Weet je TS. Er zijn heeeeeel veeeeel ouders die er flink geld voor zouden neerleggen als hun kind maar beter is of het beter doet als die van een ander. Dus als ze dan over de rug van jouw kleintje het zo voor kunnen doen komen, helaas dan gebeurd dit. Maar niet alleen ouders van te vroeg geboren kinderen komen dit tegen. Zelf 1 keer meegemaakt in het ziekenhuis, bij onderzoek, terwijl die van mij van 7 tot en met 10 maanden in zh heeft gelegen ivm erg ziek, goh kan hij nog niet zelfstandig zitten? Hij is toch al 7 maanden die van mij is nu net 6 maanden en zit helemaal zelf. Mijn antwoord was hierop; hoe oud ben je, antwoord 29, reactie, goh kan je met je 29ste nog niet nadenken, ik kon het al een heel stuk eerder! En daarna om leidinggevende gevraagd. Je wordt er doodmoe van. Trek je er niks van aan, want 9 van de 10 keer willen anderen helemaal niet laten merken dat ze er zelf vaak ook niks van bakken
@trotse wij: ik herken t ook nu hij ouder is (inmiddels een jaar en geboren met 32+5). Bijvoorbeeld mijn moeder die t overdreven vindt dat ik zijn leeftijd nog corrigeer, 'want hij doet het toch zo goed'. Ik kan nog zo vaak zeggen dat KA dit aanbeveelt tot 2 jaar, maar t wil er gewoon niet in
En toen hij nog zo klein was gebruikten wij gewoon een leugentje om bestwil: "hij mag van de KA tot 3 maanden geen contact met andere kinderen" (ik was erg bang voor virussen na Rs). KA had dat heus niet zo hard gesteld, maar wel geadviseerd de eerste tijd voorzichtig te zijn. Als t van de dokter moet hoor je mensen ineens niet meer. Ik hou zelf eigenlijk ook niet van leugens natuurlijk, maar wilde gewoon geen gezeur!
Hier was het juist andersom wij moesten zelf mensen gaan uitnodigen om te komen kijken omdat ze ons alle rust gunden. Zelfs de opa's en oma's. Ons zoontje is met 34 weken geboren. Hij mocht met een week al mee naar huis en al snel werd hij niet meer gecorrigeerd in leeftijd. Dit scheelt denk ik enorm per kindje. Nu moet ik wel zeggen dat ik gewoon duidelijk ben. Zo gaat het en ben je het er niet mee eens jammer dan.
In de afgelopen weken heb ik gemerkt dat sommige mensen zich er niet van bewust zijn dat prematuur geboren niet 'verholpen' is zodra de uitgerekende datum voorbij is. Ik heb een aantal goede vrienden en ook familieleden naar de sites doorverwezen die hier werden genoemd, dank jullie wel voor het vermelden van deze sites! Hierdoor komt er wel meer begrip. Helaas zijn er nog altijd veel mensen die er, ook met duidelijke uitleg, niets van (willen) begrijpen en vast blijven houden aan hun eigen 'waarheid'. Zij vinden het nog steeds onzin dat wij voorzichtig zijn met een teveel aan prikkels, en de leeftijd corrigeren. Ik vind het heel moeilijk om me hier niets van aan te trekken, terwijl ik weet dat dat eigenlijk wel zou moeten. Inmiddels probeer ik wel meer energie te steken in de mensen die ook energie in ons hebben gestoken door de moeite te nemen om op de sites te kijken.
Goed van je! En dit weekend werden wij weer op de feiten gedrukt. Bijna 2 jaar en na een middag sinterklaas gevierd helemaal overstuur in bed die avond en in de nacht nog een keer... Dus die prikkelgevoeligheid blijft nog wel even (ligt natuurlijk ook aan het kind).
Wij zijn ook op veel onbegrip gestuit. Onze zoon was niet supervroeg geboren, "slechts" 5 weken voor de uitgerekende datum. Daarbij was hij erg flink en relatief groot, dus hij zag er voldragen uit. We bleven echter nog wel een tijdje in het ziekenhuis en hij had wat opstartproblemen (geel zien, sondevoeding). In het begin had ik ook niet door wat het betekende dat hij prematuur was, maar na 5-6 maanden begonnen mij steeds meer dingen op te vallen. Doorbreking van patronen betekende telkens weer drama, drukte en teveel prikkels kon erin resulteren dat hij dagenlang van de leg was... En nu merk ik het aan de achterstand in zijn motorische ontwikkeling. Hij wordt de 31e een jaar oud en kruipt nog niet bijvoorbeeld. Geen gebrabbel, slechts gepiep en gegrom. Ik vind het niet erg, maar word er wel moe van wanneer mensen er opmerkingen over maken.
Ik merk aan mezelf dat ik mijn dochter niet meer als prematuurtje behandel. In begin was ze zo klein en maakte al die geluidjes. Nu hebben wij een flinke meid van bijna 11 maanden die niet achter loopt qua ontwikkeling dus dat maakt het wat makkelijker.
Hallo, Zelf geen moeder van een prematuur kindje. Al begrijp ik jullie wel. Mijn dochter is 9 dagen na de uitgerekende dagen bevallen. Maar als ik lees over de prikkels enzo, dan herken ik gelijk mijn dochter erin. Dag na de geboorte kwam er veel bezoek in het zh. Veel foto's met flits werden er gemaakt en snachts kon mijn dochter de prijs ervan betalen, door overstuur te blijven huilen. Ze werd toen zelf even van mij weggehaald omdat ik ander te weinig rust had. Ook in de weken daarna nog vaak van deze buien meegemaakt als het te druk is voor mijn dochter. Ook nu nog, ze is 2, kan ze het nog zo goed doen ( niet verlegen zijn op verjaardagen) maar in de avond en snachts is ze dan vaak overprikkelt. Ik ben dan ook wel benieuwd hoe het gaat als zij binnen 4 maanden naar de peuterspeelzaal gaat. Het is dan toch weer een hele verandering. Nu weer zwanger en toevallig zei mijn man. Ik maak zelf de foto's wel dan stuur ik ze die avond gelijk op naar familie en schoonfamilie. En we gaan het dan toch wat anders aanpakken. Maar het blijft moeilijk als mensen niet willen luisteren. Je wordt er gewoon moedeloos van