Pfff.... Ik heb dus een pittig kind! hahahaha Tijn is 9 maanden, en heeft heeeeeeeeeeeeeel veeeeeeeeeeeeeel aandacht nodig! Tenminste hij eist die aandacht echt op! hij gedraagt zich soms echt als een verwend kind, gaat krijzen als hij zijn zin niet krijgt, wil niks en moppert veel. Hij slaapt goed, en kan hem ook makkelijk ergens mee naar toe nemen, want dan krijgt hij vollop aandacht. Als er veel mensen zijn vermaakt hij zich prima, afleiding zeg maar! maar als ik alleen met hem ben, of papa en mama even geen tijd hebben..pffffffffff..soms zijn er dagen dat hij eigenlijk alleen maar jengeld of mopperd, en ook pas stopt als ik heb op til! Nu vraag ik me af, is dit karakter of heb ik hem nu al verwend??? Ik probeer altijd wel op te letten dat hij niet steeds alle aandacht krijgt, als hij krijst pak ik hem niet gelijk op, maar lang laten krijzen nee dat vind ik sneu, ik bedoel hij is pas 9 maanden! Hij krijgt dus niet altijd zijn zin, maar als hij zo krijst is dat soms behoorlijk lastig! Houd regeltjes aan van elke 5 minuten heen, of als hij lief aan het spelen is, even een aai over zijn bol en laten weten dat ik trots op hem ben! Hij kan nog niet kruipen, of zich op welke manier ook voortbewegen, soms denk ik wel eens dat hij meer wil dan hij kan, en een beetje gefrustreerd is! Of heb ik dus gewoon een kind met een pittig karakter? Ben wel benieuwd, maak me soms gewoon wel eens druk dat ik zo een kindje creeer als die bij de opvoedpolitie komen! hahahaha (terwijl ik zelfs met gedragsprobleem kids werk!) zo, dat moest ik ff kwijt...maar meneer ligt nu heerlijk te slapen! dat is gelukkig geen probleem! kus miek
Hoe jij je kleine boeffie omschrijft is het net of het om Sophie gaat haha....precies hetzelfde... Ik lees mee! Groetjes,
Ik denk dat je mannetje zich gewoon heel graag wil voortbewegen maar dat dit hem nog niet lukt. Kylian deed dat ook, totdat ik hem sokjes en van die dunne schoentjes aantrok met van die antislip eronder. Toen kon hij met 1 voet grip krijgen en wist hij zich als een rupsje door de kamer te schuiven (we hebben laminaat) Daarna werd het al een heel stuk minder en nu hij loopt is het helemaal geen probleem meer want nu kan hij mij gewoon opzoeken. Alles gaat meestal goed, zolang ik maar in beeld ben. Groetjes Anita
danisha is ook zo... ze kruipt ook niet en wil heel graag lopen.. ze kan op vloerbedekking al best wel stukjes lopen maar op laminaat is het lastig.. sowieso vind ik het eng want als ze valt dan maakt ze zich stijf.. dat komt denk ik omdat ze niet kruipt.. toch vind ik danisha zeker wel pittig maar hoop dat ze zich wat beter alleen vermaakt als ze kruipt/loopt
Als Devon z'n zin niet krijgt gaat hij ook krijzen en op de vloer liggen enzo.. Ik ging hem een keertje nadoen en op de grond liggen nephuilen, toe zat hij me echt aan te kijken van 'mam wat doe je? Maar het werkte wel! Probeer ook eens kan je lachen
Thx voor de reacties! Als ik het zo lees, heb ik hem dus nog niet verwend? hhahahaha Hem na gaan doen schiet nog niet zo op, snapt hij niks van! Oefen samen met hem om te tijgeren, maar hij wordt woest op zijn buik! Zolang hij bezig gehouden wordt: spelen, wandelwagen, op schoot is het goed, maar alleen spelen? En voorheen kon hij zo een half uur in de box spelen zonder een kik te geven! meer herkenning? kus miek
Ja hoor hier ook hoor. Mijn dochter kan niet kruipen of staan of zitten nog. Dus ff 10 min spelen en dan is het al gillen/krijsen. heel erg vermoeiend maar dat is gewoon een frustatie dat ze iets niet kan wat ze wel heel erg graag wilt. Ik laat haar gerust ff krijsen hoor kan moeilijk de hele dag met haar lopen en zelfs dat vind ze niet altijd leuk. De hele tijd draaien in mijn armen.
Oooohhh hier precies hetzelfde, alleen Merel kan zich wel voortbewegen door te tijgeren. Ze kan zich maar even vermaken met dingen, even in de wippert en dan zeuren, even op schoot, maar niet te lang, even op de grond, maar dan toch weer iets anders willen. Het is ontzettend vermoeiend en ik hoop toch dat dit een fase is, want ze kon zich altijd prima alleen vermaken! Ook met naar bed gaan is het soms KRIJSEN! Alsof we haar wat aan doen ofzo.... Als we haar meenemen ergens naartoe dan is het prima, krijgt ze aandacht of heeft ze wat te doen of te zien. Soms denk ik wel eens.....zou ze zich vervelen, is het een kind die nog meer uitdaging nodig heeft? Want zodra ze iets nieuws in handen krijgt is ze een hele tijd zoet, zou ze uitgekeken zijn op haar speelgoed? Ik ververs het toch regelmatig! Als ze krijst pak ik haar op, kan het niet aanhoren, vind het zielig en ook niet nodig om haar dan te laten krijsen. En inderdaad denk ik ook wel eens......o jee, straks moeten we naar de opvoedpolitie . Doen we het wel goed, zijn we haar niet vreselijk aan het verwennen? En aan de andere kant denk ik dan....ze is nog geen 9 maanden oud, dus verwennen....dat kan toch nog niet?
