We hebben besloten om voor een tweede te gaan! en daar is best wel wat aan vooraf gegaan voordat we die stap namen. eerder waren we er nog niet aan toe. Maar ik zie echt zo enorm op tegen de bevalling! En dan niet zo zeer de bevalling zelf, maar daarna. Mijn zoontje is geboren met een vacuümpomp en ben echt heel flink ingescheurd. Heb tijdens de weeen vanaf 6 cm een ruggeprik gekregen welke weer lager is gezet bij 8 cm meen ik, zodat ik de persweeën zou gaan voelen. Maar naar mijn idee heben ze zooo hard lopen trekken aan die vacuümpomp. Maar nu is het dus dat ik na de bevalling veel pijn had. ik wist niet hoe ik moest gaan liggen en had continue pijn. Ook toen we de volgende dag naar huis mochten voelde ik alsof ik van onder overreden was door een vrachtwagen... Tijdens mijn kraamweek ben ik eigenlijk niet uit bed geweest, ja om zelf te plassen en douchen etc. zitten kon ik met geen mogelijkheid dat deed zoooooo een pijn! Ik probeerde het echt, maar o o wat deed het zeer. met tranen stromend over mijn wangen heb ik gesmeekt aan de kraamhulp of ik mijn zoontje liggend de fles mocht geven omdat zitten echt niet ging. ook voelde ik mijn hechtingen erg zitten, maar de meeste pijn was echt van binnen , ik denk mijn schaambot en weet ik veel wat nog meer van binnen. toen de kraamhulp naar huis ging na 10 dagen lag ik nog op bed. Mijn kraamweek is dan ook alles behalve leuk geweest. En juist daar zie ik zo tegen op! Op tegen de pijn er na en op tegen de kraamweek. ik vraag me ook wel eens af of dit een normale kraamweek is, of iedereen dat zo ervaart? ik wil me alles behalve aanstellen en ergens voelt het voor mij als falen, alsof ik de pijn niet aan kan. Weet niet zo goed wat ik met dit verhaal wil, maar wilde het iig even van me afschrijven.
Ik denk dat iedereen het anders ervaart. Bij mij was er iets met een knip en 32 hechtingen enzo maar ik was daarna vrij snel weer op de been. De kraamverzorgster gaf mij de tip om een paar keer per dag te spoelen met lauwe kamille thee. Bij mij werkte dat heel goed... En volgens mij is sowieso geeneen bevalling hetzelfde.
Spannend en leuk dat jullie voor een tweede gaan. Wij gaan ook voor een tweede en herken het wel een beetje. Mijn genezings proces duurde ook erg lang na de bevalling. Ben verkeerd gehecht waar ik met heel veel pijn en te lang mee rond heb gelopen. Lag ook in bed en na de kraamhulp kwam mijn schoonmoeder me helpen. Op een gegeven moment wil je gewoon verder en ben je de pijn dat. Ik zat ook niet lekker in me vel, me lichaam voelde niet meer van mij. Daar kon ik mezelf nog overheen zetten maar nog continue pijn hebben daar was echt geen pretje. Uiteindelijk moest ik nog drie keer opnieuw gehecht worden en toen was mijn dochter ondertussen al 4 maanden. Sorry merk dat ik onbewust heel verhaal heb getypt, komt allemaal weer naar boven. Heb zelf in die periode pijn en klachten proberen te onderdrukken en toch van me kraamperiode te genieten. Dus meer gedacht van komt goed hoort erbij. Gelukkig toch wel fijne kraamheer gehad. Alleen merk wel dat ik er ook weer angstig voor ben. Wat als het straks verkeerd ga en ik weer verkeerd wordt gehecht. Angst dat t weer zolang duurt en ik nog steeds bezig met de gevolgen ervan terwijl je weer verder wilt. Probeer er niet teveel aan te denken. Als het omhoog komt merk ik ook dat t me best zwaar is gevallen, dat stukje. Ik denk zelf persoonlijk dat de nasleep bij jou ook lang en pijnlijk was. Probeer positief te blijven en wie zegt dat het dit keer ook zo gaat gebeuren? En weet jezelf al waarom het zolang heeft geduurd ? Hopelijk krijg je een fijne zwangerschap met ook een snelle genezingsproces. Helaas is het niet niks bevallen en duurt t soms langer. Meer dan hopen kunnen we niet.
