1 ouder van mij is al wegegaan toen ik 1 jaar was dus dat telt niet echt.... wel heb ik eens een topic geopend waarin ik vertelde hem via een programma op tv had gevonden... heb 1x met hem gebeld en toen besloten het contact af te kappen..... Mijn moeder heb ik weinig ECHT contact mee... heb haar ook weleens járen niet gezien of gesproken omdat ze mij uit huis heeft gezet toen ik 17 jaar was.... op mijn 23e jaar begon het contact heel erg langzaam weer iets te komen.... maar het is nooit meer echt goedgekomen.... vind het ook prima zo want ik vergeet die tijd nooit meer dat mijn bloed iegen moeder en de rest van mijn"familie me heeft laten stikken in een zeer moeilijke periode in mijn leven...... dus nu houd ik alles lekker op afstand... behalve mn zusjes en broertje natuurlijk! en ik vind het prima zo, mis er niks aan alleen een boel gezeik
Hier ook de hoop dat mijn vader van toneel verdwijnt, zolang dat niet gebeurt is contact met mijn moeder niet mogelijk. Wil hier ook niet over uitweiden, heb al dik 10 jaar geen contact meer met beiden. Nu ik zwanger ben van ons eerste kindje (mijn moeders eerste kleinkind) vind ik het wel jammer dat ik dat niet met haar kan delen.
Toen ik 4 was is mijn vader ons niet op komen halen voor ons weekend bij hem toen ik met mijn broer en zus en onze koffertjes op de stoep zaten te wachten.Toen heeft mijn moeder het contact met hem verbroken. Mijn moeder heeft zich 3 weken voor mijn 2e huwelijk van alles teruggetrokken.Lang verhaal, maar toen ze dat deed heb ik haar ook geen uitnodiging meer gestuurd en niet meer gezien.Zij mijn 2e kind dus ook niet. Ik mis mijn ouders niet,ik mis wel ouders op zich.
dat is wel een goed all woman. ik heb zeker wel een gemis aan 2 ouders (met mijn moeder is ook niet alles soepeltjes te noemen) gewoon mensen die er voor je zijn en dingen doen zonder dat je het vraagt. echt getroffen met mijn schoonouders heb ik het ook niet (algemeen bekent hier hahahaha) soms zou ik het best fijn vinden gewoon een paar ouder sergens te kunnen kope helemaal naar mijn zin hahaha
Ik heb geen contact meer met mijn vader om dat hij zijn handen niet thuis kan houden. Mijn moeder was niet blij met mijn relatie wilde dat ik voor haar ging zorgen. dwong me te kiezen tussen haar en mijn vriend dat deed ik niet. toen teveel pillen in genomen om dat toch voor elkaar te krijgen.
Mijn moeder is een paar jaar terug overleden aan longembolie.(op 34 jarige leeftijd) En mijn ouders waren al gescheiden toen ik 3 jaar oud was.(ben nu 24) Mijn vader had toen een nieuwe relatie, en van die vrouw (is nu overigens zijn ex) moest hij kiezen tussen haar en zijn dochter, en toen heeft hij dus voor haar gekozen.
vorig jaar juni heb ik contact met mijn vader verbroken sinds ik in oktober uit huis ben gegaan werd het leterlijk een monster in juni heeft ie me geslagen en was er helemaal klaar mee en kwam hem 2 weken geleden tegen nou het eerste wat ik dacht die is aan de drugs ingevallen kop 30 kilo minimaal eraf terwijl iedereen aan die kant dik is en avallen bijna ommogelijk is daarnaast had ie vet veel van die vettige puisten die hij nooit heeft toen dacht ik helemaal en maar commentaar hebben op mijn vroegere vrienden daarnaast is ie zo onvolwassen dat als hij vooorbij rijd z'n middenvinger opsteekt en ik ben gelukkiger als ooit want er is eindelijk niet meer iemand in de buurt die mijn vriendjs weg jaagt en ik dus nu sinds 2009 een relatie heb waar ik zeer gelukkig mee ben
Ik heb nu 5 jaar geen contact meer met mijn moeder.. Ik zie haar nog dagelijks bij mijn oma waar ik altijd heen ga maar we zeggen geen woord tegen elkaar.. Waarom? toen mijn ouders gingen scheiden 8 jaar geleden is mijn moeder daar de oorzaak van geweest door vreemd te gaan en mij en mijn broer op te zetten tegen mijn vader.. Wij wisten dat ze vreemd ging en mijn vader niet. Ze vond haar nieuwe vriend belangrijker en hij is de baas over haar en ze wil verder niks met mij te maken hebben en wel met mijn boer want die gehoorzaamd wat ze zegt.. Ik ben nu zwanger en ik durf met mijn hand op het hart te zeggen : Ik wil mijn moeder nooit maar dan ook nooit meer in mijn leven hebben.. Wat er ook gebeurd..
