Bij mij is de meeste visite nu (gelukkig) geweest. Aan de ene kant vond ik de kadootjes en de aandacht wel leuk. Al die blije mensen. Aan de andere kant ik was er kapot moe van. Er waren mensen die gewoon tot in de avond laat bleven. Ik kon ook moeilijk zeggen jullie moeten weggaan. Dat vond ik best wel raar, als ik zelf op kraambezoek kom, ga ik maximaal een uur. En helemaal niet 's avonds. Mensen die onaangekondigd kwamen vond ik ook erg vervelend, die heb ik bij de deur laten staan en gezegd dat ze later wel een afspraak konden maken. Ik kon er niet meer bij hebben.
Hier gelukkig helemaal geen visite gehad! Ben er t persoon niet na. (Schoon)ouders en broers/zussen van harte welkom. Voor de rest niks gehad. En vond t heerlijk!
Ik had er ook helemasl geen behoefte aan! Wij hebben (alletwee) een hele grote familie en een behoorlijke vriendengroep. Wij hadden een kraamfeest gepland 4 weken na de geboorte, gewoon in de achtertuin. Nu was ik ook erg ziek (HELLPsyndroom) en 'mocht' ik niet eens bezoek, dus dit kwam extra goed uit. Nee, ik begrijp ook de mensen die kraambezoek zo leuk en gezellig vinden niet. Al die bevallingsverhalen die voorbij komen, mensen die veel te lang blijven zitten, mensen die je wrinig ziet die opeens aan je bed zitten, je oudtante uit Etten-Leur wasr je geen behoefte aan hebt... Naaste familie en vrienden komen toch wel eerder.
Hier mag directe familie de eerste tijd wel komen. Na een week of 5 geven we een kraamfeest. Ik ken mezelf en ik heb geen zin in al die losse afspraken. Vriendlief moet ook gewoon werken en om dan zijn avonden en weekenden vol te plannen, nee dank je. Dan wil ik gewoon als gezin kunnen genieten.
Ik heb er ook geen behoefte aan. Mijn zoontje is nu 2 weken oud en hij is sinds woensdag uit het ziekenhuis. Onze ouders zijn in het ziekenhuis geweest, maar verder niemand. Wij wilden geen bezoek in het ziekenhuis. Nu zijn onze broers/zussen enzo geweest op 1 na, die komt dit weekend. Verder komen er nog wat vrienden tzt. Verder verwacht ik eigenlijk weinig ooms en tantes, zeker omdat dit de 3e is. En mijn man heeft nog 2 oma's, die kunnen niet op kraamvisite komen, dus daar gaan we naartoe om de baby te showen. Bij de oudste hebben we een kraamfeest gegeven, maar dit vond ik eigenlijk te massaal.
Als je het niks vind, gewoon niet doen. Ik zelf vond het heerlijk om even alle ervaringen van me af te kletsen, maar buiten naaste familie had ik ook geen zin in bezoek. Dat hebben we dus ook gewoon afgehouden. Je mag gewoon 'nee' zeggen he als mensen bellen
Ik wist het van te voren al en vond het nog erger dan dat ik me had kunnen bedenken. Wat verschrikkelijk! Nu 3+ maanden zijn we er nog niet vanaf maar kan ik het iets beter handelen. De eerste 2 weken mocht er niemand komen. En daarna heel rustig aan opgebouwd en als het me niet beviel die dag gewoon afgebeld. Na een heftige zwangerschap en bevalling moest ik echt even flink herstellen ook geestelijk.
In het ziekenhuis kwam alleen naaste familie langs en dat was eigenlijk al teveel (ik was zelf ook nog ziek en mijn zoontje lag op de intensive care). Mijn eigen familie is heel bescheiden en hield rekening met ons, naar de schoonfamilie toe moesten we heel goed aangeven waar onze grens lag. Maar het zijn geen kwade mensen hoor Ze zijn gewoon zo blij met een kleinkind. Mijn schoonzus en zwager (waar ik overigens dol op ben) bleven veel te lang hangen waardoor ik toen niet heb geslapen /gegeten/gekolfd, tot de verpleegster me een standje kwam geven en de visite zelf toen gauw naar huis ging. Dat was voor mij een goed leermoment, daar ga ik deze keer heel goed op letten. Rest van de visite kwam allemaal die weken /maanden daarna. Heb het toen ook aangegeven als het niet uitkwam. Familie die ik verder niet zie plande ik pas in de 2e of 3e maand in. Vonden ze ook geen probleem. Enige nadeel is dat je maanden met visite bezig bent. Misschien scheelt het wel dat het nu mijn tweede is, het nieuwe is er dan wel vanaf. Ik vond wel dat ik in de kraamweek echt meer moeite had met grenzen aangeven, je bent als kraamstel (mijn man ook!) toch wel kwetsbaar op zo'n moment en we hadden natuurlijk geen kraamhulp ivm het ziekenhuis. Één van mijn zusjes heeft nu uit zichzelf aangeboden om deze keer te helpen met het aangegeven van grenzen, dat zij onze spreekbuis kan zijn als wij het niet zien zitten. Vind ik erg lief van haar en wie weet maken we er gebruik van. We gaan deze keer ook van tevoren alvast bedenken hoe we de visite gaan indelen en waar mogelijk onze grens ligt.
