Nouja 'redden'. Ik vroeg me meer af of ze er klaar voor is nu, omdat ze nog heel speels en fantasievol is. En nog niet zo taakgericht enzo. Ik ben inderdaad super benieuwd naar wat er nu precies gebeurd op de psz. Zoals ik al eerder schreef is ze schoolrijp. Ze telt tot 20, puzzelen en kleuren noemen gaat prima, kleurt binnen de lijntjes, ze snapt het principe van meer, minder, langer,korter etc, ze tekent al ruim een jaar poppetjes, net als knippen, ze herkent en schrijft haar naam, springen geen probleem, ze kan achteruit rennen, evenwichtsbalk is geen probleem, ze kan op klossen lopen, hinkelen, koppeltje duikelen op een rekstok, schommelen, fietsen en steppen ook uiteraard, ze kan gooien en vangen tegelijk. Ze kan memory en kwartet spelen, op haar beurt wachten, etc etc. De juf ziet ook dat ze cognitief naar groep 1 kan. Het is puur en alleen gedrag... Toch komt er hier heel vaak een meisje uit groep 3 aan de deur omdat ze met mijn dochter wil spelen. En zo zijn er nog meer kinderen die met haar willen afspreken.
Ik neem de juf wel echt serieus hoor. Ik ben idd blij om nu alvast dingen te weten, zodat ik nu kan helpen om haar klaar te maken voor de basisschool. Vandaar natuurlijk ook mijn vraag hier. Maar ik lig er wel wakker van. Voornamelijk omdat ze het gedrag van mijn dochter wil duiden. Je weet ook de geschiedenis niet. Eerst moest ik bloed prikken. Ik vroeg: waarop dan? Zij: ja op alles. Dat vond ik al vreemd. Netjes naar de huisarts geweest, maar de huisarts vond niet genoeg reden om te prikken. Daarna moest ik een gehoortest doen. Weer terug naar de huisarts. Verwijzing ziekenhuis. Nu heb ik volgende week daar een afspraak en komen ze nu: nee ze hoort toch wel goed, het is haar gedrag. En komt ze opeens met ASS of hooggevoeligheid. Dat maakt me wel een beetje gefrustreerd en dan denk ik stiekem: jij misschien een beetje laaggevoelig? Mij raakt dit hard. Ik vraag me wel af hoe nodig dit nou precies is.. Nu ik dit allemaal zo heb opgeschreven kan ik me er wel wat bij voorstellen dat de juf de link niet kan leggen; haar mogelijkheden komen niet overeen met haar gedrag + ze hoort ook steeds van mij dat het thuis wel goed gaat. Ze had het moeten beginnen over ASS, maar het blijft gewoon een heel vreemd verhaal...
Klinkt dan meer alsof ze de aansluiting met de groep mist. Want ze klinkt zo een behoorlijk eind vooruit. En als ze het dan niet duidelijk kan vertellen omdat haar spraak wat achter blijft komt er kortsluiting in haar hoofd. Haar koppie wil een stuk meer dan haar mond kan vertellen. Thuis heb je de rust en tijd om haar te laten uitpraten. Op de psz is die tijd en rust er niet.
Hey jouw dochter is precies even oud als mijn dochter! Ik zie het nu pas. Hahah wat grappig. Ik denk idd dat het is wat jij zegt. Plus ook iets met haar energieniveau. Hoewel dit ook heel afhankelijk is van de situatie. Spelen in de speeltuin met andere kinderen gaat bv super. Dan zie ik haar zo de hele middag niet en is ze heel leuk in de weer. Ik zie ook dat ze gemakkelijk in de babyrol schiet wanneer ze het ff een klein beetje lastiger heeft, bv in contact met vreemden of als ze haar rits niet dicht krijgt of als ik iets van haar vraag wat ze niet wil of als ze bang is om een 'nee' te krijgen. Maar ja dat is wel heel anders dan de huilbuien waar de psz het over heeft. Kan denk ik twee kanten op gaan in groep 1. Of ze gaat zich optrekken aan de oudere kinderen of het blijft hetzelfde; ze kan zich onvoldoende uiten en raakt gefrustreerd. Ik zal eens op zoek gaan naar manieren hoe je je peuter/ jonge kleuter kan helpen om zich verbaal beter te uiten zodat hij zichzelf al wat meer kan reguleren. Weet jij iets toevallig?
Ze heeft niet geleerd om fouten te maken. Als ze al zoveel wel kan, gaat het best wel vanzelf. Op het moment dat het dan moeilijk wordt, voelt het als falen. Ze weet denk ik nog niet hoe ze op een rustige manier om hulp kan vragen, waardoor ze terug valt in ‘baby gedrag’. En zeker op de peuterspeelzaal is het verschil in niveau ontzettend groot. Daar zitten kindjes van net 2, die amper praten, en nog bij alles hulp nodig hebben. Die krijgen die hulp door te gaan huilen. Blijkbaar is dat de manier om de juffen te laten weten dat het niet lukt.
Dat zou heel goed het geval kunnen zijn idd. Niet dat alles bij haar vanzelf gaat hoor, maar ik denk idd dat ze nog moeite heeft om fouten te maken en dat ze dat nog moet leren. Dat herken ik wel ja. Net zoals rustig om hulp kunnen vragen. Gewoon oefenen dus. Thuis is daar een goede plek voor om te oefenen. Thnx voor het meedenken! Iedereen trouwens!