Ben ik raar? Ik ben altijd al een beetje op mezelf geweest, ik kan mezelf heel fijn vermaken. Sinds de baby er is willen ouders en schoonouders soms langskomen. En broers, zus en schoonbroers. Etc. Allemaal willen ze "niet te vaak" langskomen, maar alles bij elkaar heb ik alsnog meerdere dagen in de week visite. Ik ben liefst gewoon alleen of met ml. Dl slaapt slecht, en slapen gaat nu net wat beter. Afgelopen weken had Ze sowiwso te weinig geslapen, dus ook sl gaat t slapen nu beter, ze word nog steeds moe wakker. Daarnaast ben ik bezig met haar in bedje te leren slapen. Lukt dit niet dan slaapf ze bij mi. Maar ze slaapf zo licht dat ze met stemmen vd visite niet echt slaapt (of max half uur en dan uren wakker). We zijn nu dus slaapritme aan t opbouwen en gezien ze binnen t uur na wakker worden moe is hebben we n besst strak ritme. Alles bij elkaar (plus zeker ook dat k sowieso al op mezelf ben) Zorgen ervoor dat ik eeecht geen zin heb in familie even. Laat staan vriendinnen. Is dit gek? Ik moet trouwnes wel opletten dat k nieand kwets, want tis natuuirlijk ook hun nichtje/kleinkind
Nee hoor, je bent niet raar. Wij vinden het al veel als de familie wekelijks wil langskomen. Dat deden ze eerst ook niet. Daarnaast kun je heel goed onderbouwen waarom je wat meer rust wilt voor je dochter. Het gaat in deze situatie om haar welzijn en dat kun je best uitleggen, daar kwets je niemand mee. En als ze het niet begrijpen ligt dat echt aan hen. Succes!
Hier zag ik ook ineens mensen elke week die voorheen nooit zomaar aan kwamen maar dat werd na een tijdje minder en minder en nu zien we ze alleen weer op verjaardagen....stoorde me er op zich niet aan, zo gaan die dingen. Dat je er niet altijd zin in hebt oké maar zou me niet helemaal gaan afzonderen, je kan misschien wel tijden met ze afspreken wanneer ze het beste kunnen komen.
Hier is het eerder andersom, kwam er maar eens iemand langs. Maar ik snap je wel hoor. Hoewel ik nu zeg dat ik graag zou zien dat er eens iemand langskwam, ben ik ook wel iemand die graag op zichzelf is. Meerdere keren per week is dus aan mij ook niet besteed. Ik heb me er nooit voor geschaamd om dit kenbaar te maken, als het een verplichting wordt dan is voor mij alle gezelligheid eraf en dan heeft niemand er wat aan. Helemaal met jullie situatie begrijp ik dat je rust wilt en niet te veel visite. Ik zou dit dan ook gewoon uitleggen, helemaal niks om boos om te worden vind ik. En spreek anders af wanneer het voor jou/jullie uitkomt om visite te ontvangen, zo weet je waar je aan toe bent en kun je dit misschien makkelijker in je schema inplannen. Is ook soort rust en regelmaat natuurlijk. Zijn ze het er niet mee eens, tsja dan zou ik toch gewoon volhouden. Het gaan immers niet alleen om jezelf maar ook om jullie kind. Visite kan dan altijd later nog regelmatig langskomen.
Plan gewoon voor jezelf in de week vrije dagen en plan dagen waarop je wel bezoek wilt ontvangen. Zo hou je het in evenwicht. Geef ook aan bij het plannen van bezoek dat je het goed in balans wilt houden en ook tijd voor jezelf en je kindje nodig hebt. Dat snappen ze heus wel. Je kunt ook aangeven op die en die dag zou het kunnen van die tot die tijd. Bijv. een uurtje. Gewoon duidelijk je grenzen aangeven.
Ik ook niet... Ik zou een baby ook persoonlijk laten wennen aan een wereld dat breder is dan mama en papa, ook qua leefgeluiden/ stemmen ed. Afgezonderd opgroeien wil je toch ook niet?
Ik begrijp je wel, ben ook niet zo'n visite-mens. Zelf heb ik het gewoon kenbaar gemaakt dat het wat teveel werd. Helemaal als het slapen nu zo rommelt en de kleine wat oververmoeid lijkt; wat meer rust gaan inbouwen als jullie dat het beste lijkt. En dat wennen voor een baby aan andere stemmen voegt echt niet zoveel toe hoor. Ja kan leuk zijn, maar heb echt geen verschil gemerkt in onze kinderen die de ene tante wekelijks zagen en de andere misschien een keer per maand. Leefgebieden hoort de baby sowieso wel: stofzuigen, tv, buiten, etc.