Wij hadden er ook geen behoefte aan, elk weekend visite. Of nog erger, meerdere keren per week... Daarom hebben we een kraamfeest gegeven na 6 weken. Aan het eind van m'n verlof vond ik het toch wel jammer, want zat zo lang thuis dat ik wel behoefte had gehad om vaker bezoek te krijgen.
Ik dacht dit van tevoren ook. Man vond kraamfeest niet zo leuk dus toch iedereen thuis laten komen. Nou bij een evt. volgende volg ik mijn eigen kop en manlief is het daar inmiddels ook mee eens trouwens😄 Het zweet brak me uit met al die mensen op mijn slaapkamer terwijl ik nog pijn zat te lijden van m'n hechtingen, stuwing en vooral heel erg moe was. Was soms gewoon haastig aan het voeden omdat we weer fatsoenlijk erbij moesten zitten voor het bezoek wat al bijna de trap op rende..
Directe familie kon langskomen. De rest van de visite heb ik pas 2 weken na die bevalling laten komen. Heerlijk van de kraamtijd genoten met alleen dierbare. Vanaf 2 weken na de geboorte heb ik kraamvisite laten komen. IK deed 1 afspraak per dag en hield 1 dag visiteerde. K had daardoor wel wat langer visite maar vond dat geen probleem. Van te voren vertelde ik dat ik max 1,5 uur visite hield
Heel herkenbaar. Vond het maar niks. Dan lag ik eindelijk even want dochter sliep eigenlijk moest ik er weer bijna uit. Vond het vooral erg vermoeiend.
Denk dat het bij mijn prematuurtjes iets anders ligt, want ik heb het gevoel dat ik geen kraamweek heb. lig nu ook gescheiden van mijn baby ivm fusies van de ziekenhuizen hier en beddentekort, dus ik word heen en weer gereden tussen de ziekenhuizen. In die 2 'korte'momenten dat ik met mijn dochtertje kan buidelen hoef ik even niemand te zien. het bezoek blijft ook weg omdat ze het moeilijk vinden om de situatie en ze ons rust willen gunnen en bovendien is de baby hier toch niet. Ik vind het wel jammer, want ben nu de hele dag alleen op zus en ouders (met mn andere dochter) na. En weet uit ervaring met vorige keer dat ze ook daarna wegblijven omdat ze zich schamen dat ze niks hebben laten weten. Ga nu ook bewust de kaartjes pas met 4 weken versturen en haal dan mijn kraamtijd wel weer in! Maar ik kan ook heel goed begrijpen als je geen kraamvisite wil hoor, tijd alleen met de gezinnetje is ook gewoon heel fijn en directe omgeving komt toch wel!
De mensen die jou kennen komen dan toch ook niet meteen op visite. En visite belt normaal gesproken van te voren. En heb je en goede kraamhulp, dan vraagt ze eerst of Pietje, Jantje, Klaasje gelegen komen aan de kraamvrouw (als ze niet gebeld hebben). En entertainen... het bezoek komt voor jullie kindje en de ouders. Het kindje en de ouders zijn er niet voor het bezoek.
Ik begrijp je heel goed hoor. Verschrikkelijk vind ik het constant je huis vol, niet kunnen wennen met je gezinnetje, stressen om je planning betreft het voeden (borstvoeding). Bij de eerste hebben wij een kraamfeest gegeven na 5 weken. Dat was heel goed bevallen, in 1 x overal vanaf. Dit keer houden we weer een kraamfeest echter pas na 9 weken ivm (school)vakantie. Dit was het advies van de kraamhulp gezien veel mensen anders mogelijk op vakantie zijn en niet kunnen en toch graag een losse afspraak willen, waar wij dan weer niet op zitten te wachten. Ik ben 2 weken geleden bevallen en de mensen die dichtbij staan komen uiteraard wel langs, maar gezien we een grote sociale kring hebben is zelfs dit pittig geweest. Vanaf het moment dat ik uit het zh kwam zat er bezoek tot 10 a 11 u savonds en zo ging dat nog 3 ochtenden tot avonden aaneenvolgend door. Tot ik een huilbui kreeg en aangaf dat we als gezin nog geen 5 minuten met zn 4en hebben kunnen zijn en mijn oudste dochter niet kan wennen aan haar zusje en wij ook niet even konden genieten zonder dat er weet onaangekondigd imand aan de deur stond. Gelukkig heeft vriend vanaf toen een sleutel aan de binnenkant van de deur gedaan en de gordijnen dicht gedaan. Zodat we heerlijk konden genieten van de rust en onze prachtige meiden! Onder een paar bezoekjes de komende weken komen we niet uit maar het is nu wel heerlijk beperkt en de rest komt maar op het kraamfeest en kunnen ze niet dan niet..