nicoletta, gefeliciteerd, vervelend he als je er zo over nadenkt wat zo'n klein mensje al heeft meegemaakt. Maar gelukkig zijn er pleegouders zoals jullie, dit meisje zal echt helemaal gelukkig zijn bij jullie. En idd rust en regelmaat is wat het meissie nu even nodig heeft.
Nicoletta, wat ontzettend leuk, een pleegdochtertje van 8 maanden! ♥ Gefeliciteerd! Geniet ervan...
Dat lijkt me in het begin inderdaad heel erg wennen. Want ineens is ze er en je weet nog helemaal niet hoe en wat. Maar de liefde is er en dan komt de rest vanzelf!
***inbraak*** Nicoletta, wat geweldig om te lezen dat jullie een pleegdochtertje in huis hebben...Gefeliciteerd meis, geniet ervan! Liefs beehappy ***uitbraak***
Hee pleegmama's, even een vraagje... werken jullie? En zo ja, hoe veel dagen en hoe regelen jullie dat met opvang?
Nicoletta jullie klinken al als lieve en bezorgde pleegouders. Het meisje boft maar dat ze zo warm nestje heeft gevonden om tot rust te komen. Is het crisispleegzorg of langdurig?
Ja Saskia, ik werk. Twee dagen in de week. Een dag in de week gaat ze naar mijn ouders en een dag is mijn man thuis. Dank je wel Trees. Lief van je! *smak* Het betreft een crisisplaatsing.
Wow Nicoletta! Het is dus zover! Wat een gekke en leuke en inspannende tijd beleven jullie nu en wat fijn dat jullie voor haar kunnen zorgen. Ik herken je verhaal echt, je bent goed voorbereid, maar ineens moet je het echt gaan doen en komen er allerlei praktische zaken boven. Toch klinkt je verhaal al erg positief! Over werk: ik werk 2/3 dagen per week onregelmatig en mijn man 4 dagen. De dagdelen die nog overblijven worden opgevangen binnen familie (maar is niet heel veel). Binna: voor jou ook spannend hoor, weekendpleegzorg lijkt me ook erg leuk, zeker ook voor jullie situatie. Mounia: ja, de verlatingsangst is hier ook, sowieso is hechting bij pleegkinderen wel een item. Hoe gaat dat bij jullie? En met natuurlijke ouders? Merken jullie ook verschil tussen jou en je man? Tanja: ik wil je wel meeten hoor Hoe is het met je grote meid? Anderen: ben benieuwd naar jullie plannen en stappen in de pleegzorg (of andere verhalen als je gewoon meeleest ). Groetjes!
ben ik ook weer even. Nicoletta, hoe gaat het nu? Is ze al een beetje aan jullie gewend? Ik twijfel er niet aan dat je het geweldig zult doen allemaal.
ben ook wel benieuwd hoe het nu gaat??? Hier goed nieuws: de woningruil gaat zo goed als zeker door, 16 oktober gaan we ruilen en verhuizen Aan een bio kindje wordt hard gewerkt (haha) en manlief staat steeds meer open voor pleegzorg. (die heeft altijd een instellingstijd nodig...) Zeker nu ik begon over weekendopvang enzo.. Dus JOEHOE... (oja en niet geheel onbelangrijk: t zou dus goed kunnen (ook gezien andere ontwikkelingen) dat ik in de toekomst kan stoppen met werken)
Heee Talia! Dat klinkt goed zeg!!! Dan kan eindelijk de boel vorm aan gaan nemen. Succes met alles. Hier gaat alles ook goed. Pleegje is echt een superschatje. Ze leert nu langzaam kusjes geven en als ik zeg "kusje" krijg ik negen van de tien keer een natte lebber van haar. Ook hebben we veel lol met eten. Ze vindt steeds meer lekker. Mandarijntjes zijn om te smullen, peer ook waanzinnig lekker en nijntjekoekjes jammmmieee. Afgelopen vrijdag hebben we ook voor het eerst een bezoek met haar moeder gehad bij Pleegzorg. Dat verliep eigenlijk heel prettig. Eerlijk gezegd vond ik het best spannend zo'n eerste bezoek maar het verliep eigenlijk als vanzelf. Ik denk dat haar moeder ook het een fijn bezoek vond maar die terugkoppeling hoop ik nog van onze pleegzorgwerker te horen.
