ik ben ook fanatiek in het eerst betalen dan pas eten! Sam heeft wel eens een appel (die ik dus niet nodig had) uit het schap gepakt en is ze gaan eten, die heb ik maar gewogen en stikker opgedaan om te betalen. Gelukkig hebben ze altijd wel zoethoudertjes in onze AH XL Kaasje hier, worstje daar, stukje cake of iets wat in de reclame is, dan nog lekkere vleesjes bij de grill afdeling. En soms nog wel meer.
Heb nee gestemd.... al heb ik enkele weken geleden ZELF wat gegeten voor het betaald was... (op aandringen van mn man) anders was ik waarschijnlijk van mn stokje gegaan.... dus tja.... (voelde me er trouwens niet prettig bij)
hier soms wel meer dan zijn het meestal een paar druiven of een appel. niets waar we een apparte sticker van uit kunnen draaien. boodschappen doen duurt bij ons erg lang (gemiddeld een 1.5 uur in de winkel) dus het in voor fynn een lange zin en meestal neem ik zelf wel iets mee in de trant van een ontbijtkoek reep oid maar er zijn momenten dat we besluiten eventjes spontaan boodschappen te gaan doen dan ik niets bij me heb alleen mijn portomonee
nee nooit gedaan, zou ook niet durven eigenlijk aangezien het niet van mij is op dat moment. Mijn kids vragen ook weleens om dingen in de winkel dat mag ook en soms krijgen ze wat en soms niet maar wel eerst betalen (dat doen ze dan trouwens ook zelf).
Ik heb nee gestemd, heb het ook nog nooit gedaan. Ik vind dat ik mijn kind m oet leren dat er eerst betaald moet worden voordat het van haar (of mij ) is en af en toe leren wachten op iets is ook heel educatief. Maar toch, misschien als ik een keertje met zo'n schreeuwende hongerige peuter in de super sta en ik helemaal gek word, zeg nooit nooit. Maar tot nu toe wimpel ik het altijd af.
Vind het geen probleem (al zie ik hier heel veel tegenstanders, dus durf het bijna niet te zeggen). Ik voel me juist minder op mijn gemak als ik mijn kind iets laat eten wat ze daar in de winkel ook verkopen (wat ik dus zelf van huis heb meegenomen). Dan heb ik altijd het idee dat ze denken dat ik dat uit de winkel heb gepakt en het vervolgens niet afreken... Dus meestal weeg ik een tros bananen af (sticker erop) en krijgt ze een banaan (bij de ah kan dat niet, dus dan krijgt ze het niet). Voor mezelf als ik echt dorst heb pak ik vaak een flesje cola en drink ik een paar slokjes. Kan het allemaal nog op de band leggen dan. Doe het ook sneller in "mijn eigen winkel" waar ze me kennen, dan in een vreemde winkel...
Tot ze anderhalf zijn doe ik het wel eens ja. En mijn kinderen zeuren nooit om snoep of iets dergelijks maar als wij in de winkel zijn en ze hebben honger dan krijgen ze soms wel eens een stukje brood. Als ze klein zijn dan
De meerwaarde is dat ik op dat moment mijn zoon graag iets lekkers geef, omdat ik daar zin in heb en daar niets kwaads in zie. Zolang ik ervoor betaal, maak ik er geen drama van. Ik denk niet bij alles na over wat de eventuele gevolgen zouden kunnen zijn over 10 of 20 jaar. Een beetje een nonchalante moeder. Ach, het zullen geen criminelen worden.
Ja weleens gedaan toen onze dochter kleiner was. Bijv. een halve krentebol uit de zak gehaald.. Zie het probleem er niet van in. En vind ook niet dat je daar per definitie je kind mee aanleert dat ze 'zomaar' alles krijgen zonder dat daarvoor betaald is.
Ik heb dan nog geen kind die ik meeneem naar de supermarkt, maar ik zou dit nooit doen, dat weet ik nu al. Ik zou me er niet prettig bij voelen. Zou echt het gevoel hebben dat ik iets doe wat absoluut niet mag. En het is nog niet van mij, pas als ik de kassa uitloop en betaald heb, is het van mij. Wie weet dat het dan ook weleens gebeurd dat mensen hun kind bijv. een kindersurprise-ei laten opeten, en als niemand kijkt, het papiertje verfrommelen in je jaszak en niet meer betalen. Maar ik zou ook niet durven, te bang ook om er negatief op aangesproken te worden. Als ik mijn kind dan graag zoet wil houden in de supermarkt, dan neem ik wel een korstje brood van thuis mee en geef dat in de supermarkt.
