Hier zijn we nog niet zover, maar ik vind het niet nodig eigenlijk. Het is naar mijn idee ook niet echt de bedoeling in een supermarkt. Natuurlijk zijn er uitzonderingen als je kind een hoestbui of wat ook krijgt, maar anders vind ik dat ze gewoon kunnen wachten of iets mogen eten wat we van huis mee hebben genomen.
Ja die zijn vaak nog meer aso ingesteld als de kinderen, die neem ik op zich ook niets kwalijk het is een tekortkoming van de volwassene vind ik dus zal een kind daar niet op aankijken. Bij ons in de snoepwinkel met een hele mond vol (zo vol dat je niet meer kan praten) zogenaamd "proeven" ik zei dan altijd dat 1 voldoende is en dat dat vooraf gevraagd kan worden, wij zijn geen proeverij
Ik heb het wel eens gedaan toen hij kleiner was, en de tent bij elkaar schreeuwde. Dan maar even asociaal, maar ik ga niet de supermarkt door met een krijsend kind. En op die leeftijd snappen ze het systeem van betalen voor spullen toch nog niet. Nu doe ik het eigenlijk niet meer, omdat het niet meer nodig is. Ik wil er ook alweer geen gewoonte van maken, maar om nou te zeggen dat het superasociaal is...nee dat vind ik niet.
ahh ik zit ook niet met het idee van dat je steelt of zo hoor.... ik vind gewoon dat een kind moet leren wachten en niet iets willen en meteen krijgen, en het eten als zoethoudertje gebruiken wat ik hier veel lees..... ik wil dat mijn kinderen leren dat er soms ook dingen die zij minder leuk vinden gedaan moeten worden, en dat als je je best wordt het tot iets leuks kan worden. Dat je niet steeds wat lekkers krijgt al je ergens geen zin in hebt of als je lastig gevonden wordt door papa of mama..... etc.... ik vind dat er een verkeerd signaal word afgegeven, onbewust over eten..... maar op zich ben ik niet bang dat het diefjes in de dop worden of zo hahaha
het duurt maar even hoor voor je kind begrijpt dat al ik schreeuw dan krijg ik wat lekkers want mama wil niet dat im schreeuw.... dus bij alles gaat hij krijssen....ik zou doen wat iemand anders al zei.... weg uit de winkel en even wat anders doen.... iris is hier ook wel eens gaan krijssen en op de grond gaan liggen.... je hebt ten slotte een peuterpuber en dat zal je weten ook... ik zeg dan nou ga jij nog maar even door mama gaat verder en dat doe ik dan ook, ik loop dan weg.... zie ik iris mij heel vernaast aankijken dat haar gekrijs mij niets doet.... even later haalt ze me weer in en zegt mama Iris is weer blij.... negatief gedrag negeren, positief gedrag belonen......
ik gaf toen ze kleiner was nog weleens een broodkapje. ze bleef altijd lief in het karretje zitten en met een kapje was ze helemaal tevreden. iets anders zoals fruit of koek zal ik niet doen en nu ook niet meer nu ze 2,5 is. maar wat ik eerder las dat je ene kind van 7 maanden iets duidelijk kan maken. nou echt niet hoor. mijn jongste is nu 6 maanden en die snapt echt nog heel weinig hoor. begint net in te zien dat ze voetjes heeft en die echt van haar zijn. die snapt echt niet dat ik eerst moet betalen voor we afrekenen. dus tot de leeftijd van 1-1,5 zo krijgen ze van mij best een broodkapje. daarna niet meer en verder ook niets anders.
Dat 'proeven' is in feite stelen, toch, omdat iemand het opeet voordat het afgewogen is. Dat kan echt niet, ook niet met één snoepje. Maar waarom is het nou precies zo asociaal om iets te eten wat je wel betaalt? Ik begrijp het probleem gewoon niet zo goed. Ik doe het zelf niet vaak, maar het komt wel eens voor dat ik tijdens de boodschappen al iets opeet (een krentenbol, of een framboos bijvoorbeeld). Nooit maar dan ook nooit zal ik het stelen. Welke fatsoensnorm overtreed ik hier nu eigenlijk mee? Ik wil mijn gedrag best aanpassen als ik ervan overtuigd raak dat het niet netjes of zelfs asociaal is...
