Hoi meiden, Ik ben inmiddels bijna 9 weken zwanger (1e kindje) en afgelopen maandag heb ik mijn intake gehad bij de vk. Zwangerschap verloopt verder met de nodige kwaaltjes, erg veel last van misselijkheid/kokhalzen gedurende de dag, af en toe wat pijnlijke/strakke borsten en vooral ontzettend, ontzettend moe! Verder niks bijzonders tot op heden Mijn 1e echo staat gepland op 1 februari a.s. Aan het begin van deze week was ik echt super blij en keek ik er enorm naar uit en nu... Nu slaat dat gevoel gewoon om naar angst en paniek omdat ik bang ben dat het niet goed zal zijn... Ik zit mezelf gewoon in de weg en nu ik dit zo typ, kan ik wel in tranen uitbarsten Is dit herkenbaar voor jullie of ben ik de enige die dit heeft?
Had ik ook.. vooral toen de termijnecho heel dichtbij kwam inderdaad. Ik had angsten over zwarte schermen vooral, dus dat er niks zou zitten.. Ik kon het gewoon niet geloven. Dit vond ik ook erg deprimerent. Het was even afzien tot de echo kwa gevoelens, toen ik haar eenmaal in beeld zag was alles weg meteen! Dus het is even doorbijten en nee je bent echtniet de enige. Zelfs met de 2de echo was ik nog een beetje angstig, vooral omdat ik de kleine toen nog niet voelde. Dat gaat ook allemaal over.
Heel herkenbaar hoor! Had de laatste week echt paniek in mijn hoofd. En had de afgelopen nachten de meest vreselijke scenario dromen. echt vreselijk. Komt ook wel door al dat lezen hier op het forum denk ik hoor. Maar uiteindelijk allemaal goed gekomen. Deze ochtend mijn eerste echo gehad. Succes!
Ja hoor had ik ook, heb me heel erg zorgen gemaakt. Inmiddels ben ik 21 weken zwanger en waren alle echo's goed. Het zakt vanzelf, je moet er gewoon nog even aan wennen. Langzaamaan zul je meer vertrouwen krijgen, heeft alleen even tijd nodig
Bedankt voor jullie lieve reacties dames! Vandaag ben ik weer een stuk rustiger... Leuk zeg die hormonen
super herkenbaar!!! het wachten op die eerste echo is echt niet leuk! ik zag in de eerste instantie geen hartje, en omdat Kruimel ook nog eens stil lag schrok ik me kapot! toen zei de echoscopiste dat zij wel een hartje zag. even later zag ik het ook en begon ie te bewegen. maar heel even dacht ik dat het mis was en dat vergeet ik niet zo snel meer.
ook hier niet vreemd.... is heel normaal, dan krijg je definitief te horen of het ~ tot dat moment goed ~ is gegaan... dus toch een heel belangrijke dag voor je. maar zolang je je misselijk voelt en moe lijkt het allemaal goed te zijn hoor, dan mag je echt wel voornamelijk positief zijn, als geeft het geen garantie natuurlijk. en als dat afneemt is er nog niks aan de hand trouwens, dat misselijk en moe zijn komt en gaat.. bij de 20 wkn echo had ik het ook heel erg, omdat er dan zoveel dingen gechecked worden. het is heel normaal dat je daar wat angstig voor bent. het gaat toch om je kindje en het is heel logisch dat je wat onzeker kunt zijn. zeker bij de eerste
ik had precies hetzelfde ik had in week 6 van mn zwangerschap een beetje bloedverlies gehad dus helemaal in paniek en ervan overtuigd dat het niet goed was toen heb ik een echo gehad in het ziekenhuis en toen bleek alles goed te zijn ik was voor een paar uurtjes gerust gesteld maar de volgende dag was het precies hetzelfde weer die onzekerheid en bang zijn dat het niet goed was tot de termein echo bij 11,5 week pas sinds toen ben ik gaan genieten van me zwangerschap en alles is nog steeds in orde en ik ben nu 15 weken zwanger dus ik zou zeggen probeer je niet te druk te maken hoe moeilijk dat ook kan zijn en probeer gewoon te genieten van je zwangerschap zolang je geen buikkrampen met hevig bloedverlies heb hoef je je nergens druk om te maken!
Heel herkenbaar! Al kwam de stress bij mij pas n week voor de 1e echo... Heb mezelf helemaal gek lopen maken en op de dag van de echo was ik er van overtuigd dat er niks zou zitten, en als dat wel zo was zou er wel wat mis mee zijn Kon m'n tranen niet bedwingen toen ik de beeb zag, met een mooi kloppend hartje.. tranen van blijdschap
Voor iedere echo die ik kreeg/krijg ben ik nog superzenuwachtig en breekt het zweet me uit...vooral als je dan optijd bent en dan nog minstens een kwartier in de wachtkamer moet wachten pffffff...
Inmiddels is er alweer een week voorbij van de 2 die we nog moeten wachten... De spanning is er af en toe nog wel, maar ik probeer zoveel mogelijk positief te zijn! Het komt vast allemaal wel goed
Ik was voor de eerste echo ook heel gespannen en vooral mezelf in bescherming nemen voor het geval dat het toch niet goed was. Dus inderdaad erg blij toen ik een soort van komma zag met een hartslag daarin! Maar ja, nu moet ik eind volgende week voor de 12 weken echo en hebben we toch de beslissing genomen om een combinatietest te doen en dan wordt het weer heel spannend. Je weet maar nooit.... Dus sterkte voor iedereen voor het wachten. En stiekem ben ik er ook wel van overtuigd dat het wel goed gaat komen, het wachten duurt alleen zo lang.....
Hoi Allemaal Ik ben nieuw hier en heb zometeen om 14uur mijn eerste echo!! En idd ook een paniek aanval.. Denk dat dit toch ook wel vrij normaal is want lees het heel veel! Je kan nou enmaal niets anders dan afwachten Ik weet ook niet of het bij mijn zo in of uit wendig is dus vind het zo ie zo spannend!! Sterkte allemaal met de spanning!! Liefs