Ik denk dat niemand wil dat het nodig zou zijn, maar de realiteit is anders. Ik zie er niks verkeerds aan om als pleegouder te verlangen naar een kindje. Uiteindelijk doet niemand iets zonder er beter van te worden, als is het maar bijvoorbeeld om er een goed gevoel bij te krijgen. Het belangrijkste is dat deze kindjes relatief goed terecht komen en als dat betekent dat "ouders" staan te popelen tot er een kindje mag komen, dan is dat toch alleen maar heel mooi?!
Ja wel snel, maar ook weer niet. (voelde als eeuwen haha). Ze hadden gezegd oktober/november, dus dat is helemaal goed! Ik ben wel heel benieuwd naar hoe het zal gaan. We hebben sinds kort een hondje uit Roemenie en zij is wat angstig en als er mensen binnekort gaat ze blaffen en grommen. ben heel bang dat we hierdoor afgekeurd zouden worden...
spannend lobi. Hier is het lekker rustig de kinderen genieten volop van al die aandacht die ze krijgen. hele dag loop ze achter je aan wat ben je aan het doen wat ga je nu doen. haha wat een poepie ben er maar druk mee. hoe is het bij jullie het is erg stil op de site.
@lobi: o, spannend. Eindelijk schot in de zaak! Denk niet dat jullie afgekeurd zullen worden vanwege een nerveuze hond... @mariska: klinkt gezellig daar bij jullie! Hier niet veel te melden. Beetje vertraging opgelopen, maar waarschijnlijk zijn we vanaf volgende week weer beschikbaar. Spannend!
Murphy ik hoop het zo!!! Vind het stiekem heel spannend! Ook omdat we een duidelijk verhaal klaar willen/moeten hebben omtrent het zwanger worden.. Maar vooral het hondje maak ik me toch wel wel zorgen over. Maar goed, we zullen zien.. Spannend voor jullie hoor! Ben heel benieuwd hoe lang t deze keer gaat duren...!
He spannend Lobi! Eindelijk gaat het huisbezoek er dan toch van komen. Dat hondje hoeft denk ik geen reden tot afkeuring te zijn hoor! Blaffende honden bijten immers niet . Dat verhaal omtrent zwanger worden moet denk ik zoveel mogelijk gericht zijn op de acceptatie dat het er niet meer inzit. Ook erkennen dat je verschil ziet tussen pleegzorg en eigen kinderen. Knoop deze goed in je oren; "de dingen zijn zoals ze zijn en dat hebben we geaccepteerd". Als ze moeilijk en ingewikkeld gaan doorzagen kun je hiermee een beetje afkappen.
@ Lobi: ik kan me niet voorstellen dat ze moeilijk doen over een hond. Vooral niet omdat de hond gewoon nog even moet wennen. Verder denk ik dat Nicoletta haar advies heel helder is omtrent je eigen kinderwens. Wij hebben zelf ook uitgelegd dat het 2 verschillende wegen zijn, ontstaan vanuit de wens om voor een kindje te zorgen, maar het ene vervangt het andere niet (nu weet ik ook zeker dat dat klopt). Ben heel benieuwd hoe het gesprek gaat en hoop dat ze er daarna een beetje de vaart in houden! Moest je nou nog Stapp doen hierna? @ Nicoletta: hoe is het bij jou? @ Murphy: spannend! Weer voor crisis? En welke leeftijd? @ Mariska: klinkt gezellig!
@lobi: ja, wat hiervoor gezegd wordt over wat je moet vertellen over je eigen kinderwens ben ik het helemaal mee eens, maar ik vind het ook belangrijk om het verschil tussen pleegzorg en je eigen kinderwens zelf echt zo te voelen. Anders lijkt het mij heel moeilijk. @appie: Hoe gaat het eigenlijk met jullie kleine wondertje? Na lang denken/brainstormen/overleggen, zijn we weer beschikbaar voor een kindje van 0 tot 2 jaar en dan integraal, dus starten vanuit crisis en we zien wel weer hoe lang hij/zij blijft. Alles tussen een logeerpartijtje van een paar nachtjes tot achttien jaar blijven is prima. We zullen wel zien! We zijn dus weer beschikbaar vanaf vandaag. Van de ene kant iets minder eng dan de eerste keer, van de andere kant nog spannender, want je weet enigszins waar je aan begint...'n nieuw kindje, nieuwe ouders, nieuw verhaal. Ben heel benieuwd!
