Hallo, Ik heb vorige week zondag ineens erge bloedverlies gehad. Mijn verloskundige gaf aan dat het wel mee viel en dat dit vaker voor komt bij een placenta die 2 cm van de baarmoedermond ligt. ( gezien bij 20 weken echo) De volgende dag mocht ik langskomen. Nu was er een waarneemster. Ik gaf aan dat ik me nog steeds zorgen maakte en het vloeien wel minder was maar niet over. Ze gaf me echt het gevoel dat ik me aanstelde maar goed ik wachte wel af. Deze week kwam het verlies af en aan. Ook veel ander "weefsel" slijm dik donker bloed. Dus een paar keer gebeld maar gewoon op bed en bank liggen bleef het advies. Nu het de zondag daar op weer naar mijn idee erg helder en veel begon te bloeden raakte ik echt een beetje in paniek. Maar kreeg weer de zwaar geïrriteerde waarneemster aan de telefoon. Ja ik mocht dan wel de volgende dag weer komen. Maar nee een verwijzing naar gynaecoloog voor echo was totaal niet nodig en die zou toch het zelfde zeggen. De volgende morgen was helaas dus weer de waarneemster en ben ik echt boos geworden. Ik was inmiddels echt wanhopig. Pas toen ik aangaf dat ik dan wel zelf naar het ziekenhuis zou bellen maakte ze met veel tegenzin een afspraak in het ziekenhuis. Daarbij vermelde ze nog even dat het geen haast had en alleen maar was omdat mevrouw er niet gerust op was. Nou de gynaecoloog kon me wel degelijk meer vertellen!! Ff snel samen gevat. Er is met het groeien van de baarmoeder een stukje placenta boven de baarmoedermond achter gebleven. Afgescheurd van de rest zeg maar. Dit geeft dus het verlies. Niks ernstigs en gaat wel weer over Maar in mijn hoofd en lijf scheelt dit zoveel stress nu ik dit gewoon weet. Ik wou zeker weten dat er niet ontsluiting of iets anders naars daaronder gebeurde, wat ik niet door zou kunnen hebben. Nu is sinds dinsdag het vloeien echt wel weg. Dus wil rustig men gewone dingen weer een beetje oppakken. Gynaecoloog gaf wel aan nog niet te werken, en controleert dinsdag weer even hoe alles ervoor staat. Mijn vragen zijn eigen mag ik nu zwemmen? Niet fanatiek hoor maar gewoon ter ontspanning. En gemeenschap? Ik ga hier liever niet meer mee naar de verloskundige, veel te bang dat ik die waarneemster weer tref. Weet zowieso niet zo goed wat ik daar mee moet. De eigenaresse is echt top, (ik weet dat 1 vaste werkneemster gestopt is en een ander in de ziektewet zit, ze zijn de enige in ons dorp) maar sinds ze deze vrouw gebruik om in te vallen en bij te springen voel ik me er niet echt lekker meer bij.
Goedenavond, wat vervelend dat je zo'n nare ervaring hebt gehad met de waarnemer en wat goed van je dat je erop aangedrongen hebt, dat je naar het ziekenhuis wilde gaan voor extra onderzoek. Ik zou het toch bespreekbaar maken, want het zou erg vervelend zijn als je haar treft bij je bevalling en dat dit voorval tussen jullie in komt te staan. Dit is dan niet bevordelijk voor jouw bevalling. Wat betreft het zwemmen, kan dat geen kwaad als het bloeden gestopt is. Met het hebben van gemeenschap zou ik wat voorzichtiger zijn. Het kan zijn dat het daardoor weer gaat bloeden. Ik zou dit bespreken met de gynaecoloog. Succes! Groetjes Monique
Dankjewel voor de reactie! Zouden jullie m aanraden om een gesprek aan te gaan met de waarneemster of juist met de eigenaresse verloskundige? Aan de ene kant vind ik het wel flauw om achter haar rug om te gaan, maar zie ook wel erg op tegen een confrontatie. Ik heb ook niet het idee dat ze snel zal toegeven en me alleen maar meer een zeur vindt. Dat ik haar nog een keer tref op het spreek uur vind ik nog niet eens het grootste probleem maar moet er niet aan denken dat ze mijn bevalling zal begeleiden.
Je kan het eerst bespreken met de eigenaresse, maar ik denk dat ze jou zal adviseren het gesprek aan te gaan met de waarneemster. Ik denk dat het wel goed is om het te doen. En er is wel degelijk wat gevonden in het ziekenhuis, dus een zeur ben je echt niet. Succes! Groetjes Monique