Ga jij in de 2015 de mmm (weer) in? Kom gezellig meekletsen! Wij gaan waarschijnlijk na de zomervakantie van 2015 de mmm in voor een 2de. Man wat duurt dat nog lang! Ik zou het liefste morgen beginnen. Ivm een opleiding die ik nu doe, moet ik toch echt nog even geduld hebben Ik ben er al een lange tijd mee bezig in mijn hoofd, emoties wisselen elkaar af. Angst of het wel gaat lukken, hoe lang het dit keer gaat duren, hoeveel "last" mijn dochtertje ervan gaat hebben...daar tegenover staat drang en zin om ertegenaan te gaan, het over me heen te laten komen en behoefte aan HET moment....die positieve test, het kloppende hartje, de bewegingen, de bevalling, de baby Voor mijn dochter ben ik ruim 3,5 jaar bezig geweest. Ruim 2,5 jaar mmm, 3 miskramen, Clomid/Tamoxifen/Menopur/Pregnyl. Ben benieuwd naar jouw verhaal, jouw plan enz.
Nog niemand Toevoeging op mijn verhaal boven....weet niet hoe ik dat heb kunnen vergeten Ik heb pcos en mijn man heeft matig zaad. Bewegelijkheid is goed, maar het aantal niet zo denderend( bij de laatste test , ruim 4 jaar terug, 10 miljoen).
Er is een topic 'Wie gaat er voor een brusje', gaat over hetzelfde. Misschien wil je daar meekletsen? Je bent iig welkom!
Anders klets je gezellig hier mee http://www.zwangerschapspagina.nl/mmm-clubs/540577-start-ivf-jan-febr-2015-a.html Wij hopen december te mogen starten voor een brusje en anders januari Wij zijn voor onze dochter ook ruim 4 jaar bezig , 7x IUI en de 1e ICSI raak daar hebben we nog 3 cryo's van over dus hopelijk zorgt een er van voor een mooi brusje. Begin het allemaal wel weer erg spannend te vinden 17 november hebben we de intake Ik heb trouwens PCOS, heel licht maar toch, ipv 13x een eisprong per jaar heb ik er 10, man zn zaad is niet geweldig maar nog niet slecht te noemen. Onze dochter is van dec '13, hoe oud is jullie meisje?
Wij gaan ook in 2015 de mmm weer in! In januari hebben we de intake voor icsi in UZ Gent. Wij hebben een dochter, die in augustus 2012 na 3 jaar mmm (2 x iui, 2 icsi's in NL, 1 icsi in UZ Gent) geboren werd. In eerste instantie wilden we de mmm niet meer in, maar door een mislukte cryo poging in oktober (cryo was van de 3e icsi en we wilden hem niet weggooien) is het bij mij en mijn man weer zo gaan kriebelen dat we de mmm toch weer in gaan. Je gevoelens herken ik wel! Ik heb sta aan de ene kant te popelen nu vaststaat dat we er toch weer voor gaan, maar ben er tegelijkertijd ook bang voor. Ik denk wel dat het anders gaat zijn omdat we al een dochter hebben. En omdat ik het traject nu minder naïef in ga dan de eerste keer... Ik weet niet of je dit topic nog wilt aanhouden, maar mij lijkt het wel gezellig om hier een beetje te kletsen. Ik breek nooit zo graag in bij al langer bestaande topics.
Stiertje bedankt voor de uitnodiging, zal eens een kijkje nemen. Staffie, 17 november is al snel, spannend! Het zal super zijn als de cryo's genoeg zijn voor een brusje, hoop het voor jullie. Jeetje ook 4 jaar bezig geweest, wat lang he. Ik hoop dat het dit keer niet zo lang gaat duren hoor Omdat ik geen ivf of icsi heb hoeven doen, steaks hopelijk ook niet, voel ik me nog niet zo op mij. Plek bij een topic dat hierover gaat Oh mijn dochter is van februari 2012 LoveAim, als je hier wilt blijven kletsen, dan laat ik het topic open. Ik kan het me helemaal voorstellen dat jullie in eerste instantie de mmm niet meer in wilde! Wanneer in januari hebben jullie de afspraak?
Nou.. al is hier nog niet zoveel animo, ik kom toch gezellig meekletsen!!! Wellicht hebben jullie inmiddels wat meer over mij gelezen in m'n voorsteltopic of elders op het forum Nog ff een beknopte samenvatting: Sinds 3 jaar bezig 'voor het eggie'. Sinds 2,5 jaar diagnose PCOS (1e 2 cycli duurde 7 weken, de 3de 13 weken, en toen heb ik aan de bel getrokken). Sinds november 2012 ECHT voor het eggie (daarvoor deden we het wel onveilig, maar gewoon als we er zin in hadden zeg maar). Gelijk met Clomid ivm. PCOS. Eind augustus 2013 een windei gehad (noem het zelf liever een miskraam). Eind 2013 PTSS en een depressie gekregen. Kinderwens tijdelijk uitgesteld hierom. Laatste cycli was toen begin janauari. Vervolgens 9,5 maand (ja, ECHT!!!) niet ongesteld geworden. Toen wonder boven wonder zou ik net aan de Duphaston gaan, om een bloeding op te wekken, toen ik eindelijk na lange tijd vol met stress weer wat aan kwam (had inmiddels ook een dietist ingeschakeld), en toen werd ik dus na al die tijd 'zomaar' ongesteld. Helaas kwam het daarna weer niet vanzelf ondanks m'n goede gewicht en weinig stress. Dus toch aan de Duphaston en daarna Clomid. Dat is net een paar weken terug en nu maar duimen dat het raak is! Begin januari een afspraak bij de gyn. We gaan dan hoogstwaarschijnlijk over op IUI. Ontzettend spannend en eng vooral!!! Ben zo bang om weer in een depressie te raken... PS: voor mij (ons?) voelt het alsof we nu ook voor een tweede gaan, maar in werkelijkheid wordt dit natuurlijk ons eerste kindje Dus hoop niet dat het erg is dat ik dan hier meeklets?