Hoe lang duurde het ongeveer? Hier weten we het nu een maand of twee dat het bij hem ligt, en ik merk dat hij het onder de oppervlakte wel echt nog meedraagt zeg maar. Dat oneerlijke herken ik wel hoor, al heb ik het ook wel geaccepteerd als 'zo is het leven nu eenmaal'. Maar als ik dan van die gezinnen met 6 kinderen hier door de straat zie lopen, dan denk ik, jemig, waarom moet jij er zoveel, daar had er toch best eentje bij ons van kunnen komen.
Mijn man was bij de eerste uitslag (azoospermie, verder wisten we ook nog niets) echt uit het veld geslagen. Nu vindt hij het vooral erg dat hij me niet kan geven wat ik eigenlijk m’n hele leven al wil. Heb het idee dat hij het echt wel snel een plekje heeft kunnen geven, en zich niet minder mannelijk of wat dan ook voelt (al heeft hij sindsdien wel een baard laten staan, dus misschien wil hij toch aan de buitenwereld laten zien dat hij ‘echt’ een man is) Verder proberen we er beide luchtig mee om te gaan. Dat oneerlijke herken ik! We hebben het financieel goed (niet dat dat verder wat uitmaakt) en een baby zou het echt aan niks ontbreken. Als ik dan weer iemand zie die kind 3/4/5 op de wereld schopt, terwijl ze de (financiële) middelen er niet voor hebben, dan kan ik ook echt kwaad worden! Maar goed, we hebben er maar mee te dealen! En gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat....
Wat sneu dat hij zichzelf de schuld ervan geeft.. wees vooral heel erg lief voor hem en geef hem de ruimte om te praten. Als hij niet wil praten, ook prima. Mannen zijn vaak toch minder ‘praterig’ dan wij vrouwen. Er zullen momenten komen dat hij boos is of enorm verdrietig. Geef hem daarvoor de ruimte en steun hem. Hij zal vooral extra liefde nodig hebben. En als hij er echt aan onderdoor gaat kan je voorstellen om hulp te zoeken. Er zijn genoeg praktijken gespecialiseerd in dit soort dingen. ❤️
Hier een man met teratozoospermie. Bij hem was 98% misvormd. Ik wist gelijk dat ik er voor wou gaan. Mijn man wist het alleen niet. Hij was bang voor de teleurstelling en het verdriet wat het met zich mee kan brengen. Uiteindelijk zijn we er samen voor gegaan. Eerst moesten we toch nog voor iui gaan 6 keer. Toen dat niet lukte gingen we voor ivf. Mijn man heeft het uiteindelijk 2 keer in moeten leveren dat was nog te weinig dus toen over gegaan op icsi. Gelukkig was het bij de eerste terugplaatsing gelijk raak. Denk goed na over de voor en nadelen. Blijf met elkaar praten. Ik wil jullie heel veel s6 wensen met de keuze die jullie maken.