he Merel! precies mijn verhaal dus! Zal het dan echt een fase zijn? wat echt bij de leeftijd hoort? Tijn gaat dan wel gewoon slapen zonder krijzen, maar is wel veeeeel eerder wakker dan voorheen! En nieuw speelgoed is ind weer even leuk, maar ook snel niet meer! Merk wel dat hij langer rustig alleen kan spelen als ik een kindercd-tje op heb staan! kus miek
Ja inderdaad, een kinder cd doet hiet ook wonderen! Ze zit dan naar de box te kijken zo van: "waar komen die kindjes toch vandaan" en naar de deur kijken alsof ze zo kunnen binnenkomen . Ik vind het wel ontzetten veroeiend hoor! Jij ook? Gisteren was echt een heel heftige dag en 's avonds was ik echt om 20.00 helemaal gebroken!
Hier ook hetzelfde. Bij visite en op het KDV is Sara voorbeeldig. Speelt ze heel lang en lief en op het KDV hebben ze geen kind aan haar. Maandag vroegen ze zelfs nog of Sara thuis ook zo ontzettend makkelijk was..... Thuis is het heel anders. Soms kan ze gerust een half uur spelen op het kleed maar zoals vanmorgen (en als zo vaak) bijv is het continue mopperen/jengelen en is het pas goed als ik haar op schoot neem. Inderdaad heel vermoeiend. Sara kan ook nog niet tijgeren, kruipen en ook niet rollen dus soms heb ik ook het idee dat er frustratie is van alleen maar kunnen liggen. Ik probeer haar ook niet meteen op te pakken en laat haar vaak wel een paar minuten jengelen maar dat helpt nauwelijks. Ik heb stille hoop dat het ook over is zodra ze kan kruipen of zich in ieder geval kan voortbewegen.
Ik heb ook het gevoel dat ze zich verveeld. Maar het is echt frustaties. Ik herken het heel erg van de kindjes die bij mijn op mijn werk ook waren (kdv) dat ze soms weken uit hun doen waren en ineens konden ze kruipen/tijgeren/lopen en waren ze gelijk andere kindjes.
Hier dus net zo. Op moment vraagt ze echt super veel aandacht ze is nu ruim 10 maanden, maar soms denk ik ook wel ik verwen haar teveel en mijn vriend zegt het altijd direct al van: Laat haar maar even krijzen. Maar goed dat wil ik het liefst helemaal niet horen. Cecile kruipt ook nog niet, maar sinds vandaag had ik haar bij mij in de keuken op de grond gezet en ging ze bilschuiven en was ze vrij rustig. Af en toe moest ik der recht opzetten want dan was ze omgevallen. Op moment is ze ook erg vervelend met eten en drinken, want mevrouw wil perce wat in der handen hebben om mee te spelen in combi met eten of drinken. Anders wil ze echt helemaal niks. Denk ook dat het een periode is.
hahaha lekker he ukkies van ons! maar denk dus dat we hieruit de conclusie kunnen halen: die kleintjes zijn gefrustreerd omdat ze meer willen dan kunnen! Al onze kleintje kruipen niet namelijk! @merel: zeker soms heel erg vermoeiend, steeds dat jengelen en soms echt krijzen! soms denk ik wel eens: ga je uberhoubt ooit een skruipen? want op zijn buik liggen is geen favoriet, hij wil alleen maar zitten, en tja uit zitstand kan je niet gaan kruipen! Zitten kan hij heel goed, maar zelf gaan zitten dus niet! Leg hem dus wel steeds op zijn buik hoor..maar dat houd hij gewoon niet lang vol! kus miek
danisha wil ook nooit op haar buik.. ik zet haar nu vaak op de grond met blote voetjes.. soms zelfs zonder broekje (laminaat he) en dan kan ze heerlijk spelen en oefenen.. want merk echt dat ze steeds vooruit gang boekt met de pogingen tot kruipen/optrekken
ja dat probeer ik ook, dat zie je hem wippen, kontje steeds omhoog, maar geen cm voorruit! Armpjes helemaal uitrekken om iets te pakken, lukt het niet: KRIJZEN! hahahaha kus miek
Herkenbaar. Als we op bezoek zijn, zeggen de mensen dat onze zoon lief is. Mijn vriend en ik hebben zoiets van: "Wij weten wel beter". Ik denk dat afleiding en het niet kunnen kruipen ook een rol speelt. En ook wat Marijke1985 zegt: Als ik hem na doe, dan houdt hij op. (Ja, net als in die reclame, zoals appelsientje schrijft.) En lauraatje, ons zoontje valt ook niet altijd op zijn billetjes, omdat hij zich stijf houdt. Heel eng, vind ik dat.
Het lijkt er inderdaad sterk op dat het gejammer oa veroorzaakt wordt vanuit frustratie. Ik merk dat Sara vooruit wil. Op haar buikje zet ze haar knietjes loodrecht onder haar kontje die dan helemaal opmhoog wipt maar daar blijft het dan bij. En inderdaad, dan is het krijzen.