heb ja gestemd maar een tik kan ik het eigenlijk niet noemen. ik pak haar handje of armpje weleens iets steviger beet als normaal zeg maar. maar niet zo dus dat ze blauwe plekken ofzo krijgt dus natuurlijk! vaak is mn blik al genoeg of als ik zeg dat ze op de trap moet gaan zitten. komt misschien 1x per 3 maanden voor ( die iets vastere greep)
ow ja een tik op dr billen heeft ze ook weleens gehad maar maakte weinig indruk. logisch met die dikke luier aan. ze lachte er hard om hahaha
Ik heb megan in haar hele leven misschien 2keer een tik op de finger gegeven...........direct daarna had ik al weer spijt. en het is nog een totaal nutteloos ook! Nee als ik haar straf krijgt ze een time-out in de gang. Heel effectief en volledig pijnloos. Ze kan soms het bloed onder mijn nagels vandaan halen en voor mij is die time-out ook heel goed want dan word ik ook weer rustig. De dingen waar ze dan een time-out voor krijgt die doet ze vervolgens dgn niet meer dus het helpt echt! En dan heb je ook een heel goed punt om het af te sluiten voor beiden en het goed te maken.
Wat vind ik de reacties toch reuze mee vallen. Was stiken bang dat ik een lading kritiek over me heen zou krijgen en heb daarom toch lang over zitten denken om de pool te stellen of niet. Maar ik moet alle moeders wel complimenteren dat er (nog) geen heftige reacties zijn of oordelen naar elkaar. En ook zo fijn dat we allemaal toch eerlijk hierover kunnen zijn. Je leest toch relematig over hoe sommige moeders dit vinden en dan wordt ik zelf vaak onzeker van. Toevoeging: Ik lees het dan niet hier op de form maar in bladen enzo
In het geval van blauwe plekken vind ik het al láng geen corrigerende tik meer, maar mishandeling. Dan moet je echt flink slaan hoor!
Hier hetzelfde probleem als met het eerder genoemde stoeltje, als ik mijn dochter op de gang zet, doet ze gewoon de deur weer open en komt ze binnen . Ik ga vanaf nu echt volhouden, aangezien het hier iedereen lukt behalve bij mij zo te zien.
Gewoon 150 keer terugzetten totdat ze het wel doet. Heel boos kijken en zeggen dat je heel boos bent en net zo lang doorgaat totdat ze blijft zitten. De volgende keer snapt ze het echt meteen hoor.
Ik heb nee gestemd. Slaan/tik geven doen we hier niet. Maar....pak haar wel eens bij haar armpje vast, vooral als ze zelf in een "meppende bui" is. Meestal is vastpakken en even op een strenge toon toespreken wel genoeg...
Ja wel eens een tik op de broek gegeven en ja ook wel eens op de vingers. Het gebeurd zelder.. Vanmorgen voor het eerst mijn dochter een tik op haar luier gegeven ze wilde echt niet luister. Het was echt niet hard meer voor de schrik. Tik op de vingers bij haar nog niet gedaan. Ze weet dat ze niet mag gooien. Als ik zelf gooi geef ik me zelf een tik op de handen haha ze doet me nu na mama nee nee en tikt op haar eigen handje. tja haha. Maar de keren dat het hier wel eens gebeurt is( zoon) was het vaak zo dat ik of zelf super sjaggo was of zo als vandaag het is geen excuus en ik ben ongie dan ben ik sneller aangebrand en heb iets minder geduld. Ik leg die link dan van he even rustig dame adem in adem uit. Blauwe plekken slaan gooien smijten dat soort dingen beuken vind ik echt onder kindermishandeling thuis horen. Niet een tikje op de luierbroek of vingers( het moet natuurlijk maar een zelfdzaamheid blijven en je moet het met je zelf er ook nooit mee eens zijn dat je het eigenlijk wel een goed middel vind want dat is persoonlijk ook mijn mening niet.) Hoop dat je me snapt. Dus voor een zelfdzaamheid sporadies haast nooit kan ik wel begrip hebben. En dan alleen tikje op vingers en op luiers maar nooit met volle kracht slaan nooit. Meer gewoon als even schrik middel.
