Ik vind de straf nogal fors Het liegen, stiekem zijn en uitproberen hoort bij de leeftijd. Ze gaat nu uitvinden wat ze ermee kan winnen als ze liegt, of juist niet. Leer haar dat eerlijk het langst duurt. Ja als je iets stouts doet en dat verteld worden we misschien boos, maar als je het verzwijgt, we komen erachter, en je liegt erover dan worden we veel bozer... Dit concept moet ze nu gaan leren en de straf die ze nu krijgt is fors in zo'n leertraject. Wanneer ze een jaar lang steevast wekelijks liegt zou ik hem snappen, maar voor nu zou ik kiezen voor een goed gesprek en een mildere straf. Zowiezo ben ik van mening dat bij gevoelige kinderen straffen veel vaker averechts werkt. Je zou haar daardoor bij je weg kunnen duwen. Uit je verhaal maak ik op dat je heel veel van haar houd en haar wilt helpen. Powermama! Over het principe van straffen en belonen bij een gevoelig kind zou ik dan ook zeker in gesprek gaan met de begeleiding die ze straks gaat krijgen! Centrum voor Jeugd en Gezin (cjg) zou je kunnen benaderen. Ervaring mee en echt heel erg tevreden...
kinderen mogen ook af en toe ondeugend zijn. en als er bekentenis komt moet je altijd prijzen. lijkt me heel normaal. ze kan waarschijnlijk niet slapen. en iedereen slaapt. gewoon goed gespreek. mijn zoon deed ook een tijdje snachts stiekem licht aan doen in zijn kamer en lezen. ik deed alsof ik niet wist. na een paar keer vertelde hij het we praatten erover en daarna deed hij het niet meer. maar het kan ook weer wel gebeuren. een beetje ondeugendheid is prima. maar ze moet niet bang worden voor straf waardoor niet durft te vertellen. alles moet gezegd kan worden.
Waar het mij om gaat is het liegen, van te voren nadenken over hoe ze ervoor kan zorgen dat wij ergens niet achter komen, we er toch achter komen en met haar in gesprek gaan. Dan alsnog blijven liegen, boos worden als we haar ergens naar vragen omdat ze dat nooit zou doen etc etc. We hebben haar meerdere keren aangegeven dat wij ook wel eens ondeugend waren en als ze eerlijk is we dat belangrijker vinden en ze geen straf krijgt. Dat ze tijdens die gesprekken liegt, wij uitleggen waarom het niet klopt wat ze zegt, dan zegt dat ze echt eerlijk is en maar een klein gedeelte verteld. Wanneer we dan in de geschiedenis van de tablet kijken zien dat ook dat niet klopt. Dat is het gedrag waar ik van sta te kijken. Het stiekem naar beneden gaan en, in dit geval de tablet pakken, het zou ook zo iets anders kunnen zijn, dat vind ik idd ook niet zo schokkend.
Bedankt voor de tip. Ze heeft echter al een intake gehad bij een 'algemene' organisatie en die zeiden te weinig ervaring te hebben met deze 'problemen' in combinatie met haar intilegentie. Vandaar dat het me toch verstandiger lijkt om te wachten tot er plaats is bij de instantie waar ze naar is doorverwezen.
schaamt ze zich niet als jullie ontdekken dat zij aan het liegen was? hoe reageert zij als zij 'ontmaskerd' is? ik zou niet boos reageren op liegen. want zo corrigeer je liegen niet volgens mij. een kind kan liegen omdat ze bang is vr straf, dat is spontaan, niet durven op dat moment om de waarheid te vertellen. of als onderdeel van zijn plan om iets te kunnen doen dat niet mag en dat zonder straf. ik vertel aan mama dat '...' zo denkt mama dat....' dus: wat moet ik doen als mama erachter komt? 'nee ze komt daar dus nooit achter als ik het niet vertel en vertel dat...' ik zou ook nooit vertellen dat iedereen wel eens 'ondeugend' is. dat is nou iets waar je niet gaat relativeren vind ik op deze leeftijd. richt op de daad, 'jij was ondeugend'..dat dus niet. 'wat jij deed was verkeerd'. 'iedereen kan wel eens iets verkeerds doen'. als ik mijn zoon zou zeggen dat hij ondeugend is geweest dan stoort hij in volgens mij. dat is een enorme belediging voor hem. verkeerd en ondeugend zijn zo verschillend van elkaar. wij als volwassenen onder elkaar geven toch een andere betekenis aan 'ondeugend'. voor een kind moet dat woord wel heel zwaar liggen. fout maken, iets verkeerds doen, die zijn ok. 'ondeugend zijn' dat gebruiken wij nog niet in een gesprek met zoontje. of haar gedrag normaal is voor een 7 jarige? geen idee. maar ik weet dat 7 jarigen kunnen zelfs als een groep liegen, en de kinderen die dat normaal niet zouden doen ook gewoon meedoen. mijn zoon verzon van alles met 6 jaar eind en begin 7 jaar oud. volgend keer: tablet kwijt= zij moet het zoeken/vinden, want 'het gaat jullie weer niet lukken om het te vinden en de kans is veel groter dat zij het veel makkelijker kan vinden en zij begrijpt misschien wel waarom jullie zo denken'. dat snapt zij wel heel goed denk ik. zo geef je haar kans om terug te komen van haar eigen plan zonder confrontatie tussen jullie. dus heel creatief daarmee omgaan. want zo een kind steeds willen ontmaskeren haar leugens aan tafel leggen kan heel slecht effect hebben op haar. geef haar de kans om zelf iets recht te zetten al voordat er een confrontatie/conflict ontstaat. een beetje theater dus. snap je wat ik bedoel? dus niet zo altijd bloedserieus om gaan met de toestanden met haar. relax en speel gewoon mee, zo snap je haar veel beter. jij bent veel te ernstig krijg ik het gevoel.
