Gedrag wel of niet normaal?

Mijn jonste is 3,5 jaar en liegt nog glashard in mijn gezicht. Haar zijn we nu aan het leren om eerlijk te zijn. De oudste (5,5 jaar) heeft dit inmiddels geleerd en is eigenlijk altijd eerlijk. Maar.. hij is nog jong dus ik schat in dat hij ook nog wel eens bewust de waarheid gaat verdraaien of verzwijgen om ergens onderuit te komen. Dat vind ik niet erg en normaal; leren is een proces met vallen en opstaan en hij zal de grenzen wel weer gaan opzoeken wat dit betreft. Dan is het aan ons als ouders om dit weer bij te sturen.

 

Natuurlijk liegt ieder kind wel eens en zolang het incidenteel is en niet structureel voorkomt, zou ik me er persoonlijk niet al te druk om maken.

Ik denk dat je het goed hebt aangepakt wb het liegen. Mijn dochter reageert hetzelfde als jou dochter en raakt ook helemaal overstuur wanneer ik alleen wat fout is enorm benadruk...). Ik had het dus precies hetzelfde aanpgepakt. Je hebt haar uitgelegd dat dat bij jullie thuis onacceptabel is en wanneer ze eerlijk verteld wat er is gebeurd je niet (minder) boos bent. Het heeft gelijk zijn vruchten afgeworpen aangezien ze van de week eerlijk vertelde dat ze ging spelen ipv in bed liggen.

Ik denk dat er al genoeg gezegd is over de gegeven straf , maar wat ik je nog wel wil meegeven is dat hoe zwaarder je haar nu straft voor haar leugen, hoe meer redden er een volgende keer is om wederom te liegen.... Alhoewel ze nu zegt dat het niet erg vindt dat ze geen tablet mag kijken, kan ik me niet voorstellen dat ze dat ook ECHT vindt. Ze wil dat ding natuurlijk niet nog een keer wekenlang afstaan.

Maar goed, ze heeft gelogen, jullie hebben het besproken, ze heeft straf gehad. Niet te lang bij stil blijven staan. Klaar (en op naar de volgende opvoed uitdaging)

 

Ik heb nog niet alles gelezen, maar het klinkt alsof je dochter heel streng is voor zichzelf, bijvoorbeeld door een buitensporige straf voor te stellen. Als ze in haar hoofd heeft dat iets doen wat niet mag meteen zulke grote consequenties heeft, dan snap ik wel dat ze zo hard probeert te liegen. Ik zou haar juist gaan leren dat ze ook een mens is die soms een fout maakt en dat je daarvan kan leren(hoe zou je het de volgende keer anders kunnen doen?) En wat een passende consequentie is, bijv een dag geen youtube. Dan leert ze namel8jk ook dat ze die dag erna weer opnieuw kan proberen.

Verder zou ik proberen heel kritisch te zijn op jezelf naar welk gedrag je van haar bijstuurt. Opzich is het met die warmte toch niet heel gek als ze nog even met haar lego speelt of in een biebboek leest? Als dat allemaal op haar kamer staat is het toch prima bedacht voor een zevenjarige. Je zou ook kunnen zeggen dat het heel slim van haar bedacht is en dat jij denkt dat het misschien nog beter werkt als ze die biebboeken in haar bed leest.
Ik ben er natuurlijk niet bij, maar dit komt in mij op als ik je verhaal lees.

 

Dat grapje deed mijn zoon ook vaak op die leeftijd als hij een leugen verteld had. Dat werd op een gegeven moment echt vervelend dus toen afgesproken dat we alleen nog grapjes maken over echt leuke dingen waar we allemaal om kunnen lachen. Dat heeft toen goed geholpen.

Pas zag ik bij het programma "het geheime leven van een 4 jarige" dat kinderen dat "grapje" na het liegen bewust gebruiken. Ze weten dat ze fout bezig zijn met liegen en proberen het zo minder erg te maken. Dat was tenminste de uitleg van die psycholoog.

 

Hier een zoon van 9 en ik heb hem vaak genoeg op leugens betrapt. Maar op het moment dat ik hem confronteer bekende hij en heeft hij nog nooit smoesjes verzonnen of de waarheid weer verdraaid om zo onder die leugen uit te komen. Dus als antwoord op je vraag, nee dat herken ik niet.