Ik weet eerlijk gezegd nu nog niet precies bij welke leeftijd (of situatie) ik de grens trek. Ik maak me in ieder geval geen zorgen om het verschijnsel "wat nu mag, mag dus blijkbaar de rest van je leven". Ik ga ervan uit dat dat uit te leggen is net zoals dat voor andere onderwerpen geld. (Vanaf wanneer ga je je zoontje corrigeren of zelfs verbieden om in aanwezigheid van anderen aan zijn piemeltje te frobelen? Vanaf wanneer mag je kind niet meer met de handen, maar uitsluitend met bestek eten? Etc.) En nee: als mijn kinderen zelfstandig boodschappen gaan doen zullen ze al lang weten dat alles eerst afgerekend dient te worden. En ikzelf zal niet alvast een broodje eten, vind dat niet nodig en zoals gezegd: ergens ligt dus de grens waarop je dat niet meer doet en die ligt ruim voor mijn 38 jaar! Naar aanleiding van dit topic bedacht ik net overigens wel dat het netjes is als je altijd naar eenzelfde supermarkt gaat je daar eenmalig vraagt of ze het daar geen probleem vinden als je op deze manier winkelt en afrekent. (Dus niet iedere keer dat je boodschappen doet, maar eenmalig als je voor het eerst met je kleine kind daar de boodschappen doet. Dan weet je in ieder geval of je er niemand mee voor het hoofd stoot. Zou men het vervelend vinden, dan zou ik het dus ook niet doen!) En voor de goede orde: ik ben zo iemand die nog teruggaat naar de winkel als ik ontdek dat er per ongeluk iets NIET betaald is!
NEE, dit vind ik asociaal. Hoevaak ik kinderen in de winkels bijv losse broodjes zie eten voor de kassa is echt niet normaal, want tegen de tijd dat ze bij de kassa zijn is het al op...dus ja dan wordt het ook niet betaald
Geen zorgen, dat doe ik hoor. Zoon is nu ruim 2,5 en heeft nog nooit zo'n driftbui in de supermarkt gehad, zoals jij beschrijft (op de grond liggen omdat hij zijn zin niet krijgt, etc). Ik gaf hem alleen wat als hij gewoon aan het huilen was van verveling of moeheid, en zoals gezegd: toen was hij een stuk jonger. Hij zeurt in de supermarkt nooit om snoep of wat dan ook, dus tot nu toe vind ik dat ik het best aardig doe
Nee, ik vind het altijd een raar idee. Stel je voor dat je iets open maakt en je wilt betalen en je pinpas doet het niet of zo haha. Dan sta je daar met iets wat je open hebt gemaakt en niet kan betalen. Als Charlie echt heel veel trek heeft pak ik meestal een banaantje, loop naar de kassa, reken hem af en dan krijgt ze hem.
Thirza was door meerdere oorzaken hier altijd nogal een slechte eter, maar in de kar van de supermarkt wilde ze dan wel een kapje brood opeten... Dat heb ik dus altijd wel gedaan en blijft nog steeds vaste prik eigenlijk. Alhoewel ze tegenwoordig op dagen dat ze normaal gegeten heeft, er eigenlijk niet om vraagt (en ook niet krijgt dan). Ik krijg altijd wel positieve reacties trouwens, mensen vinden het geweldig dat een kind van haar leeftijd nog tevreden is met enkel een kapje.... Alle andere zaken, daarmee moet ze wachten tot we betaald hebben. Zoals 078mama ook zegt, houd ik daarin wel rekening met wat ze begrijpt. Toen ze kleiner was, snapte ze dat hele betaal-principe nog niet en was ik er gemakkelijker mee. Nu snapt ze dat wel, snapt ook dat 'even wachten tot we betaald hebben' niet zo vreselijk lang duurt, en kan daar dan nu ook op wachten.