Meiden, bedankt voor jullie tips! Mijn man en ik gaan er nog eens goed over praten hoe we het beste kunnen reageren op die vraag (als die uberhaupt al ter sprake komt tijdens een eerste kennismakingsgesprek..?). Wat betreft het hondje, dat gaat vast goedkomen, we hebben hulp en het gaat al een stuk beter!
appie we krijgen eerst 3 huisbezoeken, dan de STAPP en dan nog een gesprek., We staan dus echt nog aan het begin
hallo dames, Ik heb ons net aangemeld als pleegouder. Wij kiezen ervoor om (eerst) weekend en vakantie opvang te gaan doen. Dit omdat ik onregelmatig werk en dat stiekem ook nog erg leuk vindt en het gewoon nog te spannend vindt om mijn baan op te zeggen. Mocht de pleegzorg ons echt heel erg aanspreken, dan gaan we het naar alle waarschijnlijkheid 'fulltime' doen en zeg ik mijn baan op ***Ik zie pleegzorg niet als baan hoor, maar wil alle tijd voor zo'n kindje hebben!*** Ik lees dan ook graag met jullie mee om te kijken hoe jullie alles ervaren! Liefs Jo
@Jo1984: Spannend hoor! Heb je al een idee voor welke leeftijd je wilt gaan? @Murphy: Mooi dat jullie zo'n breed aanbod hebben qua perspectief zeg! Ben heel benieuwd hoe de volgende plaatsing gaat! @Marieke: bij jullie alles goed? @Lobi: nog een wat langdurig proces dus... ben heel benieuwd hoe het volgende week gaat! @Hier: Alles gaat goed hier! Er komt steeds meer rust en onze kleine man is heerlijk vrolijk! Wel een hele belevenis dit, echt bijzonder om mee te maken.
Lobi, die vraag gaat komen hoor! Ook in je eerste gesprek. Ze kunnen dan bv omzichtig vragen naar je motivatie om pleegzorg te gaan doen. Mochten ze het niet vragen, beloof ik je de katten die avond blikvoer te voeren! (Daar ga ik dus echt nog steeds van over mijn nek , die lucht.... brrrrrr, lang leve de hormonen ) Hey Appie, leuk je weer eens even te lezen! Hoe gaat het thuis? Is het allemaal een beetje in een ritme aan het komen? Murphy, spannend meid!! Nieuwe ronde nieuwe kansen. Jij hebt dezelfde beschikbaarheid als ik altijd heb gehad. Volledig open. Hartstikke leuk en hartstikke spannend. Heb je nu niet het idee dat je er al een beetje anders instaat? Zelf heb ik dat gevoel echt gehad en zeker ervaren op het moment van 'bezorging'. Ook wist ik duidelijker wat ik wilde weten en vragen op het moment dat ze bellen vanuit pleegzorg met een aanbod. Het was toen niet alleen maar 'ademloos luisteren en met een zucht JA zeggen' . Leuk Jo, spannend hoor om je op te geven! Gaat je cursus al snel van start? En wat je gelijk hebt, eerst weekend en dan nog even je leven je leven laten zijn. Als je het zo wilt en kunt combineren prima toch! Het enige wat ik mee een klein beetje afvraag of je dan echt goed kunt observeren wat pleegzorg inhoudt. De zorg in een weekend en of een vakantie is anders dan echt thuis. Daarnaast geen ouderbezoeken. Neemt niet weg dat ik het heel gaaf vind dat jullie daarvoor gaan! Hier gaat eigenlijk alles goed. Mijn buik groeit gestaag en dan met name in de avond. Jemig, hoe groot kan ik nog worden . Wel heb ik inmiddels last van mijn bekken en loop dus bij de fysio. Hoe bedoel je kneuzenpartij . Ook heb ik mijn 20 weken echo gehad en alles was helemaal goed. Wel even spannend door verhoogd risico op genitische afwijkingen, maar niks aan de hand. Ook weten we wat het wordt; een meisje!! Ik zit dus op mijn roze wolk! Verder staan er op pleegzorggebied enorme grote veranderingen op stapel maar dat vind ik een beetje eng om hier zo te schrijven. Komt er kort gezegd op neer dat er een rechtzitting binnenkort komt waarin jeugdzorg zal gaan adviseren dat ons pleegkindje bij ons zal gaan opgroeien. Dat gaat gepaard met enorm veel emoties, angsten, onzekerheden, verdriet van ouders, wijziging van begeleiding etc etc etc. Wij zijn heel blij dat we ons pleegkindje een veilige plek mogen gaan bieden en dat dit kindje ooit als crisis bij ons in binnengekomen. Daardoor is de constructie die Murphy ook gaat doen zo mooi. Wanneer wij nu strak een crisisgezin waren geweest, had het kindje overgeplaatst moeten worden naar een ander gezin. Nu zijn wij al zo'n lange tijd samen op weg, is er een band op gebouwd met de ouders en rooien we het wel samen. Wel merk ik dat mijn hormonen gevoelens best versterken. Ik voel het verdriet van ouders nu ook meer denk ik en heb daarnaast soms ook wat moeite om mijzelf in balans te houden om niet alleen maar met hen mee te voelen.