ik ben nu zwanger van de tweede en toen we er definitief voor gingen was ik ineens iets minder enthousiast. Ook bang voor de bevalling en dan met name voor de periode er na. Ik ben ook met de vacuümpomp bevallen en daarbij flink ingeknipt (14 huidhechtingen, geen idee hoeveel dit er wel onderhuids zijn geweest). Het hechten op zich is gelukkig wel goed gegaan alleen zaten de hechtingen zelf veel te strak. Ik heb zo ontzettend veel pijn gehad! Niet normaal meer. Heeft ook echt mijn kraamweek beïnvloed. Ik kon niet lopen, niet zitten, niet liggen. Alles deed zeer. Ze zaten zo straks dat de verloskundige gewoon moeite had om ze er uit te halen zonder in mijn vlees te knippen. Gelukkig wilden ze ze er bij mij uit halen en hoefde ik niet te wachten tot ze opgelost waren. Dag 6 de helft....wat een verademing....alleen toen weer last van de rest die er gelukkig de volgende dag uit gingen. HEEERLIJK. Bleek dat er nog 1tje heel diep zat, want die kwam toen op spanning te staan. Gelukkig knapte die de volgende dag uit zichzelf....Ik ben erg blij dat ik weer zwanger ben....en de bevalling probeer ik me niet al te druk over te maken. Ze zeggen dat een tweede meestal makkelijker gaat dus daar hou ik me dan maar een beetje aan vast....en als dat niet zo is dan dealen we er op dat moment wel weer mee...
Ik voel herkenning en dat is fijn! Het was bij mij niet eens zozeer de hechtingen zelf want dat zei de kraamhulp ook steeds. Ze zei ja dat voel je altijd. Ik zei ja maar het zit van binnen. Ik voelde me gewoon totaal gekneusd van binnen. Miss Door de vacuüm pomp dat ze heel hard getrokken hebben?! En inderdaad weet ik dat elke bevalling anders is en wie dan leeft wie dan zorgt maar toch pfff Het valt me na ruim twee jaar nog altijd zwaar. Ik denk dat ik dit ook zeker wel aan ga geven bij de gynaecoloog als het zover is! @ yasminn geeft niets je lange verhaal! Is voor mij pure herkenning @ stilstaande ik hoop dat ik als het zo ver is net zo erin sta als jij!
Ik heb een redelijk vlotte bevalling gehad. Sterke bekkenbodemspieren, dus moest wel flink persen, maar alleen van binnen wat gescheurd (zitten geen zenuwen) en wat cosmetische scheurtjes. De dag na de bevalling dacht ik 'ik heb zo'n last van mijn kont!' niet beseffend dat het mijn bekken was. Ik gaf het ziekenhuisbed (poliklinische bevalling) al de schuld. De 3e dag is besloten te gaan kolven en de bv via de fles te gaan geven (bv ging niet goed) en ben ik even met de kraamzorg naar het dorp gegaan om een fles te halen. Na 3 dagen liep ik dus al in het centrum! Ik heb ook meerdere keren te horen gekregen dat ik echt wel in bed mocht blijven, maar ik voelde mij prima. En zo kan het dus ook. Het nadeel bij mij zou juist zijn dat een nieuwe bevalling alleen maar beroerder kan worden. Bij jou kan het bijna alleen maar beter
ik had van binnen ook heel erg pijn. De hechtingen bij een knip zitten niet alleen aan de buitenkant. Bij een knip moeten ze ook spieren, onderhuids en de huid hechten. Elke keer als ik naar de wc ging (waar je dus je bekkenbodemspieren bij de gebruikt) ging ik door de grond van de pijn.....het voelde alsof iemand diep van binnen stond te flossen....
Herkenbaar! Met mijn oudste hadden ik net zo iets. Ingeknipt en vacuümpomp. Ging helemaal mis. Kon eerste week niet zitten en onwijs veel pijn. Kan je wel geruststellen. Mijn 2de was niet makkelijker maar geen pomp. Paar kleine hechtingen en was binnen 2 dagen weer helemaal op de been. Was wel beetje beurs maar viel 100% mee. Zoals geen 2 kindjes het zelfde zijn is ook geen bevalling het zelfde! Laat het je niet weerhouden. Kan alleen maar meevallen!
@ gekkenhuis wat fijn om te lezen, stelt me best wel wat gerust haha Bizar eigenlijk dat het me , nu na twee jaar, nog steeds zo bezig houdt! ik ga het in ieder geval wel bij de gyneacoloog in het ziekenhuis aankaarten als ik daar weer op controles moet. ze kunnen er maar vanaf weten toch!