 

Dan zul je iets anders moeten bedenken, maar ik zou op deze leeftijd de straf echt niet langer maken dan devolgende dag.

 

Er zijn meer dingen waar je tegen aan loopt, je schrijft dat er nader naar haar gekeken gaat worden. Dit zal dan dus niet het enigste in haar gedrag zijn waar jullie je zorgen over maken?
Vaak zijn het veel verschillende aspecten waar je tegenaan loopt.

Puur alleen op je voorbeeld, tja, ik vind het ook niet geheel normaal gedrag voor een 7-jarige, maar echt shockerend vind ik het ook niet, een week straf vind ik voor een 7-jarige echt te lang en nog niet te overzien. Je zou ook haar 'youtube-tijd' per dag kunnen aanpakken en de tablet beveiligen met een code zodat ze er zelf niet op kan gaan zonder jullie toestemming.
Met bovenmatig straffen gaan kinderen inderdaad de waarheid ontwijken....

 

Ik denk dat dat ook verstandiger is.

Ervaring en de kennis hebben in bepaalde 'problematiek' is heel veel waard als je ergens tegen aan loopt. Succes!

 

Ik vind het niet zo raar dat een kind soms liegt, de waarheid verdraait of iets achter houd. Als er systematisch wordt gelogen is het een ander verhaal.

Rond 7 jaar begint het geweten van een kind verder te ontwikkelen en zijn er verschillende redenen waarom ze zullen liegen; uit schaamte, om ouders niet teleur te stellen, om onder een straf uit te komen, etc.
Ik weet niet of ze vaak gestraft wordt voor liegen? Maar daarmee kan je best juist nog meer leugens uitlokken.
Dat ze zichzelf een zware straf geeft kan zijn omdat ze denkt dat dit voldoet aan jullie eisen van haar.
Als ik lees dat jij echt een hekel hebt aan liegen dan kan het zijn dat ze zichzelf daarom een zware straf geeft en vervolgens ook aangeeft het niet erg te vinden. Ze voldoet dan aan jouw idee dat liegen echt not done is.

Verder denk ik wel dat het goed is om erachter te komen of ze echt vaak liegt en zo ja, of ze hier zich schuldig over voelt en of niet anders kan dan liegen in haar optiek. Zo ja, dan is het slim om hier hulp voor te zoeken want stelselmatig liegen ga je niet zomaar in de kiem smoren. Daar kan je wel wat hulp voor gebruiken.

Uit eigen ervaring; Ik heb vroeger ook gelogen. Waarom? Omdat ik bang was voor bepaalde consequenties en teleurstelling.
Zo loog ik standaard als ik iets kapot had gemaakt. Waarom? Omdat mijn moeder het dan meteen weg gooide en dat vond ik vreselijk want misschien kon het wel gemaakt worden.
Zij vond dat kapot kapot is en dus werd het weggegooid. Mijn kapotte spullen plakte ik met bison kit als ze niet in de buurt was. Als kind heeft dit mij enorm veel gedaan, zelfs nu raak ik nog in de stress als er iets kapot gaat (en ik ben nu 29... kan je nagaan wat een impact het heeft gemaakt).

Verder weet ik nog dat ik voor mijn verjaardag het tamagotchi spel had gekregen. Ik mocht dit de volgende ochtend niet pakken en moest in bed blijven tot mijn ouders ook wakker waren. Ik ben het toen beneden gaan pakken en verstopte het in bed. Ik zei tegen mijn vader dat ik alleen was gaan plassen. Toen hij er achter kwam was hij enorm boos. Heb het spel nooit meer aangeraakt. Kan zeggen dat ik er op dat moment alleen van had geleerd dat mijn vader mij een enorme teleurstelling vond.

Edit; zie nu dat je het er over hebt gehad met andere en dat zij aangeven geen liegende kinderen te hebben. Ongeveer 15% van de kinderen liegt dus het kan. ik vraag mij ool af of deze mensen door hebben als hun kind liegt of dat deze kids gewoon heel goed zijn in leugens voor zichzelf te houden.