@belize bij Q werkt het juist niet om te zeggen dat ze een fout heeft gemaakt of iets verkeerd heeft gedaan, dan kom je niet meer bij haar binnen en raakt ze redelijk overstuur. Ik heb juist het idee dat deze aanpak wel bij haar werkt. Zo kon ze gister ook niet slapen, ook niet raar met de hitte. We hoorde haar en vroegen wat ze allemaal aan het doen was. We zeiden erbij dat ze het eerlijk kon vertellen en we haar dan misschien konden helpen. Ze was in haar nieuwe biebboeken aan het kijken en had even met de LEGO gespeeld. Dus besproken dat ze zo waarschijnlijk helemaal niet kon slapen en ze beter aan ins had kunnen vragen of we nog tips hadden. Uiteindelijk hadden we besproken dat ze nog een hoofdstuk uit Harry Potter mocht lezen omdat ze dan ook op bed lag. Ook hebben we besproken dat het super fijn was dat ze eerlijk was én zich aan de eerder gemaakte afspraak had gehouden dat ze maar tot een bepaald punt mocht lezen. Ik heb gewoon echt een bloedhekel aan liegen, zal vast iets met vroeger te maken hebben
Mijn oudste is 8 en kan er ook wat van. Wij hadden het idee dat het hem vooral om eigen voordeel te doen is. Als hij de kans krijgt is hij het liefst 24/7 met zijn DS in de weer of op de laptop. Hij heeft een uur schermtijd per dag die we strikt afbakenen. Gaat hij bewust, ondanks een paar waarschuwingen en tijdsaanduidingen over de tijd heen dan nemen we zijn DS in en dat betekent eveneens een dag geen schermtijd. Inmiddels moeten we de DS verstoppen op een plek waar hij niet bij kan omdat hij anders heel vaak dat ding uit de kast wist te krijgen en die verstopte in zijn bed. Dan ging hij "lekker even rustig boven spelen, hoor mam!" en als ik dan even later ging kijken zat hij te DS-en. Gelukkig is aan heel zijn gezicht en houding te zien als hij de waarheid niet spreekt, dus we zijn er meestal wel gauw achter, maar ik vind het ook verschrikkelijk! Het wordt in de loop van de tijd wel minder, trouwens...
hier is het nog altijd het probleem:slapen...vreselijk. hij kan niet rustig liggen en diep adem halen om te kunnen slapen.hij doet van alles rond bedtijd...pfff. gelooft zij dat zij nooit iets verkeerd doet of nooit n fout maakt? of dat zij het niet leuk vindt dat jij het gaat zeggen?
Op de een of andere manier reageert ze heel sterk op 'fout', vooral op school. Het werkt bij haar veel beter om te zeggen dat iets nog niet helemaal is gelukt of dat ze zich heeft vergist ofzo. Ik doe ook altijd mijn best om juist het positieve te benadrukken en niet de nadruk op het 'foute' te leggen. Ook gewoon tussendoor complimenten te geven enzo. Ik heb het idee dat mensen in het algemeen de nadruk op het foute leggen. Misschien reageert zij er wel zo op omdat ik dat nooit zo doe, geen idee? Of toch faalangst, dat is al vaker aangegeven op het kinderdagverblijf al. Maar omdat ze bijna nooit iets tegen komt wat niet in een keer lukt weet ik dat niet en denkt de juf dat het iets anders is dan faalangst.
je haalt nu 2 zaken door elkaar volgens mij. een opdracht fout maken is heel iets anders dan qua gedrag iets verkeerds doen. maar goed, ik snap echt niet meer waar dit nu over gaat.
Ik vind wanneer je tegen iemand, een kind of volwassenen, zegt dat hij iets fout doet dit meteen een hele negatieve lading hebben. Dat maakt naar mijn idee niet uit of dat in gedrag of een opdracht is. Ik zeg liever dat ze ondeugend zijn geweest, of in andere gevallen bijvoorbeeld het nog niet goed door hadden. Dus op je eerdere vraag of Q het niet leuk vindt dat ik zeg dat ze iets fout heeft gedaan, dat is niet mijn (onze) manier van communiceren maar meer iets wat op school gezegd kan worden. Daar zal het liegen naar mijn idee dus niet vandaan kunnen komen.
