Hii allemaal, Ik weet niet waar ik het moet neer zetten, maar wil het toch even kwijt. Mijn papa was al een tijdje ziek en zijn laatste wens was om zijn eerste kleinkind te zien. Nu is onze fenna bijna 2 weken en is mijn papa vannacht overleden. Ik zit er best mee omdat ik enorm hecht met mijn vader was, maar aan de andere kant heeft hij rust en is zijn laatste wens om fenna te zien uitgekomen en kan hij nu zijn plekje erboven opzoeken. Mijn mama zit er heel erg doorheen en moet veel huilen. Ik vind dat mijn vader een goed leven heeft gehad en hij nu, nu hij die kleine heeft gezien zich heeft laten gaan. Ik heb het er moeilijk mee en wilde dit even van me afschrijven. Bedankt Marieke
Veel sterkte. Dit moet een vreselijk emotionele tijd voor je zijn. Hopelijk vind je inderdaad troost in het feit dat je papa je dochter nog ontmoet heeft.
Wat ontzettend fijn dat hij je zijn eerste kleinkjnd heeft kunnen zien. En gecondoleerd met dit grote verlies, heel heftig leven en dood zo dicht bij elkaar. Probeer wel te genieten van je meisje!
Ach wat verdrietig dat je je vader moet missen. Wel mooi dat hij z'n kleinkind nog heeft kunnen ontmoeten. Kan me voorstellen dat dit een hele moeilijke tijd is. Praat erover, zo veel je wilt. Dat is belangrijk voor de verwerking. Wil je veel sterkte wensen en alle geluk van de wereld met je kleine meisje.
Gecondoleerd. Wat fijn dat je vader je dochter nog heeft mogen ontmoeten en ik ben ervan overtuigd dat je dochter, als ze oud genoeg is om het te beseffen, dit ook heel fijn gaat vinden.
Gecondoleerd, heel veel sterkte gewenst. Fijn dat je vader wel je kindje nog heeft mogen zien! Hopelijk geeft jou dat wat troost/rust.
Gecondoleerd en wat mooi dat jij ze laatste wens nog hebt kunnen laten uitkomen. Net bevallen en meteen in de rauw. Dat is best heftig. Heel veel sterkte en neem de tijd om te rouwen en te gelijk te genieten van je pas geboren dochter put daar een beetje troost uit ook jou moeder zal troost putten uit jou dochter. Nu nog niet daar is het verlies te groot voor. Hou je sterk.
Oh meid, wat heftig. Gecondoleerd! Blijf goed voor jezelf zorgen en probeer ook te genieten van je dochter. Dat deed je vader tenslotte ook! Mijn vader heeft mijn dochter nooit gekend, maar kan hem nu wel op foto's aanwijzen als 'opa'. Schaam jezelf dus nooit om over hem te vertellen, ook al zegt het jouw dochter niet zo veel!! Heel veel sterkte!!
Bedankt iedereen voor de lieve berichtjes, Ooit hoopte we op een mooi gezinnetje en dat is ons gegeven door god. Toen ik 4 maanden zwanger was hoorde we dat mijn vader ernstig ziek was en misschien nog een half jaar zou leven. Dat hoopte we omdat hij 1 klein kind wilde zien het liefst zien op groeien, maar dat zou niet meer gaan. Toen we dat besefte en hij steeds verder achteruit ging en ik me steeds slechter voelde in de zwangerschap en ik uiteindelijk 4 weken te vroeg beviel van ons dochtertje en mijn pap het na 1,5 week het opgaf zijn we blij dat hij gevochten heeft zolang hij kon. Wij zoeken troost in die gedachten en god zal hem beschermen. Over 1 maand word onze lieve dochter gedoopt en over 2 dagen word me vader begraven. Best heftig dat je nu ziet hoe dicht leven en dood bij elkaar kan liggen. Maar we hebben goede herinneringen en foto's van fenna en mijn vader samen. Bedankt voor de lieve reacties en steun van jullie X Marieke
Jeetje wat een verdriet! Wat fijn dat hij wel zijn kleindochter heeft mogen ontmoeten!! Veel sterkte!