@nicoletta, super zeg!!! heerlijk die natte kusjes hoe oud was ze?? 7 maanden? En lekker eten, gezellig zeg! gaat het ook goed met de combi werk/oppas/pleegpapadag?? En hoe noem je jezelf?? In de zin van "kom maar bij...???..."? ben niet nieuwsgierig hoor... liefss, Taliaa
Ons pleegje is nu ruim 8 maanden Taliaaa. Hoe ik mezelf benoem is ontzettend moeilijk, daar ben ik ook eerlijk gezegd niet uit. Mamma vind ik niet juist om haar dit zelf aan te leren. Ze heeft een mamma die heel veel van haar houdt, en dat wil ik graag zo houden. Daarom noem ik mijzelf nu bij mijn voornaam. Tegelijkertijd ben ik dan ook bang om haar een mamma soort van te ontnemen omdat haar echte mamma niet voor haar kan zorgen. Dat geeft best wat dillemma's hoor. Ik zou het liefst een leuke (en vooral uitspreekbare naam) voor mezelf willen hebben maar dat is niet zo eenvoudig om dat te vinden.... Tips zijn welkom hoor .
tja, lastig... mis. tante?? of anders idd mama. Kun je dit mis. met je pleegzorgwerker overleggen, wieweet heeft de bio moeder een idee? Fijn te lezen dat de bio mama heel veel van haar houdt!!! Gister hebben hubbie en ik het weer over pleegzorg gehad. Nav een incident op mijn werk .we hebben nu een cliënt wonen, en die heeft op mij ingeslagen en geschopt, niet op volle kracht, maar toch... (hij is 12). Ik kan het wel snappen en hij woont nu op onze groep, maar dat is weer geen ideale situatie. Iedereen is het er over eens dat hij in een pleeggezien zou moeten. maar wie o wie neemt een 12 jarige SN in zn gezin op... Wij zeggen heel duidelijk dat dat bij ons niet gaat, de veiligheid van isabella (en ons) staat voorop. Ook een stabiele gezinssituatie is belangrijk.. Maar hubbie zei: een kind wat liefde en stabiliteit nodig heeft is áltijd welkom bij ons, maar onder bepaalde voorwaardes.. Maar goed, het begint nu dus ook echt bij hubbie te leven. Liefss, Taliaa (gaat zo weer werken, oeioei...)
@nicoleta ik zelf vindt dat zeggen de kinderen van de paffs tegen een van die meiden tantie ik vindt dat wel heel liefelijk klinken en had ook echt zo iets dat mag Silver van mijn tegen haar tantes zeggen mischien wat voor jou
Ik zal nu eens iets geks zeggen en hoop dat ik niemand op z'n teentjes trap. Maar Tante of Tantie vind ik dat ik zo'n enorme grote antilliaanse dame moet zijn . En dat ben ik niet hoor 8). Maar eerlijk is eerlijk, tante is niet eens heel gek. Heb al mijn naam een beetje willen veranderen voor haar, maar ook dat is niet eenvoudig. Hey maar dat is goed Taliaa! Weet je, als je pleegzorg doet dan hoef je zeker niet ieder kind op te vangen! Je moet juist heel duidelijk zijn in je aanbod en je eigen grenzen aangeven. Bij ons past ook niet ieder kind en ook wij hebben grenzen aangegeven wat wij (en dus ons gezin) aankunnen. Dat zijn hele simpele aan te geven grenzen (bv geen aanpassing van voeding (lees=vlees) in het geval van islamitisch of hindoe of wat dan ook), maar ook moeilijkere grenzen zoals soort trauma of achtergrond (bv verslaafd geboren, incest, verwaarlozing) maar ook handicaps (bv niet in een rolstoel, geestelijke handicap). Misschien is het ook goed om eens met je man voorzichtig te gaan praten met welke biologische ouders jullie om kunnen gaan (agressief, veeleisend, claimend, overheersend) en waarom hun kind niet veilig bij hun is (seksueel misbruik, negering van seksueel misbruik, verslaving, verwaarlozing, mishandeling, schulden, dakloos). Vaak zal het een combinatie van factoren zijn maar het is goed om hier ook rustig je gedachten over te laten gaan. Natuurlijk komt dit naar voren in je cursus maar ik denk dat het verstandiger is om hier vooraf over na te denken dan pas tijdens je cursus.