De druppel was hier, dat mijn vader loog over zijn thuissituatie, hij zei voor de rechtbank dat hij getrouwd was met de zus van zijn echte toenmalige vriendin, die moest vanuit suriname emigreren en kwam bij ze inwonen, zodat hij zogenaamd kon aantonen dat hij niet genoeg geld meer had voor de alimentatie voor mij. Mijn moeder gaf daar verder niets om maar had dan als enige eis, dat zij de volledige voogdij kreeg. Want ja, hij wilde zijn verantwoordelijkheden niet nakomen, dus dan ook maar geen zeggenschap meer vond mijn moeder terecht. Dat was voor hem geen probleem. Hij hoefde mijn vader niet meer te zijn. Daarna heeft hij zelf het contact zo'n beetje verwaarloosd, want mij komen halen was ook teveel moeite. Ik had destijds ook geen zin meer om in een flat te moeten komen waar 2 surinaamse (jonge) meiden woonde met 2 kleine kids van andere mannen, ze discrimineerde mij omdat ik blank ben (nou ja vader wel halfbloed) en pestte me, lieten mij alles doen voor de kinderen en bleven zelf in bed liggen, ik mocht niet eens eten van ze, en ik was pas 11. Hij heeft het nooit voor me opgenomen. Die zus is uiteindelijk wel zelf gaan hokken met een andere man. En mijn vader is met zijn daadwerkelijke vriendin getrouwd en heeft daarmee nog een dochter gekregen. Ik had zijn leugen kunnen ontkennen, als mijn moeder mij had laten getuigen in de rechtbank, maar ze wilde mij hier niet mee belasten. Dan maar geen geld. Topmoeder! Mijn vader probeerde op mijn 18e contact te krijgen en tot op de dag van vandaag probeert hij het te herstellen, vooral sinds mijn zoon er is. Ik houd de boot af en zal dat ook blijven doen. Hij is het gewoon niet waard.
dat zijn ouders mij gingen bedreigen, 3 dagen voor onze bruiloft (waar zij overig voor waren uitgenodigd zijn zus niet) dat was voor hem echt de druppel (eigenlijk al het gezeur ervoor al, maar nu kon hij de knop om zetten, hij koos voor mij en zijn dochter)
HIer was de druppel toen ik voor de zoveelste keer helder kreeg te zien dat hij voor zijn nieuwe vrouw koos boven mij. Zij had een mening over mij, waarover hij beter had moeten weten, hij kende mij immers al sinds mijn geboorte. Maar nee hoor hij koos haar kant en wilde mijn verhaal niet eens horen. Nou laat dan maar.
hier is de druppel nog steeds niet echt gevallen. Ik heb een zeer moeizame relatie met mijn moeder. Toen ik een jaar of 8 was zijn mijn ouders gescheiden. Mijn moeder ging vreemd. En is meteen bij die andere man gaan wonen. Daar moesten we in een verhoor elke 2 weken vertellen wat we allemaal gedaan hadden bij mijn vader. ze maakte mijn vader zwart bij mij en mijn broer. Ze beschuldige de mij na een tijdje van liegen, stelen ( kreeg ik later te horen bij jeugdzorg) En als ik me verdedigde dan geloofde ze me toch niet. Toen ik 12 was ben ik uit huis geplaats. Omdat ik in hun ogen moeilijk opvoedbaar was. Later achter gekomen dat jeugdzorg dit wou omdat de situatie niet meer te houden was. Ik heb daar een jaar gezetten. In die periode ben ik totaal veranderd. En heeft me gemaakt wie ik nu ben. ( hard op weg om weer de ik te worden die ik vroeger was ) Maar toen ik terug was. ik mocht van jeugdzorg niet bij mijn vader wonen omdat die teveel weg was, ws ik helemaal in mijn eigen werld. Sloot me op. Omdat ik dan niks fout kon doen. Ik leede echt in mijn eigen kamer. Ik ging naar school, naar mijn kamer, dan eten terug naar mijn kamer en ging slapen. Volgende dag was het zelfde. Ik heb pas toen ik 21 was de keuze gemaakt om bij mijn vader te gaan wonen omdat ik het anders zielig vond voor mijn moeder. Ze was al een zoon kwijt. ( helemaal geen contact met haar) Beste keuze die ik ooit heb gemaakt. Ik kan gewoon gaan janken als ik dit typ. Ze heeft me zoveel pijn gedaan. En toch ondanks alles kan ik er geen punt achter zetten. Ik zie mijn (half)zusjes ook bijna niet. Alleen via haar en die wil ik wel blijven zien. Maar als ik dan zie hoe ze met hun is dan denk ik wel waarom nu wel de geweldige moeder uithangen en kan je dat voor mij toen niet. Sorry dat het zo lang verhaal is. Maar ik kan echt nog uren door typen