JAAA wij vinden het ook heel spannend. De leeftijd weten we nog niet, we willen eerst alle informatie naast elkaar leggen en dan besluiten. Nicoletta, ik ben me er bewust van dat de weekendopvang heel anders zal zijn dan de 'fulltime' opvang. Maar ben wel van mening dat je er aan kan 'proeven'. We gaan zien hoe we het ervaren, kreeg net de uitnodiging voor de informatie avond al! Verder zit ik in de hulpverlening, heb oa ook in de kinder/jeugdpsychiatrie gezeten. Ik hoop maar dat dat een voordeel is Mag ik jullie vragen wat jullie motivatie is om pleegouder te worden? En hoe bevalt jullie het pleegouderschap? Kortom alle info is welkom. Ik wil graag goed voorbereid beginnen
@jo: wat leuk dat jullie weekend pleegzorg willen gaan doen. Heel anders dan fulltime voor een kindje zorgen, maar ook heel leuk! @nicoletta: fijn dat alles goed is met het kleintje. En wat leuk, een meisje! Spannende zitting, in december. Lijkt me erg lastig voor de ouders en ik kan me ook voorstellen dat het je zelf ook aangrijpt. Zeker met de nodige hormonen aan boord... Maar zijn dit dan ook de ouders van pleegje twee die wel weer thuis is?? Bij mij voelt het nu zeker anders om weer beschikbaar te zijn. Je weet nu enigszins waar je aan begint en wat je allemaal te wachten staat. En je weet ook inderdaad welke vragen je wilt stellen in het begin. Ik merk dat ik nu ook veel beter mijn eigen grenzen aan kan geven. Veel geleerd van de eerste plaatsing! Maar we hebben er weer zin in! Laat die telefoon maar rinkelen!
Jo1984 je vraag naar de overwegingen om te plegen. Die zijn hier eigenlijk heel divers. Ik heb altijd al gezegd dit te willen doen. Het lijkt me heel mooi om voor een kindje te mogen zorgen dat het minder getroffen heeft. Om een kindje liefde, warmte en een stabiele omgeving te geven waarin het kan en mag opgroeien tot een hopelijk sterke en vol zelfvertrouwen volwassen persoon. Door verhalen met een collega op het werk (13 pleegkinderen, allen gekomen in hun jonge jeugd en gebleven tot hun 18e(en ouder), ben ik eigenlijk nog veel enthousiaster geraakt. Ook lijkt het me dat mijn eigen dochtertje er veel van kan leren en dat het een mooie aanvulling kan zijn op ons gezin. Lees ik het trouwens goed Jo, dat jullie een miskraam hebben gehad en verder geen eigen kindje(s)? Ik hoop dat pleegzorg hier hetzelfde over zal denken! Murphy spannend hoor, wanneer jullie weer een telefoontje zullen krijgen!! Nicoletta ik hoop dat ik je het kattevoet kan besparen haha! Mijn man en ik hebben zondagavond ingepland om het gesprek voor te bereiden en dan gaan we zeker ook die vraag voorbereiden. Met het hondje gaat het gelukkig al wat beter. We hebben goede tips gekregen (o.a. dat iemand die binnenkomt geen oogcontact mag maken (hoop dat pleegzorgwerkster dat niet erg vindt), maar nog belangrijker snoepjes op de grond laten vallen. Dan vergeet ze alles en iedereen haha! Heerlijk die buik van je en wat helemaal super dat jullie een dochtertje gaan krijgen!! Ik wens jullie alvast alle geluk en vooral gezondheid toe!! En spannend hoor m.b.t. je pleegje! Hou je ons op de hoogte?!