Hier ben ik het wel mee eens. Wat die andere mensen zeggen om je heen is niet zo boeiend maar als je man/vriend aangeeft wel die behoefte te hebben iets samen te doen vind ik dat zeker van belang. Het is gewoon echt goed om tijd samen te hebben. De behoefte is bij ons ook niet heel groot, vinden het juist leuk als Elissa mee is. Maar voor onze relatie ( zeker op lange termijn) is het goed, beter zelfs, om wel die tijd samen te nemen.
ik ben thuisblijfmoeder, nu al 4,5jaar en de keren dat ik oppas heb gevraagd zijn denk ik op 1 hand te tellen dus ik ben dan ook raar Pas trouwens voor de gein aan manlief voorgesteld om nog weekendje samen weg te gaan en hij reageerde precies zoals ik verwacht had: of de kinderen gaan mee of we gaan niet!
Dat denk ik ook. Er is geen enkele manier 'fout'. Maar het moet wel zo zijn dat partners er hetzelfde instaan, of tot een compromis komen waar beiden zich in kunnen vinden.
Ik heb er zelf ook de behoefte niet aan hoor. Het 's avonds in slaap krijgen is nogal een lastig iets, dus dat doe ik sowieso liever zelf of laat ik ML doen. We zijn er sinds deze week achter dat ze juist beter slaapt in leefgeluiden (dat scheelt een hoop!). Logeren mag als ze er zelf om kan vragen, dan weet ze ook wat het inhoudt en snapt ze dat ze in een ander bedje slaapt. Eerste keer oppassen door iemand anders gebeurt ook pas halverwege september, omdat we nog een bon van de sauna met een diner erbij hebben liggen. Ik snap het hele "ze moet er maar aan wennen" ook niet. Ik kan mij zelf ook niet herinneren dat ik door iemand anders op bed ben gelegd. ML ook niet! Maar (gelukkig) heeft hij ook niet de behoefte om zonder DL weg te gaan oid. Ze gaat wel naar de gastouder vanaf eind augustus, dus eigenlijk 'went' ze er alsnog aan
Ik snap je gevoel heel goed. Hier is het niet anders. Mijn man en ik hebben weinig behoefte om 's avonds de deur uit te gaan en zoon weg te brengen of thuis te laten. Hij is nu 2,5 en heeft 1x ergens anders gelogeerd. Binnenkort gaat hij voor de 2e keer. Hij logeert alleen bij mijn moeder, omdat ze het allebei leuk vinden. Wij vinden het niet nodig dat hij iedere keer ergens heen moet, zodat wij weg kunnen. We gaan vaak overdag met z'n alle weg en 's avonds lekker thuis. Maar hoe je het ook doet, vaak is het in de ogen van de ander nooit goed. Lekker je eigen gevoel volgen!!
Had ik ook toen ik zoveel werkte Doe ook het liefste alles zelf en neem ze het liefste overal mee naartoe. Voel me zo eenzaam zonder hihi.
Ik snap je helemaal en werk momenteel niet (ouderschapsverlof) Constant krijg ik naar mijn hoofd waarom ik niet eens weg ga bij mijn kind, dat is gezond. Als we een weekend weg gaan wordt gelijk gezegd waarom gaat de kleine mee? Het lijkt wel alsof je het fout doet als je graag zelf je kind op bed wil leggen etc. ik kan mij niet herinneren of dat vroeger ook zo was of dat een tendens van nu is. Dat men voor jou bepaald dat je tijd voor jezelf nodig hebt.
Ik moet zeggen, bij mij komt het nu pas nu mijn dochter wat ouder is (bijna 3 1/2 jaar). Die praat de hele dag en dan denk je wel eens: "ik wou dat je je mond een keer hield". Ik vind het nu wel lekker als ze een keer een ochtend met mijn man naar de dierentuin of speeltuin is.... lekker rustig! Ze zou van mij nu ook wel een keer een nachtje mogen logeren. Maar alleen als ze het zelf wil. Ze beseft nu ook wat het inhoudt. Maar de eerste 2 1/2 jaar.... geen haar op mijn hoofd dat ze ergens ging slapen zonder mij. Zelfs toen ik moest bevallen van mijn zoontje dacht ik: ik hoop dat het niet 's nachts is, want dan is ze de hele nacht zonder mij. En toen ze 2 jaar was had ik een opleidingsweekend voor mijn opleiding. Ik heb toen een huisje vlakbij de locatie waar het was geboekt en man en kind meegenomen. De hele dag van 's morgens tot 's avonds had ik opleiding, maar 's nachts was ik bij mijn kind in de buurt en we ontbeten uiteraard samen Mijn man zorgde in die dagen voor mijn dochter. Overigens komt het hier soms wel voor dat een ander haar in bed legt: mijn moeder, schoonmoeder en de oppas hebben het allemaal wel 1-3 keer gedaan. En mijn man natuurlijk. Mijn zoontje is nu 7 1/2 maand en die wordt door mij naar bed gebracht met borstvoeding en soms door mijn man (met een flesje, vindt hij ook prima). Maar op het KDV ook gewoon door de leidsters daar.
Echt niet raar! Zo heb ik dat met logeren. Van ons hoeft hij niet zo nodig uit logeren. Het is een paar keer gebeurd in ruim 3 jaar. Geen structureel verhaal. Doe maar lekker wat en hoe jij het wilt hoor