Dan hadden ze je TOEN dus al naar een prelogopedist moeten sturen, vooral omdat hij al eerder slikproblemen had!
Wat doet hij als je een broodkorst of een stuk appel (de eerste keren kan je die een minuutje koken) voor hem neerlegt? Pakt hij het dan wel op en brengt hij het naar zijn mond? Is hij nieuwsgierig, vindt hij het mooi? Proeft hij ervan? Als hij dat allemaal niet heeft, is hij er nog niet aan toe. Als hij het voorzichtig probeert, maar het nog niet lukt, dat is normaal. Ook het kokken hoort er de eerste paar keer bij; dat is niet leuk, maar wees niet bang; het is juist goed omdat ze zich zo niet kunnen verslikken.
ja maar wat ik van jouw reactie begreep had je het niet alleen over dean. Misschien verkeerd begrepen van mij.
Hij pakt het broodkorstje en stopt het ook in zijn mond. Alleen op het moment dat hij er een stukje van in zijn mond krijgt bent hij te kokhalzen. En inderdaad dat kokhalzen is normaal dat zeiden ze bij het cb ook al! De kokhals reflex van een baby ligt nog op het puntje van hun tong zeg maar door hapjes te geven zal het reflex naar achter op hun tong opschuiven alleen dat gebeurt nu niet hahaha Ilse1982:dus jij staat al op de wachtlijst jeetje ik hoop dat jullie snel een oproep krijgen.
Ze heeft net gebeld. We mogen de 24e komen. Ik moet een hapje meenemen, zodat ze kan kijken wat er gebeurt.
oooh wat spannend ik hoop dat ze goede tips kan geven dat je gewoon verder kan. Laat je me effies weten hoe het gegaan is!!! Groetjes Meertje
Vanmiddag zijn we bij de logopedist geweest en naast een hele hoop informatie (psychologie achter het eten en de nare ervaringen daarbij) is er gekeken hoe ze van het lepeltje eet. Ze hapt erg slecht en vervolgens slikt ze verkeerd om. Normaal slik je van voor naar achter en Eva duwt alles naar voren. Ze gebruikt teveel haar tong. Ik moet de lepel verder op haar tong zetten, haar de lippen omheen laten gaan en dan horizontaal de lepel uit haar mond halen. Ik mag dus niet de lepel langs haar gehemelte laten gaan, want daar wordt ze lui van met happen... oefenen en oefenen dus. Het slechte eten had vooral met negatieve ervaringen te maken, daarbij kwam vervolgens mij reactie daarop. Ik moet niet teveel in stress of frustratie schieten. Vooral niet dwingen en ik moest ook niet in paniek schieten bij het kokhalzen. Dat gebeurt nu eenmaal en als ze aangeeft dat ze weer een hapje wilt gewoon geven. Te grote stukken eten moest ik nog niet aanbieden, maar dit langzaam opbouwen (vanwege het kokhalzen). Ohja en we mogen geen tong spelletjes meer spelen, zoals tong uitsteken etc. Ze doet gewoon teveel met haar tong, behalve goed slikken. Omdat Eva met vlagen slecht/goed eet moeten we eind januari weer terug.