Ik heb niet het hele topic doorgelezen maar lees net iets over het plakje worst, kaas of snoepje bij de kassa. Deze hebben wij vanaf het begin pertinent geweigerd, omdat kinderen niet beter weten en er dan om gaan zeuren in iedere winkel. Iets wat ik absoluut niet wil hebben....... de meeste winkels ook niet maar ja dat is dan weer hun eigen schuld omdat ze het doen bij baby's peuters/kleuters en als ze ouder worden en dr om vragen worden het opeens brutale kinderen genoemd
Ik heb nog geen kindje, maar zoals ik er nu over denk, zou ik het niet doen. Volgens mij is het niet nodig om te eten in een winkel en valt er best geduld te kweken bij een kindje. Had laatst nog nagevraagd bij mijn vader hoe wij vroeger waren: mijn broertje en mij hebben ze aangeleerd dat we de winkel in mochten, alleen met de handjes in de jaszak (dus nergens aankomen). Ik heb gezien hoe mijn broertje dat bij zijn dochtertje heeft aangepakt toen ze twee was, dat werkte perfect. Aanhoudend jengelen om eten in de winkel, na herhaald uitleggen dat ze pas thuis wat krijgt? Hup de winkel uit en thuis meteen twee minuten op de trap. Ze weet nu dus dat ze zich niet zo mag gedragen in de winkel. Deze methode zal niet altijd toe te passen zijn, snap ik, maar in dit geval werkte het goed.
oke maar jij hebt het erover dat ie de hele tent bij elkaar krijst.... dan nog zou ik het niet doen, als ie moe is zou ik even snel het hoognodige kopen, en snel naar huis want kennelijk ben ik op een verkkerd moment boodschappen gaan doen... verveling zou ik hem wat geven om de verveling tegen te gaan.... want al zijn je bedoelingen goed, ik vind het nog steeds niet goed om huilen af te kopen met eten.... maar goed mijn mening is nu wel duidelijk denk ik haha... dus gan nu alleen nog meelezen.... een ieder moet doen waar ie zich goed bijvoelt!
Ik doe het wel, geef haar regelmatig een krentenbol of eierkoek in de winkel. Reken gewoon netjes af en niemand maakt er een probleem van. Ik kreeg dat vroeger ook van mijn moeder toen ik zo klein was en snapte uiteindelijk prima dat ik moest betalen voor dingen in de winkel. Om nou overal een probleem van te maken...
En nog even een aanvulling: zoals gezegd word hier zeuren per definitie niet beloond. Driftbuien, jankpartijen en ander gehannes hebben mijn kindjes nog nooit vertoond in de supermarkt, dus van belonen voor slecht gedrag is geen sprake! Ik zie het juist andersom: we zijn gezellig boodschappen aan het doen, de oudste is op haar manier aan het helpen, denkt mee over wat we moeten hebben en sleept dapper het mandje achter zich aan, we maken grapjes en hebben plezier... en dan is het krentebolletje soms "de slagroom op de taart"!
Ohja en ze hoeft er overigens niet om te schreeuwen of te huilen. Ik vraag gewoon of ze zin heeft in een krentenbol of eierkoek omdat ik weet dat ze dat lekker vindt
De oudste krijgt af en toe een stukje worst, of een stukje kaas van de medewerker in de supermarkt, en zeurt er absoluut niet om. Opvoeding, niet meer en niet minder. En als hij eens een worstje krijgt, dan is het feest en is hij helemaal blij. Ik vind het zeer belangrijk dat kinderen leren wanneer iets wel kan, en wanneer iets niet. En om alles dan maar te verbieden werkt naar mijn idee alleen maar averechts