Dat is hier wel eens gebeurd hoor. Vooral in de tijd dat hij me steeds uit zat te dagen. 100x Nee toch door blijven gaan, dan maar een tik op de vingers. Dan komt hij er ook nooit meer aan!! Werkt hier erg goed.....
hier werkt het ook niet geweldig hoor . En het ergste is: De jongste is meer onder de indruk dan de oudste. Dus als ik de oudste op haar kop geef, begint de jongste te huilen *zucht* en ondertussen gaat de oudste gewoon door met drammen etc.
Ik heb pas mijn dochter een keer een tik op de vingers gegeven nadat ze voor de tigste keer haar luier losmaakte terwijl ik 'm aan het vast maken was. Ze luisterde echt voor geen meter en voor ik het wist had ze de tik op de vingers te pakken. Maar eigenlijk vind ik het not-done. Het was ook echt uit onmacht en dat vind ik altijd een verkeerde reden om een tik te geven (alhoewel ik eigenlijk sowieso geen goede reden kan bedenken). Ze schrok er overigens erg van, maar het had totaal niet het effect wat ik wilde bereiken, want ze trok vervolgens gewoon wéér die luiers los .
ja heel af en toe, mijn dochter is een moeilijke eter en laatst gaf ik haar brood, ze gooide haar bordje direct op de grond en toen heb ik haar een tik op haar hand gegeven.
Ik heb nee gestemd, en dat is niet om me beter voor te doen dan ik ben, maar ik kan met mijn hand op m'n hart zeggen dat ik dit nooit heb gedaan en ook vast en zeker van plan ben dit nooit te zullen doen. Wel: kind oppakken en op 'time out' plek neerzetten; kind vasthouden op time out plek als hij wil weglopen; handjes vastpakken als hij/zij iets wil doen/pakken wat echt niet mag. Ik heb zelfs wel eens tegen m'n zoon geschreeuwd terwijl ik dit bijna net zo fout vind als een tik geven (en bied er dan ook mijn excuses voor aan aan mijn zoon). Maar een tik op vingers of billen (of ergens anders): nee, nooit.
Ik heb niet alles gelezen, maar ja, ik geef weleens een tik. Soms uit onmacht, of hem te laten schrikken of omdat ie mij ook pijn doet. Vanochtend bijvoorbeeld, beet ie in mijn arm. Heb hem zachtjes teruggebeten, en het was huilen geblazen uiteraard. Kom op hee, hij mag best merken dat dat pijn doet! Hij heeft het tot nu toe ook niet meer gedaan of geprobeerd, dus doel bereikt. Het is ook weleens gebeurd dat ik hem op zijn billen tikte, omdat ie gewoon niet stil bleef liggen met zijn luier verschonen. Toen schrok ie, en bleef ie stilliggen. Doel bereikt. En pas sloeg ik hem omdat ie op de bank aan het klimmen was en ik hem al een aantal keren gezegd had dat je op de bank moet zitten, en niet staan. Hij luisterde maar niet, dus uit onmacht sloeg ik hem op zijn beentje. Maar ja, doel bereikt, want hij deed het niet meer.
Ik heb op ja gestemd omdat ik het vroeger wel eens gedaan heb uit onmacht, niet omdat ik erachter sta. Billenkoek niet, maar wel eens een tik op de vingers gegeven. Denk eerlijk gezegd ook niet dat er echt ouders zijn die hun kind over de knie leggen voor een flink pak billenkoek, maar dat je eerder spreekt van een pets voor de billen. In mijn ogen schiet je er weinig mee op en geef je opvoedkundig het slechte voorbeeld. Ik doe het nu dus ook echt niet meer. Wel stevig beetpakken/neerzetten/verplaatsen.
Niet schuldig voelen ! Ik probeer het ook altijd eerst met worden of de hoek,maar Levi zit ook volop in zijn peuterpuberteit en haalt af en toe echt het bloed onder mijn nagels vandaan met zijn dwarse buien. Tel daar de vermoeidheid van Elin haar nachtvoedingen bij op en dan gebeurd het ( helaas ) wel eens dat ik mijn geduld verlies en hij een tik op zijn vingers op billen te pakken heeft.