Ja hoor, heb ik wel eens gedaan. Ik zie het probleem niet, ik betaal het toch? Het gebeurt niet iedere keer, ik denk zelfs 98 van de 100 keer niet, maar soms ben ik net boodschappen aan het doen en merk ik dat ie honger heeft, ja dan krijgt ie een banaan of een broodje of zoiets. Ik ben nog nooit raar aangekeken bij de kassa en hij leert daar echt niet van dat ie dingen zonder te betalen mee mag nemen.
Ik ergerde me daar altijd ROT aan toen ik toen ik 16 was bij de Konmar werkte... echt een belachelijke gewoonte. Sowieso zorg ik dat we met volle magen naar de supermarkt gaan, daarnaast kan je ook zelf iets meenemen of je kind juist uitleggen dat je het mag eten als je het betaald hebt. Ik vond het trouwens net zo ongepast als mensen die met zijn tweeen waren al met 1 volle tas wegliepen terwijl er nog niet betaald was... (dat is offtopic, het is maar goed dat ik er maar kort gewerkt heb haha!)
Ik denk (yara is nog te klein) dat ik het ook niet zou doen. Zelf heb ik het 1x gedaan... ik was hoog zwanger en was door druk te zijn vergeten te drinken en ik begon me duizelig te voellen. Toen heb ik wel wat te drinken gepakt en meteen gedronken. Heb het wel meteen gemeld bij iemand uit de winkel en dit was geen probleem. maar anders... nee ik zelf of mn kind wacht maar ff tot we op zn minst betaald hebben en als het maar een korte boodschap is tot we thuis zijn. Ik zie zo vaak kindern met eten en drinken de kleinste stukjes afleggen... vind dat persoonlijk erg raar...
Ik heb dat nog nooit gedaan, maar meer omdat het nooit in me opgekomen is om dat te doen als mijn kind honger heeft. Als ze echt honger hebben, dan krijgen ze het na de kassa.
Maar wie zegt dat als je je kind in de winkel al iets geeft, je per definitie troep achter laat? Alsof je dan per definitie ook niet opruimt? Ik zorg dat stukjes die op de grond gaan, ook opgeruimd worden iig...
Ik heb het nog nooit gedaan, ook niet als we al betaald hadden. Eerst naar huis en dan wat eten (maar nu moet ik er wel bij zeggen dat ik 1 minuut bij de supermarkt vandaan woon, dus ik ben zo thuis.)
Het is al lang niet voorgekomen, maar Finn krijgt ook wel eens wat. En dan juist NIET als hij aan het schreeuwen is. Maar ik heb het nu al en poosje niet gedaan. Een tijdje geleden wilde hij een banaan en omdat ze die wegen bij de kassa, ben ik die eerst gaan betalen. Hij vroeg of hij 'blieft' een banaan mocht toen is hij meegegaan om te betalen. Hij komt nu op de leeftijd dat hij het juist in het karretje wil doen en het op de band wil leggen e.d. Dus hij leert nu wel wachten. Maat bij kleinere kinderen zie ik het probleem niet zo hoor.
Sil krijgt nooit iets wat ik nog niet heb betaald. Vaak krijgt hij bij de bakker wel een bolletje, maar das service van de bakker, dus das mazzel (en dat krijgt hij bij de kassa, dus als ik wel moest betalen, zou ik dat daar ook meteen kunnen). Overigens krijgt hij dat broodje níet als hij er om gaat zeuren. Ik wil niet hebben dat hij er zelf om vraagt. Als Sil moe is of uit zijn hum, dan wacht ik al per definitie met boodschappen tot een beter moment. Ik zit dus eigenlijk maar zelden met een krijsend kind in de winkel. Hooguit nu af en toe vanwege peuterpuberteit en niet mee willen naar buiten , maar nooit omdat hij iets wil hebben dat hij niet krijgt. Hij weet heeeel goed hoe averechts dat werkt bij mij.