel je je een slechte ouder? Bijvoorbeeld als je haar begrensd? Of ben je zo dankbaar dat je haar hebt dat je alles voor haar over moet hebben? Wat heeft het verlies van je moeder met jou gedaan als dochter? Heeft dit invloed op hoe je de band met jouw dochter ziet? Niks is zo ingrijpend in een ouder kind relatie als zelf een ouder verliezen. Voel je je machteloos als ze zo nukkig wordt? Je te kort gedaan? Allemaal dingen die ik mij namelijk kan voorstellen. En het kost allemaal veel energie.

    Succes mama, het is pittig! Zeker op deze leeftijd. Zeker in zo’n periode die jij hebt meegemaakt. Je bent op je kwetsbaarst. Maar weet dat je een top moeder bent!
     
  2. Ysabella

    Ysabella VIP lid

    27 jan 2017
    8.879
    16.218
    113
    Sommige dingen hebben ook te maken met de interactie tussen haar, jou en anderen.

    Het voorbeeld van de aardbeien: Als ze het vraagt krijgt ze er pas één, maar misschien vind ze het om wat voor reden dan ook wel heel moeilijk om te vragen. Op dat soort momenten mag ze best ondersteund worden Ipv dat ze 30 minuten aan tafel zit en ziet dat de aardbeien opgegeten worden door anderen. (Vind ik) Ik vraag mij af of ze er wat van leert op zo’n moment.

    Je zegt ook dat ze ontploft op het moment dat iets niet gaat zoals ze dat zelf wilt, maar ontploft ze omdat het niet gaat omdat ze het niet wilt of omdat ze op zo’n moment het overzicht verliest?
    Kinderen op deze leeftijd hebben allemaal vaste patronen, daar houden ze zich heel erg aan vast. Mijn zoon (toen 2 jaar) wilde bijvoorbeeld altijd als eerste naar boven lopen of de deur open doen. Drama als het niet ging zoals hij dacht dat het zou gaan. Van gillen tot slaan plus een meltdown. Heel heftig, maar vanuit zijn perspectief logisch. Wij moesten dus voordat we naar bed gingen afspreken wie vanavond de deur open mocht doen en wie er als eerste naar boven mocht lopen op de trap. Nu boeit het hem allemaal niet meer, maar hem gaven dat soort dingen structuur. Net als dat kinderen zich altijd vasthouden aan het bedritueel.
     
    Lies1611, Merlino, 2jongensmama en 2 anderen vinden dit leuk.

Deel Deze Pagina