Heel begrijpelijk juist! Bellen ze je op om te vragen of ze langs mogen komen? Zoja dan kan je bij het volgende telefoontje aangeven dat er even rust nodig is, maar dat een week later bijvoorbeeld wel weer een keertje kan. Bellen ze niet op dan zou je ze kunnen vragen of ze voortaan even bellen voorafgaand aan een bezoek zodat je vervolgens tijdens het belletje uit kunt leggen hoe en wat zonder dat dat hard aan komt als afwijzing?
Natuurlijk voegt dat iets toe, met 4 weken nog zeker niet, maar een baby van 6maanden maakt heel goed onderscheid tussen bekende vertrouwde personen en onbekenden. En iemand een maand niet zien als je 6mnd bent is een hele lange tijd. Maar daar heb ik het niet over mbt leefgeluiden. Stofzuiger is toch iets heel anders dan verschillende stemmen, gezichten, diverse gesprekken, geuren enz waar ook klei+e baby's wel of niet aan gewend raken.
Hier ook zo! Zeker als ik net bevallen was ( of iemand in de familie of vriendenkring), bezoeken we elkaar extra. die kleintjes worden zo snel groot! Als jij het vervelend vindt, zou ik vragen of mensen van tevoren even willen bellen, zodat je het zelf een beetje kunt doseren.
Harstikke normaal hoor! Maar pas op dat je jezelf niet isoleert en mensen je niet meer bellen of langskomen. Dat is de keerzijde.. Been there Ik sloot me voor iedereen af in de laatste trimester van m'n zwanger tot een jaar na de bevalling. Toen ik echt weer effe behoefte had om niet alleen moeder te zijn en m'n vriendinnen dan weer belde om te praten of af te spreken zeiden ze "Uhm, Nahla wie??" Misschien kan je het doseren? Een dag vrij maken voor vrienden en familie? Een compromis dus.
Ik deel ook je gevoel niet.. Vind visite reuze gezellig. En wat hierboven gezegd wordt; ik wil ook graag dat de kleine went aan visite en aan op bezoek gaan. Ik sjouw hem nu al regelmatig mee naar dingen. Boodschappen, ff lunchen, bij mensen op bezoek..
Ja dat had ik ook heel erg zeker in het begin. Met de tweede erbij heb ik er iets minder last van maar er van houden, nee. Liever helemaal niemand behalve mn zus(sen) en moeder dan..
Ik neem aan dat jullie een oververmoeid kind niet mee gaan slepebnaar visite etc?! En ze word wakker wanneer er harde geluiden/stemmen zijn. Kan haar moeilijk niet laten slapen onderbroken motto "ze moet wennen" Ikweet helaas nooit wannee ze haar eenmaal daagse lange slaap van 3.5 uur doet. Laatst gingen we bijv op visite mAr daarvoor had ze die lange slaap nog niet gedaan. Nou dramaaaa. Hele avond huilen omdatze moe was. Ze heeft echt ff rust nodig om te slapen. Ik ga er dus maar in mee. Wanneer ze meer is uitgerust zal ze hopelijk vanzelf een betere slaper worden.
precies. Ze is nog zo jong. En eraan laten wennen werkt ook niet voor elk kind hoor sommigen kunnen niet tegen prikkels.
Ik begrijp het wel hoor, ik hoef ook echt niet dagelijks visite over de vloer, ben gewoon wat introvert. Oh, bij mijn ouders was het vroeger net de zoete inval, vaak visite, buren etc. die langs kwamen, maar ik heb een ander karakter op dat vlak. Wil niet zeggen dat ik leef als een kluizenaar of zelden visite heb of op visite ga, maar geef wel mijn grenzen aan, heb gewoon tijd voor mezelf nodig, vind ik prettig. Mijn kinderen zijn heel sociaal en open, terwijl ik ook wel eens van die opmerkingen kreeg over dat ze eenkennig zouden worden als ik ze niet overal mee naartoe sleepte en van arm tot arm liet gaan.
Zoals je weet uit een ander topic heeft Dafne ook niet een vast ritme. Ik leef wel om haar heen, en zou een oververmoeid kind ook niet meeslepen. En ik had in het begin ook echt weinig zin in bezoek. Met een kind dat zoveel huilt, had ik daar de fut niet voor. En ik had ook gern zin om telkens te horen: geniet ervan. Terwijl ik dacht: waarvan? Doe waar je je goed bij voelt en proberr je weinig aan te trekken van anderen. Zij zien niet hoe het gaat bij je tenslotte.