Mijn dochter van 6 liegt de laatste tijd ook veel maar ik zie het als een fase en niet echt als vreemd gedrag. Dochter vroeg om een mini donut, prima je mag er 1 pakken. 's avonds vroeg mijn man of ik er ook 1 op had want er zaten er nog 4 in ipv 5. Volgende ochtend aan dochter gevraagd hoeveel ze er gepakt had 1 zei ze.......maar waarom wil je dat weten ik vraag toch ook niet hoeveel boterhammen jij op hebt? Was haar antwoord. Ze bleef volhouden dat ze er 1 op had,....tot ik zei dat ik wist dat ze loog en dat ik nu een eerlijk antwoord wou. Toen huilde ze dat ze er 2 op had omdat ze aan elkaar gekleefd zaten. Verder is ze altijd eerlijk maar de laatste tijd heeft ze afentoe dit soort momenten. Ook zegt ze dingen die niet waar zijn zo zou de juf dit of dat gezegd hebben. En later zegt ze dan grapje!!
inderdaad dat hadden we ook met eind 6 jaar. maar wel enorm huilen en spijt over zijn leugen. en inderdaad de juf zei soort dingen. is echt een fase. gaat langzaam weer weg.
Ik vind het niet iets heel schokkends. Ze toont dit gedrag met een reden. Ze weet dat het niet mag en doet het daarom stiekem. Ik denk niet dat je het echt als liegen moet zien maar meer als ik heb iets verkeerds gedaan en straks wordt mama boos. Meer de werkelijkheid verdraaien en dat is denk ik kind eigen. Ik vind de straf heel hoog, eigenlijk geef je er twee. Deze week geen tv en tot de zomer vakantie geen YouTube. Naar mijn idee zijn deze veel te zwaar en werk dat het "liegen" juist in de hand. Daarnaast kun je met een kind van 7 niet samen een straf bedenken. Jij bent de ouder en bedenkt de straf. Zo lopen de rollen wel erg door elkaar heen wat voor verwarring kan zorgen. Wanneer je het even niet weet, geen haar dan eerlijk aan dat ze straf krijgt maar dat je even niet weet welke en dat je hier straks op terug komt en die dat dan ook. Zo heb je zelf even de tijd om na te denken en alles te laten zakken waardoor je anders naar de situatie kijkt. Maar als het niet de eerste keer is dat ze dit heeft gedaan zou ik vooral de iPad mee naar boven nemen en deze in je slaapkamer opbergen.
Joh, dat is toch een veel te forse straf voor een kind van 7! Ik zou je willen vragen om het eens om ge draaien; om je te verdiepen in je kind. Je noemt nogal wat zorgelijke punten; zeer gevoelig kind, op school niet krijgen wat nodig is, verstoord contact tussen haar vader en haar. Dat is nogal wat voor een meisje van 7 jaar. Ga er vanuit dat er een reden is die in haar zit als jij vindt dat ze niet eerlijk is. Jij zegt dat ze liegt; kan, maar misschien is het voor haar het zoeken naar veiligheid/gehoord worden/innerlijke troost zoeken. Kun je er (zonder belerend te zijn of met opgeheven vinger) een goed gesprek over voeren door vooral vragen te stellen? Ik lees vooral dat je dochter in de knel zit. En dan helpt straf echt averechts.
Allemaal hele aardige adviezen. Wat ik me vooral af vraag is of er meer kinderen zijn die op deze manier met de waarheid verdraaien / liegen om gaan. Over de straf en wat haar allemaal dwars kan zitten heb ik het uitgebreid met mensen gehad die haar kennen. Niemand heeft kinderen die ook op deze manier 'liegen'. Vandaar mijn vraag.
Nogmaals; dat een kind 'liegt' komt ergens vandaan. En ik zou het jou en je kind gunnen dat je er achter komt waarom ze dat doet. Welke rol speel je hier zelf in en welke rol speelt je dochter hier in? Dat is interessant, het liegen kun je dan ombuigen. Succes!
Ik ben van mening dat alle kinderen en volwassenen wel eens liegen of creatief met de waarheid omgaan. Is dit vreemd ? Nee, dat denk ik niet. Mijn oudste heeft dit ook gedaan. Ze heeft nu met vallen en opstaan geleerd dat ze beter de waarheid kan zeggen en dat zij dan meer voor elkaar krijgt dan wanneer zij liegt en ondanks gaat zij soms nog creatief met de waarheid om. Al is het alleen maar om "gezeur" van ons te vermijden. In mijn ogen is de straf ook veels te hoog. Probeer haar duidelijk te maken waarom zij beter gewoon de waarheid kan zeggen. Dat helpt beter dan straffen Ik vraag mij wel af gaat er niemand van jullie wel eens creatief met de waarheid om gezeur van bijv partner te vermijden ? Ik doe het zelf ook wel eens. Het gaat niet om grote zaken,maar ik weet dat mijn man kan miepen over bijv schoenen. Hij vindt alles snel te duur. Terwijl we het financieel goed hebben.Kan ik slecht tegen en om daar nou iedere keer weer gezeur over te hebben. Zeg ik ook wel eens dat ze goedkoper waren dan dat ze in werkelijkheid waren.